Χαρακτήρας οξύθυμος. Ιδιότροπος και με τις μέρες του. Αυτά τον συνόδευαν. Από την άλλη, όμως, ατόφια ποιότητα. Της μίλαγε της μπάλας. Είχε αυτήν την ποδοσφαιρική… αλητεία των Βαλκάνιων. Δεν είναι δα και λίγο να φοράς τη φανέλα της Ίντερ σε μια ηλικία που η καριέρα στρώνεται μπροστά στα πόδια σου. Απλά το αίμα του «έβραζε» λίγο παραπάνω… Ο Μάρκο έψαχνε το restart. Την τελευταία ευκαιρία για να δώσει τις απαντήσεις του.

Το παν ήταν να βρει το κατάλληλο ποδοσφαιρικό περιβάλλον που θα του πρόσθετε ξανά φτερά στα πόδια του. Και τα φτερά του Δικέφαλου της ΑΕΚ ήταν εκείνα που θα τον γέμιζαν με αυτήν την ενέργεια. Κάθε αρχή, όμως, και δύσκολη λένε. Και για τον Λιβάια ήταν κάπως έτσι. Δεύτερη κίτρινη και αποβολή ένα αυγουστιάτικο βράδυ στο Μπριζ. «Μία από τα ίδια» ίσως να ψιθύρισαν όσοι είχαν ρίξει μια επιπόλαιη ματιά στο βιογραφικό του. Εκείνος όμως ήταν αποφασισμένος…

Ο Μάρκο των μεγάλων ματς και το πρώτο κόντρα στον ΠΑΟΚ

Οι απαντήσεις θα δίνονταν μέσα στο γήπεδο. Και φυσικά στα μεγάλα παιχνίδια. Γι’ αυτά ήταν γεννημένος. Η ασίστ στον Μάνταλο με εκείνη την εκπληκτική προσωπική ενέργεια στο τρίτο γκολ επί του Ολυμπιακού που σημάδεψε την ανατροπή αποτέλεσε τη σπίθα. Το μόνο που του έλειπε εντός των συνόρων (καθώς στην Ευρώπη είχε ήδη ανοίξει λογαριασμό) ήταν το γκολ. Ήρθε κόντρα στον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ. Η προβολή του αρκούσε για να κρίνει την αναμέτρηση υπέρ της Ένωσης. Είχε πλέον «φτιαχτεί» γεμάτος αυτοπεποίθηση. Τόση για να βρει το καθαρό μυαλό στο 94’, να κοντρολάρει και να στείλει την μπάλα συστημένη στη γωνία στη Λεωφόρο ισοφαρίζοντας τον Παναθηναϊκό στο αμέσως επόμενο ματς. Είχε εξελιχθεί στον Mr Derby της ΑΕΚ και στο τέλος γεύτηκε το νέκταρ μιας διπλής επιτυχίας. Του πρωταθλήματος μετά από 24 χρόνια με την Ένωση και της κανονικής μεταγραφής του σε αυτή. Στην Αθήνα πια ένιωθε σαν στο σπίτι του.

Από εκτελεστής… δημιουργός, ξανά απέναντι στον ΠΑΟΚ

Ο Λιβάια λες και είχε ανέκαθεν στην καριέρα του έναν θετικό και έναν αρνητικό εαυτό να τον ακολουθούν. Μία άκουγε τον έναν και μία τον άλλο. Τον δεύτερο τον αγνοούσε στην ΑΕΚ επιδεικτικά. Την πρώτη φορά που τον άκουσε, πληγώθηκε. Τα απίστευτα νεύρα στην πρόκριση επί της Βίντι του στέρησαν την παρουσία του με την κιτρινόμαυρη φανέλα στους ομίλους του Champions League. Το είχε μετανιώσει την επόμενη στιγμή. Αλλά τίποτα δεν μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω για να επανορθώσει. Το κακό είχε συμβεί. Και ήταν κάτι που τον έβγαλε από τα νερά του. Στα ντέρμπι δεν μπορούσε να διακριθεί. Έψαχνε να βρει τον καλό του εαυτό σε μια χρονιά που έγινε θρύψαλα από τον Νοέμβριο για την Ένωση. Είχε πολλά στο κεφάλι του. Απογοήτευση, θυμό, άγχος...

Όλα του βγήκαν από μέσα του σε έναν πανηγυρισμό σε γκολ κόντρα στην Ξάνθη. Όταν στάθηκε στις διαφημιστικές πινακίδες μπροστά σε ένα ball boy. Το παιδί τον άγγιξε στον ώμο σαν να ήθελε να τον παρηγορήσει και ο ίδιος ο Μάρκο να απολογηθεί. Στα μεγάλα παιχνίδια αναζητούσε τον πραγματικό του εαυτό, εκείνον που φανέρωνε με συνέπεια την πρώτη του σεζόν με τα κιτρινόμαυρα. Κόντρα στον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ θα τα κατάφερνε ξανά. Από εκτελεστής «ντύθηκε» δημιουργός. Η σέντρα ακριβείας του κατέληξε στο κεφάλι του Πόνσε και από εκεί στα δίχτυα για το 1-1. Δεν ήταν ένα αποτέλεσμα που έψαχνε η ΑΕΚ. Η νίκη αποτελούσε μονόδρομο. Ωστόσο, μετά από καιρό σε ένα μεγάλο παιχνίδι, ο Λιβάια θα γινόταν ουσιαστικός.

Ο αυθεντικός Λιβάια είναι και πάλι εδώ…

Η ταραχώδης περσινή σεζόν ανήκει στο παρελθόν για τον Κροάτη φορ. Το καλοκαίρι λες και μίλησε με τον εαυτό του. Γύρισε σε καθαρή σελίδα και ξεκίνησε να ξαναγράφει. Με γράμματα πιο ευανάγνωστα από κάθε άλλη φορά. Από όποια σκοπιά κι αν το δεις, ο Λιβάια έβαλε ξανά φτερά στα πόδια του και πετάει. Μαζί του πλέον και η ΑΕΚ αφήνοντας πίσω τους εφιάλτες των ημερών Καρντόσο. Μακράν το καλύτερο ξεκίνημα στην καριέρα του με πέντε γκολ και δύο ασίστ. Δεμένος με τον κόσμο όσο ποτέ άλλοτε, απελευθερωμένος μέσα στο γήπεδο με τον Νίκο Κωστένογλου. Αυτός είναι ο Μάρκο Λιβάια. Δεν μπορεί να μπει σε καλούπι. Είναι πιο αυθεντικός από ποτέ και το καταθέτει στο γήπεδο. Από το στυλ με το οποίο στέλνει την μπάλα στο πλεκτό και τη μαεστρική ασίστ που βγάζει το πόδι του μέχρι τον καλλιτεχνικό τρόπο που κατεβάζει την μπάλα και την κολλάει πάνω του σαν μαγνήτης. «Σκέφτομαι να μείνω στην ΑΕΚ για πολλά χρόνια», δήλωσε πρόσφατα. Για την ώρα πάντως προέχει το ματς με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ. Ο στόχος ο ίδιος. Να φανεί ξανά καθοριστικός. Η απάντηση θα έρθει το βράδυ της Κυριακής…