Ιστορίες του παλιού κινηματογράφου vol. 95 (pics & vids)
ME THN EΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΗΣ Bergmann Kord
Το 1933 ο Φρανκ Κάπρα γυρίζει στις ΗΠΑ την ταινία «Κυρία για μία ημέρα», η οποία σημειώνει εξαιρετική επιτυχία και τον ωθεί μερικά χρόνια αργότερα, το 1961, να γυρίσει την ανανεωμένη της εκδοχή, με τίτλο αυτή τη φορά το «Η κόμισσα και ο γκάγκστερ». Ο Αλέκος Σακελλάριος βλέπει και τις δύο εκδοχές και επηρεάζεται τόσο πολύ από την υπόθεσή τους, ώστε το 1970 ζητάει από τον Φίνο να γυρίσουν μια μουσική ταινία με ανάλογη σε ένα βαθμό υπόθεση. Και κάπως έτσι γεννήθηκε μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, «Η Θεία μου η χίπισσα», στην οποία πρωταγωνιστούσε η Ρένα Βλαχοπούλου, σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της. Στην επιτυχία της ταινίας, πέρα από το ευρηματικό σενάριο και το «δυνατό» καστ ηθοποιών της, συνετέλεσε και το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της γυρίστηκε τόσο στη Ρόδο, όσο και στα Μάταλα της Κρήτης, ένα μέρος που εκείνη την εποχή ήταν πασίγνωστο σε όλη την υφήλιο επειδή αποτελούσε την «έδρα» του κινήματος των χίπις, οι οποίοι έμεναν στις θρυλικές σπηλιές της παραλίας εκείνης. Τα γυρίσματα έγιναν το καλοκαίρι του 1970 και το ζεστό ελληνικό καλοκαίρι αποτυπώνεται με τον πλέον ρεαλιστικό τρόπο μέσα από τα υπέροχα τοπία της Ρόδου και της Κρήτης και τον φωτογραφικό φακό του Νίκου Δημόπουλου. Δίπλα στη Βλαχοπούλου, πρωταγωνιστούσαν ο Ανδρέας Μπάρκουλης, η Νόρα Βαλσάμη, ο Γιάννης Μιχαλόπουλος και ο εξαιρετικός στο ρόλο του χίπη, Βασίλης Τσιβιλίκας. Ο τελευταίος προσφέρει απλόχερα το γέλιο στον θεατή, μέσα από τον πλέον κωμικό ρόλο της καριέρας του, που με το τόσο εξεζητημένο ντύσιμό του, μέχρι σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς για τον ελληνικό κινηματογράφο. Το μακρύ μαλλί, τα μεγάλα μαύρα γυαλιά, το μούσι, αλλά και το θρυλικό κόκκινο σάλι που φορούσε, σε συνδυασμό με το μεγάλο ύψος του, αλλά και τις κωμικές γκριμάτσες του, διαμόρφωσαν μια από τις πλέον cult φυσιογνωμίες σε ελληνική ταινία. Μάλιστα ο ίδιος ο Τσιβιλίκας, πολλά χρόνια αργότερα, σε μια συνέντευξή του είχε δηλώσει ότι ο συγκεκριμένος ρόλος ήταν ίσως εκείνος που απόλαυσε πιο πολύ σε όλη την καριέρα του.
Η αποκάλυψη που σοκάρει
H υπόθεση της ταινίας ήταν η εξής: Μια ξεπεσμένη χήρα που σπουδάζει κόρη στην Αμερική, η κυρα-Λένη (Ρένα Βλαχοπούλου), εργάζεται σαν καθαρίστρια σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο και έχει καταφέρει να κερδίσει την αμέριστη συμπάθεια ενός πλούσιου νεαρού ενοίκου, του Στέφανου Κριεζή (Ανδρέας Μπάρκουλης). Κάποια μέρα έρχεται η κόρη της Κάθριν (Νόρα Βαλσάμη), με τον μνηστήρα της που είναι χίπης (Βασίλης Τσιβιλίκας) και τον πάμπλουτο ελληνο-αμερικανό πατέρα του, τον Πιτ (Γιάννης Μιχαλόπουλος). Η κυρα-Λένη όμως δεν έχει πει στην κόρη της ότι είναι καθαρίστρια σε ξενοδοχείο, αλλά την έχει πείσει ότι είναι πλούσια, ώστε να μην της δημιουργεί τύψεις για τα χρήματα που της στέλνει για να σπουδάσει στην Αμερική. Ωστόσο, ερχόμενη η Κάθριν στην Ελλάδα, το μυστικό της κυρα-Λένης κινδυνεύει να αποκαλυφθεί. Τότε ο Στέφανος βλέποντας την κατάσταση φιλοτιμείται και τη βοηθά να κρατήσει την «αρχοντική της εικόνα», ώστε η Κάθριν να μην μάθει την αλήθεια για την μητέρα της. Έτσι, τη ντύνει με ακριβά φορέματα, της νοικιάζει σουίτα στο ξενοδοχείο κι αυτή αρχίζει να κυκλοφορεί με αέρα αρχόντισσας, ενώ ο ίδιος τη συνοδεύει ενίοτε, παριστάνοντας τον ανιψιό της. Στη συνέχεια, η Κάθριν με τον μνηστήρα της καταφεύγουν στο άντρο των χίπηδων στα Μάταλα της Κρήτης, αποφασισμένοι να ζήσουν χωρίς τα λεφτά των γονέων τους και η κυρα-Λένη, ο Στέφανος κι ο Πιτ τους αναζητούν, για να ανακαλύψουν τελικά όταν τους βρουν, ότι οι δύο νέοι έχουν χωρίσει. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, η κυρα-Λένη φανερώνει όλη την αλήθεια στην κόρη της, η οποία σοκάρεται. Είναι πολύ συγκινητική η στιγμή που η ίδια πηγαίνει την Κάθριν να δει το φτωχόσπιτο που μένει και η τελευταία αισθάνεται να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της. Εξαιρετική η ερμηνεία σε εκείνη τη σκηνή, του τραγουδιού του Γιάννη Πουλόπουλου, «Στου σπιτιού μου την αυλή», ο οποίος τραγουδά καθισμένος στο πεζούλι μιας τόσο απλής – αλλά ίσως και οικείας σε πολλούς από εμάς – ασβεστωμένης αυλής, που παρά την απλοϊκότητα των ανθρώπων της, λάμπει από πάστρα. Την ίδια στιγμή, η κυρα-Λένη δέχεται και μια αναπάντεχη κληρονομιά από τον μακαρίτη τον άντρα της. Ο Στέφανος, που στο μεταξύ έχει ερωτευτεί την Κάθριν, την παντρεύεται και η κυρα-Λένη αποδέχεται την πρόταση γάμου που της κάνει ο Πιτ.
Το μπουγέλωμα της Βλαχοπούλου
Ο Αλέκος Σακελλάριος, ο οποίος συνήθιζε να εμφανίζεται για κάποια δευτερόλεπτα σε ταινίες του, εμφανίζεται κάποια στιγμή και στην ταινία αυτή, υποδυόμενος έναν χίπι, με τον οποίο η Βλαχοπούλου έχει ένα σπαρταριστό...μπλέξιμο. Μάλιστα, στην ίδια σκηνή εμφανίζεται ντυμένη άνδρας η Νίκη Λινάρδου, η οποία εκείνη την εποχή ήταν σύζυγος του Σακελλάριου. Η ίδια δεν συμμετείχε στην ταινία, αλλά συνόδευε τον τότε σύζυγό της στην Κρήτη. Ένα άλλο χαρακτηριστικό ευτράπελο που συνέβη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας περιγράφει ο ίδιος ο Σακελλάριος στο βιβλίο «Αλέκος Σακελλάριος, το ταλέντο βγήκε από τον Παράδεισο», των Εκδόσεων Άγκυρα, βιβλίο που επιμελήθηκε ο Μάκης Δελαπόρτας. Σύμφωνα με αυτό, σε μια σκηνή της ταινίας η Βλαχοπούλου, υποδυόμενη την καθαρίστρια ενός ξενοδοχείου, έπρεπε να κρυφτεί από τον Γιάννη Μιχαλόπουλο, για να μην την δει με τα ρούχα της δουλειάς της, αφού ο ίδιος την θεωρούσε πλούσια. Ο Σακελλάριος της είπε λοιπόν να μπει κάτω από ένα τραπέζι. Εκείνη όμως...αγνόησε τις οδηγίες, και προτίμησε να κινηθεί εκτός σεναρίου και να βάλει...τον κουβά που κρατούσε στο κεφάλι της και φυσικά να γίνει μούσκεμα. Ακολούθησε πανδαιμόνιο από τα γέλια και η σκηνή ήταν τόσο επιτυχημένη που ο Σακελλάριος την κράτησε και δεν την έκοψε. Στην ταινία εμφανίζεται και ο Νίκος Απέργης, σε μια από τις ελάχιστες εμφανίσεις του στην Finos Film, στο ρόλο ενός φίλου του Στέφανου. Ο ίδιος αργότερα ακολούθησε το επάγγελμα του διαφημιστή, ενώ προς το τέλος της ζωής του ασχολήθηκε και με τα κοινά, ως Αντιδήμαρχος του Δήμου Αθηναίων.
«Στην υγεία του Ωνάση»
Σε μεγάλα κέφια η Ρένα Βλαχοπούλου, στη σκηνή που έχει επιβιβαστεί στο αεροπλάνο με τον Γιάννη Μιχαλόπουλο, όπου υποτίθεται ότι πηγαίνουν στην Κρήτη, προσφέρει αβίαστο γέλιο με δύο χαρακτηριστικές ατάκες της. Η πρώτη έχει να κάνει με την αγωνία της για το αν ο πιλότος...γνωρίζει τον δρόμο για την Κρήτη. Οπότε, ρωτάει τον Μιχαλόπουλο: «Δε μου λες συμπέθερε. Είσαι στο Φάληρο και θες να πας Πατησίων. Παίρνεις το ταξί, παίρνει τη Συγγρού, φτάνει Ομόνοια και φτάνει Πατησίων. Ετούτο το ρημάδι, που ξέρει αυτός εδώ πέρα που να το πάει; Τα σύννεφα δεν έχουν κόκκινο και πράσινο. Αν αντι να πάει στα Μάταλα πάει στην Καλαμάτα, τι θα γίνει;». Η δεύτερη ατάκα έρχεται πάλι στο αεροπλάνο, όταν περνάει από μπροστά της η αεροσυνοδός και της προσφέρει δωρεάν καφέδες, πορτοκαλάδες και σνακ. Θυμίζουμε είναι η εποχή που η Ολυμπιακή Αεροπορία ανήκει ακόμα στον Αριστοτέλ Ωνάση. Λέει λοιπόν στην αεροσυνοδό: «Τι χρυσό μου; Τι πράγμα; Πόσο τα 'χεις; Δωρεάν; Αυτό είναι πολιτισμός. Και εδώ μπαίνεις στο τρόλεϊ για Πατησίων, που κάνει και περισσότερη ώρα και κάθεσαι με στο ένα πόδι σαν να 'σαι πελαργός και δε σου δίνουν τίποτα. Τσάμπα είναι όλα; Του κυρίου Ωνάση δεν είναι; Ας τα πιούμε στην υγειά του».
«Η ζωή αρχίζει στα σαράντα»
Η ταινία ήταν πλημμυρισμένη με την εξαιρετική μουσική και τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, τα οποία τραγούδησαν ο Γιάννης Πουλόπουλος, η Ρένα Κουμιώτη, ο Δάκης και ο Δημήτρης Ταμπόσης. Οι χορογραφίες ήταν του Φώτη Μεταξόπουλου (που χορεύει μαζί με την Νάντια Φοντάνα) και η σκηνογραφία του Μάρκου Ζέρβα. Μάλιστα, η πολυτάλαντη Ρένα Βλαχοπούλου χαρίζει στο κοινό ένα από τα ωραιότερά της τραγούδια, «H ζωή αρχίζει στα Σαράντα», το οποίο γράφτηκε ειδικά για την ταινία. «Η θεία μου η χίπισσα» έκοψε στην πρώτη προβολή της στην Αθήνα 481.598 εισιτήρια. Έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 23 Νοεμβρίου 1970 και ήρθε στην 3η θέση ανάμεσα στις 87 ταινίες της σεζόν 1970-1971. Ο Αλέκος Σακελλάριος εκτός από το σενάριο, είχε και την σκηνοθεσία της ταινίας. Άλλοι ηθοποιοί που συμμετείχαν ήταν οι Πόπη Άλβα, Μαρία Μαρτίκα, Μαίρη Σπάθη, Νίκος Παγκράτης, Ανθή Γούναρη, Βασίλης Μέγας, Άρια Ξανθοπούλου και πολλοί άλλοι.
Περιμένουμε σχόλια, απόψεις και παρατηρήσεις στο mail μας.
