Η γραβάτα του Αλέξη και τα ράσα του Σώρρα
Αχ Αλέξη, μόνο η γραβάτα δεν μας πείραζε. Είμαστε έτσι κι αλλιώς τσουρουφλισμένοι ως έθνος από γραβατωμένους μασκαράδες. Πώς να εμπιστευτείς έναν άνθρωπο, που αντέχει επί ώρες έναν κόμπο, να του πνίγει το λαιμό; Για την ακρίβεια μακάρι να έσκαγες μύτη σε κάποιο Eurogroup με t-shirt των Bucks και του Αντετοκούνμπο, ελάχιστα θα με πείραζε. Η αλήθεια είναι, ότι είμαστε σε ένα χρονικό σημείο, που ελάχιστα θα έπρεπε να ασχολούμαστε με το outfit. Αφού για να καταλάβεις, μέχρι κι ο δισεκατομμυριούχος Αρτέμης Σώρρας με ένα ταπεινό ράσο αποφάσισε να κυκλοφορήσει, έτσι για να νιώσει λίγο περισσότερο την θεϊκή υπόσταση, όμως φευ η Αστυνομία που καταδίωκε τον Μπαρμπαρούση, τον εντόπισε ως από μηχανής θεό-σωτήρα της υπόληψης της.
Για να γυρίσουμε στα δικά μας Αλέξη, πήγες κι εσύ στο πολυταλαιπωρημένο Ζάππειο, στο Δελφινάριο της πολιτικής, όπως εύστοχα έγραψε κάποιος στο twitter και μετά τον Θίασο Σαμαρά και τα σκισμένα Μνημόνια παρουσίασες το έργο του δικού σου Θιάσου, «Πως βγήκαμε από την κρίση». Μια φιλική συμβουλή αν μπορούσα να σου δώσω, είναι την επόμενη φορά, που θα θελήσεις να εξαγγείλεις κάτι σημαντικό και να γίνεις πιστευτός, μην πάρεις τον Πάνο τον Καμμένο μαζί σου. Δεν είσαι ιδιαίτερα αξιόπιστος, αν συνοδεύεσαι από έναν εκ των μεγαλύτερων πολιτικών καιροσκόπων εκτός αν ισχύει το «όμοιος ομοίω αεί πελάζει»
Πήγες λοιπόν στο Ζάππειο δαφνοστεφανωμένος με την άλικη γραβάτα που σου δώρισε ο Ζάεφ (κακός συμβολισμός και κακό timing Αλέξη) κι έβαλες πρώτη φορά θηλιά στο λαιμό σου, για να ανακοινώσεις πανηγυρικά την έξοδο από την κρίση. Δες το πρόβλημα, μεταξύ άλλων Αλέξη είναι και η λάθος επιλογή τόπου και χρόνου. Για τον τόπο στα είπα και νωρίτερα, θα θυμόμαστε το Ζάππειο Μέγαρο για τον Αντώνη Σαμαρά και τα sequels που έλαβαν εκεί χώρα αλλά και για τον πατριώτη μου τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο, που ήθελε να ηγηθεί του Όλου ΠΑΣΟΚ και είδαμε τελικά τίνος ηγήθηκε.
Αφού ολοκλήρωσες τις πανηγυρικές σου δηλώσεις Αλέξη αποτίναξες τη γραβάτα σου, όπως αποτίνασσε την θηλιά του κάθε μελλοθάνατος, που έπαιρνε τελευταία στιγμή χάρη και σε ρωτάω: γιατί καταπιέζεσαι αφού δε σ’ αρέσει; Για να μας ανακοινώσεις την επιτυχημένη πορεία της οικονομικής σου καθοδήγησης και την έξοδο της χώρας από την επιτήρηση; Κι αυτά που λένε κάποιοι γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες για επιτήρηση ως το 2049; Κακοήθειες Αλέξη; Οι αυξήσεις σε ΕΝΦΙΑ για 2019 και 2020, ενός φόρου παράλογου όπως τον αποκαλούσες Αλέξη;
Την ίδια ακριβώς στιγμή που εξήγγειλες την επιτυχία κι ευαγγελιζόσουν την ανεξαρτησία Αλέξη, πολλοί Έλληνες λάμβαναν στο mail τους το εκκαθαριστικό από τον λογιστή τους κι ευτυχισμένους δεν τους λες. Γι αυτό σου λέω το timing μετράει κι εσύ δεν το πρόσεξες. Έχεις κι εσύ την ευθύνη σου για τις ορδές υποστηρικτών του κάθε Σώρρα που φαληρίζουν ασφαλιστικά ταμεία, αποκλείουν την Ευελπίδων και παρελαύνουν στην Πλατεία Αριστοτέλους. Πως νομίζεις ότι κατέληξαν πιστευτοί οι γελοιωδέστεροι απατεώνες;
Αν αναρωτιέσαι, δεν είμαι με τους απέναντι, απεχθάνομαι τα ακροδεξιά τους βαρίδια. Απέκτησες κι εσύ τέτοια, αν δεν το πρόσεξες σε ένα κακοφτιαγμένο κοκτέιλ αντάξιο της ελληνικής κοινωνίας, που προσπαθείς να πείσεις. Μέχρι πρότινος πίστευα, ότι με μια δυο δικές σου κινήσεις τακτικής και της πολιτικής αταξίας των απέναντι έχεις σοβαρότατες πιθανότητες επανεκλογής, τον τελευταίο μήνα όμως μου φαίνεται σαν να μην επιδιώκεις εσύ ο ίδιος την επανεκλογή σου. Το χαλί θα στο τραβήξουν πρώτοι οι σύμμαχοί σου, αυτό είναι το μόνο βέβαιο.
Υ.Γ. Κάποια στιγμή όχι μόνο η οικονομία αλλά η ελληνική κοινωνία συνολικά χρειάζεται ένα καλό reboot, μια επανεκκίνηση κι αυτό το καταλαβαίνουν πολύ καλά, όσοι ταξιδεύουν λίγο παραπάνω στο εξωτερικό και βλέπουν ότι η ψαλίδα ανοίγει χρόνο με τον χρόνο. Όπως κι αν αυτοτιτλοφορείται η επόμενη ελληνική κυβέρνηση αριστερή, δεξιά ή κεντρώα, θα βρεθεί αντιμέτωπη με την επανεκκίνηση. Προσωπικά πιστεύω, ότι αυτό το reboot είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, για να το αφήσει ο ιδιωτικός τομέας στα χέρια του ελληνικού δημοσίου. Για να μη γίνει όμως εξαιρετικά βίαια, καλό θα ήταν ένας Αλέξης, ένας Κυριάκος ή όποιος άλλος, να είναι σε θέση για ένα ειλικρινές και δίκαιο περίγραμμα κανόνων.
