Οταν η μπάλα χάθηκε και στις μεταγραφές

Οταν η μπάλα χάθηκε και στις μεταγραφές

bet365

Το Gazzetta Weekend Journal πιάνει κουβέντα για τον ρυθμό που αυξάνονται τα ποσά των μεταγραφών και το σκηνικό που δεν κάνει ξεκάθαρο ποια είναι η ομάδα που έχει ευνοηθεί.

Είναι κάτι που το λέμε περισσότερο για πράγματα που συμβαίνουν εντός των τεσσάρων γραμμών. Υστερα από έναν απίστευτο συνδυασμό, όταν οι αντίπαλοι δεν προλαβαίνουν να καταλάβουν τι έγινε. Χάθηκε η μπάλα φίλε, το έκρυψαν, δεν τους είδαν καν. Το λέμε και για κακό σε άλλες περιπτώσεις στην καθημερινότητα, αν όχι ακριβώς για κακό, για κάτι που έχει αρνητικό πρόσημο. Κάπως έτσι είναι μάλλον και στο ποδόσφαιρο που παίζεται στα γραφεία ή στις διάφορες οθόνες των gadgets, όταν γίνονται οι επαφές και οι κινήσεις στη μεταγραφική περίοδο.

''Εδώ παίζεις στην έδρα σου και με Cash Out* '' *Ισχύουν Όροι και Προυποθέσεις

Δεν πέρασε πολύς καιρός απ' όταν λέγαμε ότι θα έρθει η ώρα που το κόστος για έναν και μόνο παίκτη θα φτάσει τα 300 εκατ. ευρώ. Πέρυσι ο Νεϊμάρ [με το όλο οικονομικό τρικ] άλλαξε φανέλα αντί 222 και ξαφνικά ποδοσφαιριστές όπως οι Φιλίπε Κουτίνιο και Ουσμάν Ντεμπελέ είδαν τους εαυτούς τους στο top-5 της πιο ακριβής λίστας ever καθώς για πάρτη τους δόθηκε χοντρικά [και με τα bonus] ένα 150άρι.

Δεν βάζουμε στην ίδια κατηγορία τον Κιλιάν Μπαπέ [κόστισε 180 εκατ.] επειδή φαίνεται να είναι ένα wonderkid με την κανονική σημασία της λέξης, όμως ο 19χρονος Γάλλος αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα για το ότι η μπάλα χάνεται όλο και περισσότερο με τις μεταγραφές. Χρόνο με τον χρόνο, τα εκατ. ευρώ παίρνουν το σχήμα του στραγαλιού και φεύγουν τόσο χαλαρά όσο κάτι που τρως για να συνοδεύσεις την μπίρα σου. Οταν η Παρί έπαιρνε πέρυσι τον Μπαπέ αντί 180 εκατ. [έστω αρχικά ως δανεικό] από την Μονακό, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έσπευσαν να αμφισβητήσουν την αξία του παίκτη και το κατά πόσο αξίζει τόσα εκατ. ευρώ.

Εναν ακριβώς χρόνο μετά, ο υπερηχητικός Γάλλος φορά το μετάλλιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή και μπορεί να δείχνει στους φίλους και τους συγγενείς του videos με εμφανίσεις σαν και αυτές που ήθελαν να δουν από τον «δικό τους» οι fans του Λιονέλ Μέσι. Τα ποσά ξεφεύγουν όλο και περισσότερο και κάθε καλοκαίρι η τρέλα είναι όλο και πιο μεγάλη. Με την Τσέλσι να ζητά 225 εκατ. από την Ρεάλ για τον [27χρονο] Εντέν Αζάρ, αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα 180 για τον Μπαπέ κάνουν ήδη την PSG να πανηγυρίζει επειδή έπιασε άρρωστο λαχείο.

Η σημασία του να βγάλει ένα top-club έναν home-grown παίκτη πλησιάζει τα σκουπίδια αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να δώσει όσο ρευστό θέλει και να πάρει όποιον θέλει. Εχει χαθεί η αξία του να βγάζουν οι κορυφαίες ομάδες ταλέντα, αφού η αγορά είναι εκεί. Τα σκας χοντρά και παίρνεις αυτόν που θέλεις. Θετικό είναι το σκηνικό για τις ομάδες sellers που αγοράζουν με κάτω από 10 χαρτιά και μέσα σε έναν χρόνο πουλάνε με 40-50 και έχουν σταθερά έσοδα, οικονομική υγεία και την άνεση να κινηθούν για τα επόμενα ταλέντα που θα φέρουν τα επόμενα μετρητά.

Ακόμα και άνθρωποι που είναι 100% μέσα στα πράγματα στο top-level δεν κατάλαβαν τον ρυθμό που τα οικονομικά δεδομένα αλλάζουν. Δεν μπορεί να υπάρξει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από αυτό του Γίργκεν Κλοπ, ο οποίος πριν δύο χρόνια δήλωσε ότι ο ίδιος δεν θα κάνει ποτέ στην Λίβερπουλ τόσο ακριβή μεταγραφή σαν και εκείνη του Πολ Πογκμπά στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και σήμερα άπαντες έχουν δίκιο να γελάνε με την u-turn που λένε και οι Εγγλεζάδες. Φαν Ντάικ [75 εκατ. λίρες] και Αλισον [75] έγιναν ο πιο ακριβός σέντερ-μπακ και τερματοφύλακας ever, αντίστοιχα, ενώ ρευστό έφυγε και για τους Ναμπί Κεϊτά [57], Φαμπίνιο [39].

Ισως η Premier League είναι μια κατηγορία μόνη της γιατί όλα τα club σπρώχνουν πολύ χρήμα σε παίκτες, όμως δεν μπορείς να μην πεις ότι βοηθάει πολύ στο ότι το πράγμα έχει ξεφύγει. Η Σίτι έδωσε φέτος 60 εκατ. ευρώ στην Λέστερ και έκανε τον Μαχρέζ την πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας της, η Τσέλσι έσκασε αβίαστα 57 [μαζί με τα bonus] στην Νάπολι για τον Ζορζίνιο και η Γιουνάιτεντ σύμφωνα με τα ρεπορτάζ θέλει να δώσει πάνω από... 65 εκατ. λίρες για τον διεθνή Αγγλο στόπερ, Χάρι Μαγκουάιρ, της Λέστερ.

Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι τα μεγάλα club δίνουν... 50άρικα για πλάκα σε μια λογική του στιλ ότι αν ο παίκτης βγει υπερπαίκτης, το ποσό θα είναι μικρό για τα δεδομένα της εποχής. Εκτός από αυτό όμως η φάση με το μετρητό που φεύγει σε κάθε απίθανο deal είναι ότι δεν μπορείς να καταλάβεις ποιος ευνοήθηκε και ποιος έχασε. Εχει χαθεί κανονικά η μπάλα...

 

Τελευταία Νέα