Για όλους μάνα είναι κάτι «ιερό». Άλλο ένα κλισέ. Αλλη μια αλήθεια, όμως, που δεν μπορείς να αποφύγεις.

Όσες ξαδέρφες και φίλες είχα μού έλεγαν «πριν γεννηθεί το παιδί μου ήμουν γυναίκα. Όταν έγινα μάνα, γεννήθηκε μία νέα γυναίκα». Και εκεί είναι το μυστικό: Η γυναίκα να μην είναι μόνο μάνα αλλά και γυναίκα να μην το ξεχνάει!

Πριν από ένα μήνα γνώρισα άλλη μία μάνα, τη γυναίκα μου. Και εκεί κατάλαβα πόσο μεγάλη αλήθεια είναι αυτό. Φυσικά, ακόμη είναι πολύ νωρίς. Αυτός ο μήνας που είμαστε γονείς, γνωρίζει ο ένας στον άλλον έναν άλλον εαυτό. Εναν εαυτό που δεν ξέραμε ότι υπάρχει ή τέλος πάντων, που δεν τον αφήναμε να βγει προς τα έξω.

Στη γυναίκα μου είδα έναν άλλον χαρακτήρα. Πιο ευαίσθητο, πιο τρυφερό, πιο προστατευτικό. Μοιραία βγαίνει από μέσα σου πως όποια επιθυμία κι αν έχεις εσύ προσωπικά δεν έχει καμία απολύτως σημασία, αν πρώτα δεν ικανοποιηθεί το «θέλω» του παιδιού σου.

Μάνα λοιπόν, απ' όσο έχω δει είναι να είσαι άυπνη, να αναρωτιέσαι αν έφαγε, αν κοιμήθηκε, αν ρεύτηκε, αν χαλάρωσε στο μπάνιο του, αν έχει πονάκια.

Μετά σε ενδιαφέρει να μάθεις το τι θα φας, το αν θα κοιμηθείς εσύ, το αν θα ακούσεις τη μουσική που σ' αρέσει, αν θα δεις μία σειρά ή μια ταινία που θες.

Σε κάθε... νιαούρισμα που θα κάνει το παιδί σου, όπου κι αν είσαι μέσα στο σπίτι θα τρέξεις να δεις αν αναπνέει κανονικά στον ύπνο του, αν κοιμάται ήρεμο.

Βλέποντας τη γυναίκα μου να μάνα μέρα με τη μέρα, συνειδητοποιώ πως είναι η ζωή. Πως είναι να ζεις δίπλα σ' ένα πλάσμα που γεννήθηκε για να δίνει ζωή. Και φυσικά, η ζωή ενός ζευγαριού στην αρχή γίνεται πολύ πιο εύκολη όταν έχει δίπλα του και την βοήθεια μιας άλλης μάνας. Με... γαλόνια προϋπηρεσίας, αυτήν της μάνας της γυναίκας σου. Να είναι καλά όλες οι μάνες του κόσμου για όλα τα ξενύχτια που έχουν τραβήξει από τις μέρες του θηλασμού, μέχρι εκείνα τα βράδια που έμεναν στον καναπέ και όρθιες στην μπαλκονόπορτα για να πουν στον άντρα τους «πήγε 3 τα ξημερώματα πότε θα γυρίσει επιτέλους;»

Κι αυτή η έννοια της προστασίας και της φροντίδας δεν παύει ποτέ να υπάρχει! Μέσα σ' έναν μήνα λοιπόν ως γονέας, ως πατέρας, είναι το μόνο που μπορώ να ξέρω με απόλυτη βεβαιότητα.