Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι συναισθημάτων. Έχει ένταση. Έχει πάθος. Έχει νεύρα. Έχει πολλές φορές αδυναμία διατήρησης της ψυχραιμίας και του ελέγχου.

Έχει αψιμαχίες, έχει κόντρες, έχει δυνατά μαρκαρίσματα, έχει στιγμές που οι ποδοσφαιριστές θέλουν να ξεχάσουν αλλά και τέτοιες που αξίζουν το χειροκρότημα και την αναγνώριση όλων μας.

Κανείς δεν είναι ίδιος με κανέναν. Άλλοι δικαιολογούνται, άλλοι όχι. Άλλοι αφήνουν το συναίσθημα να τους κυριεύσει γιατί το λέει η καρδούλα και το ταπεραμέντο τους και άλλοι βάζουν πάντοτε πάνω απ' όλα τη λογική και τιθασεύουν τα πάθη τους.

Υπάρχουν απ' όλες τις κάστες.

Το Gazzetta Weekend Journal αποφάσισε ν' ασχοληθεί με αυτούς που αντιλαμβάνονται περισσότερο από κάθε άλλο την πραγματική σημασία της χαράς και της αξίας του ποδοσφαίρου. Του σεβασμού, της ψυχαγωγίας, του ανταγωνισμού, της υγείας, του υψηλού επιπέδου και της απλότητας του αθλήματος...

Έτσι, δημιούργησε μια λίστα με παίκτες που παίζουν καθαρά. Δεν κάνουν «θέατρο», δεν χτυπούν εκτός φάσης τον αντίπαλο, δεν προκαλούν και δεν κάνουν καθυστερήσεις χωρίς λόγο. Οι ποδοσφαιριστές με 0% βρώμικο παιχνίδι. Και όταν λέμε 0% εννοούμε 0%! Όπως 0% ζάχαρη έχει μία Coca Cola Zero. Ή όπως 0% λιπαρά έχει η μαργαρίνη. Ή τέλος πάντων όπως 0% άλατα αλουμινίου έχει το νέο αποσμητικό Noxzema Sensi Pure!

Κάρλες Πουγιόλ: Ο άνθρωπος Fair Play. Ο ποδοσφαιριστής εκείνος που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του, αλλά πάντοτε θα έδινε τις μάχες του μονάχα σε ό,τι επιτάσσει το αθλητικό πλαίσιο και τίποτα έξω από αυτό. Ένας εκ των πιο δυναμικών και αποτελεσματικών αρχηγών που φόρεσαν τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και την τίμησαν με σωστό παιχνίδι, ευγενή άμιλλα και σωστό τσαμπουκά, αφού μονάχα με το παιχνίδι του και το ύφος του κατάφερνε να δείξει σε κάθε αντίπαλο επιθετικό πως δεν υπήρχε περιθώριο για... παιχνίδια μαζί του. Είναι εκείνος που όταν ο Ζεράρ Πικέ πήγε να δείξει αναπτήρα στον διαιτητή και να παραπονεθεί για τη συμπεριφορά του κόσμου, έτρεξε να πάρει το αντικείμενο από τα χέρια του συμπαίκτη του και να το πετάξει στην άκρη για να συνεχιστεί ο αγώνας δίχως παρεκτροπές, καθυστερήσεις και... δικαιολογίες άνευ λόγου. Ο Πουγιόλ, είναι από τους πιο άξιους εκπροσώπους του fair play... Ίσως από τις καλύτερες ενέργειες της καριέρας του, η απόφασή του να δώσει στον Ερίκ Αμπιντάλ, λίγο καιρό μετά την μεταμόσχευση ήπατος, να σηκώσει το τρόπαιο του Champions League στον νικηφόρο τελικό του 2011 στο Λονδίνο.

Τζιανλουίτζι Μπουφόν: Θρυλικός. Τόσο με τις επιδόσεις του, συνεχίζοντας και στην ηλικία των 40 ετών στο πιο υψηλό επίπεδο όντας πλέον μέλος της Παρί Σεν Ζερμέν, όσο και με την αντρίκεια συμπεριφορά του στο γήπεδο. Πάντοτε θα σεβαστεί τον αντίπαλο, πάντοτε θα σηκώσει όποιον έχει «πέσει», είτε μεταφορά είτε κυριολεκτικά στον αγωνιστικό χώρο και πάντοτε θα κάνει το πρώτο βήμα για να δείξει στον κόσμο ότι πρέπει να σέβεται τον απέναντί του. Η πρωτοβουλία του να χειροκροτήσει σε στιγμές που οι Ιταλοί οπαδοί αποδοκιμάζουν τον εθνικό ύμνο άλλων χωρών και οι κινήσεις απόλυτου σεβασμού, είναι χαρακτηριστικά που κάνουν τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν μοναδικό. Πλέον, σε αυτή την ηλικία και με τις τόσες εμπειρίες, απλά απολαμβάνει το ποδόσφαιρο και οι αγκαλιές του με τους πολύ νεότερους παίκτες και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο χαιρετάει κάθε αντίπαλο, αποτελεί τη μετουσίωση του fair play.

Σωκράτης Παπασταθόπουλος: Εκ των αξιότερων εκπροσώπων του ελληνικού ποδοσφαίρου στο κομμάτι του ευ αγωνίζεσθαι. Ο Sokratis, όπως τον γνωρίζουν πλέον στην Ευρώπη, μόνο τυχαία δεν έχει φτάσει να βρίσκεται πλέον στην Premier League. Παιδί που πάντοτε τα δίνει όλα για την ομάδα του αλλά και για την Εθνική Ελλάδας κάθε φορά που καλείται να φορέσει τη φανέλα με τη γαλανόλευκη στο στήθος, εκτός από την τρομερή ποιότητα που τον διακρίνει, έχει αποδείξει πως είναι άνθρωπος με τρομερές αξίες, τις οποίες θα βγάλει και στον αγωνιστικό χώρο. Πολύ δύσκολα θα εκνευριστεί (είχε μια κακή στιγμή σε προπόνηση της Βέρντερ με τον Αρναούτοβιτς πριν από αρκετά χρόνια), ακόμα πιο δύσκολα θα μπει σε διαδικασία αψιμαχίας με αντίπαλο, ενώ, το γεγονός πως ήταν αρχηγός στη Μπορούσια Ντόρτμουντ και πλέον βασικός και αναντικατάστατος αμυντικός στην Άρσεναλ φανερώνουν τις τρομερές δυνατότητές του. Χαμηλών τόνων, τους οποίους... ανεβάζει τρομερά στο γήπεδο, σε απόλυτα ποδοσφαιρικά πλαίσια.

Ενγκολό Καντέ: Έχετε δει ή ακούσει ποτέ κανέναν να πει κακό λόγο για τον Εγκολό Καντέ; Εκτός από την... καζούρα των Νταβίντ Λουίζ και Γουίλιαν πως ο Γάλλος συνήθως δεν πληρώνει όταν πηγαίνει στο εστιατόριό τους στο Λονδίνο, ο διεθνής χαφ της Τσέλσι είναι το καλύτερο παιδί του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Όσο ήσυχος και ντροπαλός είναι σε ό,τι αφορά τα πάντα εκτός γηπέδου, άλλο τόσο... θόρυβο κάνει στο χορτάρι με τα σπριντ, την απλότητα του παιχνιδιού του και τον τρόπο που μόνος του υψώνει τείχος ανάμεσα στην άμυνα και τη μεσαία γραμμή για να σταματάει τις επιθέσεις των αντιπάλων του. «Το μοναδικό που δεν έχουμε δει ακόμα είναι να βγάλει σέντρα και... να τρέξει για να την προλάβει ο ίδιος» είχε πει κάποτε ο Κλαούντιο Ρανιέρι όταν τον είχε στη Λέστερ και στέφθηκαν μαζί Πρωταθλητές Αγγλίας. Είναι παντού και είναι από τα πιο ήρεμα και χαμογελαστά παιδιά που μπορεί να συναντήσει κανείς. Δεν έχει κάνει ποτέ τίποτα αντιαθλητικό, δεν θα καθυστερήσει το ματς, δεν θα εκνευριστεί, δεν θα παραπονεθεί ποτέ στον διαιτητή, θα παίξει απλά τη μπάλα του και μπράβο του!

Σαντιό Μανέ: Ο Γιούργκεν Κλοπ το έχει... μόνιμο παράπονο να τον δει να συμμετέχει στον χαβαλέ που κάνει με τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές του στις προπονήσεις. Ο Σαντιό Μανέ, είναι τόσο συνεσταλμένος που το μοναδικό που κάνει είναι να σκύβει το κεφάλι και να χαμογελάει ντροπαλά... Είναι ο άνθρωπος που πριν από καιρό κι ενώ είχε τονίσει να μην ανέβει πουθενά ένα βίντεο που τον έδειχνε να καθαρίζει το τζαμί της περιοχής που μένει, εκεί όπου πηγαίνει για να προσευχηθεί, είδε παντού στο διαδίκτυο να τον αποθεώνουν για τις πράξεις του και τη βοήθεια που προσφέρει. Πέρα από ένα άσχημο και εντελώς τυχαίο περιστατικό με χτύπημα στο πρόσωπο του Έντερσον την περασμένη σεζόν σε ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι στο Etihad, έχοντας μάλιστα αποβληθεί – ακόμα και τότε είχε δημοσιεύσει μια πολύ ειλικρινή απολογία – ο Σενεγαλέζος επιθετικός της Λίβερπουλ κινείται σε απόλυτα αθλητικά πλαίσια, σκοράρει, προσπαθεί μέχρι τέλους και... κατά διαστήματα κλέβει και τους πανηγυρισμούς του πολύ καλού του φίλου, Ρομπέρτο Φιρμίνο.

Μίροσλαβ Κλόζε: Ακόμα ένας παλαίμαχος ποδοσφαιριστής στη λίστα. Ο Γερμανός νυν προπονητής που έμεινε στην ιστορία έχοντας σκοράρει σε τέσσερα διαφορετικά Παγκόσμια Κύπελλα (επίδοση που πέτυχε και ο Κριστιάνο Ρονάλντο στη διοργάνωση του 2018 στη Ρωσία) και που παραμένει κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία όλων των Μουντιάλ με τα 16 τέρματα, ήταν από τους πιο ευσεβείς ποδοσφαιριστές. Ακόμα κι όταν στη Γερμανία σε ματς της Μπάγερν Μονάχου με τη Βέρντερ Βρέμης βρέθηκε αντιμέτωπος με την οργή του Όλιβερ Καν, δεν έριξε λάδι στη φωτιά, παρέμεινε ψύχραιμος, προσπάθησε να εξηγήσει στον συμπατριώτη του πορτιέρε τι ακριβώς είχε συμβεί και είχε τρομερή στάση τη στιγμή που ο αντίπαλός του έδειχνε έτοιμος να πιαστούν στα χέρια. Αξέχαστη, φυσικά, παραμένει η κίνησή του να παραδεχθεί πως σκόραρε με το χέρι σε ματς της Λάτσιο με τη Νάπολι, κερδίζοντας το χειροκρότημα συμπαικτών και αντιπάλων στην Ιταλία σε μια από τις κορυφαίες στιγμές fair play στην ιστορία του αθλήματος. Από τους πιο... cool, από άποψη ψυχολογικής έντασης κατά τη διάρκεια των αγώνων, ο Μίροσλαβ Κλόζε αρκούσε να «μιλάει» με τα γκολ του.

Αντρές Ινιέστα: Ο «Μαέστρος». Το παιχνίδι και οι κινήσεις του, σαν γλυκιές μελωδίες στ' αυτιά και σαν τρομερή θεατρική παράσταση στα μάτια των οπαδών της Μπαρτσελόνα αλλά και του υπόλοιπου κόσμου. Ο Ισπανός χαφ που πλέον αγωνίζεται με τη φανέλα της Βίσελ Κόμπε, παρέα με τον Λούκας Ποντόλσκι στην Ιαπωνία, πρόσφατα συγκλόνισε με την δύναμή του να μιλήσει για την κατάθλιψη και τις μέρες που πέρασε περιμένοντας απλά να νυχτώσει και να πάρει το χάπι που του είχε συστήσει ο γιατρός για να ηρεμεί και να κοιμάται... Πανηγύρισε συνολικά 32 τίτλους με τη φανέλα των «μπλαουγκράνα», με τον μοναδικό που τον έχει ξεπεράσει να είναι ο Λιονέλ Μέσι. Ο αποχαιρετισμός του στον σύλλογο της Καταλονίας, το κλάμα συμπαικτών και φίλων, οι συγκινητικές στιγμές, η μοναξιά του στο «Καμπ Νόου» όταν τα φώτα είχαν σβήσει και περπατούσε για τελευταία φορά ξυπόλυτος στο χορτάρι που του είχε χαρίσει τόσες και τόσες λαμπερές στιγμές για μια ολόκληρη ζωή, ο σεβασμός που απολαμβάνει και η ποιότητα που χαρίζει πλέον στο ιαπωνικό πρωτάθλημα, προστίθενται όλα στον μύθο που έχει φτιάξει ο Αντρές Ινιέστα...

Λέναρντ Τι: Σε πολλούς, αυτό το όνομα μπορεί να μη λέει τίποτα. Αν δεν έχει δει κανείς παιχνίδια της Βέρντερ Βρέμης, της Ζανκτ Πάουλι, της Φένλο ή της Μπουγιουκσεχίρ τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί να εκφράσει άποψη για την αγωνιστική συμπεριφορά του Γερμανού. Παρ' όλα αυτά, είναι ο ποδοσφαιριστής που κέρδισε το βραβείο Fair Play από τη FIFA για το 2018 και η διάκριση αυτή ήρθε για έναν τρομερά σημαντικό λόγο, δείγμα του χαρακτήρα του ποδοσφαιριστή και της επιθυμία του να βοηθήσει τον συνάνθρωπό του. Πριν από εφτά χρόνια, είχε δώσει DNA με απώτερο σκοπό να βοηθήσει μελλοντικά σε θέμα καταπολέμησης της λευχαιμίας. Τον περασμένο Μάρτιο, ειδοποιήθηκε πως θα μπορούσε ν' αποδειχθεί σωτήρια η συμβολή του σε ασθενή του οποίου το DNA ταίριαζε απόλυτα και κάπως έτσι, ο Τι έχασε μια εβδομάδα προπονήσεων αλλά κι ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι με αντίπαλο την PSV, κάνοντας μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων. Η μπάλα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα μπροστά σε τέτοια θέματα και ο 26χρονος επιθετικός αξίζει πολλά συγχαρητήρια...

Κίλιαν Μπαπέ: Το πιο λαμπερό... αστεράκι του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Παγκόσμιος Πρωταθλητής με την εθνική ομάδα της Γαλλίας σε ηλικία μόλις 19 ετών, τρομερό ταλέντο, ταχύτητα που δεν έχει αντίπαλο (εκτός από τον Ντε Λιχτ σε πρόσφατη μονομαχία τους στο Champions League), ενώ, έφτασε μέχρι και το εξώφυλλο του περιοδικού Time. Όσα φώτα κι αν έχουν στραφεί πάνω του και θα μπορούσαν να τον «τυφλώσουν» τόσο πολύ που να... χάσει το μπούσουλα, ο Κίλιαν Μπαπέ παραμένει τόσο προσγειωμένος, που δηλώνει «είναι σημαντικό να διατηρείς τρία κριτήρια στη ζωή σου: τον σεβασμό, την ταπεινότητα και να είσαι ξεκάθαρος. Με την οικογένειά μου πάντοτε είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον. Όλοι μαζί τρώμε, όλοι μαζί μιλάμε, δεν τα έχουμε παρατήσει ποτέ». Χάρισε όλο το μπόνους της κατάκτησης του Μουντιάλ σε φιλανθρωπικό ίδρυμα για παιδιά, γιατί ξέρει πολύ καλά ποιοι έχουν ανάγκη από βοήθεια και σίγουρα δεν θα του έκαναν τη διαφορά εκείνου, τη στιγμή που πιτσιρικάδες περνούν πολύ δύσκολα. Ο Μπαπέ δεν έχει προκαλέσει ποτέ στον αγωνιστικό χώρο, δεν έχει κάνει κάτι αντιαθλητικό, διατηρεί το χαμόγελό του θυμίζοντας σε όλους... χελωνονιτζάκι και συνεχίζει να λάμπει.

Τζάκσον Φόλμαν: Παράδειγμα δύναμης. Λόγος για να σκεφτεί κανείς ότι κάθε πρόβλημα έχει λύση και μόλις περάσει το ένα, πρέπει να περιμένουμε κάθε φορά το επόμενο, όπως συμβαίνει στις κούρσες του στίβου... Ο Τζάκσον Φόλμαν, είναι εκ των επιζώντων της Σαπεκοένσε από την αεροπορική τραγωδία κατά την οποία η βραζιλιάνικη ομάδα ξεκληρίστηκε στα τέλη του Νοέμβρη του 2016. Από τα δάκρυα και καροτσάκι με τη βοήθεια του οποίου μετακινούταν τον πρώτο καιρό, ο Φόλμαν φοράει προσθετικό μέλος, προπονείται, προσπαθεί να μείνει κοντά στο ποδόσφαιρο και αποτελεί παράδειγμα ψυχής για τα παιδιά που ξεκινούν την προσπάθειά τους στο άθλημα αλλά και για όσους «σκαλώνουν» σε ασήμαντα προβλήματα και δυσκολίες. Στερήθηκε την επαγγελματική καριέρα, πήρε όμως δώρο από τον Θεό τη δεύτερη ευκαιρία για ζωή. Πλέον, κάνει και χαβαλέ, όπως την... κράμπα στο τεχνητό του πόδι, σε φιλικό φιλανθρωπικού χαρακτήρα! Χιούμορ, δύναμη, πίστη και βαρύτητα μονάχα στα πραγματικά σημαντικά... Ο Φόλμαν αξίζει τον σεβασμό όλων, αν και κανείς μας δεν ξέρει τις στιγμές που επανέρχονται στο μυαλό του όλες εκείνες οι σκηνές που άνοιξε τα μάτια του και αντίκρισε τα πάντα διαλυμένα και τους συμπαίκτες του νεκρούς στα βουνά της Μεδεγίν στην Κολομβία...