Στα νιάτα του φόρτωνε γκολ τις αντίπαλες εστίες. Θωρηκτό. Θηρίο. Φορ που τον καταλάβαινε κάθε αντίπαλος, Ο Αντρέι Γιουσκόβιακ έγινε 47. Γεννημένος στις 3/11/1970 ο «Γιούσκο» παραμένει ακόμη και σήμερα ένας από τους πιο χαρισματικούς επιθετικούς που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα και φυσικά αγαπητός στον κόσμο του Ολυμπιακού! Πως θα μπορούσε να ισχύει κάτι άλλο, έστω κι αν ο Πολωνός στράικερ έμεινε μόλις έναν χρόνο στα μέρη μας;

Βίωσε το 1995-1996 μία εξαιρετική χρονιά από προσωπικής παρουσίας ως σέντερ φορ στην ομάδα των Πειραιωτών. Σε 25 εμφανίσεις σημείωσε 12 γκολ (σ.σ. κι άλλα τρία στην Ευρώπη). Αυτή η επίδοση, σε συνδυασμό με το ότι τα έδινε όλα σε κάθε ματς, αποτέλεσε το «εισιτήριό» του για τις καρδιές των φίλων των «ερυθρολεύκων»! Ο «Γιούσκο», όπως τον φώναζαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού, μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση παρέμεινε κοντά στο ποδόσφαιρο είτε σε συνεργασία με Ακαδημίες της πατρίδας του, είτε ως παράγοντας, είτε ως τηλεσχολιαστής και ακόμα και ως προπονητής επιθετικών στην Λεχ Πόζναν.

Από μικρός μεγάλος killer!

Γενέτειρά του το Γκοστίν της Πολωνίας, ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην ομάδα Νέων της πόλης του, την KS Kania Gostyń. Το 1987 ήταν οι scouts της Λεχ Πόζναν, που τον ξεχώρισαν για το ύψος του (έφτασε εν τέλει το 1.85 μ.) και την δύναμή του αλλά και την αποτελεσματικότητά του. Ήξερε να τοποθετείται καίρια στην περιοχή, τελείωνε ωραία τις φάσεις και ενώ είχε σωστή αντίληψη, δύναμη και πάθος.

Πήγε στο Πόζναν, όπου έμεινε για μια πενταετία (1987-1992). Με τη φανέλα της Λεχ Πόζναν ο Γιουσκόβιακ είχε 85 συμμετοχές και 43 γκολ και συμμετείχε στην Ολυμπιακή ομάδα της Πολωνίας που κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1992, όπου και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης! Οι Πορτογάλοι της Σπόρτινγκ Λισσαβώνας βλέπουν στο πρόσωπό του αυτό που θεωρούσαν ότι τους έλλειπε και τον αποκτούν.

Στην πρώτη του σεζόν έχει 25 συμμετοχές και 9 γκολ και στη δεύτερη 23 συμμετοχές και 6 γκολ. Οι Πορτογάλοι, που εκτός των άλλων είχαν και οικονομικά προβλήματα τότε, μετά την πιο παραγωγική του χρονιά στην Πορτογαλία (1994-1995, 25 συμμετοχές / 12 γκολ) - όπου πέτυχε και ένα εκπληκτικό γκολ με ανάποδο ψαλίδι στον αγώνα με την Μποαβίστα - αποφασίζουν να τον παραχωρήσουν δανεικό και έρχονται σε συμφωνία με τον Ολυμπιακό για το δανεισμό του για έναν χρόνο, με οψιόν αγοράς. Το καλοκαίρι του 1995 πιάνει Λιμάνι.

Έχοντας ως εξαιρετικό παρτενέρ τον Ίλια Ίβιτς κάνει... Παπάδες στον Ολυμπιακό! Στα πρώτα 20 ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη η τριπλέτα Γιουσκόβιακ - Ίβιτς - Αλεξανδρή βάζει 20 γκολ. Ο Πολωνός... φονιάς βάζει 13 από αυτά. Τέσσερα ο Αλεξανδρής και τρία ο Ίβιτς.

Εκτός του ότι... ξεσηκώνει το Καραϊσκάκη φροντίζει να... ξελασπώνει και την Εθνική της χώρας του. Μετά τον αποκλεισμό στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ από την Σεβίλλη στην παράταση και την ήττα με Παναθηναϊκό τα... ζόρια ήρθαν για τα καλα΄στην ομάδα. Υπήρχε γκρίνια για τον προπονητή, Σταύρο Διαμαντόπουλο. Επίσης ο Πολωνός είχε και περίοδο δυστοκίας.

Ο Ίλια Ίβιτς ανέλαβε τότε δράση. Σε 9 αγώνες πέτυχε 11 γκολ, φιλοδωρώντας με 4 γκολ τον Απόλλωνα Αθηνών (4-3) και με 3 τον Εδεσσαϊκό (5-2). Ο αποκλεισμός από το Κύπελλο από την ΑΕΚ έφερε την απόλυση του Διαμαντόπουλου. Στην θέση του ως υπηρεσιακός πήγε ο Μελέτης Περσίας.

Τον Γενάρη του 1996 ο Γιουσκόβιακ ήθελε να μάθει τις προθέσεις του Ολυμπιακού, διότι ήθελε να συνεχίσει στην Ελλάδα. Ο Ολυμπιακός - και δη ο Σωκράτης Κόκκαλης - δεν έδινε κάποια απάντηση για το τι μέλλει γεννέσθαι με τον Πολωνό στράϊκερ, καθώς είχε ρίξει το βάρος στην αναζήτηση προπονητή (ήταν η εποχή των συνομιλιών με το Ντούσαν Μπάγεβιτς και ενώ μετά οι κακές γλώσσες της εποχής έλεγαν πως ο Μπάγεβιτς ήταν ο... δάκτυλος πίσω από το... ναυάγιο). Ο Γιουσκόβιακ ξαναβρίσκει το δρόμο για τα δίχτυα στις 21/01/1996 πετυχαίνοντας το νικητήριο τέρμα του Ολυμπιακού επί της Ξάνθης στην Ξάνθη (2-1) και σ' εκείνο το σημείο έρχεται η πρόταση απ'τη Γερμανία και το Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ.

Ο Ολυμπιακός φάνηκε να μην παίρνει τόσο... ζεστά αυτήν την υπόθεση. Οι Γερμανοί ρίχνουν το χρήμα στο τραπέζι και η Σπόρτινγκ που είχε ανάγκη ρευστού αποδέχεται την πρόταση, βλέποντας οτι ο Ολυμπιακός δεν έχει σκοπό να αγοράσει τον Γιουσκόβιακ. Τότε κρίθηκε από την διοίκηση Κόκκαλη υπερβολικό το ποσό των 400 - 500.000.000 δραχμές (σ.σ. σύμφωνα με τις πηγές της εποχής δηλαδή ένα ποσό της τάξεως των 14 εκατ. ευρώ). Ο Πολωνός διεθνής τα βρίσκει σε όλα με τους Γερμανούς και στην συνέχεια δεν δείχνει να έχει την ίδια όρεξη.

Πετυχαίνει το τελευταίο εν Ελλάδι τέρμα του στις 04/02/1996 με αντίπαλο τον Πανιώνιο και η παρουσία του στην Ελλάδα κλείνει με δυο ματς: στις 10/03/1996 στα πλαίσια της 24ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, στον αγώνα με τον Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο και μετά στην ήττα με τον Παναθηναϊκό.

Στην αναμέτρηση με τον Ηρακλή χτύπησε εκτός φάσης αντίπαλό του και ουσιαστικά... τέλειωσε από τον Ολυμπιακό διότι δεν θεωρούσαν στον σύλλογο πως είχε το κίνητρο και την διάθεση να συνεχίσει. Στο ματς εκείνο είχε αποβληθεί για το χτύπημα του. Επί της ουσίας πάντως δεν δόθηκαν ποτέ απαντήσεις γιατί δεν αποκτήθηκαν με κανονική μεταγραφή δύο από τους πλέον χαρισματικούς - και αγαπητούς στον κόσμο - ξένους επιθετικούς που φόρεσαν ποτέ την ερυθρόλευκη.

Ο ένας ήταν ο... Τούρμπο Μπεντ Κρίστενσεν και ο άλλος ο Γιουσκόβιακ. Στην συνέχεια ο κατά τ' άλλα συμπαθής Πολωνός έμεινε μια διετία στην Γκλάντμπαχ όπου έπαιξε σε 52 ματς και σημείωσε 12 γκολ. Το καλοκαίρι του 1998 πήρε μεταγραφή στη Βόλφσμπουργκ, όπου αποτέλεσε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος (108 συμμετοχές / 39 γκολ). Μετά σε Κότμπους και (24 συμμετοχές / 5 γκολ) και ακολούθως στην άλλη άκρη του Ατλαντικού για λογαριασμό των Μέτροσταρς, όπου πάντως θα παίξει μόλις σε 5 παιχνίδια και θα πετύχει 1 γκολ.

Γυρίζει Γερμανία το καλοκαίρι του 2004 και υπογράφει συμβόλαιο με την Άουε, στην οποία θα πετύχει 33 γκολ στις 110 φορές που θα φορέσει την φανέλα της στο διάστημα 2004-2007, όπου και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Τέλος, αγωνίστηκε 42 φορές με την Εθνική Πολωνίας στο διάστημα 1992-2001 και πέτυχε 15 γκολ.

Οι διακρίσεις και οι τίτλοι του:

2η θέση με την Ολυμπιακή ομάδα της Πολωνίας (1992)

Πρωτάθλημα Πολωνίας (1990, 1992)

Κύπελλο Πολωνίας (1988)

Κύπελλο Πορτογαλίας (1995)

Πρώτος σκόρερ στους Ολυμπιακούς του 1992

Πρώτος σκόρερ στην Πολωνία (1990)

Καλύτερος Πολωνός παίκτης της χρονιάς (1991, 1992 και 1995)

Θυμηθείτε εδώ την συνέντευξή του στο Gazzetta.gr.