Πόσες ταχύτητες είναι αρκετές;

Από την εποχή του «πρωτοποριακού» χειροκίνητου κιβωτίου πέντε σχέσεων των αρχών της δεκαετίας του ’90, έχουν περάσει αρκετά χρόνια, συγκριτικά όμως πολύ λίγα για την αλματώδη εξέλιξη των κιβωτίων ταχυτήτων. Επί δεκαετίες οι οδηγοί είχαν ως μόνη επιλογή χειροκίνητα κιβώτια τεσσάρων έως πέντε σχέσεων και ελάχιστα αυτόματα τριών ή τεσσάρων σχέσεων και ξαφνικά, μέσα σε 20 χρόνια οι σχέσεις στα κιβώτια ταχυτήτων σχεδόν διπλασιάστηκαν. Τα πρώτα αυτόματα κιβώτια 9 σχέσεων βρίσκονται ήδη στην αγορά κυρίως από τη Mercedes και την Jeep – Chrysler ενώ ήδη οι κατασκευαστές προετοιμάζουν κιβώτια 10 και 11 σχέσεων. Στο πεδίο των χειροκίνητων κιβωτίων όπου η αύξηση των σχέσεων, τουλάχιστον με τη μορφή της παραδοσιακής διάταξης H, είναι ιδιαίτερα δύσκολη για τον οδηγό, η Porsche προσφέρει εφτά σχέσεις ενώ ο συνηθέστερος αριθμός είναι οι 6. Η ανάγκη για περισσότερες σχέσεις μετάδοσης επιβλήθηκε ώστε να μειωθούν οι ρύποι των κινητήρων –καθώς αυτοί λειτουργούν για περισσότερο χρόνο στο ιδανικό εύρος στροφών- αλλά, ταυτόχρονα, ώστε να γίνει εφικτό μικρά μοτέρ να κινήσουν μεγάλα αμαξώματα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μια θετική εξέλιξη. Ωστόσο, οι πάνω από 6 ή 7 σχέσεις έχουν νόημα μόνο στα αυτόματα κιβώτια, καθώς το δεξί χέρι του οδηγού στην περίπτωση του χειροκίνητου θα πάθει υπερκόπωση. Σύμφωνα με τους ειδικούς μηχανολόγους των συστημάτων μετάδοσης των αυτοκινήτων οι περισσότερες σχέσεις έχουν θετικό αποτέλεσμα μόνο όταν συνδυάζονται με επαρκή μείωση των εσωτερικών τριβών του κιβωτίου ταχυτήτων, καθώς τα πολλά γρανάζια και οι συμπλέκτες αυξάνουν τις τριβές και φυσικά το βάρος. Μια εναλλακτική λύση θα μπορούσαν να είναι τα κιβώτια συνεχώς μεταβαλλόμενων σχέσεων (CVT). Αυτά ωστόσο δεν μπορούν να διαχειριστούν επαρκώς τη μεγάλη ροπή των σύγχρονων κινητήρων turbo και αφετέρου η αίσθηση οδήγησης που δημιουργούν απέχει από αυτή που έχουν συνηθίσει οι περισσότεροι οδηγοί.