Η πρώτη φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ολοκληρώθηκε και ήδη βρισκόμαστε στους «16». Εκεί θα είναι και η Εθνική μας που για έναν κερδισμένο πόντο προσπέρασε την Πορτογαλία και τερμάτισε 4η στον Α' όμιλο. Εκεί η ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου θα αντιμετωπίσει την υπερδύναμη Ρωσία. Την ομάδα που στον τρίτο όμιλο έκανε το πέντε στα πέντε, χάνοντας μόλις δύο σετ.

Μια ομάδα με παγκόσμιας κλάσης βολεϊμπολίστες. Μια ομάδα που ο μοναδικός της στόχος σε αυτό το τουρνουά είναι η κατάκτηση της κορυφής όπου βέβαια είναι το μεγάλο φαβορί να το πετύχει (θα λέγαμε μαζί με Πολωνία του Λεόν). Αυτή την ομάδα που κακά τα ψέματα δείχνει ανίκητη θα σας παρουσιάσουμε σήμερα και για την ακρίβεια τα μεγάλα αστέρια που έχει. Αστέρια που διαπρέπουν στους συλλόγους τους και θα μπορούσαν να κάνουν την διαφορά σε κάθε ομάδα.

Μπούτκο: Έχει κερδίσει τα πάντα και συνεχίζει

Στην πάσα η Ρωσία έχει την τύχη να διαθέτει έναν από τους καλύτερους στον κόσμο εδώ και πολλά χρόνια. Ο Αλεχάντρ Μπούτκο είναι ένας βολεϊμπολίστας που ενώ έχει κερδίσει τα πάντα, δεν σταματά να παλεύει και να θέλει περισσότερα. Με την Εθνική του ομάδα έχει πάρει χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιαπωνίας, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Πολωνίας, αλλά και στο World League του 2011. Τρομακτική συλλογή, αλλά δεν σταματά εδώ. Έχει σηκώσει τέσσερις φορές το Champions League, τις τρεις με την Ζενίτ και την μία με την Λοκομοτίβ Νοβοσιμπίρσκ. Του αρέσει να παίζει γρήγορα, έχοντας βέβαια και τους συμπαίκτες για να το κάνει και λόγω ηλικίας (έχει φτάσει τα 33) είναι ο ιδανικός προπονητής που χρειάζεται κάθε ομάδα στον αγωνιστικό χώρο. Το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι που μένει ψυχρός ακόμα και αν η μπάλα είναι στο 2-2 και στο 30-30 στο πέμπτο σετ, κάτι που τον βοηθάει να παίρνει σχεδόν πάντα την σωστή απόφαση όταν η μπάλα «καίει». Να τονιστεί βέβαια πως πίσω του είναι ο Κόμπζαρ, ο άνθρωπος που ηγήθηκε της προσπάθειας της Κούζμπα να πάρει το πρωτάθλημα και να εκθρονίσει την ανίκητη για πολλά πολλά χρόνια Ζενίτ. Μιλάμε για φοβερή δυάδα.

Πολετάεφ: Το νέο μεγάλο αστέρι του Παγκόσμιου βόλεϊ

Και μόνο που έχει καταφέρει σε πολλά παιχνίδια να πάρει τη θέση του Μαξίμ Μιχαΐλοφ στην Εθνική Ρωσίας, αλλά κυρίως να βάλει στην διαδικασία την Ζενίτ και τον Αλέκνο να αλλάξουν σε θέση στον 31χρονο σούπερ σταρ (θα παίζει ως ακραίος τη νέα χρονιά), προκειμένου να είναι αυτός ο βασικός διαγώνιος, τα λέει όλα για τον Βίκτορ Πολετάεφ. Ο 24χρονος είναι αυτή την στιγμή το πιο... καυτό όνομα στον κόσμο. Ένας παίκτης που παίζοντας ως δανεικός από την Ζενίτ στην Κούζμπα, κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα Ρωσίας ανατρέποντας κάθε προγνωστικό. Ο Πολετάεφ είναι ένας παίκτης που στην καλή του ημέρα, απλά δεν μπορείς να τον σταματήσεις. Και δεν μιλάμε μόνο στην επίθεση όπου τον βοηθάει και το ότι είναι αριστερόχειρας, αλλά και στο σερβίς, με τον Μενέλαο Κοκκινάκη και τον Θανάση Πρωτοψάλτη να έχουν πάρα πολύ δουλειά απέναντί του. Ο μόλις 24 ετών διαγώνιος ήταν στις ομάδες της Ζενίτ που κατέκτησαν το Champions League το 2015 και 2016, αλλά είπαμε πως την μεγάλη του επιτυχία ήταν που ως ηγέτης πήρε το πρωτάθλημα Ρωσίας. Με τις μικρές Εθνικές της χώρας, όντας πρωταγωνιστής πήρε χρυσά μετάλλια σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα με τις Κ19 και Κ21. Είναι 1.97 και κάνει επίθεση στα 3.75 και πραγματικά χωρίς υπερβολή στην καλή του ημέρα χαίρεσαι να τον βλέπεις αν αγαπάς το άθλημα αυτό.

Μιχαΐλοφ: Ο καλύτερος αναπληρωματικός στον πλανήτη

Με δεδομένο το ό,τι ο Πολετάεφ δείχνει να έχε κερδίσει την θέση στην εξάδα της Ρωσίας, αυτομάτως ο Μαξίμ Μιχαΐλοφ είναι αυτή την στιγμή ο καλύτερος αναπληρωματικός στον πλανήτη σε οποιοδήποτε άθλημα. Μιλάμε για μια πραγματική ιστορία του βόλεϊ που αν και είναι μόλις 31 ετών, έχει κερδίσει όσα άλλοι αθλητές θέλουν τουλάχιστον δύο ζωές για να τα καταφέρουν. Με την Ζενίτ της οποίας είναι ο απόλυτος ηγέτης έχει 5 Champions League, από τα οποία τα 4 συνεχόμενα, ενώ δεν ασχολούμαστε καν με τα πρωταθλήματα και κύπελλα Ρωσίας που έχει πάρει.

Με την Εθνική ομάδα όπως και ο Μπούτκο έχει πάρει τα πάντα. Χρυσό σε κάθε διοργάνωση που υπάρχει. Μιλάμε για ένα «τέρας» της φύσης που δεν είναι υπερβολή να πούμε πως προκαλεί τρόμο στους αντιπάλους αμυντικούς όταν τον βλέπουν να σηκώνεται είτε με μονό μπλοκ, είτε ακόμα χειρότερα χωρίς μπλοκ. Από την θέση του σερβίς είναι απίστευτος και αυτό έχει να κάνει με την δύναμη που έχει και που δύσκολα συναντάς σε παίκτη του βόλεϊ. Φέτος πήρε μεγάλη απόφαση να παίξει στη Ζενίτ ως ακραίος, μια θέση που θυμίζουμε όλοι πως έπαιξε στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, όταν μετά το 2-0 της Βραζιλίας ο Αλέκνο τον έβαλε ακραίο, τον Μισέρσκι διαγώνιο και η Ρωσία πήρε το χρυσό. Επειδή βέβαια άλλο τρία σετ και άλλο ένα πρωτάθλημα και Champions League, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα παίξει σε αυτή την θέση. Μέχρι τότε, ας τον απολαύσουμε και στο φετινό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, είτε ως βασικό, είτε ως αναπληρωματικό του Πολετάεφ. Στην δεύτερη περίπτωση, όντως θα μιλάμε για τον καλύτερο αναπληρωματικό του κόσμου, σε όλα τα αθλήματα...

Υπερδύναμη στο κέντρο

Μετά την απόλυτη δυάδα της πάσας και της διαγωνίου, έχουμε τους κεντρικούς που πραγματικά ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλο. Και μπορεί κάποιοι να νομίσετε πως είναι υπερβολή όσα γράφουμε, ωστόσο όντως δεν είναι. Μια τετράδα που την αποτελούν οι Μισέρσκι, Βόλβιτς, Ιακόβλεφ και Κουρκάεφ. Και εμείς θα ασχοληθούμε με τους δύο πρώτους.

Μισέρσκι: Στο Λονδίνο έδειξε πως μπορεί να πάρει ένα παιχνίδι μόνος του

Όχι μόνο φέτος, αλλά και για μια δεκαετία, όταν μιλάμε για τον καλύτερο κεντρικό στον κόσμο, δεν μπορεί να σου άρχεται άλλος παίκτης στο μυαλό από τον Ντμίτρι Μισέρκι. Τον γίγαντα των 218 εκατοστών. Τον άνθρωπο που όμως και οι Μπούτκο, Μιχαΐλοφ έχει κερδίσει πραγματικά τα πάντα με την Εθνική του ομάδα, ενώ με την Λοκομοτίβ Μπέλγκοροντ, έχει καταφέρει να σηκώσει και ένα Champions League.

Είναι ο παίκτης που άλλαξε την θέση του κεντρικού, όντας ανίκητος στο φιλέ, ενώ και στο σερβίς είναι πάρα πολύ καλός. Το μεγαλύτερο επίτευγμα στην μεγάλη του καριέρα πάντως είναι στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, όταν από κεντρικός γύρισε διαγώνιος και οδήγησε την Ρωσία στο χρυσό μετάλλιο. Για να είμαστε σωστοί, δύσκολα το μπλοκ μας θα μπορέσει να τον αντιμετωπίσει και στόχος λογικά θα είναι να του σπάμε τις επιθέσεις γιατί πόντο από μπλοκ στον Μισέρσκι μπορούν να πάρουν ελάχιστοι σε αυτόν τον κόσμο.

Βόλβιτς: Ένας ακόμα... γίγαντας στην «αρκούδα»

Ο δεύτερος λεγόμενος βασικός κεντρικός (γίνονται και αλλαγές από τον Φινλανδό Σαμουέλβο που είναι ο νέος προπονητής της Ρωσίας), είναι ο Άρτεμ Βόλβιτς. Ο 29χρονος και ύψους 2.11 μπλοκέρ που πραγματικά πρέπει να προσπαθήσεις πολύ για να περάσεις μπάλα όταν αυτός είναι μπροστά. Ο Βόλβιτς έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να γίνει μέλος της Εθνικής έχοντας κατακτήσει μαζί της το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2017 και το Nations League της επόμενης χρονιάς. Με την Ζενίτ έχει πάρει δύο Champions League και ένα με την Λοκομοτίβ Νοβοσιμπίρσκ. Είναι εξαιρετικός στο μπλοκ και καλός στην επίθεση. Δεν είναι ηγέτης όπως ο Μισέρσκι, αλλά σίγουρα κάθε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό θα ήθελε έναν τέτοιο κεντρικό στην σύνθεσή της.

Άκρα γεμάτα ταλέντο και μέλλον

Στα άκρα έχουμε επίσης μια εξαιρετική τετράδα, την οποία αποτελούν οι Καπρούκοφ που είναι και ο μεγαλύτερος έχοντας φτάσει τα 31, Βολκόφ, Κλιούκα και Σεμίτσεφ. Οι δύο επόμενοι είναι 24 και το τελευταίος 22. Μια γενιά που έχει κερδίσει τα πάντα με τις μικρές ηλικίες της Ρωσίας και θέλουν να το κάνουν και με την μεγάλη Εθνική. Εμείς θα ασχοληθούμε με τους Βολκόφ και Κλιούκα που είναι και τα δύο μεγαλύτερα ονόματα της συγκεκριμένης θέσης.

Βολκόφ: Πανηγυρίζει κάθε πόντο σαν να είναι ο τελευταίος

Ξεκινάμε με τον Ντμίτρι Βολκόφ. Παίκτη της χρυσής γενιάς των Ρώσων που έχοντς σαρώσει τα πάντα στις μικρές ηλικίες είναι έτοιμος στα 24 του να κάνει το μεγάλο του άλμα. Φέτος το καλοκαίρι το όνομά του ακούστηκε για την Ζενίτ, όμως έμεινε στην Φακέλ και λογικά το άλμα θα το κάνει την επόμενη χρονιά. Ως τώρα στο Ευρωπαϊκό είναι ο πιο αξιόπιστος ακραίος της Ρωσίας έχοντας παίξει τα τέσσερα από τα πέντε ματς με εξαιρετικούς αριθμούς. Κέρδισε κόντρα στην Τουρκία 16 πόντους, κόντρα στην Βόρεια Μακεδονία 15, κόντρα στην Φινλανδία επίσης 15 και κόντρα στην Σλοβενία 13 και με εξαίρεση το ματς με την Σλοβενία, σε όλα τα άλλα είχε πάνω από 55% ποσοστό στην επίθεση.

Είναι πολύ δυνατός παίκτης, εξαιρετικός στο σερβίς, ενώ σήμα κατατεθέν του είναι ο τρόπος που πανηγυρίζει κάθε πόντο. Το κάνει λες και είναι ο τελευταίος του αγώνα, κάτι που σίγουρα αρέσει στον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο που σε κάθε διοργάνωση είναι από τους αγαπημένους στο κοινό.

Κλιούκα: Του λείπει η διάρκεια

Πίσω από τον Βολκόφ είναι ο Έγκορ Κλιούκα, ένας ακραίος που είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο. Ο παίκτης της Φακέλ μπορεί να σε διαλύσει από το σερβίς και την επίθεση, ωστόσο κάνει και εύκολα το λάθος. Του λείπει η διάρκεια στο παιχνίδι και στα 24 του, δεν έχει καταφέρει να κάνει το ξεπέταγμα και από εξαιρετικός ακραίος, να γίνει παίκτης παγκόσμιας κλάσης, Τα στοιχεία τα έχει, ενώ βλέποντας τον κόσμο από τα 208 εκατοστά, είναι τρομερά δύσκολο για κάθε μπλοκ να τον σταματήσει. Λογικά τα περισσότερα σερβίς μας θα πάνε επάνω του και αν εκνευριστεί, κάτι όχι και τόσο δύσκολο, μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε. Μιλάμε πάντως για παικταρά που αν η Εθνική μας είχε έναν τέτοιον θα άλλαζε επίπεδο.

Απουσιάζει ο λίμπερο ηγέτης

Τέλος στην θέση του λίμπερο λείπουν τα αστέρια του παρελθόντος, αλλά ο Εβγένι Αντρέεφ και ο Βαλεντίν Γκολούμπεφ είναι έτοιμοι να αναλάβουν τα ηνία. Ο δεύτερος μάλιστα στα 27 του κατέκτησε με την Ρωσία το προηγούμενο Volleyball Nations League και όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την αξία του.

Δείχνει ανίκητη, μακάρι να μην είναι

Αυτά είναι τα αστέρια της Ρωσίας. Μια ομάδα που δείχνει ανίκητη και μακάρι το Σάββατο να μην είναι. Μια ομάδα που βλέποντας τις επιτυχίες, αλλά και το ρόστερ της τρομάζει, αλλά από την άλλη η Εθνική μας θα μπει μέσα για το θαύμα και ό,τι γίνει.

Ο Μίδας του Παγκόσμιου βόλεϊ

Η τεράστια Ρωσία εκτός από τους παικταράδες που διαθέται αυτή την περίοδο, έχει και μια ιστορία (και ως πρώην Σοβιετική Ένωση) που δεν έχει καμία άλλη Εθνική στο άθλημα, για να μην πούμε συνολικά στα σπορ. Έχει κερδίσει τα πάντα και όχι μόνο μία φορά. Θυμίζουμε άλλωστε πως είναι ήδη η κάτοχος του προηγούμενου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος που διεξήχθη στην Πολωνία. Συνολικά αν κάποιος ψάξει λίγο και δει τι έχει κερδίσει αυτή η ομάδα, θα καταλάβει πως μιλάμε για ό,τι καλύτερο έχει βγάλει το άθλημα όχι μόνο σε Εθνικές, αλλά συνολικά. Εμείς απλώς θα παραθέσουμε τους τίτλους για να δείτε πως μιλάμε για κάτι πολύ περισσότερο από υπερδύναμη.

Τέσσερα χρυσά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, 14 χρυσά σε Ευρωπαϊκά

Αρχίζουμε με την πιο μεγάλη διοργάνωση που χωρίς αμφιβολία είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Εκεί είτε ως πρώην Σοβιετική Ένωση, είτε ως Ρωσία, έχει κατακτήσει 4 χρυσά, 3 ασημένια και 3 χάλκινα μετάλλια. Η απίστευτη συλλογή μεταλλίων συνεχίζεται και στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα έχει 6 χρυσά, 3 αργυρά και 3 χάλκινα, ενώ στα Παγκόσμια Κύπελλα μετράει επίσης 6 χρυσά, 2 ασημένια και 2 χάλκινα.

Στο πρώην World League οι Ρώσοι έχουν 3 χρυσά, 5 ασημένια και 7 χάλκινα και στο μετέπειτα Volleyball Nations League έχουν 2 χρυσά. Εκεί που πραγματικά όμως δεν είναι απλά κυρίαρχοι αλλά κατεστημένο, είναι στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, όπου συνολικά μετράνε 14 χρυσά, 3 ασημένια και 5 χάλκινα. Μια συλλογή που τρομάζει και που δείχνει στον απόλυτο βαθμό πως μιλάμε για ένα μεγαθήριο του αθλήματος.