Η Στεφανί Φραπάρ ονειρευόταν καριέρα στο ποδόσφαιρο ως χαφ, αλλά το 2001 σε ηλικία μόλις 18 ετών γοητεύτηκε με τους κανονισμούς του παιχνιδιού αποφασίζοντας να στραφεί στη διαιτησία.

To 2011 ξεκίνησε να «σφυρίζει» στην 3η κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου, ενώ τρία χρόνια αργότερα πήρε προαγωγή στη Ligue 2. Το 2015 επελέγη για το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών στον Καναδά, ενώ «σφύριξε» στον τελικό της επόμενης διοργάνωσης (2019). Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς γκρέμισε ένα ακόμη κάστρο καθώς ορίστηκε να διευθύνει την αναμέτρηση ανάμεσα στην Αμιάν και τη Στρασμπούρ για την Ligue 1.

«Δεν είχα καμιά ανησυχία για τις ικανότητες της κας Φραπάρ και δεν έχω αλλάξει άποψη. Είναι πολύ καλό που κατάφερε να φτάσει σε αυτό το υψηλό επίπεδο. Τα πηγαίνει πολύ καλά», είχε πει ο τεχνικός της Στρασμπούρ, Τιερί Λορί.

Η Φραπάρ έγραψε ιστορία ως η πρώτη γυναίκα διαιτητής σε ομίλους Champions League, αφού προηγουμένως έκανε «προθέρμανση», στον ευρωπαϊκό τελικό του Σούπερ Καπ μεταξύ Λίβερπουλ και Τσέλσι.

Ο νυν αρχιδιαιτητής της ΕΠΟ, Μαρκ Κλάτενμπεργκ είχε εκθειάσει την απόδοση της: «Ήταν θαυμάσια. Είχε τον απόλυτο έλεγχο σε όλη την διάρκεια του αγώνα». Σε ανάλογο κλίμα και οι δηλώσεις που είχε κάνει ο Γιούργκεν Κλοπ: «Εάν παίζαμε με τον τρόπο που σφύριξε θα κερδίζαμε 6-0. Η διαιτησία της ήταν άψογη».

Η κορυφαία μέχρι στιγμής διάκριση για την Γαλλίδα ρέφερι, η οποία αποτέλεσε κοσμογονικό γεγονός για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο συντελέστηκε στις 2 Δεκεμβρίου όταν διηύθυνε την αναμέτρηση μεταξύ Γιουβέντους και Ντιναμό Κιέβου στο Champions League.

«Έπαιζα ποδόσφαιρο στην ομάδα της γενέτειρας μου, την Βαλ ντ' Ουάζ. Κάποια στιγμή όταν ήμουν 13 ετών έδειξα μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε ότι έχει να κάνει με τους κανονισμούς του ποδοσφαίρου. Γρήγορα άρχιζα να 'σφυρίζω' και στα 18 μου έπρεπε να αποφασίσω ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και την διαιτησία.

Εκείνη την εποχή δεν ήταν τόσο ανεπτυγμένο το γυναικείο ποδόσφαιρο σε σχέση με τώρα και έτσι πήρα την απόφαση να στραφώ στη διαιτησία, η οποία όπως αποδεικνύεται ήταν σωστή», τονίζει ενώ παραδέχεται πως πολλοί την ρωτούν για την απόφαση της να ασχοληθεί με την διαιτησία σε επαγγελματικό επίπεδο.

«Νομίζω ήμουν η μόνη γυναίκα σε αυτό το επίπεδο, κάνοντας προπονήσεις και παρακολουθώντας σεμινάρια με άνδρες. Ο κόσμος πολλές φορές με ρωτάει γιατί αποφάσισα να στραφώ στην διαιτησία. Προσπαθώ να τους εξηγήσω, αλλά κάποιες φορές είναι δύσκολο να καταλάβουν».

Πως όμως η ίδια αισθάνεται για το γεγονός πως σπάει όλα τα στεγανά στο ανδροκρατούμενο ποδόσφαιρο...

«Δεν σκέφτομαι πως γράφω ιστορία ή πως έσπασα κάποιο φράγμα. Το μόνο που κάνω είναι η δουλειά μου».

Μετά απ' όσα έχει καταφέρει η Φραπάρ δεν θα μπορούσε να μην ονειρεύεται ακόμη και την συμμετοχή της στο Μουντιάλ του Κατάρ.

«Έχω ανέβει αρκετά σκαλιά. Ο επόμενος στόχος μου είναι να καθιερωθώ στη Ligue 1. Κάθε ματς αποτελεί μια νέα πρόκληση και κρινόμαστε. Τα πάντα μπορούν να συμβούν. Υπάρχει γυναίκα διαιτητής στο Παγκόσμιο Κύπελλο U-17. Γιατί όχι και στο Μουντιάλ. Τα πάντα είναι πιθανά».

Η Φραπάρ ακολούθησε στα βήματα της Γερμανίδας, Μπιμπιάνα Στάινχαους, η οποία είχε γίνει η πρώτη γυναίκα που διηύθυνε αναμέτρηση της Bundesliga το 2017. Η Ελβετίδα Νικόλ Πετινιά ήταν επίσης η πρώτη γυναίκα που σφύριξε σε ματς για τα προκριματικά του Κυπέλλου UEFA μεταξύ 2004 και 2009.

«Είναι πιο εύκολο να διαχειριστεί τους ποδοσφαιριστές μια γυναίκα διαιτητής δίχως να υπάρχει ένταση. Είναι ευκολότερο για μια γυναίκα να εξηγήσει στον ποδοσφαιριστή κάτι που αφορά σε μια φάση», υπογραμμίζει η Γαλλίδα ρέφερι.

O αρχιδιαιτητής της UEFA, Ρομπέρτο Ροσέτι επέμεινε για την επιλογή της Φραπάρ, σημειώνοντας πήρε πανάξια την ευκαιρία της.

«Η Στεφανί απέδειξε όλα αυτά τα χρόνια πως είναι μια από τις κορυφαίες γυναίκες-διαιτητές, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει την ικανότητα να 'σφυρίξει' στο υψηλότερο επίπεδο όπως έχει αποδείξει».

Η 36χρονη Γαλλίδα γράφει ιστορία αποτελώντας πηγή έμπνευσης και για άλλες γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν με την διαιτησία.

«Είναι μεγάλη χαρά να δείξω στα νέα κορίτσια πως μπορούν να τα καταφέρουν στην διαιτησία. Με βλέπουν πλέον στην τηλεόραση και αντιλαμβάνονται πως τα πάντα είναι εφικτά. Πιο πριν βλέπαμε μόνο άνδρες διαιτητές. Ελπίζω πως θα καταφέρω να εμπνεύσω και άλλες γυναίκες».