Σελεσάο... και πουθενά δεν πάω! (pics, vid)

Θοδωρής Βασίλης
Σελεσάο... και πουθενά δεν πάω! (pics, vid)

bet365

Mετά το φιάσκο του Μουντιάλ, ήρθε και το κάζο στο Κόπα Αμέρικα! Η Βραζιλία γνώρισε άλλο έναν οδυνηρό αποκλεισμό και το G-Journal Weekend σας θυμίζει τους «θανάτους» της Σελεσάο που δεν μπορεί να σηκώσει... κεφάλι.

Το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία

Οι Βραζιλιάνοι είναι τόσο υπερόπτες με την εθνική τους ομάδα ποδοσφαίρου που κάθε ήττα της σελεσάο θεωρείται ως κάτι το ντροπιαστικό. Οι νίκες χωρίς στυλ δεν έχουν καμία αξία γι αυτούς ενώ κάθε θέση εκτός από την πρώτη αποτελεί καταστροφή.

Και πως να μην αντιμετωπίζεται έτσι όταν μιλάμε για ένα έθνος που έχει κατακτήσει κάθε τρόπαιο έχοντας αναδείξει ποδοσφαιριστές που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για σχεδόν όλες τις γενεές φιλάθλων. Η αλήθεια πάντως είναι πως σε καμία άλλη από τις εκφάνσεις της ζωής τους οι Βραζιλιάνοι επιτρέπουν στον εαυτό τους να έχουν τέτοια αυτοπεποίθηση. Άλλωστε Βραζιλία και ποδόσφαιρο είναι δύο έννοιες συνυφασμένες.

Αυτό όμως τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει. Λιγότερα ταλέντα, παρωχημένοι προπονητές, διεφθαρμένη ομοσπονδία και μια ανείπωτη τραγωδία στο τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο έχουν κάνει τους Βραζιλιάνους να αισθάνονται όχι καταπληκτικά αλλά καταθλιπτικά για το ποδόσφαιρo τους. Όπως χαρακτηριστικά λένε το Jogo bonito έχει πεθάνει. Και αν πολλοί θεωρούν ότι αυτό είναι σημείο των καιρών η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Και αυτό γιατί οι όποιες αποτυχίες των καριόκας-οι οποίες παρεμπιπτόντως είναι εκκωφαντικές-υπάρχουν σε αυτή την εθνική από τα πρώτα χρόνια του αθλήματος.

Οι κάτοικοι αυτοί της χώρας δυσκολεύονται να δεχτούν την αποτυχία ακόμα και όταν αυτή δεν είναι τόσο καταστροφική. Γιατί γι αυτούς πολλά πράγματα είναι υπόθεση ζωής και θανάτου και η εθνική ομάδα αποτελεί το σύμβολο αυτό του συναισθήματος. Αυτό το συναίσθημα βγήκε ξανά στην επιφάνεια μετά την αποτυχία της ομάδας του Ντούνγκα στο πρόσφατο Κόπα Αμέρικα, μια διοργάνωση που η ίδια η Βραζιλία δεν την έβλεπε με την ίδια θέρμη όπως βλέπει ένα Μουντιάλ.

Παρότι δημοσίως οι ίδιοι το αρνούνται η πλειοψηφία περίμενε την κατάκτηση του τίτλου στην Χιλή ώστε να ξεχαστεί το ντροπιαστικό 7-1 από την Γερμανία ένα χρόνο πριν στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αλλά η εικόνα της ομάδας στην φάση των ομίλων ήταν απλά απογοητευτική ενώ στα προημιτελικά ο αποκλεισμός στα πέναλτι από την Παραγουάη προκάλεσαν την έντονη κριτική ως προς τις παλιομοδίτικες μεθόδους του Κάρλος Ντούνγκα.

Πρωταθλήτρια ως αουτσάιντερ

Πλέον δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν την τωρινή ομάδα όχι κάτι το ιδιαίτερο και ότι στην Ρωσία το 2018 θα πάει ως αουτσάιντερ. Βέβαια, ως αουτσάιντερ κατέκτησε τα τέσσερα από τα πέντε Μουντιάλ. Όταν οι προσδοκίες είναι μεγάλες, η Βραζιλία αποτυγχάνει παταγωδώς. Χαρακτηριστικές είναι τα τουρνουά του 1966, 1978, 1982, 1998, 2006, 2010 και 2014. Αντίθετα, όταν δεν θεωρείται φαβορί και δεν υπάρχει πίεση τόσο από τα αδηφάγα ΜΜΕ όσο και από τον κόσμο η ομάδα κάνει θαύματα.

Από τα πέντε Παγκόσμια Κύπελλα που κατέκτησε, μόνο η ομάδα του 1962 στη Χιλή επιβεβαίωσε τον ρόλο του φαβορί. Το 1958, η Σελεσάο προσπαθούσε να ξεπεράσει την ρατσιστική κριτική για το γεγονός ότι η ομάδα ήταν μικτή, δηλαδή και λευκούς και μαύρους ποδοσφαιριστές. Το 1970, λίγους μήνες πριν την διοργάνωση ο τεχνικός της ομάδας Ζοάο Σαλντάνια απολύθηκε, ενώ και στα φιλικά η ομάδα χώλαινε.

Οι νικητές του 1994 στις ΗΠΑ στα προκριματικά είχαν γράψει μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία της ομάδας γνωρίζοντας για πρώτη φορά την ήττα από την Βολιβία, ενώ η νικήτρια του 2002 ένα χρόνο πριν είχε αποκλειστεί στο Κόπα Αμέρικα από την Ονδούρα.

Οι «θάνατοι» της Βραζιλίας

Σε πολλά ΜΜΕ αρέσει να ανακοινώνουν τον θάνατο του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου ανά διαστήματα. Ο πρώτος «θάνατος» ήρθε το 1966 μετά τον αποκλεισμό του Πελέ και της παρέας του από την Πορτογαλία του Εουσέμπιο στην φάση των ομίλων.

Ο «θάνατος Νο2» ήρθε στο μεσοδιάστημα από το 1966 έως το 1970. Οι ειδικοί θεωρούσαν την Βραζιλία ως μια αργή ομάδα ενώ ο Πελέ απογοητευμένος από την παρουσία του στα γήπεδα της Αγγλίας δεν ήξερε αν θα είναι στο Μεξικό. Μάλιστα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστευαν ότι χωρίς τον Πελέ η Σελεσάο είχε τελειώσει.

Επίσης η πολιτική είχε διεισδύσει στην ομοσπονδία και στην ομάδα η οποία αποτελούσε ένα καλό όπλο προπαγάνδας για την στρατιωτική δικτατορία παρά το γεγονός ότι ο προπονητής ήταν κομμουνιστής (κυρίως για τα μάτια του κόσμου για να μην υπάρξουν αντιδράσεις από τον Τύπο).

Παρόλα αυτά ο Ζοάο Σαλντάνια τα έσπασε με τον δικτάτορα Εμίλιο Μέντιτσι και τον Μάριο Ζαγκάλο να αναλαμβάνει λίγους μήνες πριν το Μουντιάλ του Μεξικού. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο κόσμος να θαυμάσει μία από τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Ο «θάνατος Νο3» ήρθε το 1974. Ο Πελέ είχε αποχωρήσει και τα μάτια ήταν στραμμένα στο νέο μεγάλο αστέρι τον Ρομπέρτο Ριβελίνο. Η Βραζιλία όμως που εμφανίστηκε στα γήπεδα της Δυτικής Γερμανίας ήταν μια βαρετή ομάδα και ο αποκλεισμός στα ημιτελικά από την Ολλανδία επισφράγισε την πορεία μια; όχι και τόσο καλής ομάδας.

Ο «θάνατος Νο4» ήταν διαρκής κι επίπονος αφού κράτησε οκτώ χρόνια. Ξεκίνησε με το άδοξο τέλος μιας χρυσής αλλά άτιτλης γενιάς (Ζικο, Σόκρατες) στα προημιτελικά από την Γαλλία του Πλατινί το 1986 για να έρθει ένας νέος αποκλεισμός τέσσερα χρόνια μετά από την Αργεντινή του Μαραντόνα.

Η κατάσταση έγινε χειρότερη το 1991 όταν ήρθε και η πρώτη ήττα από την Κολομβία που για εκείνη την εποχή ήταν κάτι σαν ντροπή. Βέβαια, η ίδια Κολομβία δύο χρόνια μετά συνέτριψε με 5-0 την Αργεντινή μέσα στο Μπουένος Άιρες. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η ήττα από την Βολιβία το 1993, μια ήττα που έβαλε σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια της την παρουσία στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Νέα κηδεία στο ίδιο της το σπίτι

Μετά από χρόνια ηρεμίας το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 το οποίο μάλιστα διεξαγόταν στο ίδιο της το σπίτι ήταν η ευκαιρία για την εξιλέωση για το Μαρακανάζο (η ήττα-σοκ από την Ουρουγουάη στο Μαρακανά).

Παρά το γεγονός ότι η ομάδα του Σκολάρι ήταν από τις χειρότερες των τελευταίων δεκαετιών, οι Βραζιλιάνοι πίστευαν ότι θα κατακτούσαν το βαρύτιμο τρόπαιο. Μετά το ξεγύμνωμα από την Γερμανία το ποδόσφαιρο της Βραζιλίας κηρύχθηκε και πάλι νεκρό (η 5η φορά) και ο αποκλεισμός από την Παραγουάη πριν από λίγες ημέρες υποτίθεται ότι είναι το καρφί στο φέρετρο. Είναι όμως έτσι; Μόνο ο χρόνος και το Μουντιάλ του 2018 θα το δείξει.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα