Περίπου 100 μασκοφόροι έκαναν ντου στην εφημερίδα τους κι απήγαγαν τον Χόρχε Μαρτίνεθ κι έξι συναδέλφους του. Ο λόγος; Ο Τύπος προσπάθησε να αναλάβει το ρόλο της αστυνομίας και να κυνηγήσει τα καρτέλ! Ωστόσο, στο Μεξικό κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται ασφαλής! Ο Μαρτίνεθ ήταν τόσο τραυματισμένος που δεν μπορούσε να μιλήσει... Επέστρεψε στο σπίτι του έπειτα από κάποια 24ωρα, αφού χρειάστηκε μια τεράστια αστυνομική επιχείρηση στη βίαιη νότια πολιτεία Guerrero στις 13 Μαΐου! Ο Μαρτίνεθ χρειάστηκε ένα μήνα περίπου για να βγει από το σπίτι του. «Ισως είμαι ακόμα νευρικός, αλλά αισθάνομαι ακόμα πως με ακολουθούν» τονίζει ψιθυρίζοντας όταν του ζήτησαν συνέντευξη.

Δυο ημέρες έπειτα την απαγωγή, ένας δημοσιογράφος έπεφτε νεκρός. Πυροβολήθηκε μπροστά στα μάτια πολλών περαστικών, μεσημέρι, στην πολιτεία Sinaloa. Ηταν μια από τις πιο βίαιες σκηνές των τελευταίων ετών στο Μεξικό. Η αστυνομία χαρακτήρισε τη δολοφονία ως «αυστηρό μήνυμα» των Καρτέλ στον Τύπο. Οι δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους για να καλύψουν τους αιματηρούς πολέμους μεταξύ των αντιπάλων Kαρτέλ του Μεξικού και του στρατού, τα οποία έχουν αφήσει χιλιάδες τραυματίες, αλλά κι εκατοντάδες μαζικούς τάφους στο πέρασμά τους! Οι δημοσιογράφοι παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους όταν γράφουν οτιδήποτε μπορεί να εκληφθεί ως απειλητικό, ή ακόμα και κάτι απλό, από τους εμπόρους ναρκωτικών ή τους διεφθαρμένους κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Ο όμιλος «Παρατηρητές Χωρίς Σύνορα» της ομάδας «Watchdog» κατατάσσει το Μεξικό ως την πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο για δημοσιογράφους μετά τη Συρία και το Αφγανιστάν.

Από το 2006, όταν η κυβέρνηση έστειλε για πρώτη φορά το στρατό για την καταπολέμηση των Καρτέλ, περίπου 100 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν, περισσότεροι από 20 εξαφανίστηκαν και περισσότεροι από 200 δέχθηκαν από εμπόρους ναρκωτικών.

Για τους επιζώντες, οι ουλές δεν είναι πάντα ορατές... Πολλοί δημοσιογράφοι υποφέρουν από Διαταραχή Μετατραυματικού Άγχους.

Για ορισμένους, ο λόγος είναι πως έχουν πέσει θύματα της βίας. Για άλλους, είναι ο αντίκτυπος της καθημερινότητας, όπου το πρόγραμμα προστασίας έχει πολλά κενά...

Μια μελέτη πέρυσι, στην οποία συμμετείχαν 246 δημοσιογράφοι, διαπίστωσε ότι 41% είχαν συμπτώματα PTSD (Μετατραυματική αγχώδη διαταραχή). Το 77% εμφάνισε συμπτώματα άγχους και το 42% κατάθλιψης.

Ο Αλεχάντρο Ορτίθ είναι ένας 26χρονος δημοσιογράφος για το ραδιόφωνο «W» στο Chilpancingo, πρωτεύουσα της πόλης Guerrero, καυτό σημείο στον πόλεμο της Κυβέρνησης με τα Καρτέλ. Χαμογελάει νευρικά, καθώς λέει ιστορίες για τις τέσσερις φορές που δέχθηκε επίθεση από κακοποιούς Καρτέλ. Έχει απαχθεί, φιμωθεί, ξυλοκοπήθηκε, ενώ του έβαλαν ένα όπλο στο κεφάλι του. Εχει επαναλαμβανόμενους εφιάλτες και το άγχος δεν τον εγκαταλείπει. Αλλά λέει ότι είναι αποφασισμένος να μην αφήσει τους εμπόρους να κερδίσουν. Ποιος είναι ο μισθός των δημοσιογράφων; Περίπου 150 δολάρια το μήνα.

Οι ειδικοί λένε ότι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι με PTSD δεν λαμβάνουν θεραπεία, αφού δεν έχουν τα χρήματα να το κάνουν, ενώ το Κράτος δεν μπορεί να τους καλύψει. Ο Εζεκίελ Φλόρες ένας 40χρονος ανταποκριτής αναγκάστηκε να αποσυρθεί έπειτα τις απειλές θανάτου. Είχε προσπαθήσει να καλύψει την περιοχή γύρω από την Iguala, όπου 43 φοιτητές απήχθησαν το 2014 από διεφθαρμένους αστυνομικούς, οι οποίοι κατηγορούνται για την παράδοσή τους σε συμμορίες ναρκωτικών συμμοριών και φέρεται πως τους έχουν σφαγιάσει.

Η Κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ένα πρόγραμμα προστασίας για απειλούμενους δημοσιογράφους, αλλά δεν κατάφερε να σταματήσει τη βία. Πέντε δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν φέτος!

Ο Σέρχιο Οκάμπο παρά τα κουμπιά πανικού και τους σωματοφύλακες δεν αισθάνεται σίγουρος. Η δεξιά πλευρά του προσώπου έχει παραλύσει έπειτα από την απαγωγή. Ο γιατρός του, ανίκανος να βρει φυσική αιτία, τόνισε πως προήλθε από ψυχολογικό τραύμα.