Ιστορίες του παλιού κινηματογράφου vol. 96 (pics & vids)

Σινέ Νοσταλγία Σινέ Νοσταλγία
Ιστορίες του παλιού κινηματογράφου vol. 96 (pics & vids)
Το Σινέ «Νοσταλγία» ήρθε στο Gazzetta Plus με σκοπό να σας ξεναγεί κάθε εβδομάδα στις πιο αγαπημένες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου! To ταξίδι στις πιο αγαπημένες ελληνικές ταινίες, που έχουν «ντύσει» όλες μας τις αναμνήσεις συνεχίζεται..

ME THN EΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΗΣ Bergmann Kord

Το ασύλληπτο κορόιδο και... ο Χατζηπαπαγεωργακοπουλοκωνσταντινογιαννόπουλος

Το 1954, στην ελληνική ταινία «Μαγική Πόλη» του Νίκου Κούνδουρου κάνει την εμφάνισή του ένας ηθοποιός που έμελλε να γράψει ένα μεγάλο και πολύ ιδιαίτερο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, όχι μόνο εξαιτίας του μεγάλου ταλέντου του, αλλά –κυρίως- επειδή άλλαξε τα δεδομένα και έθεσε νέα standards στον όρο κωμωδία. Ο Θανάσης Βέγγος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο την ίδια χρονιά που συμμετείχε στη «Μαγική Πόλη», σε επιθεώρηση του θεάτρου Περοκέ. Οι πρώτες του εμφανίσεις προκάλεσαν αίσθηση, ωστόσο το ωραίο ήταν ότι εκείνη την εποχή ο Βέγγος δεν είχε αποκτήσει ακόμα άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού, κάτι που έγινε το 1959, όταν μετά από εξετάσεις, η ειδική επιτροπή του έδωσε την άδεια ως εξαιρετικό ταλέντο. Η παρουσία του όμως στον ελληνικό κινηματογράφο ήταν καταλυτική. Καθ’ όλη τη διάρκεια της σπουδαίας καριέρας του, ο Βέγγος έπαιξε σε 120 κινηματογραφικές ταινίες, σε 52 από τις οποίες ήταν πρωταγωνιστής, έχοντας δε σκηνοθετήσει 7 από αυτές. Είναι ωστόσο απορίας άξιο που παρά την τεράστια επιτυχία του, ο Βέγγος συνεργάστηκε μόνο σε 14 ταινίες με την Finos Film, με την πρώτη του συμμετοχή να γίνεται στην ταινία «Ο Ηλίας του 16ου», το 1959. Ο λόγος που οι συμμετοχές του Βέγγου στην Finos Film ήταν αναλογικά λίγες δεν αφορούσε πιθανόν κάποιες κακές σχέσεις με τον Φιλοποίμην Φίνο, κάτι που θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς. Απλά, ο Βέγγος ως ατίθασο ερμηνευτικά πνεύμα δεν μπορούσε να περιοριστεί εύκολα στα δεδομένα του Φίνου, ενώ ήθελε τις περισσότερες φορές να έχει μαζί του και 6-7 ηθοποιούς δικούς του, με τους οποίους γύρισε δεκάδες ταινίες. Κάτι που δεν ήταν εύκολο να συμβεί σε μια μεγάλη εταιρεία όπως η Finos Film, που κινούνταν σε άλλα επίπεδα λειτουργίας και διαδικασιών.

Ταινία «δεύτερων χαρακτήρων»

Ωστόσο, η ταινία που θα μας απασχολήσει σήμερα είναι μια από εκείνες που γύρισε με την Finos Film, σε συμπαραγωγή δική του, το 1969 και έχει τίτλο «Ένα ασύλληπτο κορόιδο». Tο σενάριο ήταν του Γιώργου Λαζαρίδη, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι σκηνοθέτης ήταν ο ίδιος ο Βέγγος. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Αθηνόραμα, σε κριτική της ταινίας, «πρόκειται για μία γοργή κωμωδία, της οποίας το θέμα εξυπηρετείται περισσότερο από τους δεύτερους χαρακτήρες (όλοι καλοπαιγμένοι», παρά από την ασυμμάζευτη ερμηνεία του Βέγγου». Και πράγματι, η μεγάλη επιτυχία των ταινιών του Βέγγου στηρίζονταν μεταξύ άλλων και στην ικανότητά του να συμπεριλαμβάνει στο καστ του φίλους του ηθοποιούς, που είχαν την ίδια αντίληψη μαζί του για το τι εστί κωμωδία, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται μια μοναδική ερμηνευτική χημεία μεταξύ τους, η οποία πολλαπλασίαζε την θετική εικόνα του όλου αποτελέσματος. Η ταινία «Ένα ασύλληπτο κορόιδο» αποτελεί ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα της παραπάνω πραγματικότητας. Στην ταινία αυτή, ο Θανάσης Βέγγος είχε μαζί του κάποιους αγαπημένους του φίλους και ηθοποιούς, με τους οποίους πρωταγωνίστησαν σε δεκάδες ταινίες. Ηθοποιούς, όπως ο Τάκης Μηλιάδης, ο Κώστας Μεντής, ο Κώστας Σταυρινουδάκης, ο Γιώργος Βελέντζας κ.α..

«Χατζηπαπαγεωργακοπουλοκωνσταντινογιαννόπουλος»...

Η ταινία ξεκινά με εικόνες απο τον πόλεμο, εστιάζοντας στις τελευταίες ημέρες της παρουσίας των γερμανών κατακτητών στην Ελλάδα. Ο Θανάσης, νεαρό παιδί τότε, προκαλούσε δολιοφθορές στους γερμανούς, συμμετέχοντας με τον δικό του τρόπο στην αντίσταση. Ο πατέρας του όμως φοβόνταν για τον ίδιο και τον μάλωνε διαρκώς για τις απερισκεψίες του. Τον ρόλο του πατέρα έκανε και πάλι ο Βέγγος. Κορυφαίο σεναριακό εύρημα το μοναδικό επίθετο του Θανάση στην ταινία, το οποίο μέχρι σήμερα...κανείς δεν έχει μπορέσει να το προφέρει παρά μόνο ο ίδιος: «Χατζηπαπαγεωργακοπουλοκωνσταντινογιαννόπουλος»! Η υπόθεση της ταινίας ήταν η εξής: Ένας φτωχός κουρέας στην Πλάκα, ο Θανάσης, είναι ερωτευμένος με τη Λίζα (Νόρα Κατσέλη), την κόρη του γείτονά του Χαρούπογλου (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος), ο οποίος υπήρξε συνεργάτης των Γερμανών. Στο σπίτι του τελευταίου έμενε ο Φον Τζίφρεν (Τάκης Μηλιάδης), ένας γερμανός συνταγματάρχης, που λίγο πριν εγκαταλείψει την Ελλάδα, έθαψε στην αυλή του κουρείου του Θανάση ένα θησαυρό. Ο Γερμανός και δύο φίλοι του έρχονται μετά από χρόνια στην Αθήνα, και προτείνουν στον Θανάση να αγοράσουν το κουρείο του, αλλά εκείνος δεν δέχεται να το πουλήσει. Προσπαθούν με άλλα μέσα να αποκτήσουν το θησαυρό, βοηθούμενοι και από τον παλιό συνεργάτη τους, τον Χαρούπογλου. Ο αφελής Θανάσης, ο οποίος ωστόσο καταλαβαίνει τι συμβαίνει, βρίσκει την ευκαιρία να πάρει με τον τρόπο του εκδίκηση, κερδίζοντας τη φτωχή υπηρέτρια του Χαρούπογλου, την Ελπίδα, η οποία ήταν κρυφά ερωτευμένη μαζί του.

«Μαύρη κωμωδία»

Στο ξεκίνημά της η ταινία προδιαθέτει για «μαύρη κωμωδία», κάτι που στη συνέχεια αποδομείται εκκωφαντικά. Είναι χαρακτηριστική η σκηνή της αποχώρησης του στρατηγού φον Τζίφρεν από το σπίτι του Χαρούπογλου, όπου ο τελευταίος απορεί που ο Χίτλερ διέταξε την αποχώρηση των γερμανών από την Ελλάδα και αναφωνεί «Μα γιατί να μας το κάνει αυτό ο κύριος Χίτλερ. Καλά δεν περνούσαμε τόσο καιρό όλοι μαζί εδώ, παρέα;». Άλλη χαρακτηριστική σκηνή, με στοιχεία μαύρης κωμωδίας είναι η σκηνή όπου ο Θανάσης πηγαίνει στο σπίτι του Χαρούπογλου για το πάρτι της Λίζας, όπου οι φίλοι της κοροϊδεύουν σαρκαστικά τον ίδιο, αλλά αυτός είναι τόσο ερωτευμένος με την κοπέλα αυτή που δεν μπορεί να δει την αλήθεια. Και στην ταινία αυτή...η σωματική ακεραιότητα του Βέγγου τίθεται...εν αμφιβόλω όταν ο ίδιος πέφτει απο το μπαλκόνι του πρώτο ορόφου του σπιτιού της Λίζας, ενώ του πέφτει στο κεφάλι μια γλάστρα! Η οποία έπεσε στο κεφάλι του στην πραγματικότητα, ενώ ο ίδιος φορούσε ένα γερμανικό κράνος, «σουβενίρ» της κατοχής! Είναι από τις στιγμές στην ταινία που ο Βέγγος κυριολεκτικά έχει «αφηνιάσει» και δίνει την αίσθηση ότι δεν μπορεί να τον συγκρατήσει κανένα σενάριο και κανένας σκηνοθέτης. Ίσως γι’ αυτό στην ταινία αυτή σκηνοθέτης....είναι ο ίδιος! Στην ταινία εκτός απο τους προαναφερθέντες, πρωταγωνιστούσαν οι Δώρα Φύτιζα, Υβόνη Βλαδίμηρου, Γιάννης Ζαννίνο, Φραγκούλης Φραγκούλης, Στράτος Παχής, Νένα (Ελένη) Μεντή, Ηλίας Γεωργιάδης, κ.α. Η ταινία προβλήθηκε τη σεζόν 1968-1969 και έκοψε 178.895 εισιτήρια. Ήρθε στην 40η θέση, ανάμεσα σε 108 ταινίες, μια μάλλον μη ικανοποιητική πορεία, δεδομένων των προδιαγραφών της. Η φωτογραφία ήταν του Νίκου Δημόπουλου και στα συν της χρεώνονται τα όμορφα σοκάκια και οι γειτονές της Πλάκας, που σίγουρα θα κάνουν πολλούς μεγαλύτερους σε ηλικία να τα νοσταλγήσουν. Η διανομή και εκμετάλλευση της ταινίας δεν ανήκει στην Finos Film, γι’ αυτό και η ταινία αυτή δεν εμφανίζεται στο επίσημο site της εταιρείας στο διαδίκτυο.

Περιμένουμε σχόλια, απόψεις και παρατηρήσεις στο mail μας.

Σινέ Νοσταλγία
Σινέ Νοσταλγία