Βγήκε με ύφος σοφού γέροντα και επικαλέστηκε την πανεπιστημιακή του ιδιότητα. Με το βάρος της γνώσης του μας ανέπτυξε την ανύπαρκτη αρχή του συνταγματικού δικαίου ότι τα ονόματα των κρατών αντιστοιχούν σε υπαρκτές εθνότητες. Στη συνέχεια ανέφερε την μοναδική εξαίρεση αφήνοντας να εννοηθεί ότι ήταν κατάλοιπο του αμαρτωλού παρελθόντος της: η Μεγάλη Βρετανία. Το όνομα της ως γνωστόν προκύπτει από την Γαλλική Βρετάνη, μπλέξιμο. Και αυτή όμως, κατέληξε ο καθηγητής, αναγκάστηκε να αλλάξει το όνομά της. Δεν αντέχονται τέτοιες προσβολές…
Φυσικά δεν χρειάζεται να είναι κανείς πανεπιστημιακός για να καταλάβει το ανυπόστατο του επιχειρήματος. Το επίσημο όνομα της Μεγάλης Βρετανίας παραμένει το «Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας». Άλλαξε το 1922 όταν προστέθηκε το «Βόρειας» για τον πολύ απλό λόγο ότι η Ιρλανδία έγινε ανεξάρτητο κράτος και μόνο το Βόρειο τμήμα της παρέμεινε στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ιστορία επιπέδου δημοτικού. Τι σημαίνει όμως το ότι ένας καθηγητής, από τους βασικούς ομιλητές στο συλλαλητήριο μάλιστα, αυτό βρίσκει ως κύριο ή εν πάσει περιπτώσει πρώτο του επιχείρημα, για να τεκμηριώσει την άποψη του ότι κάποιοι «βυσσοδομούν» σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας; Τι σημαίνει το ότι το ίδιο επιχείρημα επαναλαμβάνει ένας πολιτικός αρχηγός ο οποίος μάλιστα ως υπουργός άμυνας έχει ευθύνες που άπτονται άμεσα και της εξωτερικής πολιτικής; Δύο πράγματα: είτε ότι είναι τραγικά ανεπαρκείς για να ασχοληθούν με το θέμα και επικαλούνται επιχειρήματα χωρίς μια επιδερμική έστω σχέση με το αντικείμενο, είτε ότι λένε συνειδητά ψέματα για να παραπλανήσουν τους πολίτες.
Προσωπικά το τι ισχύει με αφήνει αδιάφορο. Κρίνοντας από τον Μίκη, ο οποίος ανακάλυψε την προαιώνια απειλή, ξεχνώντας τις συναυλίες που έδινε στα Σκόπια, έχω μια ισχυρή τάση για το δεύτερο. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που μας αφορά όλους και κυρίως τους πολιτικούς, είναι πώς αντιδρούμε σε όλη αυτή την επιχείρηση παραπλάνησης των πολιτών με την εκμετάλλευση του θυμικού. Όλους εννοώ φυσικά αυτούς που αναγνωρίζουμε ότι ένας συμβιβασμός με την FYROM είναι απόλυτα αναγκαίος και υπηρετεί το εθνικό συμφέρον.
Η αντίληψη που κυριάρχησε είναι ότι δεν πάμε κόντρα στο πλήθος. Στην καλύτερη περίπτωση αποφεύγουμε να τοποθετηθούμε, στην χειρότερη ενωνόμαστε μαζί του δίνοντας μια αντικυβερνητική χροιά στις κινητοποιήσεις και καταδικάζοντας τις ακρότητες. Ισχυρίζομαι ότι αυτή η στάση προδίδει μια βασική αρχή της Δημοκρατίας και μια ηθική υποχρέωση όλων όσων ασχολούνται με τα κοινά: να λέμε την αλήθεια όπως την αντιλαμβανόμαστε και να προστατεύουμε τον δημόσιο λόγο από όσους επιχειρούν να διαφθείρουν το σώμα των πολιτών είτε διακινώντας ψεύδη, είτε διχάζοντας το με ψεύτικα διλήμματα. Ισχυρίζομαι επίσης ότι με την στάση τους αντιστρατεύονται το συμφέρον της χώρας καθώς συμμετέχουν ή ανέχονται πρωτοβουλίες που εμποδίζουν την επίλυση σοβαρών προβλημάτων στην εξωτερική πολιτική.
Κανείς δεν λέει ότι πρέπει ή ότι έχει νόημα να επιτίθενται στους πολίτες που παίρνουν μέρος στα συλλαλητήρια. Η συντριπτική πλειονότητα έχει ευγενικά κίνητρα και ειλικρινείς προθέσεις. Εκείνο που χρειάζεται όμως είναι μια οξύτατη αντιπαράθεση όχι απλώς με τις ακρότητες που ακούγονται για σφαίρες αίμα ή ότι άλλο, αυτό είναι απλό. Η αντιπαράθεση είναι πολύ περισσότερο αναγκαία με την στρεβλή επιχειρηματολογία, όπως το ότι είναι δήθεν εφικτό να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση από το μηδέν, ότι είναι ρεαλιστικό να δοθεί ένα όνομα που δεν θα περιέχει το όρο Μακεδονία ή ότι απειλείται η εδαφική ακεραιότητα της χώρας από το όνομα. Οι πολιτικοί έχουν απόλυτη υποχρέωση να εξηγούν στους πολίτες ποια είναι η πραγματικότητα, τους περιορισμούς αλλά και τις υποχρεώσεις της χώρας, την ανάγκη σεβασμού στο διεθνές δίκαιο αλλά και την σύνθετη διάσταση των προβλημάτων, πέρα από την συνθηματολογία.
Δυστυχώς αυτές τις ημέρες ελάχιστοι ανταποκρίθηκαν σε αυτό το καθήκον. Οι περισσότεροι και μιλάμε για τις καλές περιπτώσεις, κράτησαν άμυνα στις υπερβολές. Λίγοι είχαν το θάρρος να αντιπαρατεθούν ανοιχτά με όλη αυτή την παραφιλολογία που τείνει να εμπεδώσει μια στρεβλή αντίληψη για το πρόβλημα στην πλειονότητα της κοινής γνώμης. Αυτοί τίμησαν την λαϊκή εντολή.
Πηγή: reader.gr
