Πρόκειται για τον πιο έμπειρο από τους τρεις τερματοφύλακες της Εθνικής Ιράν. Όμως το... ταξίδι του προς το να γίνει επαγγελματίας και να καθιερωθεί στην Περσέπολις και την Εθνική Ιράν και να θεωρείται σήμερα ο τοπ τερματοφύλακας της χώρας ήταν μακρύ και δύσκολο.

100% πριμ* στα κέρδη στο Μουντιάλ! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Ο ύψους 1.94 μέτρων και 25 ετών σήμερα Αλιρέζα Μπεϊρανβάντ έκανε αρκετές δουλειές για να συμπληρώσει το εισόδημά του, συμπεριλαμβανομένης και αυτής σε πλυντήριο αυτοκινήτων με ειδικότητα στα 4Χ4, λόγω του ύψους του!

Ο Αλιρέζα αναγκάστηκε μεταξύ άλλων να δουλέψει και σε εργοστάσιο ρούχων και σε πιτσαρία ως delivery! Και όμως αυτός ο άνθρωπος έφτασε στο σημείο να κρατήσει σε πάνω από 10 ματς προκριματικών το μηδέν στην εστία του βοηθώντας το Ιράν να προκριθεί για δεύτερη σερί φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου και να βρίσκεται στον 2ο όμιλο με αντιπάλους τις Ισπανία & Πορτογαλία και το Μαρόκο.

ΠΑΙΔΙ ΝΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ Ο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΛΑ!!!

Ο Μπεϊρανβάντ ανάγκασε ακόμα και ΜΜΕ στην Αγγλία όπως ο Guardian να αναφερθεί σε αυτόΝ. Γεννήθηκε στην περιοχή της Σαράμπιας στο Λόρεσταν. Η οικογένειά του δεν έμενε σε ένα μέρος. Ήταν νομάδες και κτηνοτρόφοι και έπρεπε να βρίσκουν χόρτο για τα πρόβατά του και γενικά τις συνθήκες που ήθελαν για να τα τρέφουν. Ο Αλιρέζα ήταν το πιο μεγάλο παιδί της οικογένειας και σηκωνόταν από πολύ νωρίς για να βοηθά σε όλες τις δουλειές. Όταν έβρισκε χρόνο έπαιζε ποδόσφαιρο αλλά και το Dal Paran, ένα τοπικό παιχνίδι μαζί με τους φίλους του. Το Dal Paran μεταξύ άλλων απαιτεί να ρίχνεις πέτρες σε μακρινές αποστάσεις. Ήταν ένα στοιχείο που βοήθησε πολύ τον Αλιρέζα και δυνάμωσε τα χέρια του.

Όταν ο Αλιρέζα έγινε 12 η οικογένειά του εγκαστάθηκε μόνιμα στην περιοχή Σαράμπιας και εκείνος άρχισε να προπονείται με την τοπική ομάδα. Άρχισε ως στράικερ αλλά μετά ο κίπερ της ομάδας χτύπησε και αναγκαστικά κάθισε τέρμα. Μία εξαιρετική επέμβασή του ήταν αρκετή να του διασφαλίσει την θέση. Ο πατέρας του όμως δεν ήθελε με τίποτα να παίξει ποδόσφαιρο. Ήταν κάθετα αντίθετος. Ίσως να ήταν και ο πιο μεγάλος εχθρός του σε αυτό!!! Ο μπαμπάς Μορτέζα θεωρούσε πως ο γιος του δεν θα είχε επάγγελμα εάν έπαιζε ποδόσφαιρο. Δεν το θεωρούσε επάγγελμα και τον προτιμούσε ως εργάτη. Ο Αλιρέζα επρόκειτο να μιλήσει για αυτό στον Guardian εξηγώντας πως ο πατέρας του τον ήθελε έναν απλό εργάτη.

"Έσκισε ακόμα και τα ρούχα μου και τα γάντια μου και αναγκάστηκα να παίξω με γυμνά χέρια αρκετές φορές", σχολίασε. Ο Αλιρέζα πήρε την απόφαση να φύγει από το σπίτι του και να πάει στην Τεχεράνη και να κυνηγήσει το όνειρό του. Με δανεικά λεφτά από έναν συγγενή του έφτασε εκεί με λεωφορείο. Στο λεωφορείο έμελλε να γνωρίσει τον κόουτς Χοσεϊν Φειζ που ήταν προπονητής σε ομάδα.

Εκείνος του είπε πως θα τον άφηνε να προπονηθεί στην ομάδα για 30 δολάρια! Όμως ο νεαρός πορτιέρε δεν είχε λεφτά και ούτε κάπου να μείνει. Έμενε αρκετές βραδιές κοντά στον Πύργο Αζάντι που μαζεύονταν φτωχοί και μετανάστες. Ένα βράδυ ένας νεαρός πωλητής του προσέφερε έναν χώρο (σ.σ. ένα μικρό δωμάτιο) στο σπίτι του για να μείνει και ο Αλιρέζα δέχθηκε για να συνεχίσει να δοκιμάζει την τύχη του.

"Υπήρχαν βράδια που κοιμόμουν κοντά στην πόρτα της ομάδας και μόλις σηκωνόμουν έβλεπα νομίσματα που μου μου είχαν αφήσει. Λογικά θα είχαν σκεφτεί πως ήμουν ζητιάνος. Χάρις σε αυτό πάντως είχα φάει ένα πολύ καλό πρωινό για πρώτη φορά μετά από καιρό", θα πει ο διεθνής κίπερ. Μάλιστα υπήρξε φορά που δεν μίλησε στον Αλί Νταεϊ όταν εμφανίστηκε στο πλυντήριο αυτοκινήτων που δούλευε. "Ντράπηκα πολύ να πάω να του μιλήσω γιατί δούλευα εκεί", θα τονίσει.

Τελικώς ο Φειζ συμφώνησε να του δώσει μία ευκαιρία στην ομάδα δίχως να πληρώνει άλλο. Του βρήκε ένα σπίτι να μένει σε έναν συμπαίκτη του και δουλειά σε εργοστάσιο που έφτιαχνε φουστάνια και άλλα ρούχα, το οποίο είχε ο πατέρας ενός άλλου συμπαίκτη του. Το περιστατικό με τον Νταεϊ θα γινόταν πιο μετά όταν είχε την δουλειά στο πλυντήριο αμαξιών όπου ήταν εξπέρ λόγω του ύψους του. "Ήξερα πως εάν είχα μιλήσει τότε στον κύριο Νταεϊ θα με βοηθούσε. Ντράπηκα όμως να το κάνω και να του πω για την κατάστασή μου", επισήμανε ο υψηλόσωμος και βασικός σήμερα πορτιέρε του Ιράν. Στην συνέχεια κατάφερε να βρει ομάδα. Την Ναφτ Νόβιν όπου ξεκίνησε από τις Ακαδημίες για να πάει στην πρώτη ομάδα. Όπως αποκαλύπτει ο Guardian τότε αρχικά του έδωσαν ως χώρο για να κοιμάται ένα δωμάτιο προσευχών.

ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ, ΤΟ DELIVERY ΣΕ ΠΙΤΣΑΡΙΑ, ΤΟ DAL PARAN ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΙΣΤ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ!!!

Όταν του είπαν πως δεν μπορεί να κοιμάται εκεί άλλο πια έγινε delivery σε πιτσαρία. Εκεί μάλιστα αναγκάστηκε να σερβίρει τον προπονητή του (σ.σ. που δεν ήξερε για την δουλειά του) και επειδή ντρεπόταν έφυγε μετά και από αυτήν την δουλειά. Ο Αλιρέζα πραγματικά πέρασε πολλές άσχημες και δύσκολες στιγμές. Κοιμόταν ακόμα και σε πάρκα και δεν ήταν πάντα σε καλή κατάσταση λόγω των κακουχιών του. Κάποια στιγμή αναγκάστηκε να προπονείται και με άλλη ομάδα και έτσι τον έδιωξαν γιατί είχε χτυπήσει. Δοκίμασε αλλού την τύχη του αλλά δεν πείστηκαν να του δώσουν συμβόλαιο.

Στην συνέχεια όμως επικοινώνησε μαζί του ο τεχνικός της U-23 της Ναφτ Νόβιν για να του πει ότι εάν δεν έχει υπογράψει αλλού μπορεί να γυρίσει. "Ίσως να ήταν και της μοίρας γραφτό που ο τεχνικός της Χόμα δεν με ήθελε. Εάν δεν είχα γυρίσει πίσω ίσως σήμερα να μην είχα φτάσει σε αυτό το επίπεδο", θα πει ο Αλιρέζα. Από τότε άρχισε να 'λάμπει' ποδοσφαιρικά. Επελέγη στην Εθνική του Ιράν U-23 και έγινε κίπερ της πρώτης ομάδας. Το 2014 έγινε διάσημος από τις ικανότητές του από το Dal Paran. Πέταξε την μπάλα με μία ασίστ 70 μέτρων χάρις στο παιχνίδι με τις πέτρες που έπαιζε.

Θα έδινε ξανά ασίστ με τέτοιο τρόπο! Στέλνοντας την μπάλα πιο μακριά από κάθε άλλον κίπερ. Το 2015 έγινε η πρώτη επιλογή για την Εθνική ανδρών του Ιράν και με 12 ματς χωρίς γκολ οδήγησε το Ιράν στο Μουντιάλ του 2018. "Πέρασα πολλά για να φτάσω έως εδώ. Δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα και δεν θα το κάνω ποτέ γιατί όλα αυτά με έκαναν το άτομο που είμαι σήμερα", θα συμπληρώσει.

Τώρα - έχοντας γίνει ο απόλυτος ήρωας σε μία χώρα όπως το Ιράν - έχει δύο ακόμα μεγάλες ευκαιρίες. Να παίξει στο Μουντιάλ -το οποίο ήδη έκανε και ήταν εξαιρετικός στην πρεμιέρα με το Μαρόκο- και να πάρει μεταγραφή στην Ευρώπη. Άλλωστε οι νομάδες δεν σταματούν ποτέ σε ένα μέρος το ταξίδι τους. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο πάντως που δεν αναφέρεται είναι εάν ξαναβρήκε την οικογένειά του ή εάν συμφιλιώθηκε ή όχι με τον πατέρα του...