Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα διότι διακρίνω το τελευταίο διάστημα μία αίσθηση και προσπάθεια βασικών αντιπάλων του Ολυμπιακού εντός των συνόρων φυσικά (σ.σ. Παναθηναϊκός, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ) να βγάλουν εκτός... κάδρου του φετινού τίτλου τους ερυθρόλευκους. Σύμφωνοι ο Ολυμπιακός έχει περάσει ένα πολύ άσχημο καλοκαίρι και ένα από τα χειρότερά του και από πλευράς σχεδιασμού, αγωνιστικού προσώπου και αποτελεσμάτων αλλά παραμένει πρωταθλητής.

Και όσο λαβωμένο και εάν είναι ένα... θηρίο πάντα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο. Μπορεί μάλιστα εάν έχει χτυπήσει περισσότερο να γίνει και ακόμα πιο επικίνδυνο. Ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει ξανά πως ακόμα και όταν είναι... κάτω έχει την δυναμική, το μέταλλο και την προοπτική να αλλάξει τα δεδομένα υπέρ του και να κατακτήσει τους εγχώριούς του τίτλους. Και ως προς τους βασικούς του αντιπάλους με το υπάρχον status των ομάδων δεν δικαιολογείται τέτοια βεβαιότητα από την πλευρά τους...

Οι Πειραιώτες φέτος πραγματικά ότι λάθος μπορούσαν να κάνουν το έκαναν. Σε όλα με όλα τα επίπεδα. Τόσο πολύ που ακόμα και οι ίδιοι οι άνθρωποι του συλλόγου δεν μπορούσαν να πιστέψουν το τι διαδραμαστίστηκε και πως πήγαν τα πράγματα σε τέτοιο σημείο... Τρεις αλλαγές προπονητών σε λιγότερο από δύο (!) μήνες, ηχηρός αποκλεισμός και πολύ μεγάλη αποτυχία στο Champions League από την Χαποέλ Μπερ Σεβά με τα κακά... μαντάτα να φαίνονται από τον πρώτο αγώνα, δύσκολη πρόκριση με την Αρούκα στο Europa και μεγάλο... λίφτινγκ στο ρόστερ αλλά και σε πρόσωπα γύρω από την ομάδα και σε επιτελικές θέσεις στην διοίκηση αλλά και στο κομμάτι του scouting και των μεταγραφών.

Καρντόσο in αλλά έμπειρος και ικανός στόπερ;

Πόσο θα βοηθήσουν τα παραπάνω; Θα φανεί στο χορτάρι. Στο γήπεδο. Εκεί θα κριθούν όλα. Το μεταγραφικό ντεμαράζ των τελευταίων ημερών κάλυψε τα περισσότερα κενά του υπάρχοντος δυναμικού. Ένα βασικό μείον όμως παρέμεινε. Όσο και εάν ψάχτηκε ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να κλείσει έναν έμπειρο και ικανό σέντερ μπακ για να απαγκιστρωθεί παράλληλα από το συμβόλαιο έστω ενός εκ των Αλμπέρτο Μποτία, Μανουέλ Ντα Κόστα ή ακόμα και του Δημήτρη Σιόβα. Εκεί δεδομένα την ήθελε την ενίσχυση. Τελικώς δεν έφυγε κανένας εκ των τριών.

Σε όλες τις υπόλοιπες θέσεις έκλεισε παίκτες με αποκορύφωμα τα μεγάλα... μπαμ με Όσκαρ Καρντόσο και Μάρκο Μάριν. Παίκτες πολύ γνωστούς και με βαρύ βιογραφικό. Ειδικά η κίνηση με τον Παραγουανό φορ του έδωσε άλλη ώθηση ως προς την γραμμή κρούσης, αν και προσωπικά θεωρώ πως ο φορ που έπρεπε να πει... αντίο είναι ο Ιντέγιε Μπράουν και όχι ο Άλαν Πουλίδο. Το εάν έχω δίκιο ή όχι θα φανεί επίσης στην πορεία και φυσικά αυτό είναι άσχετο με το τι μπορεί να επιθυμούσαν Ολυμπιακός και Πουλίδο για την συγκεκριμένη περίπτωση.

Στον άξονα η προσθήκη του Αντρέ Μάρτινς επίσης φαίνεται εκ πρώτης όψεως ιδιαίτερα ποιοτική και σημαντική ενώ η επιστροφή του Εστέμπαν Καμπιάσο μόνο καλό θα κάνει. Παρόλα αυτά για μένα ο Ολυμπιακός ακόμα και τώρα παραμένει το Νο1 φαβορί για την κατάκτηση της φετινής Super League, έχοντας δείξει και αποδείξει στο παρελθόν πως πάντα έχει αγωνιστική διάρκεια και σταθερότητα εκεί που χρειάζεται.

H αρχική οργή του κόσμου, οι απαιτήσεις και η συσπείρωση!

Κατά το παρελθόν ο κόσμος των πρωταθλητών έχει φανερώσει τα συναισθήματα οργής και αγανάκτησής του και απέναντι στον Σωκράτη Κόκκαλη και άλλες διοίκησεις. Το φετινό καλοκαίρι τον... εξόργισε σε σχέση με τα όσα έβλεπε να συμβαίνουν στην ομάδα κυρίως μετά την αποχώρηση του Μάρκο Σίλβα (σ.σ. για την οποία φταίει στο πιο μεγάλο ποσοστό ο Πορτογάλος που... κρέμασε τον σύλλογο και άλλαξε τα... πάντα έτσι) και βέβαια στο στόχαστρο βρέθηκαν διοίκηση και Βαγγέλη Μαρινάκης που είχαν τις πλέον βασικές ευθύνες για όλα.

Ενόχληση που αποτυπώθηκε σε αποδοκιμασίες και συνθήματα στους φετινούς εντός έδρας ευρωπαϊκούς αγώνες. Στέλνοντας έτσι το μήνυμα ότι δεν υπάρχει ούτε ανοχή, ούτε υπομονή αλλά ούτε και πίστωση χρόνου μετά τα όσα έγιναν. Το κλίμα το τελευταίο διάστημα πάντως δείχνει να έχει αντιστραφεί έως ένα σημείο.

Τόσο ώστε να υπάρχει πάλι συσπείρωση και ειδικά μετά τις δικαστικές εξελίξεις που σχετίζονται με τον πρόεδρο του συλλόγου. Και αυτό διότι αρκετοί θεωρούν πως ο Ολυμπιακός στοχοποιείται διαρκώς. Ωστόσο και πάλι φέτος ο κόσμος έχει βάλει τον πήχη ψηλά. Έχοντας απαιτήσεις και σε Ελλάδα και φυσικά και σε Ευρώπη, όπου ο Ολυμπιακός συνεχίζει μέσω των ομίλων του Europa League. Παρόλα αυτά στην παρούσα φάση διαφαίνεται εκ νέου διάθεση για πλήρη στήριξη των παικτών του Πάουλο Μπέντο τόσο στο νέο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο όσο και στις εκτός των συνόρων διοργανώσεις.

Ο πιο μεγάλος... θησαυρός του!

Βέβαια πέρα απ' όλα ο πιο μεγάλος... θησαυρός για τον φετινό Ολυμπιακό είναι τα θαυματουργά πιτσιρίκια του. Οι... νέοι Ρέτσος, Μανθάτης και Ανδρούτσος και οι... παλιοί Τσιμίκας και Βούρος.

Τουλάχιστον δύο από αυτά τα παιδιά θα πρέπει να πάρουν πολλά ματς στα πόδια τους σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Ειδικά ο Ρέτσος κάλλιστα θα μπορούσε να χριστεί βασικός στόπερ με τα προσόντα που έχει και την σοβαρότητα και την ωριμότητά του αν και είναι μόλις 18 ετών. Ο Πάουλο Μπέντο έδειξε μεγάλη... μαγκιά σε πρώτη φάση διότι στα περισσότερα από αυτά τα πιτσιρίκια δίνει ευκαιρίες ενώ στο πρόσφατο φιλικό με τον Λεβαδειακό στο Φάληρο τέσταρε και τους Νικολάου και Φουάση. Εξάλλου και μόνο το πόσο πολύ έδειξε ο κόσμος να δένεται με αυτά τα παιδιά, να τα στηρίζει και να τα χειροκροτά λέει πολλά. Εάν ο φετινός Ολυμπιακός εκτός των άλλων μπορέσει να καθιερώσει έστω έναν από αυτούς τους παίκτες στην πρώτη ομάδα και ακόμα καλύτερα στη βασική ενδεκάδα θα είναι το πιο μεγάλο κέρδος ever.