Κορονοϊός: Η οικονομία των ΗΠΑ μπροστά στον εφιάλτη! (pic & vids)

Κορονοϊός: Η οικονομία των ΗΠΑ μπροστά στον εφιάλτη! (pic & vids)

bet365

Μάθημα οικονομικής ιστορίας από το πάθημα της “υπερδύναμης”. Η επίδραση της νέας πανδημίας-κρίσης στο οικονομικό σύστημα της χώρας εν συγκρίσει με αυτές του παρελθόντος.

Η πανδημία του κορονοϊού είναι κάτι πρωτόγνωρο. Σε όλα τα επίπεδα. Βιολογικό, ψυχολογικό, ηθικό και οικονομικό. Η ανθρωπότητα στη σύγχρονη ιστορία της έχει περάσει πολλές κρίσεις διαφόρων ειδών. Παρ’ όλα αυτά, η επίδραση του κορονοϊού στην παγκόσμια οικονομία είναι μοναδική. Κυρίως η ταχύτητα της. Σε άρθρο του φημισμένου περιοδικού “Newyorker” αναδεικνύεται το μέγεθος της τωρινής πανδημίας σε σχέση με παλαιότερες, εκτός ανθρώπινων ορίων καταστάσεις. Εστιάζει στην επίθεση του ιού στην οικονομία των ΗΠΑ συγκρίνοντας την με αυτήν του “Μεγάλου Κραχ” (1929) και της “Μεγάλης Γρίπης” (1918).

Ξαφνική παύση

Οι οικονομολόγοι μιλάνε ήδη για ύφεση στην παγκόσμια οικονομία (σ.σ δεν ήθελε και πολύ). Οι αρχές της Νέας Υόρκης ετοιμάζονται (σ.σ τουλάχιστον μέχρι την 18η Μαρτίου) για το δικό τους μένουμε στο σπίτι, ο Λευκός Οίκος θέλει να κάνει ελέγχους σε όλους τους πολίτες για τον κορονοϊό και η κρίση που αντιμετωπίζει ο κόσμος ανοίγει νέους ζοφερούς ορίζοντες! Η οικονομία των ΗΠΑ, η μεγάλη οικονομία των ΗΠΑ, έχει γνωρίσει και στο παρελθόν μεγάλες κρίσεις. Το “Μεγάλο Κραχ” του 1929, ο αντίκτυπος από την επίθεση στους “Δίδυμους Πύργους” το 2001 και φυσικά η οικονομική κρίση του 2008. Υπήρξε όμως τέτοια ξαφνική, απότομη, παύση όπως αυτή που έχει προκαλέσει η επιδημία του κορονοϊού;

Ο καθηγητής Οικονομικών Μπάρι Εϊχενγκριν (Barry Eichengreen) –καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Μπέρκλεϊ, απαντά πως δεν μπορεί να σκεφτεί κάτι ανάλογο. Κάτι που ξεκίνησε ως “σοκ εφοδιασμού” στην Κίνα, λίγους μήνες πριν, μεταλλάχθηκε σε άνευ προηγουμένου οικονομικό τερματισμό! Η επίδραση του κορονοϊού στην οικονομία (σ.σ εδώ των ΗΠΑ) είναι αξιοπρόσεκτη τόσο για το μέγεθος της όσο και για την ταχύτητα της. Ο καθηγητής -που ειδικεύεται στην οικονομική ιστορία- δηλώνει πως δουλεύει πάνω στην υπόθεση της μείωσης της καταναλωτικής δαπάνης κατά 30% στο δεύτερο τρίμηνο του 2020. Αυτό θα ήταν πρωτοφανές. Κι αν γίνει κάτι τέτοιο στην οικονομία των ΗΠΑ, φανταστείτε τι περιμένει τις αδύναμες οικονομίες των χωρών του νότου της Ε.Ε.

Σοκάρει και την οικονομία

Η “Μεγάλη Ύφεση”, που ξεκίνησε με την κατάρρευση του χρηματιστηρίου, του Οκτωβρίου 1929 ήταν αναμφίβολα καταστροφική. Εντούτοις, όπως σημειώνει ο καθηγητής, εξελίχθηκε σταδιακά, όχι όπως η επιδημία του κορονοϊού που μας σόκαρε. “Η παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών μειώθηκε κατά περίπου ένα τρίτο, αλλά σε περίοδο τριών ετών” θυμίζει ο Εϊχενγκριν και συνεχίζει λέγοντας “η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε στο μισό, αλλά και πάλι σε διάστημα τριών ετών. Ο δείκτης ανεργίας ανέβηκε στο ένας στους τέσσερις, όμως μέσα σε τέσσερα χρόνια. Τώρα μιλάμε για την πιθανότητα να εκτοξευθεί η ανεργία σε πολύ σύντομο διάστημα”. Προς επίρρωση των όσων επισημαίνει ο καθηγητής, τα λόγια-προειδοποίηση του Υπουργού Οικονομικών Στίβεν Μνούχιν στους Ρεπουμπλικανούς του Κογκρέσου. Σε αυτά τους τονίζει πως απουσία επιθετικής πολιτικής (απέναντι στην πανδημία) μπορεί να ανεβάσει τον δείκτη ανεργίας στο 20%!

Η επίδραση της πανδημίας του κορονοϊού στην οικονομία δεν συγκρίνεται με καμία άλλη στη σύγχρονη εποχή. Σε αυτήν της “Μεγάλης Γρίπης” του 1918 περισσότεροι από 500 χιλιάδες Αμερικανοί πέθαναν, ορισμένες πόλεις έκλεισαν εστιατόρια κι άλλα σημεία δημόσιων συναθροίσεων για να περιορίσουν την επέκταση. Εκείνη η πανδημία επηρέασε τις λιανικές πωλήσεις, μολαταύτα –βάσει στατιστικών στοιχείων- η οικονομία απέφυγε την ύφεση. Κάμψη υπήρξε, κυρίως την περίοδο 1920-21, αλλά αυτή προήλθε κυρίως από τη στάση της ομοσπονδιακής τράπεζας που προσπάθησε να αποφύγει τον πληθωρισμό.

Ολοκληρωτική θωράκιση του συστήματος

Τα παθήματα του παρελθόντος –όπως η πανδημία του 1918 και το κραχ του 1929- μπορούν να γίνουν μάθημα αντιμετώπισης της πανδημίας του κορονοϊού στον τομέα της οικονομίας. Το σημαντικότερο είναι να υπάρξει ολοκληρωτική θωράκιση του συστήματος. Στη “Μεγάλη Γρίπη” ο ρυθμός θνησιμότητας στις ΗΠΑ διέφερε από περιοχή σε περιοχή. Το Σαιντ Λούις για παράδειγμα αντέδρασε άμεσα και επιθετικά και περιόρισε τον ρυθμό. Αντίθετα, η Φιλαδέλφεια καθυστέρησε και πήρε ήπια μέτρα αντιμετώπισης και το πλήρωσε ακριβά. Το ίδιο –και σε μεγαλύτερη κλίμακα- συνέβη με τη “Μεγάλη Ύφεση”. Καθώς η οικονομία υποχωρούσε στο διάστημα 1929-1932, η διοίκηση του Χέρμπερτ Χούβερ, πρόεδρος των ΗΠΑ, απέφυγε τις γενναιόδωρες κινήσεις και δεν ενίσχυσε όπως έπρεπε τις ομοσπονδιακές δαπάνες για να σωθούν οι πληγείσες βιομηχανίες. Όταν ανέλαβε ο Φράνκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ, το 1933, αυτό άλλαξε και η προσέγγιση έγινε πιο επιθετική. Μερικά από τα μέτρα της ήταν: οικονομική ενίσχυση των αγροτών, ελάφρυνση χρέους για τους κατόχους στεγαστικών δανείων, διενέργεια μεγάλων, δημόσιων, έργων και χαμηλότοκα δάνεια σε τράπεζες και σιδηροδρομικές εταιρίες. Η νομισματική πολιτική χαλάρωσε και στο τέλος δημιουργήθηκε σύστημα για την ασφάλιση των ανέργων και Ασφαλιστικό Σύστημα.

Όταν, λοιπόν, αναλαμβάνονται συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στον δημοσιονομικό, νομισματικό τομέα και εκτελούνται στοχευμένες στρατηγικές κινήσεις, τότε η σταθεροποίηση του συστήματος επιτυγχάνεται. Προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να κινείται η διοίκηση Τραμπ. Σκέφτεται τη διάσωση των αεροπορικών εταιριών ή άλλων μεγάλων επιχειρήσεων. Το ίδιο έκανε και ο Ομπάμα το 2008 για τη Ουόλ Στριτ, όμως τώρα φαίνεται ότι υπάρχουν σκέψεις και για τα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις. Για να δούμε…

Πηγή

-“An economic—history lesson for dealing with coronavirus” [newyorker]

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα