Μεγάλωσα σε μια οικογένεια η οποία είχε και έχει... ιδιαίτερη σχέση με τα γλυκά. Η μαμά φτιάχνει εξαιρετική καρυδόπαστα (ή καρυδόπιτα ό,τι προτιμάτε) και παράλληλα τους «καλύτερους κουραμπιέδες του κόσμου». Ο μπαμπάς επίσης με εξαιρετικό τρόπο μπορεί να καταναλώσει όλα τα γλυκά του κόσμου. Φαινόμενο. Η αλήθεια είναι ότι στο συγκεκριμένο κομμάτι δεν μπορώ να πω ότι του έμοιασα.

Το μήλο δηλαδή δεν έπεσε κάτω από την μηλιά. Προς Θεού για... αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν ανήκω στην κατηγορία αυτών που βλέπουν γλυκά και δεν τα αγγίζουν, αλλά από την άλλη δεν με λες και «γλυκατζή». Θαμώνας των ζαχαροπλαστείων δεν είμαι. Η κατηγορία των γλυκών που προτιμώ είναι αυτή που λέμε «χειροποίητα». Πάνω από όλα στην λίστα μου είναι ο σιμιγδαλένιος χαλβάς. Με την συνοδεία κανέλας κι αμυγδάλου είμαι σε θέση να τρώω απεριόριστες ποσότητες και όποτε παρουσιάζεται αυτή η ευκαιρία δεν την χάνω (σ.σ ελπίζω το μήνυμα να... ελήφθη).

Είναι το γλυκό που δεν βαριέμαι ποτέ και που οποιαδήποτε ώρα και να μου προσφερθεί δεν θα πω όχι. Και οποιαδήποτε εποχή.

Τον Χειμώνα το τρως, το Καλοκαίρι το συνοδεύεις και με μια μπάλα παγωτό για την... αλητεία, ακόμη καλύτερα. Ε, τι άλλο θέλετε; Ειδικά αν είναι φτιαγμένο με μαεστρία σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που μπορεί κανείς να πάρει μέσω του www.akispetretzikis.com.

Πάντως όσοι δεν είστε... fan του σιμιγδαλένιου χαλβά (δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, αλλά υπάρχουν κι αυτοί) δεν θα σας αφήσουμε με παράπονο όσο αφορά την πρόταση για γλυκό. Βrownies και μάλιστα νηστίσιμα. Με ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια δηλαδή ώστε να μην έχετε και... ενοχές όσοι νηστεύετε!

Το video με την εκτέλεση της συνταγής να δείτε και μόνο δεν θα κάνετε δεύτερες σκέψεις. Θα σπεύσετε να την διαβάσετε αναλυτικά, να προμηθευτείτε τα υλικά και να... πέσετε με τα μούτρα στην μάχη. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Άκη Πετρετζίκη, χοντρικά θα χρειαστείτε ένα 2ωρο για προετοιμασία, αναμονή και ψήσιμο αλλά να είστε σίγουροι για ένα πράγμα.

Το αποτέλεσμα θα είναι τέτοιο ώστε αυτές τις δημιουργικές δύο ώρες θα τις επαναλάβετε πολλές-πολλές φορές στην πορεία. Και το καλύτερο όλων στον βαθμό δυσκολίας δεσπόζει ο αριθμός 2. Ευκολάκι δηλαδή. Όσο άμπαλοι κι αν είστε στην κατηγορία «γλυκά» δεν γίνεται να αποτύχετε. Αφού το www.akispetretzikis.com σας παίρνει από το... χεράκι και σας οδηγεί στην «Γη της γευστικής επαγγελίας».

Τι είπατε; Θέλετε κάτι ακόμη πιο εύκολο από το 2; Η δική μου απάντηση θα ήταν «βραστό νερό», όμως και εδώ ο Άκης την λύση θα την δώσει. Κυρίες και Κύριοι τι θα λέγατε για «νηστίσιμες μπάρες με κουβερτούρα»; Με βαθμό δυσκολίας την μονάδα ποιος θα αντισταθεί σε ένα σνακ που και γευστικό είναι και οικονομικό είναι;

Αυτές είναι οι προτάσεις για το Weekend, οπότε μη χάνετε (δημιουργικό) χρόνο. Καλή σας απόλαυση...