“Το All Star Game του ΝΒΑ και η ιστορία του”, σαν να ακούς τον δάσκαλο εν ώρα μαθήματος. Μάθημα αμερικανικής μπασκετικής ιστορίας λοιπόν και όχι δεν θα υπάρξει πρόχειρο διαγώνισμα ή απροειδοποίητο γραπτό τεστ. Σκοπός του μαθήματος η γνώση, κι ας μην επηρεάζει την εύρυθμη λειτουργία του θεσμού. Θεσμός με την έννοια της συνήθειας που για τους ιθύνοντες του ΝΒΑ έγινε λατρεία.

Γέμισαν τα ταμεία με άλλα λόγια κι αυτό έκανε καλό σε όλους -σχεδόν- τους εμπλεκόμενους. Η γνώση δεν θα φέρει κι άλλα έσοδα, ούτε θα ενισχύσει τη διάδοση του “ASG”, ωστόσο θα ενισχύσει το κύρος και την αξία του. Το “πώς” και από “ποιον” ξεκίνησε καταδεικνύει τον τρόπο σκέψης, τη φιλοσοφία που διέπει τους ανθρώπους του ΝΒΑ. Και είναι σημαντικό διότι αποκαλύπτει -σε μικρή κλίμακα- τη νοοτροπία και την κοσμοθεωρία του λαού. Για τον αμερικάνικο το θέαμα είναι ισχυρό μέσο προπαγάνδας και κυριαρχίας. Η ψυχαγωγία είναι ο καλύτερος τρόπος να επιδείξεις την ανωτερότητα και την πρωτοπορία σου.

Οι ΗΠΑ, λοιπόν, μπορούν να καυχιόνται ότι κατέχουν το μπάσκετ σε οργανωτικό, διαφημιστικό επίπεδο. Ο τρόπος που προωθούν το άθλημα είναι μοναδικός και εμμέσως κίνηση εντυπωσιασμού και δύναμης. Το ΝΒΑ είναι παράδειγμα μάρκετινγκ και επιχειρηματικής συμπεριφοράς. Συνυπολογίζοντας την οικονομική δύναμη της χώρας, καταλαβαίνεις γιατί το ΝΒΑ και μαζί το All Star Game έχουν επιβάλλει τα πρότυπα τους. Ας μάθετε, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος πίσω από το All Star Game λεγόταν Χάσκελ Κόχεν (Haskell Cohen).

Κέρδισαν νέους φιλάθλους

Ο Κόχεν ήταν για πολλά χρόνια υπεύθυνος για τη δημόσια εικόνα του ΝΒΑ, “publicity director” ο τίτλος του. Όταν έγινε μέλος της λίγκας, σε διοικητικό επίπεδο, τον χειμώνα του 1951, το κολεγιακό μπάσκετ ταλανιζόταν από διάφορα σκάνδαλα. Αυτό ήταν ευκαιρία για τους επαγγελματίες να προσελκύσουν νέους φιλάθλους. Ο Κόχεν με τον Μόρις Πόντολοφ, Κομισάριος τότε, συναντήθηκαν με τον ιδιοκτήτη των Σέλτικς Ουόλτερ Μπράουν και συζήτησαν πώς θα τραβήξουν την προσοχή του φίλαθλου κοινού. Ένας από τους τρόπους που πρότεινε ο Κόχεν ήταν “γιατί να μην κάνουμε ένα All Star Game; Το κάνουν στο μπέιζμπολ και αρέσει στον κόσμο”. Ο Μπράουν ανέλαβε τη διοργάνωση, φιλοξένησε το παιχνίδι στη Βοστόνη και στις 2 Μαρτίου 1951 10.094 φίλαθλοι παρακολούθησαν το πρώτο All Star Game. Για την ιστορία η Ανατολή κέρδισε τη Δύση 111-94. Ο Κόχεν συνέβαλλε και σε μια άλλη σημαντική στιγμή του μπάσκετ, την είσοδο των 24 δευτερολέπτων. Η ιδέα ανήκε στον ιδιοκτήτη των Σίρακιουζ Νάσιοναλς Ντάνι Μπίασον. Όταν επιχείρησαν να εφαρμόσουν την ιδέα σε φιλικό παιχνίδι, ο Κόχεν, επειδή δεν ήταν έτοιμη η συσκευή των 24’’, κοιτούσε το ρολόι χειρός και όταν ο χρόνος τελείωνε φώναζε “τέλος χρόνου!”.

Και δώρο μία τηλεόραση!

Ας επιστρέψουμε όμως στο All Star Game και τη δημιουργία του. Ο Κόχεν βρέθηκε στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή. Ενώ η διοργάνωση έκανε τα πρώτα της βήματα, το 1958 ο σταρ των Σινσινάτι Ρόγιαλς Μορίς Στοκς διεγνώσθει με εγκεφαλίτιδα. Ο Κόχεν ήρθε σε επαφή με τον συμπαίκτη του Στοκς Τζακ Τουίμαν και τον ιδιοκτήτη ξενοδοχείου Μίλτον Κάτσερ. Αυτό που σκέφτηκαν αφορούσε τη διοργάνωση ετήσιου αγώνα μεταξύ των κορυφαίων του ΝΒΑ, τα έσοδα του οποίου θα πήγαιναν για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του Στοκς και για όσους είχαν ανάγκη. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε αυτό που σήμερα ξέρουμε και παρακολουθεί όλος ο κόσμος. Ο Κόχεν, χρόνια αργότερα θυμήθηκε το πρώτο All Star Game και το πώς πρότεινε στον Πόντολοφ να δίνει η λίγκα δώρα στους συμμετέχοντες. Ο διάλογος χαρακτηριστικός:

Τι έχεις στο νου σου; τον ρώτησε ο Πόντολοφ.

Μια καρφίτσα ή ένα δαχτυλίδι, απάντησε ο Κόχεν.

Ό,τι κι αν κάνεις μην κοστίσει πάνω από 2.25 δολάρια ανά άτομο.

Αυτό δεν θα άρμοζε στους τότε σταρ του ΝΒΑ. Έτσι, ο Κόχεν ήρθε σε συμφωνία με κατάστημα ηλεκτρικών ειδών και κάθε παίκτης του All Star Game έπαιρνε μια τηλεόραση.

Πηγή

-“Haskell Cohen, 86, Publicist created NBA All Star Game” [nytimes]