Ασχολείται κανείς σοβαρά με το αν θα γίνει το παιδί του σημαιοφόρος;

Gazzetta team
Ασχολείται κανείς σοβαρά με το αν θα γίνει το παιδί του σημαιοφόρος;
«Αντιλαμβάνομαι απόλυτα γιατί έχουν ενοχληθεί κάποιοι με την απόφαση της κυβέρνησης να γίνεται πλέον κλήρωση για το ποια παιδιά θα γίνονται σημαιοφόροι στις παρελάσεις και να μην γίνονται πλέον αυτόματα οι καλύτεροι μαθητές». Γράφει για το reader.gr η Ευγενία Κουντούρη.

Αντιλαμβάνομαι την ενόχληση τους, γιατί αυτούς τους ανθρώπους τους βλέπω και τους ζω από τότε που ήμουν εγώ μαθήτρια. Ήταν εκείνοι οι γονείς που δεν ανέχονταν τα παιδιά τους να είναι τίποτα λιγότερα από τέλεια, εκείνοι που περισσότερο ενδιαφέρονταν για το αν θα μπορούν να καμαρώνουν για το ο,τι το παιδί τους είναι άριστο, παρά για το αν το παιδί τους είναι χαρούμενο.

Ευτυχώς εγώ ποτέ δεν βίωσα αυτή την πίεση. Ήμουν σημαιοφόρος και παραστάτης από το δημοτικό μέχρι και το Λύκειο με την μητέρα μου να με βλέπει να κρατάω τη σημαία μόνο όταν την πήγαινα σπίτι, αφού μου την έδιναν από το σχολείο την παραμονή των παρελάσεων. Δεν ήταν πως δεν ενδιαφέρονταν για το αν ήμουν καλή μαθήτρια, ήταν πως λίγο την ενδιέφερε αν ήμουν η καλύτερη. Και ίσως τελικά να ήμουν η καλύτερη γιατί διάβαζα επειδή ήθελα να διαβάσω, γιατί αυτό με ενδιέφερε και με ικανοποιούσε κι όχι γιατί οι γονείς μου με ρωτούσαν κάθε δέκα λεπτά αν έκανα τα μαθήματα μου και πως τα πήγα στο διαγώνισμα της χημείας. Δεν ρωτούσαν άλλωστε καν αν είχαμε διαγώνισμα χημείας και πότε. Θα μου πείτε «δεν χρειάστηκε να επέμβει, αφού έβλεπε πως είσαι άριστη. Εάν δεν “τραβούσες” δεν θα μπλεκόταν περισσότερο;» Ίσως. Είναι όμως δεδομένο πως δεν θα ασχολούνταν με το αν ήμουν πρώτη στην τάξη, ή δεύτερη ή τρίτη, όπως και δεν το έκανε ποτέ.

Η αξία ενός παιδιού δεν μετριέται με το αν κρατάει τη σημαία στην σχολική παρέλαση. Η αξία ενός παιδιού δεν μπορεί να αφορά το αν στα μαθήματα έχει μέσο όρο 19,6 ή 14,6. Και φυσικά η σημαία δεν «ανήκει» μόνο στους άριστους. Γιατί δηλαδή ένα παιδί με μικρό μέσο όρο στην βαθμολογία του τριμήνου δεν είναι άξιο και δεν μπορεί να τιμήσει την σημαία μας;

Σε καμία περίπτωση δεν είναι μεμπτό το να είναι κάποιος άριστος. Όμως το να επιβραβεύεται κρατώντας τη σημαία στη σχολική παρέλαση έχει κανένα νόημα;

Και στο φινάλε πραγματικά αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να ασχολείται κάποιος γονιός με το αν το παιδί του θα παρελάσει ως παραστάτης ή σημαιοφόρος. Αυτό δηλαδή περιμένουν κάποιοι για να ... διαπιστώσουν αν το παιδί τους αξίζει;

Πηγή: reader.gr