H επέλαση στην βορειανατολική Συρία έχει προκαλέσει την οργή εκατομμυρίων, ενώ τα εγκλήματα πολέμου δείχνουν το φρικτό πρόσωπο του πολέμου. Ο Ταγίπ Ερντογάν στα... χειρότερά του και κανείς πιστεύει πως όλο αυτό γίνεται για την ασφάλεια της πατρίδας του. Ισως στο μυαλό του αποτυπώνεται μια μονοπρόσωπη δικτατορία και όχι μια δημοκρατική χώρα όπως είναι η Τουρκία. Γιατί μένει; Χάρη στη δημοφιλία του ή εξαιτίας του φόβου που προκαλεί στον κόσμο. Αλλωστε, ασκεί εξουσία σθενάρα και σίγουρα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τα... τερτίπια του έχουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Μπορεί να επιθυμούν την παραίτησή του, αλλά δεν έκαναν πολλά για να τον ωθήσουν σε αυτή...

Ποιος δεν έχει σκεφθεί πως πρόκειται για έναν... δικτάτορα; Οι εικόνες από την περσινή προεκλογική εκστρατεία απεικονίζουν με μοναδικό τρόπο πως ο Ταγίπ Ερντογάν έχει τον απόλυτο έλεγχο σε όλα!

Στην εξουσία για 16 χρόνια, ο Τούρκος Πρόεδρος οικοδομεί ένα αυταρχικό καθεστώς που κλονίζει την Ευρώπη. «Είναι ένα όμορφο πάρτι. Παρά τη βροχή, είναι χιλιάδες. Εκείνη τη μέρα, το στάδιο μπάσκετ Bakirkoy στην Κωνσταντινούπολη μετατράπηκε σε κινηματογράφο. Ο καθένας κουνάει μια σημαία ή ένα ανεμιστηράκι, ενώ περιμένει την ταινία να ξεκινήσει. Η μουσική τους καθηλώνει στην γιγαντιαία οθόνη. Η παιδική ηλικία του στα δημοφιλή δρομάκια της Κωνσταντινούπολης. Η συνάντησή του με τη σύζυγό του. Η γέννηση των παιδιών του. Κάθε βήμα στη ζωή αυτού που κυβερνούσε την Τουρκία εδώ και 16 χρόνια χαιρετίζεται με κραυγές. Τίποτα δεν ξεχνιέται. Ούτε η αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Ούτε η παραμονή του στη φυλακή. Ούτε το κυνήγι του ενάντια στη Δύση.

Στην οθόνη, ο Ερντογάν φιλάει ηλικιωμένους, παιδιά. Η φωνή σφραγίζει το ρεκόρ του. «Είναι δημοκρατικός μεταρρυθμιστής», «οικοδομεί βήμα προς βήμα μια ισχυρή Τουρκία», «είναι δημοκρατικός μεταρρυθμιστής» ... Το φως ανάβει, ο κόσμος δακρύζει και υμνεί τον ηγέτη της χώρας. Μα που είναι στη Βόρεια Κορέα;

Το πλήθος σηκώνει τρία γιγαντιαία πορτρέτα με την εικόνα του Ερντογάν, που μπαίνει στο γήπεδο σαν ροκ σταρ. Χαιρετίζει έναν προς έναν και αρχίζει την ομιλία του. Εξηγεί γιατί οι Τούρκοι πρέπει να τον ψηφίσουν στις προεδρικές εκλογές. «Στη νέα εποχή μπροστά, η Τουρκία θα ανέβει πάνω από το επίπεδο του σύγχρονου πολιτισμού» και το πλήθος παραληρεί... Απίθανα πράγματα στην Τουρκία του 21ου αιώνα.

Η προεκλογική εκστρατεία του 2018 είναι για.. κλάματα. Ένας από τους βασικούς ανταγωνιστές του Ερντογάν, Σελαχάτν Ντεμίρτας, βρίσκεται στη φυλακή. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης απαγορεύει συγκεντρώσεις περισσότερων από δέκα ανθρώπων. Τα ΜΜΕ πρέπει να ελέγχουν την έκφρασή τους: οποιαδήποτε κριτική που ασκείται εναντίον του Προέδρου μπορεί να θεωρηθεί προσβολή, τιμωρείται με φυλάκιση αρκετών μηνών. Η αστυνομία παρακολουθεί τα κοινωνικά δίκτυα. Εξετάζει επίσης τους 150.000 δημόσιους υπαλλήλους που έχουν απολυθεί από τις αρχές του 2016. Οι ηγέτες πολλών οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατηγορούνται για «συνδέσεις με τρομοκρατική οργάνωση». Οι Τούρκοι φιμωμένοι...

Ο ανταποκριτής του γαλλικού περιοδικού «Le Point», Romain Gubert παρουσίαζε την Τουρκία πως είναι είναι στα χέρια του Ερντογάν. Μια χώρα φοβισμένη, με ανθρώπους μαριονέτες, χωρίς σθένος για αλλαγή.

Ο Τούρκος Πρόεδρος καταγγέλλει "εκείνους που έχουν εκατομμύρια στις τσέπες" και υπόσχεται ένα μεγάλο σκούπισμα. Ομως τα Ισλαμο-λαϊκίστικα επιχειρήματα δεν αρκούν για να αποπλανήσουν τις μεσαίες τάξεις. Χρειάζεται ένα πραγματικό πρόγραμμα. Αφού πέρασε τέσσερις μήνες στη φυλακή το 1997 για την ανάγνωση ενός ποιήματος σε ένα συλλαλητήριο: «Οι μιναρέδες θα είναι οι ξιφολόγχες μας, οι τρούλοι είναι τα κράνη μας, τα τζαμιά οι στρατώνες μας και οι πιστοί θα είναι οι στρατιώτες μας», βελτιώνει τη στρατηγική του . Προασπίζεται τη «δημοκρατία», την «ισότητα των πολιτών» και τον οικονομικό «φιλελευθερισμό». Το 2003 έγινε Πρωθυπουργός με αυτά, η ουσία δεν άλλαξε, αντίθετα ο λόγος του έγινε πιο πύρινος, ώστε να... πωρώσει ακόμα περισσότερο τον όχλο. Μπορεί με τα χρόνια το ποσοστό του να μην έφτασε του... Κιμ Γιονγκ Ουν, αλλά με 16 χρόνια στην εξουσία, σίγουρα κάτι κατάφερε!

Ο... Σουλτάνος παρακολουθεί πάντα το εκλογικό του σώμα. Όταν αισθάνεται ότι η βάση του είναι αποπροσανατολισμένη, η ισλαμο-συντηρητική ηθική επιτίθεται. "Η έκτρωση είναι έγκλημα", λέει ο Ερντογάν, ο οποίος ζητάει από κάθε γυναίκα τουλάχιστον τρία παιδιά. Ενθαρρύνει την κατασκευή θρησκευτικών σχολών. Τα τζαμιά μεγαλώνουν σαν μανιτάρια. Η πώληση αλκοόλ ελέγχεται αυστηρά. Και οι μάρτυρες του Ισλάμ ανυψώνονται σε βαθμό εθνικών ηρώων. Ευνοεί τις υποβαθμισμένες περιοχές, αλλά το δημόσιο χρέος εξαπλώνεται, ο πληθωρισμός είναι στα ύψη, η ανεργία αυξάνεται και όλοι στοιχηματίζουν σε μια επικείμενη κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας.

Η νέα προεδρική κατοικία του στην Άγκυρα, το «White Palace», διαθέτει 1.150 δωμάτια και 200.000 τετραγωνικά μέτρα (τέσσερις φορές το μέγεθος του παλατιού των Βερσαλλιών). Κόστος: μισό δισεκατομμύριο ευρώ. Η τρίτη γέφυρα πάνω από τον Βόσπορο, που έχτισε για εκατομμύρια ευρώ, είναι μία από τις υψηλότερες στον κόσμο. Δεν είναι μεγαλομανία μόνο, ο Ερντογάν θέλει να αποδείξει στους Τούρκους ότι η «νέα Τουρκία» του δεν είναι μια ιδέα στον αέρα. Με την ίδια στρατηγική, τα τελευταία χρόνια, πολλαπλασιάζει τις ιστορικές αναφορές με μεγάλες εορταστικές εκδηλώσεις. Σαν Σουλτάνος.

Ναι, μπορεί το βιοτικό επίπεδο να διπλασιάστηκε στατιστικά, ωστόσο η οικονομία είναι εύθραυστη, η ανεργία και το δημόσιο χρέος έχουν εκτοξευθεί. Βέβαια, ο Ερντογάν βλέπει... πόλεμο των υπηρεσιών αξιολόγησης. Ο Τούρκος Πρόεδρος βλέπει εχθρούς, παντού, κάθε μέρα η λίστα μεγαλώνει, όπως και οι απειλές του. Το τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς που έπληξε αρκετούς υπουργούς και μερικούς από τους συγγενείς του, δεν ήταν αρκετό να τον ρίξει. Ο Ερντογάν έδειξε την πλευρά Γκιουλέν» και από τότε άρχισε ένας άλλος πόλεμος. Αλλωστε, το παράξενο αποτυχημένο πραξικόπημα του καλοκαιριού του 2016 του έδωσε την ευκαιρία να νικήσει όσους τον βοήθησαν να οικοδομήσει το αυταρχικό του καθεστώς. Σε λίγες εβδομάδες, 50.000 άνθρωποι στερούνται διαβατηρίων και 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι, στρατιωτικοί, δάσκαλοι, δικαστές απολύονται. Δεκάδες δημοσιογράφοι καταδικάζονται σε φυλάκιση.

Η τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου κοστίζει σχεδόν 900 εκατομμύρια δολάρια και επιτρέπει την κυκλοφορία τρένων και αυτοκινήτων. Έχει τη μεγαλύτερη εμβέλεια στον κόσμο. Αυτή η γέφυρα φέρει το όνομα του Σουλτάνου Γιαβούζ Σελίμ! Το τρίτο αεροδρόμιο στην Κωνσταντινούπολη άνοιξε τον Οκτώβριο και μπορεί να φιλοξενήσει 200 ​​εκατομμύρια επιβάτες ετησίως.

Το τζαμί της Camlica, με έκταση 15.000 τμ., μπορεί να φιλοξενήσει έως και 60.000 πιστούς. Οι μιναρέδες φτάνουν στα 107 μέτρα, υψηλότερα από εκείνα του τζαμιού της Μεδίνας, δεύτερης ιερότερης πόλης του Ισλάμ.

Ο... καθαρισμός αγγίζει τους τελευταίους συντρόφους του στο AKP που τολμούν να διατυπώσουν κάποια κριτική. Είναι χειριστικός, ποιος θα ξεχάσει το κοριτσάκι ντυμένο με στρατιωτική αμφίεση να το έχει δίπλα του σε ομιλίες, τότε που... έστρωνε τον δρόμο για την επιχείρηση στη Β. Συρία.

Τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία έχει φοβίσει όλο και περισσότερους Ευρωπαίους και Αμερικανούς. Ο «σύμμαχος» τους είναι μια χώρα που έχει τις ανάγκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στρατηγικά και οικονομικά, αλλά ο Ερντογάν ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει, κουνώντας και το δάχτυλο. Ναι, δίνιε υποσχέσεις, αλλά ξέρει εύκολα και να τις αθετεί. Κουνάει το δάχτυλο και κατηγορεί την Ευρωπαϊκή Ένωση όταν αυτή προσπαθεί να σταθεί απέναντί του. Κάποτε η Ευρώπη γοητεύτηκε από τον ισχυρό Ερντογάν και τώρα βλέπει την παγίδα. Η παραίτηση του Αχμέτ Νταβούτογλου τον Μάιο του 2016 συμβολίζει αυτή τη ρήξη. Αυτός ήταν αυτός που διαπραγματεύθηκε συγκεκριμένα για μια δεκαετία με τις Βρυξέλλες. Τώρα, ο Σουλτάνος παρασυρμένος από το πάθος του για εξουσία θέλει να τα βάλει με όλους και όλα. Τα καταφέρνει ακόμα, αλλά για πόσο;

Οσο υπάρχουν ευάλωτοι στον εκβιασμό και τις προκλήσεις του, τότε ναι, ο Ερντογάν θα παίζει μεγάλη μπάλα! Αυτό δεν έκαναν άλλωστε οι Τούρκοι αθλητές; Τον στήριξαν σε αυτόν τον πόλεμο με τα δεκάδες αθώα θύματα!

Όταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καλωσορίζει τους επισκέπτες στο «Λευκό Παλάτι», θέλει να τους «τυφλώσει» με τη μεγαλομανία του. Ναι, 16 φρουροί λαμπερά ντυμένοι τον περιστοιχίζουν. Συμβολίζουν τις 16 τουρκικές ή τουρκόφωνες αυτοκρατορίες που διαδέχθηκανη μία την άλλη σε δύο χιλιάδες χρόνια. Αυτά ονειρεύεται ο Σουλτάνος, αλλά πόσο θα αντέξουν τα ξόρκια του;