Η ζωή με την Στεφανίδη, το γιουβέτσι και ο Παναθηναϊκός!
Ο Μίτσελ Κρίερ ή Μιτς όπως τον φωνάζουν οι φίλοι του, δεν του αρέσει να μιλά συχνά. Προτιμά να μιλά μέσω των επιτυχιών της Κατερίνας και να κάνει χαρούμενους τους Ελληνες. Το G-Weekend τον συνάντησε στο Μπέρμιγχαμ και ο Αμερικάνος προπονητής μίλησε τόσο σαν κόουτς, όσο και σαν σύζυγος για την προσωπική τους ζωή, τις αγαπημένες του συνήθειες αλλά και για τον αθλητισμό, τονίζοντας ότι η αγαπημένη Κατερίνα των Ελλήνων φιλάθλων μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά!
Πως γνωριστήκατε με την Κατερίνα;
«Την γνώρισα σε ένα συνέδριο του άλματος επί κοντώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, το μεγαλύτερο που γίνεται στον κόσμο με τη συμμετοχή 3000 αθλητών που συζητούν για όλα τα θέματα του αγωνίσματος. Μόλις είχε αποφοιτήσει από το κολλέγιο και ήμουν εκεί με τον αθλητή που προπονούσα τότε και μία μάνατζερ μας είπε “Μίτσελ πρέπει να παντρευτείς την Κατερίνα” και εμείς γελούσαμε επειδή ως τότε δεν γνωρίζαμε ο ένας τον άλλο και ήταν λίγο άβολο και παράξενο. Μετά ήρθε και με επισκέφτηκε εκεί που έκανα τις προπονήσεις στο Φίνιξ. Μετακόμισε στο σπίτι μου για 6-7 μήνες και ύστερα αγόρασε δικό της και την βοήθησα να το ανακατασκευάσει. Μετακόμισε σε αυτό, ήμασταν καλοί φίλοι για καιρό, πηγαίναμε βόλτες, αλλά είχε το σύντροφο της κι εγώ τη δική μου. Ημασταν οι καλύτεροι φίλοι, μιλούσαμε για όλα και σιγά – σιγά συνέβη... Ηταν υπέροχο, επειδή κάποιες φορές δεν καταλαβαίνεις την κοπέλα που βγαίνεις ενώ εμείς ήρθαμε πολύ κοντά, καταλάβαινε ο ένας τον άλλο και ήταν όλα υπέροχα.»
Τι είναι αυτό που θαυμάζεις περισσότερο στην Κατερίνα;
«Η αποφασιστικότητα της σε όλα και όχι μονάχα στον αθλητισμό. Είναι πεισματάρα και μπορεί για τους Ελληνες να είναι γνώριμο οι γυναίκες να είναι πεισματάρες, να θέλουν κάτι και να το κάνουν, αλλά για μένα όχι. Είναι σκληρή, είναι πεισματάρα κι όταν θέλει κάτι θα το κάνει κι αυτό μου αρέσει πολύ. Ακόμα κι όταν τσακωνόμαστε μου αρέσει, επειδή είναι ενθουσιώδης και με κάνει και γελάω. Είναι το ίδιο, είτε στον αθλητισμό, είτε στην κανονική της ζωή.»
Εχει η Κατερίνα περιθώρια βελτίωσης και σε ποιον τομέα;
«Πρέπει να γίνει περισσότερη αισιόδοξη. Δείτε για παράδειγμα τη Μακάρτνεϊ, η οποία μπορεί σε ένα άλμα παραλίγο να σκοτωθεί, αλλά αυτή θα χαμογελάει, επειδή βλέπει το ένα πράγμα που έκανε σωστό και όχι τα 20 που έκανε λάθος. Το ίδιο και η Σάντι Μόρις, που πιστεύει ότι μπορεί να πηδήξει 5.20 και αυτό τη βοηθά, ασχέτως εάν τεχνικά δεν μπορεί να το κάνει. Στην Ελλάδα δεν βλέπετε τον αθλητισμό τόσο αισιόδοξα και επιμένετε στα λάθη και όχι στα σωστά σημεία που πρέπει να ρίξετε το βάρος και να τα κάνετε περισσότερα. Εκεί πρέπει να δουλέψουμε και με την Κατερίνα.»
Τι είναι πιο εύκολο, να είσαι αθλητής ή προπονητής αθλητή;
«Δύσκολο να το πω επειδή δεν υπήρξα αθλητής του επιπέδου της Κατερίνας. Για μένα λοιπόν είναι πιο αγχωτικό να είμαι προπονητής, γιατί απλούστατα δεν μπορείς να ελέγξεις την κατάσταση. Μπορείς μόνο να προετοιμαστείς και να ελπίζεις ότι όλα όσα έχεις προετοιμάσει θα βγουν, ενώ σαν αθλητής ελέγχεις καλύτερα τα αισθήματα σου.»
Εκτός, όμως, από προπονητής είσαι και σύζυγος. Πόσο διακριτοί είναι αυτοί οι ρόλοι και πως γίνεται να τους συνδυάσεις με επιτυχία στην καθημερινή ζωή με την Κατερίνα;
«Δεν είναι δύσκολο αυτό. Δεν είμαστε ζευγάρι που συζητάμε όλη την ημέρα για το επι κοντώ. Στην προπόνηση μιλάμε για το άθλημα, αλλά στο σπίτι έχουμε την κανονική μας ζωή. Εχουμε ζωή και έξω από τον αθλητισμό, νομίζω ότι αυτό είναι υγιεινό και φροντίζουμε να διαχωρίζουμε τα δύο αυτά πράγματα.»
Δηλαδή το επι κοντώ δεν είναι όλη η ζωή σας;
«Αγαπάμε το επι κοντώ επειδή μέσω αυτού γνωριστήκαμε και όταν υπάρχουν θέματα, τα συζητάμε. Κάνουμε, όμως και άλλα πράγματα πέρα από αυτό και έχουμε καταλήξει ότι θεωρούμε υγεία, στην προπόνηση να μιλάμε για την προπόνηση και στο σπίτι για το σπίτι. Αρκετοί άλλοι επικοντιστές δεν κάνουν το ίδιο, αλλά εμείς προσπαθούμε να αφήσουμε την εξάσκηση στο στάδιο.»
Παστίτσιο, φακές και γιουβέτσι
Τις δουλειές στο σπίτι ποιος τις κάνει;
«Εγώ κάνω συνήθως τις περισσότερες δουλειές, αλλά αν θέλει κάτι να κάνει, της αφήνω το χώρο. Εχουμε πρόγραμμα και συνήθως το τηρώ εγώ για να μην έχει πολλά στο μυαλό της. Αλλά είναι καλό να κάνει διαφορετικά πράγματα, τη βοηθά και στον αθλητισμό αυτό. Οταν ήρθε από την Ελλάδα, έκανε ένα μόνο πράγμα, ήταν πολύ καλή στο επί κοντώ. Εγώ την παρότρυνα να μάθει να κάνει περισσότερα πράγματα, πέρα από τις δουλειές του σπιτιού και αν δεν ήταν επικίνδυνο, θα την άφηνα να κάνει σκι ή πατινάζ. Πάντως παίζουμε μπάσκετ, παίζουμε πινγκ πονγκ και της λέω μάλιστα να παίζει με το αριστερό χέρι, για να αποκτήσει καλύτερη κατανόηση του κορμού της και να μάθει να τα κάνει όλα πιο γρήγορα.»
Εχεις δοκιμάσει ελληνικά φαγητά; Σου αρέσει κάποιο από αυτά;
«Ναι, έχουμε κάνει παστίτσιο, φακές και φασολάκια, μάλιστα τα μαγειρεύω και εγώ. Φακές έχουμε μία φορά την εβδομάδα, φασολάκια μία φορά κάθε 15 ημέρες. Μου αρέσει και το λεμονάτο αλλά μόνο στην Ελλάδα, γιατί το κρέας δεν είναι τόσο καλό στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η πεθερά μου μαγειρεύει κάθε φορά σπουδαία φαγητά όταν είμαστε στην Ελλάδα. Το αγαπημένο μου πάντως είναι το γιουβέτσι.»
Εχετε σκεφτεί να κάνετε παιδιά ή ακόμα ο πρωταθλητισμός δεν το επιτρέπει;
«Φυσικά και το έχουμε και θέλουμε οικογένεια, απλώς ο τρόπος που ζούμε αυτή τη στιγμή δεν μας το επιτρέπει. Θα δούμε πως θα συνεχίσει η Κατερίνα με το επι κοντώ και ανάλογα θα το αποφασίσουμε. Πάντως δεν θα οδηγήσουμε τα παιδιά στο επί κοντώ, επειδή έχει μεγάλη πίεση. Υπάρχει το γκολφ και το τένις που μπορούν να δοκιμάσουν...»
Παναθηναϊκός λόγω του... πεθερού και Σαντορίνη
Παρακολουθείς άλλα αθλήματα;
«Μικρός έβλεπα αμερικάνικο ποδόσφαιρο και μπέιζμπολ, αλλά μεγαλώνοντας σταμάτησα. Αν χάσεις την επαφή με όσα συμβαίνουν, μετά χάνεις και το ενδιαφέρον.»
Εχεις παρακολουθήσει αγώνα ελληνικής ομάδας;
«Στην Ελλάδα όταν έρχομαι με τον μπαμπά της Κατερίνας βλέπουμε τον Παναθηναϊκό. Μάλιστα πριν από δύο χρόνια ήταν να πάμε σε αγώνα μπάσκετ κόντρα στον Ολυμπιακό, αλλά τελικά δεν προλάβαμε. Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει περισσότερο το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δεν το καταλαβαίνω τόσο καλά.»
Εκτός από την Αθήνα, έχεις επισκεφτεί άλλο μέρος στην Ελλάδα;
«Πέρσι πήγαμε στη Μύκονο και τη Σαντορίνη, παρότι όλοι μας έλεγαν να αποφύγουμε τους τουριστικούς προορισμούς και να επιλέξουμε μικρότερα νησιά. Αλλά πίστευα ότι δεν είναι τυχαία τόσο διάσημα και ήθελα να τα δω. Μου άρεσαν και τα δύο αλλά η Σαντορίνη ήταν μακράν καλύτερη. Η Μύκονος ήταν σαν την Αττική, είχε πολλά αυτοκίνητα, είχε και διασκέδαση, αλλά η Σαντορίνη ήταν πραγματικά κάτι το ξεχωριστό.»
Ποια είναι η γνώμη σου για τους Ελληνες;
«Μου αρέσει η νοοτροπία τους, είναι αρκετά χαλαροί σε σχέση με τους Αμερικάνους. Απολαμβάνουν τη ζωή κάτι που δεν συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου όλοι συνεχώς κινούνται. Δεν σταματούν κάπου να πιουν καφέ, δεν παίρνουν τον καφέ μαζί τους στη δουλειά. Στην Ελλάδα οι άνθρωποι μιλάνε μεταξύ τους, έχουν φίλους, οικογένειες... Είναι μία σπουδαία κοινωνία.»
Σε αναγνωρίζουν οι άνθρωποι εάν σε δουν έξω στο δρόμο;
«Στις Ηνωμένες Πολιτείες όχι, στην Ελλάδα ναι. Χαίρομαι που δίνουμε την ευκαιρία στους Ελληνς να νιώσουν καλύτερα, να αισθανθούν υπερήφανοι. Εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει η προβολή, προτιμώ να μένω στην άκρη και να αποφεύγω τη δημοσιότητα. Μου αρέσει να βλέπω την Κατερίνα να είναι σε πρώτο πλάνο και να κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους. Αν μου λέγατε τι θα διάλεγα, θα σας έλεγα να καβαλάω τη μοτοσυκλέτα μου και να πηγαίνω βόλτες ή να βρίσκομαι με ανθρώπους που αγαπώ.»
Η Κατερίνα και το παγκόσμιο ρεκόρ
Με το ρόλο σου ως προπονητής έχεις κάνει στην Κατερίνα κάποια φορά έντονες παρατηρήσεις;
«Λίγες φορές επειδή προσπαθώ να μην φωνάζω πολύ. Εξαρτάται από τι πρόκειται και εγώ πρέπει να τη “διαβάσω”, να δω την κατάσταση της, την ψυχολογία της. Κάποιες φορές αντιδρά καλύτερα όταν δεν της φωνάζεις καθόλου, κάποιες άλλες όμως, χρειάζεται να της λες κάτι επιτακτικά. Εξαρτάται από την ημέρα και το γεγονός, παρότι σε εμένα δεν αρέσει αυτός ο τρόπος κοουτσαρίσματος, δεν τον θεωρώ παραγωγικό, αλλά υπάρχουν φορές που ο αθλητής έχει πράγματα στο μυαλό του, που πρέπει να τα βγάλεις έστω και με τις φωνές.»
Ποια είναι τελικά η γεύση που σας άφησε το χάλκινο μετάλλιο στο Μπέρμιγχαμ;
«Η Κατερίνα τα πήγε καλά. Οταν πας στον αγώνα, θέλεις να ανέβεις επάνω στο βάθρο και δεν κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι αθλητές επειδή δεν μπορείς να τους ελέγξεις. Για την Κατερίνα, αυτή ήταν η χειμερινή περίοδος με την καλύτερη συνέπεια σε υψηλά άλματα με το μέσο όρο της να είναι στα 4.77-4.78. Είναι σημαντικό να υπάρχει συνέπεια στα υψηλά άλματα και αυτή τη συνέπεια θέλουμε να διατηρήσουμε. Είναι καλύτερα να πηδάς 4.80 συνέχεια, παρά τη μία φορά 5 μέτρα και την άλλη 4.50. Τα μεγάλα άλματα θα έρθουν, τα πάει καταπληκτικά και δεν έχω παράπονο.»
Υπάρχει κάτι που κάνατε λάθος στο Παγκόσμιο
«Κάναμε κάποιες αλλαγές στην αρχή της χρονιάς, επέμεινα εγώ σε αυτές και δεν ήταν εύκολο να τις υιοθετήσει και τελικά δεν αισθανόταν τόσο άνετα στο Παγκόσμιο. Φταίω κι εγώ που δεν της έδωσα το χρόνο να το κάνει, αλλά όλα θα πάνε καλύτερα πιστεύω. Είχε 1-2 καλά άλματα και νομίζω ότι ως τον ανοιχτό στίβο, θα έχουμε περισσότερο χρόνο να δουλέψουμε και θα έρθουν τα υψηλότερα άλματα.»
Μέχρι που μπορεί να φτάσει η Κατερίνα;
«Δεν έχει όριο. Εχει απεριόριστες προοπτικές. Πιστεύω μάλιστα ότι το παγκόσμιο ρεκόρ θα σπάσει κατά 15 εκατοστά τα επόμενα χρόνια από τις κοπέλες που τώρα πρωταγωνιστούν και η Κατερίνα θα είναι εκεί. Το 5.20 είναι ύψος που οι γυναίκες μπορούν να φτάσουν. Πλέον είναι πιο γρήγορες, πιο δυνατές και έχουν τη νοοτροπία να το κάνουν κι όταν περάσουν αυτό το φράγμα θα το κάνουν ξανά και ξανά. Η Κατερίνα από φυσικής πλευράς είναι έτοιμη φτάσει τόσο ψηλά, απομένει η ψυχολογική.»
