Evangelia: Το νέο «αστέρι» της μουσικής σκηνής φωνάζει «Pame, Pame»! (pics & vids)
Είναι ένα από τα νέα και φρέσκα πρόσωπα της μουσικής βιομηχανίας και με το πρώτο της «επίσημο» τραγούδι φέρνει την δροσιά του καλοκαιριού στους ακροατές.
Ο λόγος για την Evangelia, η οποία πρωταγωνιστεί στο «Pame, Pame», το οποίο συνδυάζει τον αγγλικό στίχο με τον ελληνικό και είναι γυρισμένο στην ιδιαίτερη πατρίδα της, στην Κρήτη.
Η 27χρονη καλλιτέχνις είναι κυριολεκτικά ερωτευμένη με την Ελλάδα και το νησί της, αλλά και την γιαγιά της, κάτι που διακρίνεται και στο μαγευτικό video clip, με τις εικόνες να δημιουργούν έντονα συναισθήματα, αφού κατάφερε να... μαζέψει όλο το χωριό της, για τις ανάγκες των γυρισμάτων!
Η urban pop μουσική, η αμερικανική κουλτούρα και τα τα σύγχρονα clubbeats «μπλέκονται» με τις ελληνικές ρίζες και την παράδοση, με την Evangelia να τιμάει με τον δικό της τρόπο τους προγόνους της.
Η αγάπη αυτή για την Ελλάδα δυνάμωσε κιόλας περισσότερο από το γεγονός ότι η ίδια μεγάλωσε στο Νιου Τζέρσεϊ - πλέον κατοικεί στο Λος Άντζελες - και θέλει να μάθει σε όλο τον κόσμο την ιστορία της χώρας μας, μέσα από τη μουσική.
Μαζί με τον τραγουδοποιό/παραγωγό και σύντροφό της, Stolar, έχουν δημιουργήσει διάφορα κομμάτια, ενώ η ανατρεπτική αοιδός έγινε η πρώτη Ελληνίδα τραγουδίστρια που υπογράφει απευθείας συμβόλαιο με ξένη εταιρεία (Sony) και το μέλλον στη μουσική σκηνή της ανήκει!
Η ίδια μιλάει στο Gazzetta Weekend Journal για την απόφαση που πήρε να αφήσει μια σίγουρη δουλειά (εκπαιδευτικός για παιδιά με ειδικές ανάγκες), για να κάνει το αποφασιστικό βήμα στα μουσικά δρώμενα, αποκαλύπτει την αγάπη της για το (γυναικείο) ποδόσφαιρο και τον Ολυμπιακό και θυμάται τις ομορφιές της Κρήτης.
Επίσης, σχολιάζει τα όσα συμβαίνουν στις ΗΠΑ, μετά την δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και το τεταμένο κλίμα με τις διαδηλώσεις και εκμυστηρεύεται με ποιο τραγούδι θα ήθελε να αλλάξει τον κόσμο.
Τo Pame Pame πώς δημιουργήθηκε;
Eγώ και ο Stolar (ο σύντροφός μου, δημιουργικός συνεργάτης και παραγωγός) είχαμε την ιδέα να συνδυάσουμε ελληνικά στοιχεία με αμερικανικό πόπ. Αυτό ήταν το πρώτο τραγούδι που πέτυχε σε αυτό το πείραμα, και μετά γράψαμε κι άλλα μέσα στο ίδιο ηχητικό πλαίσιο. Αυτό το τραγούδι άλλαξε την ζωή μου για πάντα - είναι το τραγούδι που έκανε ένα δισκογραφικό συμβόλαιο με την SONY πραγματικότητα. Οι στίχοι συμβολίζουν την στιγμή που αποφάσισα να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Λέω «Πάμε Πάμε» γιατί είμαι έτοιμη για αυτή την καινούργια περιπέτεια, και θέλω να έρθει ο κόσμος μαζί μου!
Μεγάλωσες στην Κρήτη και το Νιου Τζέρσεϊ. Πες μου λίγο το story σου...
Δεν είναι τόσο περίπλοκη ιστορία και μάλλον δεν ήταν θέμα επιλογής (γέλια). Γεννήθηκα στις ΗΠΑ. Ο πατέρας μου βρέθηκε στο Νιου Τζέρσει τη δεκαετία του 80 ως φοιτητής μεταπτυχιακού, ενώ η μητέρα μου είναι Ιταλό-Αμερικανίδα δεύτερης γενιάς. Είμαι μια βέρα Ελληνο-Αμερικάνα που όμως είχε την τύχει να περνάει τα καλοκαίρια της στην Ελλάδα, έτσι αγάπησα τη γλώσσα, τον πολιτισμό, τα ήθη και έθιμα ίσως περισσότερο από άλλους νέους-νέες Ελληνικής καταγωγής που βρίσκονται στην Αμερική. Ήμουν πολύ τυχερή!
Τι είναι αυτό που θυμάσαι από τα χρόνια σου στην Κρήτη; Ποιο είναι το αγαπημένο σου μέρος στο νησί; Δηλαδή, αυτό που θα επισκεφτείς οπωσδήποτε, όταν βρεθείς εκεί;
Η Κρήτη και η γιαγιά μου είναι συνυφασμένες έννοιες στην μνήμη μου και στην καρδιά μου. Δεν γινόταν να έρθω στο νησί και να μην πάω στο χωριό, ακόμα και στα πιο ξέφρενα φοιτητικά μου χρόνια που ήθελα να κάνω island hopping… Η στάση στα Χανιά και στη γενέτειρα του πατέρα μου ήταν απαραίτητη. Είναι τόσες οι ιστορίες από τα παιδικά μου χρόνια, που θα ήθελα να εστιάσω περισσότερο στα συναισθήματα που μου προκαλούν αυτές οι αναμνήσεις με την γιαγιά: αγάπη, ηρεμία, θαλπωρή. Κάναμε τόσα πράγματα μαζί: ταΐζαμε τα πρόβατα, πηγαίναμε στα χωράφια, ζυμώναμε, μαγειρεύαμε… Αυτά ήταν μαθήματα ζωής που ποτέ δεν θα έπαιρνα από μία συνηθισμένη ζωή στο Νιου Τζέρσεϊ. Όποτε βρίσκομαι στην Ελλάδα, είναι σχεδόν σωματική ανάγκη να επισκεφθώ την Παλαιόχωρα, την μικρή κωμόπολη κοντά στο χωριό της γιαγιάς μου. Έχω άπειρες αναμνήσεις από εκεί. Είναι ένα μαγικό μέρος.
Μέσα από το video clip σου, αλλά και από πράγματα που έχεις πει, φαίνεται η μεγάλη αγάπη που τρέφεις για την Ελλάδα. Θα την εκπροσωπούσες ποτέ σε διαγωνισμό Eurovision, για να την ανεβάσεις στην κορυφή της Ευρώπης;
Οποιαδήποτε εκπροσώπηση της Ελλάδας στο εξωτερικό θα ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ τιμή και ΒΑΡΙΑ ευθύνη. Φυσικά, αν μου γινόταν κάποια πρόταση θα την εξέταζα εξονυχιστικά με τους συνεργάτες μου. Ποτέ δεν ξέρεις....!
Από τη στιγμή που ασχολούμαστε και με τον αθλητισμό και σε είδα στο video clip να κάνεις ποδαράκια με μια μπάλα και νομίζω σου αρέσει το ποδόσφαιρο. Υπάρχει καθόλου ο αθλητισμός στη ζωή σου; Υποστηρίζεις κάποια ομάδα, είτε στο ποδόσφαιρο είτε στο μπάσκετ; Θυμάσαι την οικογένειά σου να βλέπει αγώνες;
Νομίζω ότι ο έρωτας κι ο βήχας δεν κρύβονται, κι εγώ σίγουρα είμαι ερωτευμένη με τη μπάλα! Σίγουρα την αγάπη μου αυτή για την μπάλα την έχω «κληρονομήσει» από τον μπαμπά μου, ο οποίος ήταν ο προπονητής της ομάδας μου από τότε που ήμουνα πέντε χρονών μέχρι που τελείωσα το λύκειο. H προπόνηση συνεχιζόταν και στο σπίτι --θυμάμαι να κάνουμε εξάσκηση στις κεφαλιές, και διάφορες πάσες και ντρίπλες στην αυλή. Βλέπαμε αγγλικό, ιταλικό, και ελληνικό ποδόσφαιρο, και κάναμε κριτική στο παιχνίδι για να μάθω ακόμα πιο πολλά. Από τις ελληνικές ομάδες μου άρεσε ο Ολυμπιακός επειδή άρεσε και στον πατέρα μου.
Ξέρω ότι ίσως ξενίσει στα αυτιά των φιλάθλων στην Ελλάδα, αλλά είμαι θερμή υποστηρίκτρια του γυναικείου ποδοσφαίρου εδώ στις ΗΠΑ. Ήμουν πολύ περήφανη που κέρδισε η εθνική ομάδα της Αμερικής το τελευταίο μουντιάλ γυναικείου ποδοσφαίρου (επίσης δεν σας κρύβω ότι λάτρεψα και το πολιτικό μήνυμα των παικτριών να αρνηθούν την επίσκεψη στον Λευκό Οίκο). Θα ήθελα όμως να δω την εξέλιξη του Ελληνικού γυναικείου ποδοσφαίρου σε μεγάλο βαθμό και ενθαρρύνω όλες τις νέες να ασχοληθούν σε τοπικό και ερασιτεχνικό επίπεδο, έτσι ξεκινάνε όλα. Κάθε καλοκαίρι που ερχόμουν στην Ελλάδα, τις περισσότερες φορές ήμουνα το μοναδικό κορίτσι στην παρέα που παίζαμε μπάλα - για πολλά από τα αγόρια ήταν πρωτοφανές ένα κορίτσι να μπορεί να κάνει ποδαράκια και να λατρεύει το ποδόσφαιρο.
Έχουμε δει κατά καιρούς διασκευές παλιών τραγουδιών, τα οποία προσαρμόζονται σε ήχους του σήμερα και σημειώνουν επιτυχία. Θα ήθελες να κάνεις το ίδιο με κάποιο, κι αν ναι, με ποιο;
Τρανό παράδειγμά αυτού του παντρέματος ήταν το «Θα σπάσω κούπες» που ερμήνευσε με τον δικό της, μοντέρνο τρόπο, η Μαρίνα Σάττι. Θα ήθελα να επιδιώξω μια μελλοντική συνεργασία μαζί της.
Εμένα πάντα μου άρεσε του Χατζιδάκι το «Τα Παιδιά του Πειραιά» και το ότι η μελωδία του έχει αγγίξει όλο τον κόσμο. Εγώ και ο Stolar έχουμε συνθέσει ένα “mashup” με αυτό και το “Amarillo” του J. Balvin, ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια φέτος. Μας ήρθε η ιδέα όταν παίζαμε τα τραγούδια για να περάσει η ώρα, και ανακαλύψαμε ότι έχουν ορισμένες ομοιότητες και με τον ήχο, αλλά και με τους στίχους. Και τα δυο τραγούδια μιλάνε για ελεύθερα πνεύματα και απελευθερωμένες σχέσεις. Μια από αυτές τις μέρες θα βγει το βίντεο που γυρίσαμε στην αυλή μας στο οποίο παρουσιάζουμε αυτό το mashup.
Η αγάπη σου για το τραγούδι πώς προέκυψε; Ποιο ήταν το ερέθισμα που σε έκανε να πεις «αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου»; Με τι μουσικές επιρροές μεγάλωσες;
Πάντα μου άρεσε να τραγουδάω και να φαντάζομαι τον εαυτό μου σαν τραγουδίστρια. Η μητέρα μου και η αδερφές της τραγουδάνε, αλλά και άτομα στην οικογένεια του μπαμπά μου ασχολούνται με το τραγούδι. Ο μουσικός μου ουρανίσκος ήταν εξοικειωμένος με πολλά είδη. Στο σπίτι των παιδικών μου χρόνων, ανά πάσα στιγμή μπορούσες να ακούσεις την Etta James και την Ella Fitzgerald στο δωμάτιο που βρισκόταν η μαμά, και Pink Floyd και τους Beatles στο αυτοκίνητο του μπαμπά, σε συνδυασμό με τα παραδοσιακά κρητικά και τους Έλληνες κλασσικούς όπως τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι. Ως έφηβη τρελαινόμουν για Britney Spears, Έλενα Παπαρίζου, και Nsync. Οπότε καταλαβαίνετε ότι από μικρή υπήρχε ένα συνονθύλευμα μουσικών ακουσμάτων, που όσο μεγάλωνα και ωρίμαζα τόσο διευρυνόταν η γκάμα του.
Εγώ είμαι η μόνη στην οικογένεια η οποία ασχολείται επαγγελματικά. Η ενασχόλησή μου με τη μουσική ξεκίνησε σαν χόμπι, γιατί οι γονείς μου ήθελαν να πάω στο Πανεπιστήμιο και να έχω αρχικά μια σταθερή δουλειά. Εγώ από την άλλη, δεν πίστευα ότι μπορούσα να πετύχω μια καριέρα στην μουσική. Το αντιμετώπιζα σαν όνειρο που ποτέ δεν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Έτσι λοιπόν σπούδασα και έγινα εκπαιδευτικός για παιδιά με ειδικές ανάγκες —κάτι που μού άρεσε πολύ. Εργαζόμουν στο σχολείο τις ημέρες τις ημέρες και τα βράδια βρισκόμουν σε διαφορά στούντιο στη Νέα Υόρκη και για να ηχογραφήσω τραγούδια “για χόμπι” ̇αλλά σιγά σιγά άρχισε να παίρνει άλλη διάσταση το όλο εγχείρημα.
Ήταν εύκολο να αφήσεις μια «στρωμένη» δουλειά και να αλλάξεις καριέρα;
Πριν περίπου ένα χρόνο, βρέθηκα σε μια σημαντική καμπή στη ζωή μου. Ήθελα να προσηλωθώ 100% στο τραγούδι αλλά δεν έβρισκα το θάρρος να πάρω την απόφαση να παραιτηθώ από την σταθερή δουλειά μου. Το σύμπαν συνωμότησε ώστε να έρθουν έτσι τα πράγματα και να γίνουν περικοπές στον δήμο οπου δούλευα ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής. Έτσι, μου δόθηκε η ευκαιρία να προσηλωθώ στη μουσική, χωρίς να χρειαστεί να παραιτηθώ από την δουλειά μου εγώ η ίδια. Οι γονείς μου ήξεραν πόσο αγαπούσα την μουσική και έβλεπαν τη μεγάλη προσπάθεια που έκανα. Τούς ανακοίνωσα ότι ήθελα να ακολουθήσω τα όνειρά μου, γιατί η ζωή είναι μικρή και μία! Είχα το πτυχίο μου, οπότε αν κρινόταν απαραίτητο να γυρίσω στην παλιά δουλειά μου, πάντα θα υπήρχε αυτή η επιλογή. Μέσα σε δύο χρόνια έκλεισα συμφωνία για δίσκο με την Sony Music. Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι τα όνειρά μου έχουν γίνει πραγματικότητα...
Μπουζούκια ή συναυλίες;
Όλα τα καθορίζει η διάθεση. Προτιμώ τις συναυλίες αλλά τα μπουζούκια είναι στο πετσί του Έλληνα και σίγουρα είναι θέμα συγκυριών. Καμιά φορά θες απλώς να ξεδώσεις, να χορέψεις, να πιεις και να τα σπάσεις. Γι αυτό η πρώτη επιλογή μου είναι τα πανηγύρια! [γέλια]
Ποια είναι τα πλάνα σου για το άμεσο μέλλον;
Έχω ήδη κάποια τραγούδια «στα σκαριά» και συνεχίζω να “γράφω” καινούρια τραγούδια κάθε μήνα, τα οποία θα κυκλοφορήσουν μετά το καλοκαίρι. Όλα τους έχουν ελληνικά στοιχεία ενσωματωμένα και ελπίζω να αρέσουν στους Έλληνες ακροατές!
Η σχέση σου με τον Stolar πώς άρχισε; Αν δεν κάνω λάθος τον είδα να παίζει και μπουζούκι. Τού έχεις μάθει πράγματα για την Ελλάδα ή π.χ. λέξεις;
Γνωριστήκαμε πριν δύο χρόνια σε μια συναυλία του στην Νέα Υόρκη. Με είχε καλέσει ο ντράμερ τον οποίο ήδη γνώριζα. Όταν μας σύστησε μετα την συναυλια, ένιωσα μια άνεση κατευθείαν, λες και ήμασταν φίλοι για χρόνια. Βγήκαμε ραντεβού και μετά από μερικές εβδομάδες η σχέση μας έγινε επίσημη (κάτι που και οι δύο δεν το περιμέναμε!!) Στην αρχή, αποφασίσαμε να μην εργαστούμε μαζί, διότι φανταστήκαμε ότι δεν θα ήταν εύκολο και επιπλέον θέλαμε η σχέση μας να “στέκει” μόνη της, ανεξάρτητα από την καριέρα μας. Και όντως, έτσι έγινε τους πρώτους μήνες, αλλά κάποιες φορές γράφαμε τραγούδια μαζί για διασκέδαση και για να περνάει η ώρα. Συνειδητοποιήσαμε ότι η χημεία μας ως συνεργάτες ήταν πολύ δυνατή.
Όταν λοιπόν είχαμε την ιδέα, μια μέρα, να δοκιμάσουμε να συνθέσουμε ένα ποπ τραγούδι με ελληνικά στοιχεία, καταλάβαμε ότι κάτι μοναδικό συνέβαινε όταν εργαζόμασταν μαζί. O Stolar ήταν αυτός που με ενθάρρυνε να βάλω ελληνικά στοιχεία στις συνθέσεις μου γιατί έβλεπε πόσο σημαντικό κομμάτι της προσωπικότητάς μου είναι η ελληνικότητά μου. Δεν χρειάστηκε να του πω να μάθει μπουζούκι. Είναι ένας εξαιρετικός, πολυτάλαντος μουσικός, που συνεχώς θέλει να ξεπερνά τα όρια του και να πειραματίζεται με νέους ήχους. Ήταν θέμα ωρών να μάθει να παίζει μπουζούκι [γέλια]. Έχει μάθει πολλές λέξεις στα ελληνικά, αλλά πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι προσαρμόζεται πολύ γρήγορα στον ελληνικό τρόπο ζωής. Αισθάνομαι τόσο τυχερή να είμαι με κάποιον τον οποίο αγαπώ τόσο βαθιά και με τον οποίο η δημιουργία είναι τόσο άνετη και αρμονική.
Ο κορονοϊός και η καραντίνα κατά πόσο άλλαξε εσένα και τους δικούς σου ανθρώπους; Φοβάσαι πλέον όταν κυκλοφορείς, από τη στιγμή που πρέπει όλοι ακόμα να είμαστε σε επαγρύπνηση, μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο;
Αισθάνθηκα φόβο, ειδικά στην αρχή όταν κατάλαβα ότι εξελίσσεται σε ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα και ότι η καραντίνα θα κρατήσει παραπάνω καιρό από ό,τι περίμενα. Όμως πιστεύω ότι πλέον έχουμε μπει σ’ ένα ρυθμό.
Προσωπικά συνεχίζω τις εργασίες μου, μιλώντας καθημερινά με τους συνεργάτες μου, και κάνω ό,τι δουλειά πρέπει να γίνει εκείνη την μέρα. Κάνω εξάσκηση στη φωνητική και στον χορό μέσω FaceTime. Κάνω γυμναστική, yoga, γράφω νέους στίχους, βγάζω φωτογραφίες επαγγελματικές και μη, μαγειρεύω, παίζω ποδόσφαιρο, επικοινωνώ με οικογένεια και φίλους στο Ίντερνετ. Προσπαθώ να ζω και- γιατί όχι;- να απολαμβάνω μέρα με τη μέρα.
Με τον Στόλαρ επίσης αφιερώνουμε χρόνο και στις κοινές εργασιακές δραστηριότητές μας εκτός μουσικής, όπως η λήψη φωτογραφιών. Καθώς οι επαγγελματικές φωτογραφίσεις μου ακυρώθηκαν λόγω απαγορευτικού, ο Στόλαρ και εγώ μάθαμε να χρησιμοποιούμε την επαγγελματική φωτογραφική μηχανή και έτσι βγάλαμε φωτογραφίες μόνοι μας από το σπίτι - μάλιστα του εξωφύλλου του άλμπουμ και τις δικές μου διαφημιστικές! Διαπιστώσαμε ακόμα πιο σοβαρά πόση προετοιμασία απαιτεί η παρουσίαση ενός κομματιού, και ταυτόχρονα τη σημασία του να είσαι αυτάρκης και να στέκεσαι στα δυο σου πόδια, σε όλες τις δραστηριότητες. Στην σημερινή οικονομία, καλώς ή κακώς, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να ασχοληθείς με όλους τους τομείς παραγωγής και προώθησης μουσικής...και αυτό πιστεύω θα είναι ένα από τα καλά που θα προκύψουν από την καραντίνα.
Ο κόσμος θα γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του, θα ανακαλύψει κρυμμένα ταλέντα και θα γίνει πιο ευέλικτος στη δράση. Όλα αυτά θεωρώ θα οδηγήσουν στη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αίσθηση προσωπικής δύναμής του και νομίζω πως η λαχτάρα να συνδεθεί και πάλι με αγαπημένα του πρόσωπα θα ξυπνήσει την ανθρωπιά μέσα του.
Το τελευταίο διάστημα στις ΗΠΑ η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου, μετά το θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ. Είδα που έκανες και σχετικές αναρτήσεις στο instagra, Διανοείσαι ότι ακόμα και τώρα, στο 2020, ο ρατσισμός συνεχίζει να υφίσταται;
Δυστυχώς η απάντησή μου σε αυτό είναι κάπως κυνική, καθώς δεν με εκπλήσσει καθόλου ότι ο ρατσισμός υφίσταται το 2020. Αν μη τι άλλο, νομίζω ότι οι εκλεγμένοι πολιτικοί των τελευταίων δυο εκλογών (προκριματικές, προεδρικές και μεσοδιαστηματικές) από τον αμερικανικό λαό υποδεικνύουν ότι οι φυλετικές διακρίσεις, ο ακραίος ρατσισμός τύπου white supremacy, η “εναλλακτική” δεξιά (alt right), η ομοφοβία, ζουν και βασιλεύουν!. Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα που πρέπει επιτέλους να λυθεί. Φυσικά δεν μπορεί να γίνει εν μία νυκτί. Ήρθε η ώρα να ακούσουμε οι λευκοί τους μαύρους αδελφούς μας. Χωρίς επικοινωνία, παιδεία, και “άβολες” συζητήσεις δεν θα αλλάξουν πολλά. Δεν μπορούμε να υποκρινόμαστε ότι το πρόβλημα δεν υπάρχει (white privilege). Το να το αγνοούμε, δεν το λύνουμε. Η καταπίεση των μαύρων ήταν μία καλά κρυμμένη νάρκη που εξερράγη!
Εσύ, ως Ελληνίδα σε μία «ξένη» χώρα, ήρθες ποτέ αντιμέτωπη με ρατσισμό ή κάποιου είδους διάκριση;
Μεγάλωσα σε μια δεκαετία που δεν ήταν τόσο έντονα τα σημάδια της ξενοφοβίας, και σε ένα περιβάλλον το οποίο ήταν πολυπολιτισμικό, σε αντίθεση με πολλές άλλες πολιτείες των ΗΠΑ. Κατά αυτή την έννοια ήμουν πολύ τυχερή όχι μόνο γιατί δεν βίωσα έντονο ρατσισμό (πάντα υπήρχαν βέβαια καλοπροαίρετα πειράγματα για το ασυνήθιστο όνομά μου) αλλά γιατί ήρθα σε επαφή με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά. Η πολυποικιλότητα είναι παιδεία, και μόνο με την παιδεία και την άμεση επαφή, μπορούμε να δούμε πέρα από φυλετικές και εθνικές γραμμές. Καλά όλα αυτά, αλλά να ξέρετε ότι το γεγονός ότι δεν άλλαξα το όνομά μου ήταν κι αυτό μια μικρή αντίσταση…
Σου δίνεται η δυνατότητα να αλλάξεις τον κόσμο με ένα τραγούδι. Ποιο θα ήταν αυτό;
Θέλω ένα είδος ελληνικής ποπ μουσικής που θα ανταγωνίζεται την KPOP σε δημοτικότητα. Να βάλει την Ελλάδα στον χάρτη της ποπ μουσικής σκηνής. Να ακούγονται τραγούδια με “εμβόλια” από μπουζούκια ή λαούτα στις μεγαλύτερες dance πίστες του κόσμου. Θέλω να δημιουργηθεί ένα τραγούδι που να γεννά συναισθήματα υπερηφάνειας και νοσταλγίας σε ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους ανεξάρτητα εθνικότητας. Να το ακούνε και να λένε “θέλω να μάθω περισσότερα για την Ελλάδα” αλλά ταυτόχρονα να χαίρονται για την πολιτιστική τους ταυτότητα και να σκέφτονται: “θέλω να φτιάξω ένα τέτοιο τραγούδι με μουσική της χώρας μου”.
Ακολούθησε την Evangelia στο instagram
