Την πρώτη φορά, χάθηκαν σε ένα σύννεφο σκόνης στη Μαλακάσα. Μια αρένα, που ανεβοκατέβαινε στους ρυθμούς του πανκ-ροκ και των παραδοσιακών ιρλανδικών μελωδιών. Τη δεύτερη, έχοντας γνώση πια για το τι τους περιμένει, αποφάσισαν να ανέβουν και Θεσσαλονίκη. Δόυ εκρηκτικά σόου στις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας και ο δεσμός έγινε ακόμα πιο σφιχτός.

Φέτος, η θύελλα από τη Βοστόνη χτυπά τη χώρα μας για τρίτη φορά! Πρώτα στην Αθήνα, στο Gazi Music Hall στις 3 Ιουνίου και την επόμενη μέρα στο εκθεσειακό κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» για τη Θεσασλονίκη. Και οι πιστοί οπαδοί των Dropkick Murphys, κάνουν ήδη προθέρμανση!

Για να είμαστε, άλλωστε, ειλικρινείς, τους Murphys δεν τους βαριέσαι ποτέ. Μια μπάντα που δίνει και την ψυχή της πάνω στη σκηνή, ξέρει πολύ καλά πως να αντλεί ενέργεια από το κοινό και να τα δίνει όλα γι΄ αυτό. Μια σπάνια σύνδεση, που ξεσηκώνει και τον πιο ήρεμο ακροατή, βάζοντας στην ψυσοσύνθεσή του λίγη από την «τρέλα» των Ιρλανδών! Η υποστήριξή τους προς την εργατική τάξη, οι ιρλανδικές καταβολές τους, οι κέλτικες ιστορίες και το underground στοιχείο που ξεκίνησε από τη Μασαχουσέτη για να κατακτήσει τον κόσμο συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα, με τραγούδια-σταθμούς και μια αρμονική συνύπαρξη του σκληρού ήχου με τα παραδοσιακά στοιχεία.

Σχεδόν ένα μήνα πριν ρίξουν άγκυρα στην Ελλάδα, ο Mat Kelly, βασικός ντράμερ και μέλος της μπάντας από τον πρώτο της δίσκο, μιλά στο Gazzetta Weekend Journal για τους Dropkick Muprhys και τις ιστορίες τους.

Έχετε παίξει δύο φορές στην Ελλάδα, για μερικά αξέχαστα σόου. Τι είναι αυτό που σας έκανε να επιστρέψετε και τι αναμνήσεις έχετε από τη χώρα μας;

«Την πρώτη φορά παίξαμε σε ένα φεστιβάλ και την επόμενη στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη με τους Slapshot το 2017. Τι μας έκανε να επιστρέψουμε; Ανακαλύψαμε ότι το ελληνικό κοινό είναι ανάμεσα στα πιο παθιασμένα και αφοσιωμένα που είχαμε την ευχαρίστηση να παίξουμε! Το να παίξουμε για τα παιδιά από την Ελλάδα είναι μια απόλυτη ευχαρίστηση και θα ήμασταν χαζοί αν δεν εκμεταλλευόμασταν την ευκαιρία να παίξουμε ξανά! Επίσης, από τουριστική οπτική, η Ελλάδα είναι καταπληκτική. Το γεγονός ότι η χώρα σας είναι η πηγή του δυτικού πολιτισμού, γεμάτη ομορφιά και ιστορία, κάνει διπλή την ικανοποίηση για το ότι θα ξαναπαίξουμε στην Ελλάδα.»

Εκτός από την Αθήνα, θα παίξετε και στη Θεσσαλονίκη. Τι θυμάστε από εκεί;

«Παίξαμε στη Θεσσαλονίκη τον Φεβρουάριο του 2017 με τους Slapshot στο Principal Club Theatre και ήταν καταπληκτικά. Είχαμε πανκιά, σκινάδες, ultras, κανονικά παιδιά και το τραγούδι και ο χορός ήταν κάτι το αξέχαστο. Η ενέργεια που μας δίνουν πίσω γενικά οι Έλληνες οπαδοί μας προκαλεί δέος και έμπνευση. Ελπίζουμε να δώσουμε μια ακόμα αξέχαστη συναυλία στη Θεσσαλονίκη».

Ως μπάντα πάντα ήσασταν υποστηρικτικοί προς την εργατική τάξη. Πώς αισθάνεστε για τα δικαιώματά της το 2019;

«Νομίζω είναι κάτι αρκετά περίπλοκο για να το περιορίσω σε λέξεις, αλλά θα έλεγα ότι πιστεύω σε έναν μισθό που είναι αρκετά υψηλός για να ζει και στην υποστήριξη της τοπικής οικονομίας».

Αντιδράσατε όταν ένας Ρεπουμπλοκανός κυβερνήτης χρησιμοποίησε το «I am shipping up to Boston» για την προεκλογική του εκστρατεία. Πώς θα αντιδρούσατε αν ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε το ίδιο;

«Μάλλον ακριβώς με τον ίδιο τρόπο!»

Πώς αποφασίσατε να συνδυάσετε το πανκ-ροκ με τα ιρλανδικά παραδοσιακά στοιχεία και να δημιουργήσετε ένα στιλ που αρκετές μπάντες στη συνέχεια ακολούθησαν;

«Λοιπόν, γεννήθηκε με αυτόν τον τρόπο! Μεγάλωσε από έναν ήχο street punk με ιρλανδικά στοιχεία, στίχους και συγχορδίες, όπως στο "Baroom Hero", το πρώτο τραγούδι που έγραψε ποτέ η μπάντα. Από αυτό το σημείο και μετά προσθέσαμε folk στοιχεία λίγο-λίγο και έτσι μάθαμε πώς να τα ενσωματώνουμε στον ήχο μας. Ήμασταν προσεκτικοί ούτως ώστε να μην ακουγόμαστε σαν μια αντιγραφή των Pogues, όπως καταλήγουν αρκετές "Irish Punk" μπάντες. Νομίζω ότι καταφέραμε να διατηρήσουμε τη μουσική μας ταυτότητα και να έχουμε τον δικό μας ήχο».

Πώς αποφασίσατε να διασκευάσετε το Fields of Athenry, ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι για τον ιρλανδικό λαό και πώς αισθάνεστε όταν ακούτε χιλιάδες οπαδούς σας να το τραγουδούν σε αγώνες ποδοσφαίρου και άλλων αθλημάτων;

«Θέλαμε να διασκευάσουμε αυτό το τραγούδι τουλάχιστον από το 1997, όταν δηλαδή εγώ μπήκα στην μπάντα. Είναι ένα πανέμορφο τραγούδι για την ιρλανδική διασπορά, κυρίως στο δρόμο για την Αυστραλία. Σημαίνει πολλά για μένα, καθώς το τραγουδούσαν οι συγγενείς μου στην κηδεία του παππού μου το 1983 και το θυμάμαι σαν να ήταν σήμερα. Πράγματι, όταν ακούς ένα γήπεδο γεμάτο οπαδούς να το τραγουδά είναι πολύ δυνατό!»

Σε ποιο τραγούδι των Dropkick Murphys θα ήθελες να είσαι ο βασικός χαρακτήρας;

«Στο Lucky Charlie!»

Πρόσφατα, δουλέψατε με τους Patriots που κατέκτησαν το Super Bowl για την υποστήριξη του Ιδρύματός σας. Πιστεύεις ότι ο αθλητισμός και η μουσική μαζί έχουν την δύναμη να υποστηρίξουν ουσιωδώς την κοινωνία;

«Πιστεύω ότι ο αθλητισμός είναι το "άρτον και θεάματα" της εποχής μας, αλλά επειδή τόσο πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό και τη μουσική, μπορεί να είναι μια καλή πλατφόρμα για την κοινωνία. Δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι από μόνα τους μπορούν να την στηρίξουν, αλλά σίγουρα μπορούν να βοηθήσουν».

Σου αρέσει να πηγαίνεις στο γήπεδο κι αν ναι, για ποιο άθλημα; Ποια ομάδα υποστηρίζεις;

«Ναι, μου αρέσει να πηγαίνω στο γήπεδο για τους Boston Bruins, την ομάδα στο NHL (χόκεϊ επί πάγου). Let's go Bruins!».

Αφού διασκευάσατε και το "You 'll Never Walk Alone" αναπτύξατε κάποια ιδιαίτερη σχέση με τη Λίβερπουλ; Επικοινώνησαν μαζί σας οπαδοί της;

«Όχι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά έχουμε οπαδούς της Λίβερπουλ στις συναυλίες μας από την πρώτη στιγμή που εμφανιζόμαστε στην Αγγλία».

«Σε μια ολόκληρη γενιά που σφαγιάστηκε και καταδικάστηκε...». Θεωρείς ότι το Green Fields of France θα πάψει ποτέ να είναι επίκαιρο;

«Όχι. Θα υπάρχει πάντα πόλεμος και το τραγούδι αποτελεί μια προειδοποίηση ενάντια στην απανθρωπιά που έφεραν οι τραπεζίτες και οι επιχειρηματικοί γίγαντες που κινούν τα νήματα, ξεσκίζοντας την Ευρώπη από τον εαυτό της. Πρέπει να μελετήσουμε το παρελθόν, επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί».

Ξέρεις, υπάρχουν νεοναζί και στην Ελλάδα. Νομίζω ότι το 2013 σε ένα σόου σας κάνατε ξεκάθαρο ότι δεν τους θέλετε...

«Ναι, οι πολιτικοί εξτρεμιστές μπορούν να κρατήσουν τα φυλλάδια, τα πανό και τους χαιρετισμούς τους στο σπίτι. Ελάτε στη συναυλία για να περάσετε καλά, όχι για πολιτική προπαγάνδα».

Τι ακολουθεί για τους Murphys;

«Κάναμε το τουρ μας στις ΗΠΑ, το οποίο ολοκληρώθηκε στη Βοστόνη για τις συναυλίες της St. Patrick's Day. Έπειτα, περάσαμε από την Αγγλία και τώρα ανυπομονούμε να σας δούμε από κοντά»!

Περισσότερες πληροφορίες για τις συναυλίες στην Ελλάδα και τα εισιτήρια ΕΔΩ