8 Μαρτίου: Η Μπαρακάλδο, ομάδα τρίτης κατηγορίας της Ισπανίας με έδρα στο Μπιλμπάο, έρχεται ισόπαλη στο τελευταίο χρονικά παιχνίδι της πριν το «λουκέτο». Ο βετεράνος στράικερ, Ντιέγο Θερβέρο, είναι εκείνος που ισοφαρίζει, πετυχαίνοντας το 6^ο γκολ του σε ισάριθμες αγωνιστικές με την νέα του ομάδα.

11 Μαρτίου: Ο γιατρός της Μπαρακάλδο ανακοινώνει στον Ντιέγο και τους συμπαίκτες του ότι για ένα σημαντικό διάστημα θα πρέπει να μείνουν στο σπίτι. Έτσι, ο 36χρονος καλείται να επιστρέψει στο πατρικό του στο Οβιέδο.

14 Μαρτίου: Στην ίδια νοητή γραμμή του ισπανικού βορρά και στο πιο ανατολικό άκρο, ο Τόνι Ντοβάλε πακετάρει βαλίτσες και ετοιμάζεται να επιστρέψει στην Ταϊλάνδη, για τη συνέχεια του πρωταθλήματος με την Navy FC. Η γενική απαγόρευση στις πτήσεις, όμως, τον κρατά αποκλεισμένο στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Λα Κορούνια.

Οι δύο Ισπανοί ποδοσφαιριστές παραμένουν άγνωστοι στο ευρύ κοινό, αλλά τους ενώνει κάτι υπεράνω δημοφιλίας, που εν τέλει μπορεί και να καθορίσει την υστεροφημία τους. Η ανάγκη για προσφορά, εν μέσω της πρωτόγνωρης κατάστασης που συνιστά η πανδημία και τους εμποδίζει να συνεχίσουν την ποδοσφαιρική τους ρουτίνα. Από την ημέρα στην οποία σταμάτησε το σύντομο χρονολόγιο παραπάνω, κανείς από τους δύο δεν επέστρεψε στο «πριν». Αντ’ αυτού, πέρασαν από τη γραμμή κρούσης των ομάδων τους, στην γραμμή της «μάχης» με τον αόρατο εχθρό, εξασκώντας την επιστημονική τους ιδιότητα.

Ο 30χρονος Τόνι Ντοβάλε αποτελεί προϊόν της περίφημης ακαδημίας της Μπαρτσελόνα, της «Μασία». Από 12 χρονών, έτυχε να είναι στην ίδια ομάδα με τον Λιονέλ Μέσι και τον Σεσκ Φάμπρεγας, προτού μεταγραφεί στην Θέλτα Βίγκο, με τη φανέλα της οποίας έπαιξε 25 φορές στην La Liga τη διετία 2012-2014. Αργότερα, καθώς συνέχιζε την καριέρα του στις μικρότερες κατηγορίες της χώρας αλλά και ενδιάμεσα στο MLS, πήρε το πτυχίο του στην φαρμακευτική. Δεν πίστευε πως θα κληθεί ποτέ να το υποστηρίξει, τουλάχιστον όχι πριν ολοκληρώσει την επαγγελματική καριέρα του ως δεξιός εξτρέμ. Πλέον, εργάζεται στο φαρμακείο της οικογένειάς του στην Κορούνια.

«Προσπαθώ να κάνω το καλύτερο δυνατό. Ήταν μια απροσδόκητη κατάσταση για μένα, έφτιαχνα τις βαλίτσες μου για να επιστρέψω στη Μασία, αλλά ξαφνικά τα πράγματα έγιναν δύσκολα. Έτσι έπρεπε να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου και μπορούσα να το κάνω, αφού είχα πάρει το πτυχίο μου στην φαρμακευτική πριν λίγα χρόνια, παίζοντας παράλληλα ποδόσφαιρο επαγγελματικά».

Παράλληλα, ο 36χρονος Ντιέγο Θερβέρο, ένας από τους κορυφαίους σέντερ-φορ των γηπέδων της τρίτης κατηγορίας με 243 τέρματα στο ενεργητικό του και σύμβολο της Ρεάλ Οβιέδο, είδε το πλάνο αποκατάστασης στην μετά-ποδοσφαίρου εποχή να τον καλεί για πρόωρη ενεργοποίηση. Γιος χειρούργου και κάτοχος πτυχίου ιατρικής, δεν ήταν λίγες οι φορές που κλήθηκε να περιθάλψει κάποιον συμπαίκτη ή αντίπαλο στα γήπεδα εδώ και 15 χρόνια. Για το λόγο αυτό, έχει μείνει στη συνείδηση των φιλάθλων με το παρατσούκλι «doc» και τώρα αισθάνεται την ανάγκη να το αποδείξει έμπρακτα.

«Η επιστήμη είναι κλίση. Αισθάνθηκα ότι έπρεπε να βοηθήσω», είναι η απάντηση του στις ερωτήσεις δημοσιογράφων από όλη την Ευρώπη, για το πώς αποφάσισε να θέσει εαυτόν στη διάθεση των συμπολιτών του και του δημόσιου συστήματος υγείας, εν μέσω της κρίσης του Covid-19 στη χώρα.

Nuestro 'Doctor' Diego Cervero nos manda este video con el que él, en calidad de médico, se ofrece a prestar sus servicios a cualquier hospital o centro médico que lo requiera. #YoMeQuedoEnCasa #EntreTodosNosCuidamos pic.twitter.com/smCoMcLXB9

— Barakaldo C.F. (@barakaoficial) March 16, 2020

Η κοινή τάση που τους συνδέει, όμως, δεν βρίσκει την ίδια διέξοδο. Στην περίπτωση του Ντοβάλε, η οικογενειακή επιχείρηση του δίνει την ευκαιρία να προσφέρει απρόσκοπτα την συνδρομή του στην τοπική κοινότητα. Αντίθετα, ο Θερβέρο προσπαθεί να βοηθήσει με μηδενικές απαιτήσεις και πλήρη ανιδιοτέλεια, αλλά οι δημόσιοι φορείς δεν δύνανται να του «ανοίξουν» την πόρτα, παρά την γενικότερη κατάσταση ανάγκης στην οποία βρίσκεται τον τελευταίο μήνα η Ισπανία σε όλη της την επικράτεια.

«Πριν από την κατάσταση ανάγκης δεν μπορούσα να δουλέψω στο σύστημα δημόσιας υγείας διότι είχα ήδη τη βασική μου δουλειά, αλλά αυτό άλλαξε από την κυβέρνηση: χρειάζονταν άτομα. Όποιος έχει πτυχίο, σημαίνει ότι μπορεί, δεδομένου του πόσο δραματική είναι η κατάσταση. Δεν έχω την γνώση άλλων γιατρών, αλλά μπορώ να κάνω τα πάντα, να σηκώνω τηλέφωνα, να μεταφέρω τα κρεβάτια, να μετράω θερμοκρασίες, να αλλάζω επιδέσμους, να καθαρίζω. Δεν απαιτώ τίποτα ουσιαστικά. Δεν θέλω κάποιο πόστο και θα το κάνω δωρεάν. Και θα πάω οπουδήποτε. Κανείς, όμως, δεν με έχει καλέσει ακόμα, έχω στείλει 20 email σε νοσοκομεία και ιδρύματα νοσηλείας και μου απάντησαν μόνο στα 4. Δεν χρειάζονταν κόσμο, λένε. Εγώ χρειάζομαι μόνο ένα μέρος να κοιμάμαι. Και στην Ιταλία να με φωνάξεις, και στην Αγγλία, θα τρέξω μόλις με καλέσουν».

Για τον Ντιέγο Θερβέρο αυτή η κρίση μπορεί και να είναι ο προθάλαμος για την άμεση ενασχόληση του με την ιατρική. Ενδεχομένως και να κρεμάσει τα παπούτσια του στο τέλος της σεζόν, παρά τις σταθερά ικανοποιητικές εμφανίσεις σε ηλικία 36 χρόνων. Θα είναι όμως η ευκαιρία για να αποκτήσει το ειδικό δίπλωμα εξάσκησης της ιατρικής ιδιότητας, αυτό που δεν του επέτρεπε όλα αυτά τα χρόνια να συνεισφέρει στο υγειονομικό προσωπικό. Από την άλλη, ο Τόνι Ντοβάλε κατά πάσα πιθανότητα θα επιστρέψει στην Ταϊλάνδη όταν λάβει το «πράσινο φως». Ωστόσο, αυτή η ιδιότυπη περίοδος θα τον έχει σημαδέψει σε όποια καριέρα κι αν ακολουθήσει, με σημαντικότερο κεκτημένο την απόλαυση για δράση, ακόμη και στην πιο σκοτεινή περίοδο για την χώρα του.

«Κατά κάποιον τρόπο το απολαμβάνω, ναι. Φυσικά, δεν συγκρίνεται με το να παίζεις στο γήπεδο, ο κόσμος να έρχεται να δει το ματς, να το ζει με πάθος και να ξεχνάει την ρουτίνα του. Παίζω ποδόσφαιρο για να μυρίζω το γρασίδι, να αγγίζω την μπάλα. Είναι πολύ δύσκολο να μένω εκτός. Πρέπει να έχουμε συνείδηση, όμως, της κατάστασης. Αυτό δεν είναι πρόβλημα, είναι τραγωδία, είναι δράμα. Ποτέ μου δεν περίμενα ότι θα ζήσω κάτι τέτοιο».

Πηγές: Guardian, BBC, Di Marzio