Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο! (vid & pics)

Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο! (vid & pics)

bet365

Ταινία πυκνή σε νοήματα, με εξαιρετικό σενάριο και καθοριστικό μοντάζ. Ο Σουηδός Ρόι Άντερσον παραδίδει μαθήματα οικονομίας, αποθεώνει το μίνιμαλ.

“Όλα θα τελειώσουν, ο χρόνος θα μηδενίσει και στην επιμονή του μηδέν τα πάντα θα σαρωθούν. Σε μια αλλαγή χρόνου τα πάντα θα καταρρεύσουν”. Η περιγραφή θα μπορούσε να ανήκει σε ταινία επιστημονικής φαντασίας, ταινία-φάρσα περισσότερο. Ή σε δελτίο ειδήσεων την εποχή της συλλογικής αφασίας. Μμμ… αυτό γίνεται πιο εύκολα πιστευτό. Εξάλλου, λίγο πριν μπούμε στο 21ο αιώνα η επιστροφή στη βλακεία και στην άγνοια δεν ήταν μοναδική κατάσταση. “Το τέλος του κόσμου”, η πανάρχαια προφητεία που επιμένει να διαψεύδεται έκανε τότε την εμφάνιση της. Φυσικά τίποτα δεν έγινε. Μπήκαμε στον νέο αιώνα και ο κόσμος προχωρά, η επιστήμη προχωρά, η παγκόσμια οικονομία προχωρά… Ο κόσμος άλλαξε –και αλλάζει- οι περιοδικές φάσεις της παγκόσμιας οικονομίας του έδωσαν το ύφος που ορίζει μέχρι τώρα τη ζωή μας. Με μια λέξη: σουρεαλισμός. Για σκεφτείτε, εκεί που ο άνθρωπος τα έχει όλα, αυτά που του επιβάλλει η καπιταλιστική οικονομία, δουλειά, αυτοκίνητο, σπίτι, εκεί υπάρχουν άνθρωποι που συζητούν πάνω από κάδο απορριμμάτων για τις κατεστραμμένες ζωές τους. Εκεί που το μεγαλοστέλεχος κάνει σολάριουμ, δίπλα του σέρνεται στο πάτωμα και ικετεύει για τη δουλειά του συνεπής, έντιμος, υπάλληλος. Σ’ αυτόν τον σουρεαλισμό, προσθέστε ρομαντισμό και τον χαμένο ανθρωπισμό. Τα “Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο” είναι η 80η ταινία που σας παρουσιάζει το G-Weekend Journal.

Κόσμος αναποδογυρισμένος

Το όνομα Ρόι Άντερσον στους κινηματογραφόφιλους σημαίνει πρόσκληση σε έναν κόσμο αναποδογυρισμένο, χωρίς αρχή, μέση, τέλος. Σημαίνει κόσμο κατακερματισμένο, τρελαμένο, σημαίνει σαν να άφησε την ταινία χωρίς μοντάζ, σαν να παίζει παιδί με τα πλαστικά τουβλάκια του… Σε αυτό το χαοτικό περιβάλλον, που μοιάζει κάπως με αυτό του Ζακ Τατί, υπάρχει σταθερά που ενώνει τα φαινομενικά ασύνδετα και κάνει τις ταινίες του Σουηδού, όχι μόνο επίκαιρες, αλλά και καλλιτεχνικά ξεχωριστές. Ποια είναι αυτή; Ο άνθρωπος! Γι’ αυτόν δημιουργεί, γι’ αυτόν νοιάζεται και αυτόν προκαλεί να δει τον κόσμο αλλιώς, να τον δει όπως είναι. Η αισθητική έχει κάτι απ’ αυτήν του Άκι Καουρισμάκι και το περιεχόμενο του “συνομιλεί” με αυτό του Λάνθιμου, της πρώτης περιόδου. Το σενάριο δεν βασίζεται στη γραμμική αφήγηση και στην επιτακτική ανάγκη της κορύφωσης στο φινάλε. Η λογική του είναι αφαιρετική. Σε έναν υπερφορτωμένο από πεζές επιθυμίες κόσμο, οι ταινίες του Άντερσον εντοπίζουν αυτό που έχει χαθεί από την ανεξέλεγκτη πρόοδο, την ανθρωπιά. Εδώ, σε μιάμιση ώρα συμφύρονται σουρεαλισμός, ρομαντισμός, ουμανισμός, μαρξισμός!

Οι απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας

Η ταινία παρουσιάζει έναν υπό κατάρρευση κόσμο και σε ό,τι μένει όρθιο εστιάζει κι προχωρά. Υπάλληλος συζητά με στέλεχος εταιρίας ενώ κάνει σολάριουμ. Υπάλληλος απολύεται και σέρνεται στο πάτωμα παρακαλώντας για τη δουλειά του. Μετανάστης ξυλοκοπείται ενώ περαστικοί στέκονται στο απέναντι πεζοδρόμιο και απλά κοιτάνε. Ταχυδακτυλουργός αποτυγχάνει στο μεγάλο του νούμερο. Ξαφνικά δημιουργείται μποτιλιάρισμα στον δρόμο και για ώρες δεν κινείται τίποτα. Άντρας βάζει φωτιά στο μαγαζί του. Μέσα απ’ αυτά τα ασύνδετα γεγονότα εμφανίζεται η αδυναμία του ανθρώπου να ανταποκριθεί και να αντισταθεί στις απαιτήσεις και τις αδιαπραγμάτευτες επιταγές της σύγχρονης κοινωνίας. Στην ουσία δημιουργείται ένα αποκαλυπτικό σκηνικό και ο άντρας που έβαλε φωτιά, ο Καρλ, προσπαθεί να βρει τρόπο να σταθεί στα πόδια του, να έρθει σε επαφή με τα παιδιά του, να κρατήσει την ανθρωπιά του.

Δεν την ξεχνάς

Το μοντάζ είναι το στοιχείο που “δένει” την ταινία σε όλα τα επίπεδα. Σε αφηγηματικό ρυθμό, σε ροή, σε νοηματικό επίπεδο, στο ύφος και τη φόρμα, στις ερμηνείες… Το μοντάζ ανήκει στον Ρόι Άντερσον, και η ταινία έχει κάτι από τη ματιά του Λαρς Φον Τρίερ ως προς τη δομή. Μετά είναι η ακρίβεια του σεναρίου και των πλάνων. Κάθε σκηνή είναι κρυστάλλινη και αναδεικνύει το περιεχόμενο του φιλμ. Υπόγεια υπάρχει δράση που κορυφώνεται στο τέλος με τη μοναξιά του κεντρικού ήρωα Καρλ. Επίσης, πρέπει να τονίσουμε την αρμονική σχέση μαύρης κωμωδίας-δράματος. Ο Άντερσον ξέρει πολύ καλά ότι το δραματικό ενυπάρχει στο κωμικό και το αξιοποιεί στο έπακρο. Η σκηνοθεσία δείχνει τη σιγουριά και την ηρεμία του δημιουργού που περνάει στον θεατή. Το φιλμ διακρίθηκε στα μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ, αλλά αυτό που συνοψίζει την αξία της είναι η φράση κριτικού των “Chicago Sun Times”. “Μπορεί να μην την απολαύσετε, όμως δεν θα την ξεχάσετε!”.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα