Λούις Χάμιλτον: Εχασε, αλλά παραμένει ο καλύτερος της γενιάς του

Λούις Χάμιλτον: Εχασε, αλλά παραμένει ο καλύτερος της γενιάς του

Ο Λούις Χάμιλτον δεν έγινε τελικά φέτος ο οδηγός με τα περισσότερα Παγκόσμια Πρωταθλήματα στην κατοχή του. Μετά τον αγώνα του Αμπου Ντάμπι, ο Βρετανός σούπερσταρ της Mercedes παραμένει με επτά τρόπαια στη βιτρίνα του, όσα και ο θρύλος Μίκαελ Σουμάχερ, με τον οποίο έχει ένα κοινό σημείο: το «ταπεινό» ξεκίνημα.

Η Formula 1, βλέπετε, τις τελευταίες δεκαετίες θεωρείται το «παιχνίδι» των πλουσιόπαιδων. Μια καλή καριέρα στο μηχανοκίνητο αθλητισμό και ιδιαίτερα στις κατηγορίες των μονοθεσίων, προϋποθέτει ισχυρό οικονομικό υπόβαθρο. Οι αγώνες, από τα καρτ μέχρι την F1, είναι ακριβό σπορ. Τα σασί, οι κινητήρες, τα ελαστικά, τα ανταλλακτικά, τα καύσιμα, οι μετακινήσεις κοστίζουν αρκετά χρήματα. Για να μπει κάποιος σε αυτόν τον κόσμο και να μπορέσει να συνεχίσει και να φτάσει ψηλά, χρειάζεται να έχει τρόπο να καλύψει αυτά τα έξοδα.

image

Πώς ξεκίνησαν όλα

Ο Λούις Χάμιλτον ήταν ένα μαύρο αγόρι, που γεννήθηκε στις & Ιανουαρίου του 1985 στο Στίβενεϊτζ της Αγγλίας. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν 2 ετών και έμεινε με τη μητέρα του. Όταν ήταν 5 ετών, ο πατέρας του, Άντονι Χάμιλτον, μια φιγούρα που έπαιξε καθοριστικό ρόλο με πολλούς τρόπους στην καριέρα του, έφερε στον μικρό Λούις για δώρο ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο. Αυτό ήταν. Ο Χάμιλτον την επόμενη χρονιά ήρθε δεύτερος στο Βρετανικό Πρωτάθλημα Τηλεκατευθυνόμενων Αυτοκινήτων, αντιμετωπίζοντας μάλιστα ενήλικους αντίπαλους.

Όταν ήταν 6 ετών, έλαβε για δώρο Χριστουγέννων ένα καρτ. Δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε να τρέχει σε αγώνες και να παίρνει τις πρώτες νίκες και τίτλους. Όλα αυτά τα κατάφερε με την υποστήριξη του πατέρα του, ο οποίος παράτησε τη σταθερή δουλειά του και τον ακολουθούσε σε όλους τους αγώνες, έχοντας βάλει ως μοναδικό όρο στον Λούις να μην παρατήσει τα μαθήματά του και να πηγαίνει καλά στο σχολείο.

Το 1995 ήρθε η συνάντηση που άλλαξε τη ζωή του. Σε μια τελετή απονομής βραβείων, ο 10χρονος Λούις πήγε με θάρρος στον Ρον Ντένις, που τότε ήταν επικεφαλής της McLaren, για να ζητήσει ένα αυτόγραφο και του είπε: «Γεια σας, είμαι ο Λούις Χάμιλτον, Κέρδισα το Βρετανικό Πρωτάθλημα και μια μέρα θέλω να τρέξω με ένα από τα δικά σας αυτοκίνητα».

Ο Ντένις εντυπωσιάστηκε και ανέλαβε να υποστηρίξει την καριέρα του νεαρού Χάμιλτον στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Και φυσικά δικαιώθηκε απόλυτα, καθώς τα επόμενα χρόνια τον είδε να κερδίζει όπου κι αν έτρεχε.

image

Ο δρόμος προς τη Formula 1

Μετά τα καρτ, ο Χάμιλτον πέρασε σε αγώνες μονοθεσίων. Ξεκίνησε από τη Βρετανική Formula Renault το 2002, χρονιά που πήρε την 3η θέση στο πρωτάθλημα, κατακτώντας τρεις νίκες. Την επόμενη χρονιά όμως ήταν ασταμάτητος και κατέκτησε τον τίτλο με 10 νίκες και δύο αγώνες να απομένουν.

Το επόμενο βήμα ήταν φυσικά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Formula 3. ο Χάμιλτον στην πρώτη του σεζόν έδειξε την ταχύτητά του και πήρε την πρώτη του νίκη, ενώ την επόμενη χρονιά κυριάρχησε, κατακτώντας τον τίλο με 15 νίκες σε 20 αγώνες. Το άστρο του είχε ανατείλει για τα καλά και ήδη το όνομά του ακουγόταν στο χώρο του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Το 2006 βρήκε τον Λούις Χάμιλτον να τρέχει στο GP2, που ήταν το δεύτερο τη τάξει πρωτάθλημα πίσω από τη Formula 1. Εκείνη τη χρονιά έδειξε ξεκάθαρα το ταλέντο του και πήρε τον τίτλο, πραγματοποιώντας εμφανίσεις που εντυπωσίασαν. Ο δρόμος για τη Formula 1 είχε ανοίξει.

image

H καθιέρωση στη Mclaren και ο πρώτος τίτλος

Ο Ρον Ντένις δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει στον Χάμιλτον και τα αποτελέσματα του νεαρού Λούις στις μικρές κατηγορίες ήταν αρκούντως πειστικά για του εξασφαλίσουν το 2007 το ντεμπούτο του στη Formula 1 με την ομάδα της McLaren. O Χάμιλτον είχε δύσκολη αποστολή, καθώς ομόσταβλός του ήταν ο Φερνάντο Αλόνσο, που είχε έρθει στην ομάδα ύστερα από την κατάκτηση δύο Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων με τη Renault. Ο Μίκαελ Σουμάχερ είχε αποχωρήσει από τη Formula 1 στο τέλος του 2006 και ο Αλόνσο ήταν το πιο μεγάλο όνομα στο σπορ εκείνη την εποχή.

Ο Χάμιλτον όμως έκανε μια μαγική πρώτη σεζόν. Στον πρώτο αγώνα ανέβηκε στο βάθρο και μέχρι το τέλος της χρονιάς πήρε 4 νίκες, για να τερματίσει στη 2η θέση στο πρωτάθλημα, μόλις ένα βαθμό πίσω από τον Κίμι Ράικονεν. Το 2008 ήταν ακόμα καλύτερο, καθώς ο Χάμιλτον, ως πρώτο βιολί πλέον, καθώς ο Αλόνσο είχε φύγει από τη McLaren, κατέκτησε το πρώτο του Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, με ιδιαίτερα δραματικό τρόπο στον τελευταίο αγώνα στη Βραζιλία.

Η McLaren όμως τα επόμενα χρόνια είχε φθίνουσα πορεία και ο Χάμιλτον δεν κατάφερε να βρεθεί ξανά σε θέση να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Έμεινε στη βρετανική ομάδα άλλα τέσσερα χρόνια, με καλύτερη θέση στην τελική βαθμολογία την 4η και πρόσεσε συνολικά άλλες 13 νίκες στο ενεργητικό του.

image

Η μετακίνηση στη Mercedes και η εκτόξευση

Το 2013 ο μεγάλος Νίκι Λάουντα προσπάθησε και κατάφερε να τον φέρει στην ομάδα της Mercedes, που μόλις τρία χρόνια νωρίτερα είχε επιστρέψει με πλήρη εμπλοκή στη Formula 1, με μέτρια μέχρι εκείνο το σημείο επιτυχία. Εκεί ο Χάμιλτον συνάντησε τον Νίκο Ρόσμπεργκ, με τον οποίο γνωρίζονταν από παλιά καθώς έτρεχαν μαζί στους αγώνες καρτ, και μάλιστα στην ίδια ομάδα.

Ο Χάμιλτον έδειξε εμπιστοσύνη στις προοπτικές της ομάδας και δεν διαψεύστηκε. Τα επόμενα χρόνια η καριέρα του θα βρισκόταν σε τέτοια ύψη που ούτε ο ίδιος μπορούσε να φανταστεί. Η αλλαγή των κανονισμών το 2014, που έβαλε τη Formula 1 στη νέα υβριδική τούρμπο εποχή, βρήκε τη Mercedes να είναι πολύ καλύτερα προετοιμασμένη από τους αντιπάλους της. Οι κινητήριες μονάδες της Mercedes ήταν και πιο δυνατές και πιο αξιόπιστες από εκείνες των Ferrari και Renault.

image

Η αντιπαλότητα με τον Ρόσμπεργκ

Έτσι, οι δύο οδηγοί της Mercedes ήταν οι μόνοι που στην ουσία μπορούσαν να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα, κάτι που έπαιξε βασικό ρόλο στο να αναπτυχθεί μεταξύ τους μια μεγάλη αντιπαλότητα. Ο Χάμιλτον ωστόσο επικράτησε τόσο το 2014 όσο και το 2015 και έφτασε στα τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα, ισοφαρίζοντας το μεγάλο του ίνδαλμα, τον Άιρτον Σένα.

Το 2016 όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Παρά το γεγονός ότι πήρε περισσότερες pole position και νίκες από οποιονδήποτε άλλο οδηγό, ο Χάμιλτον έχασε τον τίτλο των οδηγών για πέντε βαθμούς από τον Νίκο Ρόσμπεργκ. Η πολιτική της ομάδας να αφήνει τους δυο τους να παλεύουν ελεύθερα οδήγησε σε πολλές σκληρές μάχες τόσο εντός όσο και εκτός πίστας. Τελικά ο τίτλος πήγε στον Ροσμπεργκ, που αμέσως μετά την κατάκτησή του ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη Formula 1.

image

Τέσσερις τίτλοι στη σειρά

Τα επόμενα τέσσερα χρόνια απλώς εδραίωσαν τον Χάμιλτον ως τον σπουδαιότερο οδηγό της γενιάς του. Ο Βρετανός κατέκτησε όλους τους τίτλους από το 2017 έως το 2020 και έφτασε στο συνολικό αριθμό των επτά.

Βέβαια, οι τίτλοι δεν έρχονταν πλέον εύκολα. Το 2017 και το 2018 ειχε σθεναρή αντίσταση από τον Σεμπάστιαν Φέτελ, ο οποίος με τη Ferrari διεκδικούσε το δικό του πέμπτο πρωτάθλημα. Ο Χάμιλτον όμως με την παροιμιώδη σταθερότητά του κατάφερνε κάθε χρονιά να ανατρέπει το βαθμολογικό πίνακα και ενώ αρχικά ήταν πίσω, στο τέλος πάντα ήταν εκείνος που κατακτούσε το πρωτάθλημα.

Το 2019 ο τίτλος ήρθε λίγο πιο εύκολα, καθώς ο Χάμιλτον είχε την πρωτοπορία στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Το ίδιο και το 2020, μια χρονιά που ο Χάμιλτον πήρε 11 νίκες και ξεπέρασε τον Σουμάχερ στη σχετική λίστα.

Πιο δραματικός όμως ήταν ο τρόπος που έχασε τον τιτλο του 2021. Ο Χάμιλτον έφτασε στον τελευταίο αγώνα στο Αμπου Ντάμπι ισόβαθμος με τον Μαξ Φερστάπεν της Red Bull αλλά παρότι ξεκίνησε δεύτερος κατάφερε να προηγείται σε όλον τον αγώνα, εκτός από τον τελευταίο γύρο. Μετά την επανεκκίνηση ύστερα από το Αυτοκίνητο Ασφαλείας, ο Φερστάπεν τον πέρασε στον τελευταίο γύρο και πήρε εκείνος ένα πρωτάθλημα που ο Βρετανός έδειχνε να κρατάει γερά στα χέρια του.

image

Τα ρεκόρ

Η καριέρα του Λούις Χάμιλτον είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτό που δείχνουν οι αριθμοί, οι οποίοι όμως είναι ιδιάιτερα εντυπωσιακοί. Ο Βρετανός πολυπρωταθλητής έχει πάρει μέρος στην καριέρα του σε 288 Grand Prix. Από αυτά έχει κερδίσει τα 104 ενώ 103 φορές έχει ξεκινήσει από την pole position. Συνολικά έχει ανέβει στο βάθρο 182 φορές. Περιττό να πούμε ότι έχει την πρώτη θέση σε όλες αυτές τις κατηγορίες. Από το 2021, μάλιστα, έχει τον τίτλο του Σερ.

image

Ο Χάμιλτον εκτός πίστας

Ο Λούις Χάμιλτον είναι ιδιαίτερα δραστήριος σε θέματα διακρίσεων, ανθρώπινων δικαιωμάτων και περιβάλλοντος. Όντας ο μοναδικός μαύρος σε όλες τις κατηγορίες που αγωνίστηκε, ένιωσε πολλές φορές ρατσιστικές συμπεριφορές τόσο από συναγωνιστές και παράγοντες όσο και από τον κόσμο που παρακολουθούσε τους αγώνες.

Ο Χάμιλτον έχει από καιρό παρατηρήσει ότι στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού οι μαύροι αθλητές και μηχανικοί δεν εκπροσωπούνται αντιπροσωπευτικά και έχει δημιουργήσει μια επιτροπή, τη Hamilton Commission, που έχει σκοπό να βοηθήσει μαύρους επιστήμονες να βρουν το δρόμο τους προς το μηχανοκίνητο αθλητισμό.

Είναι επίσης υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των ελευθεριών της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, εκφράζοντας με θάρρος της απόψεις του όταν η Formula 1 επισκέπτεται χώρες που δεν έχουν καλή ιστορία σε αυτούς τους τομείς, όπως για παράδειγμα η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, όπου έτρεξε με τι κράνος του βαμμένο στα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Ένας άλλος τομέας που έχει τραβήξει την προσοχή του Χάμιλτον είναι η περιβαλλοντική κρίση. Ο ίδιος εδώ και αρκετά χρόνια έχει δηλώσει ότι ακολουθεί βίγκαν τρόπο ζωής. Χρησιμοποιεί μόνο ανακυκλωμένα ή ανακυκλώσιμα προϊόντα και πούλησε το προσωπικό του αεροσκάφος.

Άλλα ενδιαφέροντά του είναι η μουσική και η μόδα, με τα οποία έχει ασχοληθεί αρκετά, Έχει μάλιστα τη δική του γραμμή ρουχισμύ με όνομα TOMMYXLEWIS στην γκάμα του γνωστού σχεδιαστή Tommy Hilfiger.

image

Ένας πρωταθλητής-πρότυπο

Ο Λούις Χάμιλτον είναι μια προσωπικότητα που δεν περιοριζεται στα στενά όρια του αθλήματος που υπηρετεί. Έχει κατανοήσει τη θέση του στο παγκόσμιο στερέωμα και αντιλαμβάνεται πλήρως ότι αποτελεί πρότυπο για εκατομμύρια νέους. Όλα όσα πετυχαίνει στην καριέρα του ενισχύουν αυτήν του την εικόνα και εδραιώνουν τη θέση του στην ιστορία του σπορ. Για πολλούς είναι ο σπουδαιότερος όλων των εποχών, αλλά αυτή είναι μια συζήτηση χωρίς νόημα. Είναι ο Λούις Χάμιλτον και είναι ανεπανάληπτος.

Mπορείτε να ακούσετε το Podgazzt και εδώ στο Spotify