Star Wars αλά τούρκικα: Πιο cult δεν γίνεται (pics)
Οι εναλλακτικοί τίτλοι για το cult έπος θα μπορούσαν να είναι «Η αυτοκρατορία (του παστουρμά) αντεπιτίθεται» ή «Ο πόλεμος των ντολμ-άστρων» ή ακόμη και «Αχταρμά wars».
Ετσι κι αλλιώς, ο τίτλος, όσο εύστοχος και ταιριαστός κι αν είναι, εξ ορισμού καταδικάζεται σε ναυάγιο: διότι τίποτε δεν μπορεί να περιγράψει επαρκώς το τι ακριβώς είναι το «Τούρκικο Star Wars» ή «Ο άνθρωπος που έσωσε τον κόσμο». Στα τουρκικά κυκλοφόρησε ως «Dünyayı Kurtaran Adam» και εν έτει 1982 έμοιαζε να ωθεί την τοπική κινηματογραφική βιομηχανία πολλά βήματα εμπρός - αλλά και στην άβυσσο της παρωδίας. Από πολλές απόψεις, το τούρκικο «Star Wars» θυμίζει μια ελληνική υπερπαραγωγή, την περίφημη «Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου», με πρωταγωνιστή τον αξεπέραστο Νίκο Ξανθόπουλο. Οπως γνωρίζουν καλά, όλοι οι γνήσιοι λάτρεις του cult κινηματογράφου στην «Οδύσσεια» ο Ξανθόπουλος παλεύει με μια αρκούδα στα δάση της Μικράς Ασίας και πάνω στη σύγκρουση η κάμερα καταγράφει ολοκάθαρα το φερμουάρ της στολής μασκαρέματος-βελέντζα που φορούσε ο δύσμοιρος κομπάρσος. Σε πλήρη αντιστοιχία, τα εξωγήινα τέρατα με τα οποία παλεύει ο κοσμοσωτήρας Μουράτ είναι είτε παχύσαρκοι σκελετοί που επελαύνουν αιμοδιψείς και έφιπποι, είτε ζόμπι από χαρτοπολτό, είτε ρομπότ-σαρδελοκούτια, είτε θηρία των ορέων κόκκινα και μαλλιαρά σαν φρεσκοπλυμένες φλοκάτες.
Η προχειρότητα και ο ερασιτεχνισμός, η συστηματική επιλογή των πιο φτηνιάρικων σκηνικών μέσων, σε συνδυασμό με την επικολυρική μεγαλοστομία του σκηνοθέτη και του σεναριογράφου, φτάνουν σε τέτοια υψίπεδα ώστε το κοινό τελικά μένει άναυδο, αφού συνειδητοποιεί ότι ακόμη και να γελάσει μέχρι δακρύων παρακολουθώντας αυτό το κινηματογραφικό ανοσιούργημα απλώς δεν είναι αρκετό. Το απαράμιλλο επίτευγμα του τούρκικου «Star Wars» είναι ότι ξεπέρασε κατά πολύ τα όρια της διακωμώδησης, ακόμη και της αυτογελοιοποίησης. Οι δημιουργοί του δεν πτοήθηκαν από κανενός είδους σεμνότητα, κανενός είδους απαίτηση να τηρήσουν μια στοιχειώδη αληθοφάνεια. Και φυσικά, δεν δίστασαν να κατακλέψουν μοτίβα, χαρακτήρες, ολόκληρες σκηνές διαστημικής δράσης, ακόμη και τη μουσική επένδυση από χολιγουντιανά γκραν σουξέ όπως «Ο πόλεμος των άστρων», «Γκαλάκτικα, η μάχη των άστρων», «Οι κυνηγοί της χαμένης Κιβωτού», «2001: Η οδύσσεια του Διαστήματος», «Ο πλανήτης των πιθήκων» - και όλα αυτά ανακατεμένα τουρλού-τουρλού και ανάκατα, σερβιρισμένα υπό μορφή απω-ανατολίτικης ταινίας πολεμικών τεχνών με πρόσχημα την αέναη πάλη του Καλού με το Κακό, εν προκειμένω με φόντο την απεραντοσύνη του Διαστήματος.
Απ’ όλα έχει ο μπαξές
Ακριβώς όπως το πρότυπο, το πρώτο επεισόδιο του «Star Wars», το τούρκικο κακέκτυπό του, το «Dünyayı Kurtaran Adam» ξεκινά με τη χωροχρονική τοποθέτηση όσων πρόκειται να εκτυλιχθούν στη μιάμιση περίπου ώρα του φιλμ. Αντί όμως για την κλασική πλέον φράση του Τζορτζ Λούκας «πολύ καιρό πριν, σε έναν γαλαξία, πολύ, πολύ μακριά...», ο σεναριογράφος Cüneyt Arkin προτιμά να προσφέρει στο κοινό μια φουτουριστική λογοδιάρροια για το πώς ο πλανήτης Γη αποσυντέθηκε, πώς τα κομμάτια της διασκορπίστηκαν στο σύμπαν, αλλά και πώς κάποιοι κακοί το έχουν βάλει αμέτι μουχαμέτι να διαλύσουν τη Γη. Το πώς γίνεται ένας διαλυμένος πλανήτης να εξακολουθεί να υφίσταται αλλά και να αποτελεί αντικείμενο πόθου για τους Τούρκους Νταρθ Βέιντερ παραμένει ασαφές. Ας μην ασχολούμαστε όμως με λεπτομέρειες, ούτως ή άλλως το σενάριο του «Dünyayı Kurtaran Adam» έχει τόσα πολλά χάσματα και αντιφάσεις, τόσα ετερόκλητα και ακατανόητα στοιχεία, ώστε θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για ένα απέραντο κενό με μια πρόφαση υπόθεσης παρά το αντίθετο.
Οι ήρωες του τούρκικου «Star Wars» μοιάζουν να έχουν βγει από ελληνική βιντεοταινία της δεκαετίας του ’80. Σε μια κωμική απομίμηση του τηλεοπτικού «Γκαλάκτικα», οι μαχητές υπέρ του Καλού εμφανίζονται σε σετ των δύο. Το ζεύγος αποτελούν ο Μουράτ, που φέρνει λίγο σε Μάρκο Λεζέ με ολίγη από Πάνο Μιχαλόπουλο, και ο Αλί, ο οποίος θα μπορούσε να ντουμπλάρει τον Μιχάλη Μενιδιάτη όποτε ο αείμνηστος βάρδος είχε συνάχι και πρησμένες αμυγδαλές.
Ο Μουράτ και ο Αλί, αφού πρωταγωνιστήσουν σε διαστημικές μάχες με τους Κακούς, φορώντας κράνη-καθίκια και δερμάτινα biker jacket, ηττώνται από μια Ανώτερη Δύναμη. Και ενώ εν μέσω πλάνων κλεμμένων από το «Star Wars» αλλά και από επίκαιρα που παρουσιάζουν τους ρωσικούς διαστημικούς εξοπλισμούς, βρίσκονται μισοθαμμένοι στην άμμο ενός άγνωστου πλανήτη, η πρώτη τους σκέψη φυσικά δεν είναι ότι το τοπίο έχει απίστευτες ομοιότητες με την Καππαδοκία -εφόσον εκεί γυρίστηκε το φιλμ-, αλλά ότι για κάποιον λόγο που ουδείς μπορεί να κατανοήσει είναι ένας πλανήτης που κατοικείται αποκλειστικά από γυναίκες. Ως γνωστόν, ο κάθε πεινασμένος ονειρεύεται τους ντολμάδες που ο ίδιος ποθεί, οπότε ο Αλί επιχειρεί να προσελκύσει τα θηλυκά σφυρίζοντας, μόνο που στον ερωτικό του συριγμό απαντά μια αγέλη σκελετών, οι οποίοι όμως, καθότι Τούρκοι καλοφαγάδες, είναι κάτι περισσότερο από στρουμπουλοί.
Αυτό το σχεδόν 90 λεπτών διάρκειας μοναδικό δημιούργημα της Εβδομης Τέχνης κυλά με αλλεπάλληλες ανοησίες, αιματοχυσίες με τοματοπελτέ, ανείπωτες φρικαλεότητες των Κακών εις βάρος αμάχων και γυναικόπαιδων. Ξάφνου μέσα στον ορυμαγδό, στον κουρνιαχτό και τη διαστημική βαρβαρότητα ξεπροβάλλει Εκείνη, δηλαδή η Τουρκάλα Καίτη Φίνου, με μια κορδέλα στο μέτωπο, σούπερ μίνι μανδύα και αρχαιοελληνικά σανδάλια. Η αθωότητά της γοητεύει τον Μουράτ, ο οποίος είναι και ο πραγματικός πρωταγωνιστής του «Dünyayı Kurtaran Adam» ή «Ο άνθρωπος που σώζει τον κόσμο». Παρόλο που η ξανθή καλλονή είναι κυρίως βουβή, μιλούν τα μάτια της και το ειδύλλιο πλέκεται αυτομάτως - αν και ο έρως παραμένει ατελέσφορος, εφόσον ο Μουράτ έχει μεγάλες υποχρεώσεις: προπονείται σκληρά, σπάει κοτρόνες με τα χέρια του σαν να ήταν καρπούζια, δένει πέτρες στα πόδια του και πιλαλάει, κοπανιέται στα βράχια κ.ο.κ., μόνο και μόνο για να σκληραγωγηθεί όσο χρειάζεται για να ρίξει το μπερντάχι του στα ζόμπι, στα γέτι και τα λοιπά θηρία που θα ρίξουν στον δρόμο του οι Κακοί. Οι κακοχωνεμένες επιρροές από τις ασιατικές ταινίες δράσης είναι κάτι περισσότερο από ορατές, όπως και η διάθεση των δημιουργών του τούρκικου «Star Wars» να κάνουν το κοινό τους να προβληματιστεί σχετικά με την ανθρώπινη μοίρα. Εξ ου και όταν τελειώνει το φιλμ, το μήνυμα που ακούγεται voice-over είναι ότι «πιο σημαντικό στοιχείο στο σύμπαν είναι ο άνθρωπος, οπότε εκείνος που σώζει το μέλλον διασφαλίζει την ειρήνη». Τσοκ γκιουζέλ και ό,τι να ’ναι.
Η γοητεία της παρωδίας
Φυσικά, το να προσπαθήσει κάποιος να αναδείξει το γελοίο του πράγματος σε ό,τι αφορά το τούρκικο «Star Wars» δεν απαιτεί ιδιαίτερο κόπο. Ισως από μόνοι τους οι χαρακτήρες που λένε «ταμάμ» και «άφεριμ» ενώ μάχονται για τη σωτηρία του πλανήτη Γη σε ένα απώτερο μέλλον είναι από μόνοι τους σουρεάλ. Το ίδιο και οι στοχασμοί για το Κοράνι που παρεμβάλλονται στις καταγέλαστες μάχες των ξεχαρβαλωμένων τενεκεδανθρώπων με τους ατρόμητους Μουράτ και Αλί. Το πιο σημαντικό όμως είναι πώς μια απίθανα κακοφτιαγμένη, εξαιρετικά χαμηλού κόστους κινηματογραφική παραγωγή επιβιώνει ακόμη και στην ανατολή του 2016, χάρη στην περιέργεια που δείχνουν γι’ αυτήν χιλιάδες οπαδοί του αυθεντικού «Star Wars».
Είναι δεδομένο ότι υπάρχουν λάτρεις του λεγόμενου cult σινεμά, καθώς και δημιουργών όπως ο Εντ Γουντ, τον οποίο ενσάρκωσε καταπληκτικά στην ομώνυμη ταινία ο Τζόνι Ντεπ πριν από περίπου είκοσι χρόνια. Οι σεναριακές και σκηνικές υπερβολές, τα τερατώδη χταπόδια και καλαμάρια που απειλούν τους πρωταγωνιστές με πνιγμό στα βάθη του ωκεανού ενώ στην πραγματικότητα όλοι τσαλαβουτούν σε μια ταπεινή γούρνα μέσα σε κάποιο εξίσου ταπεινό στούντιο πάντα προσελκύουν ένα κοινό που εκτιμά τις κωμικοτραγικές απόπειρες. Και αυτό φαίνεται, τελικά, ότι είναι το μεγάλο όπλο του τούρκικου «Star Wars»: ότι παρά τη γενικότερη ανυποληψία του κατέκτησε την αθανασία. Εστω κι αν αυτό δεν το πέτυχε με το φωτόσπαθο, αλλά με ένα γελοίο χαρτονένιο σπαθί.
Πηγή: protothema.gr
