• Ο ξεριζωμός, η παρακμή
• Στα χέρια Βελλή, Μονεμβασιώτη
• Ο φετινός Γολγοθάς
• Μέρες κορονοϊού
• Κόντρα σε όλους και σε όλα
• Τα 130 χρόνια ζωής

Μοιάζει με θαύμα αλλά δεν είναι. Ένας δρόμος μετ' εμποδίων, που ο Απόλλων Σμύρνης κατάφερε με λογικές κινήσεις να διανύσει και πλέον είναι έτοιμος για τη δική του πρεμιέρα στη Super League Interwetten. Με τρεις αγωνιστικές να έχουν αναβληθεί, η «Ελαφρά Ταξιαρχία» αφού κατάφερε να περάσει από χίλια κύματα, επιβίωσε και ελπίζει ότι αυτή τη φορά θα στεριώσει για τα καλά στη μεγάλη κατηγορία.

Μια ομάδα που ιστορικά έχει μάθει να ξεπερνά εμπόδια. Η ιστορία της έχει… διανύσει τρεις αιώνες, μια ομάδα που έχει υποφέρει και πλέον είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος της Σμύρνης στη Super League Interwetten μετά την αποχώρηση του Πανιωνίου.

Ένα κομμάτι του πολιτισμού της χώρας μας που έχει και στο ποδόσφαιρο τον δικό του εκπρόσωπο. Ο εκπρόσωπος ενός τεράστιους μέρους του πληθυσμού μιας χώρας τόσο συνδεδεμένης με τη Σμύρνη καθώς οι περισσότεροι ανατρέχοντας στο οικογενειακό δέντρο τους θα ανακαλύψουν κάποια ρίζα στην Ιωνία.

Ο ξεριζωμός, η παρακμή

Για περίπου 20 χρόνια, ο Απόλλων βίωσε την παρακμή και χρειάστηκε να συστηθεί εκ νέου στους νεότερους. Όχι όμως στους παλαιότερους και όσους σκαλίζουν την ιστορία του τόπου. Η ομάδα που μετά το ξεριζωμό κουβάλησε μαζί της τίτλους από την Ιωνία, εκεί όπου με έδρα της Σμύρνη πρωταγωνιστούσε στον αθλητισμό και στον πολιτισμό. Μια ομάδα που στη συνέχεια πανηγύρισε πρωταθλήματα με αντιπάλους όπως ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο Πανιώνιος κ.α..

Οι άνθρωποι του Απόλλωνα καμαρώνουν για την ιστορία της ομάδας τους και βέβαια πολύ καλά κάνουν αν σκεφτεί κανείς ότι όταν ιδρύθηκαν οι ομάδες που σήμερα πρωταγωνιστούν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, η ομάδα που ήρθε από τη Σμύρνη ήταν ήδη είκοσι, τριάντα η σαράντα ετών. Μετά την καταστροφή της Σμύρνης, ομάδα του λεγόμενου ΠΟΚ, πήρε έξι ποδοσφαιριστές του Απόλλωνα Σμύρνης για να καταφέρει να δημιουργήσει ρόστερ κατά την ίδρυσή της

Τα χρόνια πέρασαν βέβαια και όλα αυτά είναι ιστορία. Οι περισσότεροι φίλαθλοι την αγνοούν και μια μεγάλη περίοδος παρακμής έχει ως αποτέλεσμα να ξεχαστεί γενικότερα για κάποια χρόνια, ο Απόλλωνας Σμύρνης.

Η μοίρα του ελληνισμού της Σμύρνης ήταν και η μοίρα του Απόλλωνα. Η καταστροφή, η προσφυγιά, η φτώχεια, το πρώτο γήπεδο πλησίον του Ναού του Ολυμπίου Διός, κοντά στην Πλατεία Συντάγματος, η μετακόμιση στο Ρουφ και εν τέλει η αναγκαστική μετακόμιση στη Ριζούπολη. Μικρές και μεγάλες στιγμές έως την έξοδο στην Ευρώπη και ύστερα… λάθη που έφεραν την παρατεταμένη παρακμή.

Στα χέρια Βελλή, Μονεμβασιώτη

Τα τελευταία χρόνια ο Απόλλων Σμύρνης έκανε την επανεμφάνισή του. Ο εφοπλιστής Σταμάτης Βελλής και η οικογένεια Μονεμβασιώτη κατάφεραν να διασώσουν την χαμένη αξιοπρέπεια της ομάδας.

Επί των ημερών του Σταμάτη Βελλή, ο οποίος πήρε την ομάδα από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες, ο Απόλλωνας επέστρεψε στην πρώτη τι τάξει κατηγορία αλλά δεν κατάφερε να σταθεί σε αυτή. Η οικογένεια Μονεμβασιώτη έχει τις τύχες της ομάδας την τελευταία εξαετία και έχει καταφέρει να βρίσκεται η ομάδα για τρίτο χρόνο στη Super League Interwetten.

Άλλο ένα χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας είναι πως αρνείται πεισματικά να πάρει δανεικούς από τους «μεγάλους». Συνεχίζει να βαδίζει το δρόμο της και σ' αυτό το μονοπάτι. Πληρώνει για να φέρει παίκτες ακριβούς για τα δεδομένα μια ομάδας όπως ο Απόλλων (Σικαμπάλα, Στόουκς). Κλείνει τ' αυτιά της σε διάφορες προτάσεις για να πάρει κάποιον δανεικό από μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ κι η ΑΕΚ.

Ο φετινός Γολγοθάς

Η φετινή άνοδος του Απόλλωνα Σμύρνης είναι μάλλον η δυσκολότερη όλων καθώς επιτεύχθηκε εν μέσω των πρωτόγνωρων καταστάσεων που όλοι βιώνουμε. Μια ματιά πίσω, δείχνει ότι προηγήθηκαν πολλά και διάφορα προτού φτάσουμε σε εκείνη τη βραδιά στο τέλος του Αυγούστου, όταν ο Παναγιώτης Μονεμβασιώτης και οι παίκτες πανηγύριζαν αγκαλιασμένοι στη Ριζούπολη, μετά τα μπαράζ με την Ξάνθη.

Ας πάμε πολύ πίσω όταν άρχιζε ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας που θα έπαιζε στη Super League 2. Όχι για να αναφερθούμε στις μεταγραφικές κινήσεις αλλά στον σχεδιασμό που έγινε με ένα τεράστιο μηδέν στα έσοδα της ομάδας από την βασική πηγή για όλες τις ομάδες. Τηλεοπτικά έσοδα… μηδέν. Ο Απόλλων ήταν η μοναδική επαγγελματική ομάδα η οποία είχε 2ετή κλειστή σύμβαση για τα τηλεοπτικά της και τελικά έμεινε χωρίς τηλεοπτική κάλυψη μετά από απόφαση της ΕΡΤ. Στην συνέχεια εξαιτίας της μη τηλεοπτικής κάλυψης απώλεσε όλους τους χορηγούς της. Συνεπώς, μηδέν και στα έσοδα από χορηγούς.

Όσον αφορά τον κόσμο, τα εισιτήρια αποτελούν έτσι κι αλλιώς ένας πολύ μικρό μέρος των εσόδων μιας ομάδας, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μια κατηγορία όπως η Super League 2, υποβαθμισμένη γενικότερα.

Μέρες κορονοϊού

Ακολούθησαν οι μέρες κορονοϊού, για την ανθρωπότητα, τη χώρα και φυσικά το ποδόσφαιρο. Διακοπή του πρωταθλήματος και η ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) που παρείχε στη ομάδες της Super League 2, το δικαίωμα να αγωνιστούν εκ νέου στις 29 Ιουνίου. Μόνο που θα έπρεπε, οι ομάδες της κατηγορίας, σε 35 ημέρες -δηλαδή σύμφωνα με τις ημερομηνίες που είχε καθορίσει η ΕΠΟ-, να δώσουν δώδεκα αγώνες, 2 αγώνες μπαράζ ανόδου και να γίνουν δύο επικυρώσεις βαθμολογίας.

Ο Απόλλων και άλλες ομάδες διαμαρτυρήθηκαν όμως δεν βρήκαν στήριγμα από τους μεγάλους τους Ελληνικού Ποδοσφαίρου και γενικότερα τις ομάδες της Super League Interwetten. Ο Απόλλων συνέχισε το Γολγοθά του.

Την ίδια στιγμή η Ομοσπονδία που θα μπορούσε με μία αναγκαστική απόφαση να βάλει τα πράγματα στην θέση τους και να επιτρέψει τον Απόλλωνα να ανέβει κατηγορία -όπως και έγινε σε άλλες χώρες, όπως η Γαλλία, η Τουρκία κτλ.-, δεν το έκανε. Η ΕΠΟ, οδήγησε την υπόθεση στο διαιτητικό δικαστήριο και εν τέλει σε μια απόφαση που ουσιαστικά προφύλασσε την ΕΠΟ και έδειχνε να ικανοποιεί τους μεγάλους του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Έστελνε τον Απόλλωνα σε αγώνες μπαράζ με την Ξάνθη. Όλα αυτά στις 29 Αυγούστου, δηλαδή 14 ημέρες πριν από την πρεμιέρα του νέου πρωταθλήματος και ενώ σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν παιζόταν εκείνη την περίοδο ποδόσφαιρο για την περυσινή σεζόν. Δυο αγώνες που ισοδυναμούσαν με μια κατηγορία για τις δύο ομάδες που πλέον είχαν πρόβλημα να συγκροτήσουν ακόμα και ρόστερ.

Η ομάδα έπαιξε στα δύο μπαράζ με την Ξάνθη, μετά από αγωνιστική απραξία πέντε μηνών, ουσιαστικά με αναγκαστικό ρόστερ αποτελούμενο από 12 ποδοσφαιριστές, εκ των οποίων οι πέντε είχαν ενημερωθεί ότι πρέπει να αποχωρήσουν από την ομάδα και προς τιμήν τους αγωνίστηκαν και βοήθησαν στην άνοδο. Ένας τερματοφύλακας στην αποστολή, ουσιαστικά χωρίς ρεζέρβες στον πάγκο και παίκτες που ήξεραν ότι δεν θα παίξουν στη θέση τους, αλλά όπου χρειαστεί. Φανταστείτε τι θα είχε συμβεί αν όλα αυτά είχαν συμβεί σε κάποιον από τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Κόντρα σε όλους και σε όλα

Αυτά εντός αγωνιστικού χώρου. Διότι εκτός, των προβλήματα έμοιαζαν ακόμα μεγαλύτερα. Η διαμάχη με την ΕΡΤ στα δικαστήρια, οι έντονες διαφωνίες για την τότε αναδιάρθρωση με τον πρώην Υφυπουργό Αθλητισμού, Γιώργο Βασιλειάδη, οι κόντρες με την ΕΠΟ, τη Super League Interwetten, με τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι οποίοι δυσκόλεψαν την ομάδα να ανέβει… τους πάντες. Ακόμα και στη Super League 2, υπήρξαν αποφάσεις που ελήφθησαν με 11-1 και το… 1 στην καταμέτρηση ήταν ο Απόλλωνας.

Κόντρα σε όλους και σε όλα. Κόντρα ακόμα και με τα «ορφανά της Ριζούπολης» (σ.σ. έτσι αποκαλεί η διοίκηση μερίδα οπαδών), αυτούς με τους οποίους τα έβαλε η διοίκηση θεωρώντας ότι κάνουν κακό στην ομάδα και δεχόμενη από αυτούς μόνιμη «διαδικτυακή πλέον επίθεση», όπως λένε από την ομάδα. Τελικά, οι επιλογές έφεραν τη… δικαίωση και το συμπέρασμα είναι ότι ο Απόλλων έχει ισχυρή διοίκηση.

Τα 130 χρόνια ζωής

Ο Απόλλωνα επέστρεψε στη μεγάλη κατηγορία και εν μέσω κορονοϊού, έκανε μεταγραφές όταν δεν γνώριζε σε ποια κατηγορία θα παίζει μόλις δύο εβδομάδες πριν από την προγραμματισμένη πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Έφτιαξε ρόστερ, το εμπιστεύθηκε στην εμπειρία του Γιώργου Παράσχου και πλέον είναι έτοιμος για τη μεγάλη μάχη. Με την ελπίδα ότι στο τέλος της σεζόν, ο Απόλλωνας Σμύρνης θα γιορτάσει 130 χρόνια ζωής στη μεγάλη κατηγορία.