Ψάχνοντας... γιατρειά μέσα από ένα Κύπελλο!
Ας ξεκινήσουμε από τα δεδομένα. Η αγωνιστική περίοδος που ολοκληρώθηκε μόνο ως παντελώς αποτυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί για την Τσέλσι, η οποία έναν χρόνο νωρίτερα πανηγύρισε την επιστροφή στην κορυφή της Premier League και φέτος βρέθηκε εκτός τετράδας με φανερή αδυναμία να σεβαστεί τον περσινό της κόπο και να υπερασπιστεί τον τίτλο της.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ναι μεν εξασφάλισε την υψηλότερη θέση μετά την αποχώρηση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, αφού ποτέ άλλοτε από το 2013 δεν είχε καταφέρει να πλησιάσει τόσο πολύ στην κορυφή (σε επίπεδο τελικής κατάταξης στον πίνακα της βαθμολογίας κι όχι στην απόσταση από την πρωτοπόρο ομάδα), ωστόσο, οι εσωτερικές εντάσεις, η γνωστή νοοτροπία του Ζοσέ Μουρίνιο, ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο προσπαθεί να προκαλέσει τους παίκτες του να βελτιωθούν αλλά καταφέρνει να τους προκαλεί αρνητικό ψυχολογικό αντίκτυπο και το βαρετό ποδόσφαιρο, συνόδευσαν την ομάδα καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Μόνο τυχαίο δεν είναι πως η γενικότερη αίσθηση που υπάρχει και στις δύο ομάδες αυτές τις μέρες είναι πως η επιτυχία στον τελικό του Σαββάτου στο «Γουέμπλεϊ» θα είναι απλά μια μικρή στιγμή χαράς για τους οπαδούς των κλαμπ και δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο, αφού τόσο οι ποδοσφαιριστές όσο και οι προπονητές που θα βρίσκονται στο «στολίδι» του Λονδίνου, το απόγευμα του προσεχούς Σαββάτου, γνωρίζουν ότι δεν θα χρυσώσει καθόλου το χάπι της φετινής χρονιάς η κατάκτηση του τροπαίου. Οι εντυπώσεις που θα κερδίσει ο νικητής του αρχαιότερου θεσμού, θα είναι πρόσκαιρες και μάλλον δεν θα είναι αρκετές ούτε για να σπρώξει τα κακώς κείμενα κάτω απ' το χαλί ώστε να επέλθει ηρεμία για το καλοκαίρι που έρχεται...
Από την πλευρά των «μπλε», όλα ξεκίνησαν... θεόστραβα και τελείωσαν ακόμα χειρότερα στην Premier League για το 2017-2018. Από εκείνη την ήττα – σοκ από τη Μπέρνλι στο «Στάμφορντ Μπριτζ» με το τελικό 3-2, μέχρι και το 3-0 από τη Νιούκαστλ στο «St. James' Park», την περασμένη Κυριακή, η Τσέλσι έδειξε εικόνα ξεθωριασμένη συγκριτικά με τη δυναμική που τη χαρακτήριζε την περσινή χρονιά, όταν και πανηγύρισε την κατάκτηση της κορυφής. Με μεταγραφές που σε καμία περίπτωση δεν δικαίωσαν (Μοράτα, Ρούντιγκες, Μπακαγιόκο, Ντρινκγουότερ και τον Μπάρκλεϊ που ήταν ανέτοιμος να προσφέρει), με κόπωση από τα πρόσωπα που πήραν πάνω τους την κατάσταση το 2017 οδηγώντας την ομάδα στο πρωτάθλημα και με τον Κόντε πλέον να χάνει τη «σπίθα» και την ψυχή του στον πάγκο, οι Λονδρέζοι «ξεφούσκωσαν». Ήταν αδύνατο για εκείνους να διεκδικήσουν μια θέση στην τετράδα, ήταν φανερά κατώτεροι του επιπέδου που είχαν οι ομάδες οι οποίες τερμάτισαν πάνω από αυτούς, όλα χάθηκαν μέσα σε ελάχιστα λεπτά με την έναρξη του επαναληπτικού των «16» απέναντι στη Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νόου».
Και ξέχωρα από τα σενάρια της επόμενης μέρας στον πάγκο της Τσέλσι με τη διαφαινόμενη απομάκρυνση του Κόντε ανεξάρτητα από την κατάληξη του τελικού Κυπέλλου, έρχονται πάλι οι θεωρίες γύρω από το μέλλον των Κουρτουά και Αζάρ, με τον τελευταίο σε προ ημερών συνέντευξή του να τονίζει πως θέλει πρώτα να δει αν θα υπάρξει σημαντική ενίσχυση του ρόστερ προτού αποφασίσει για τη μελλοντική παρουσία του στο κλαμπ.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέφερε να... ανέβει επίπεδο συγκριτικά με ό,τι ίσχυε τις χρονιές που ακολούθησαν την απόσυρση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, αφού, ποτέ άλλοτε δεν είχε φτάσει τόσο ψηλά όσο είναι η 2η θέση την οποία και κατέλαβε στο πρωτάθλημα που ολοκληρώθηκε. Παρ' όλα αυτά, την τελευταία πενταετία, με όσα έχουν συμβεί στον σύλλογο στο αγωνιστικό κομμάτι και όσα προσπάθησαν ανεπιτυχώς να φτιάξουν οι Μόγιες – Φαν Χάαλ αλλά και όσα συνεχίζει να κάνει ο Ζοσέ Μουρίνιο, η ομάδα είναι η πιο... βαρετή μαζί με τη Σαουθάμπτον, μετρώντας 19 ισοπαλίες δίχως γκολ.
Η κουβέντα για το στυλ ποδοσφαίρου στο οποίο έχουν πλέον μυηθεί οι «κόκκινοι διάβολοι» έχει πάρει διαστάσεις, με τηλεσχολιαστές και παλαίμαχους άσους της Γιουνάιτεντ ν' αναζητούν τα αίτια για την εικόνα που βγάζει στον αγωνιστικό χώρο το σύνολο του Πορτογάλου κόουτς. Η έλλειψη σταθερότητας στην απόδοση του Πολ Πογκμπά και το γεγονός πως μέχρι στιγμής τα 100 εκατ.ευρώ περισσότερο έχουν «πονέσει» παρά χαροποιήσει τους διοικούντες το κλαμπ, οι «λίγοι» ποδοσφαιριστές που δεν δίνουν επιλογές στον «special one», ο Λουκάκου που πέρασε μια μεγάλη περίοδο ντεφορμαρίσματος και οι Ράσφορντ και Μαρσιάλ που κάνουν... έξω φρενών τον προπονητή τους, συνέθεσαν ένα πολύ περίεργο παζλ στο κόκκινο «στρατόπεδο».
Η Γιουνάιτεντ μπορεί να κρατήσει την τεράστια – για τον τρόπο που ήρθε και τη... χαλάστρα που έκανε – νίκη στην έδρα της Πρωταθλήτριας Σίτι με το τελικό 3-2, την ημέρα που οι «πολίτες» ετοιμάζονταν για φιέστα, ωστόσο, η ήττα (1-0) από τη Γουέστ Μπρομ πόνεσε διπλά από τη στιγμή που έστεψε τους «μισητούς» συμπολίτες. Νίκες σε ντέρμπι (με Λίβερπουλ, Τσέλσι, Τότεναμ και Άρσεναλ) αλλά απροσδόκητες «κατραπακιές» σε ματς που πιθανότατα έφταιγαν η νοοτροπία και η προσέγγιση των παικτών. Η παραδοχή του Μουρίνιο για το πολύ διαφορετικό επίπεδο ανάμεσα στη δική του ομάδα και τη Σίτι, τα «χαστούκια» από όλες τις νεοφώτιστες, ο πικρός και απογοητευτικός αποκλεισμός από τους «16» του Champions League με τη Σεβίλλη φανερά πιο έτοιμη για την πρόκληση και με τον κόουτς των «κόκκινων διαβόλων» να κατηγορεί την έλλειψη εμπειριών του ρόστερ που έχει στην κατοχή του, προκάλεσαν τη φετινή... ανακατωσούρα.
Τα λόγια του Γκάρι Νέβιλ για μια πιθανή... εφιαλτική κατάληξη της σεζόν, αντιπροσωπεύουν κάθε οπαδό της Γιουνάιτεντ, με τον άλλοτε αρχηγό της ομάδας να λέει: «Αν δούμε τη Λίβερπουλ να παίρνει το Champions League και χάσουμε και στον τελικό του Κυπέλλου από την Τσέλσι, τότε μάλλον εγώ και αρκετός κόσμος θα χρειαστεί ένα μακρινό ταξίδι μακριά από wi-fi και σήμα στο κινητό για να ξεπεράσουμε αυτή τη χρονιά...».
Αν υπάρχει ένα... μικρό αβαντάζ για κάποια από τις δύο ομάδες ενόψει του μεγάλου τελικού, αυτό είναι η τρομερή επίδοση του Ζοσέ Μουρίνιο σε αναμετρήσεις που κρίνουν τρόπαια, από το 2003, όταν βρισκόταν στον πάγκο της Πόρτο. Από τις 14 φορές που έχει φτάσει στην... πηγή, ήπιε και το γάργαρο νερό στις 12 εξ αυτών, πράγμα που μεταφράζεται με τη βοήθεια της στατιστικής σε ποσοστό 86% επιτυχημένων τελικών στην προπονητική του καριέρα!
Στις «μάχες» του με τον Αντόνιο Κόντε, πάντως, υστερεί, με τον Ιταλό τεχνικό να μετράει τρεις νίκες έναντι δυο του Πορτογάλου στις μεταξύ τους συναντήσεις. Μάλιστα, οι δυο τους είχαν ανοίξει τρομερή «βεντέτα» έπειτα από εκείνους τους πανηγυρισμούς του προπονητή των «μπλε» μετά το 4-0 στο «Στάμφορντ Μπριτζ», στις 23/10/2016, με τον Κόντε να φτάνει σε σημείο να τον χαρακτηρίσει... μικρό άνθρωπο έπειτα από καιρό, με την κόντρα τους να έχει φουντώσει τόσο πριν από παιχνίδια των ομάδων τους, όσο και σε... άσχετες καταστάσεις.
