Το ΝΒΑ ως επιχείρηση θεάματος λατρεύει να “φτιάχνει” ήρωες και αντιήρωες. Γνωρίζει ότι κανείς δεν αγαπά μόνο τον καλό. Η λατρεία του κακού μερικές φορές ξεπερνά τα όρια και τα “καλά παιδιά” μένουν στο περιθώριο επειδή είναι πολύ βαρετά, πολύ... τέλεια για να υπάρξει επαφή με το κοινό. Εξάλλου, κανείς δεν θα ήθελε να δει τον Μπάτμαν στην ίδια πλευρά με τον Τζόκερ.

Η αντιπαράθεση θρέφει τον ανταγωνισμό και το θέαμα. Στους φετινούς τελικούς του ΝΒΑ τα “Bad Boys” του 21ου αιώνα ήταν οι νέοι πρωταθλητές Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Εντάξει, σε πιο light εκδοχή σε σχέση με την παρέα των Τόμας, Λαμπίρ, Ρόντμαν και των υπολοίπων, όμως οι φίλαθλοι -οι ουδέτεροι- και οι δημοσιολογούντες ξέρουν ότι οι “πολεμιστές” θα έκαναν ό,τι χρειαστεί για να φτάσουν στο τίτλο του πρωταθλητή. Και το έκαναν και πέτυχαν. Κι αν χρειαστεί να γίνουν “βρώμικοι” και να παίξουν στα όρια του αντιαθλητικού θα το κάνουν κι ας ακούσουν τα εξ αμάξης και τα επόμενα χρόνια. Ας είναι...

Οι κακοί της υπόθεσης

Οι Ουόριορς φυσικά δεν είναι μόνο αντιπαθητικοί, αλλά και αποτελεσματικοί. Οι “ειδικοί” περί στοιχήματος στο Λας Βέγκας δεν τους έδιναν απλώς αουτσάιντερ, αλλά τους χαρακτήριζαν “heavy underdogs”. Κι ας ήταν ο ΛεΜπρον Τζέιμς ακμαίος και αποφασισμένος να υπερασπιστεί τον περσινό τίτλο. Αναπόφευκτα, λοιπόν, μεγάλο μέρος του φιλοθεάμονος κοινού στάθηκε απέναντι στους “Πολεμιστές” μια και ο “LBJ” είναι ο καλός σούπερ ήρωας στην προκειμένη περίπτωση. Δεν είναι βαρετός κι ας αγγίζει μερικές φορές το τέλειο. Μαζί με τους Ίρβινγκ, Λοβ, προσπάθησαν να κατατροπώσουν τους νέους κακούς, την ομάδα από το Όκλαντ. Μάταια όπως τελικά αποδείχθηκε από το σαρωτικό 4-1!

Οι Ουόριορς από τους αγαπημένους της λίγκας εξελίχθηκαν σε αυτούς που όλοι θέλουν να κερδίσουν για να αποδείξουν ότι δεν είναι άτρωτοι, ότι αυτός ο συγκρατημένος, ή και ασυγκράτητος μερικές φορές, κομπασμός της ανωτερότητας δεν θα έμενε αναπάντητος. Δεν τους πειράζει να είναι οι κακοί της υπόθεσης. Μάλιστα, το βλέπουν ως ένα απαραίτητο στάδιο για την μπασκετική καταξίωση κι αυτό είναι που μετράει πάνω απ' όλα. Ακόμη και ο Στέφεν Κάρι με το παιδικό πρόσωπο μπήκε στον ρόλο του κακού. Όταν κλήθηκε να κάνει πρόβλεψη πριν από τους τελικούς, για το μέλλον τους, κινήθηκε ανάμεσα στην ειρωνεία και την πρόκληση λέγοντας “φαίνεται ότι διασκεδάζουν (σ.σ οι Καβαλίερς). Κάτι πρέπει να κάνουμε γι' αυτό”.

“Αν θέλεις να κερδίσεις πρέπει να είσαι δυνατός”

Η αγωνιστική συμπεριφορά των Ουόριορς δεν έχει αλλάξει. Γρήγορο μπάσκετ με πολλές πάσες και σουτ από παντού. Ξέφρενοι πανηγυρισμοί και επίδειξη ανωτερότητας απέναντι στον αντίπαλο. Κατηγορήθηκαν μάλιστα ότι είναι μαλθακοί. Ε, αποφάσισαν να αλλάξουν εικόνα και να πλαισιώσουν τους Κάρι, Τόμπσον με την απαραίτητη δόση κακίας. Ήτοι, να προσθέσουν στο έμψυχο δυναμικό τους Ντρέιμοντ Γκριν και Ζάζα Πατσούλια. Ο πρώτος εκφράζει το σκληρό πρόσωπο των “Πολεμιστών” και ο δεύτερος προσφέρει την τραχύτητα που χρειάζεται το ρόστερ. Ο Γεωργιανός ήταν που στους τελικούς της Δύσης, στον πρώτο αγώνα, απέναντι στο Σαν Αντόνιο, έβγαλε νοκ άουτ τον Κάχι Λέοναρντ τραυματίζοντας τον στον αστράγαλο. Ο Γκρεγκ Πόποβις έγινε έξαλλος και έκανε λόγο για “μακελειό”, ωστόσο ο σέντερ του Γκόλντεν Στέιτ το ξεπέρασε άμεσα και μάλιστα μιλώντας γι' αυτό είπε ότι “είναι ιστορία για μένα. Αν θέλεις να κερδίσεις πρέπει να είσαι δυνατός σωματικά και πνευματικά”.

Το παιχνίδι μπορεί να απενοχοποιεί τις υπερβολές των παικτών, δεν μπορεί να κάνει το ίδιο όμως και για τους ιδιοκτήτες. Ο Τζόε Λάκομπ, αφεντικό των “Πολεμιστών”, μετά τη νίκη της ομάδας του στους τελικούς της Δύσης, δεν ασχολήθηκε με αυτό, αλλά με τους Καβαλίερς. Προφανώς δεν μπορούσε να δεχτεί ότι πέρυσι το δαχτυλίδι του πρωταθλητή πήγε στο Οχάιο και θέλησε άμεσα εκδίκηση μια και θεωρεί την ομάδα του καλύτερη. Πριν τους τελικούς το... φώναζε με κάθε τρόπο λέγοντας πως “χρειαζόμαστε μια ευκαιρία να το αποδείξουμε”. Το απέδειξαν τελικά... x4!!!

Το κίνητρο και ο “μισητός” Ντουράντ

Η τοποθέτηση των Ουόριορς ως κακών του ΝΒΑ έχει κι άλλη ερμηνεία. Την εξηγεί ο Τζεφ Βαν Γκάντι, πρώην προπονητής ΝΒΑ και νυν σχολιαστής για το τηλεοπτικό δίκτυο ABC, υποστηρίζοντας ότι όλο αυτό είναι ένας τρόπος να βρουν το κίνητρο που χρειάζονται. Κάτι ανάλογο υποστηρίζει και ο Μαρκ Τζάκσον που έχει κάτσει στον πάγκο του Γκόλντεν Στέιτ.

Παρ' όλα αυτά, οι όποιες αντιδράσεις, και μερικές φορές σφοδρές, εντοπίζονται σε ένα πρόσωπο. Ναι, το βρήκατε, στον Κέβιν Ντουράντ, η μεταγραφή που συντάραξε το ΝΒΑ το περασμένο καλοκαίρι. Είναι βέβαιο πως σε κανέναν, εκτός φυσικά τους φιλάθλους των Ουόριορς, δεν άρεσε αυτή η κίνηση. Ο ίδιος σε συνέντευξη του στο “The Vertical” δεν κρύφτηκε και τόνισε ότι “ήξερα πως θα υπήρχαν αντιδράσεις. Γνώριζα ότι πολλοί θα με μισούσαν”. Δεν είχε άδικο, αφού ακόμη και σήμερα (με τον τίτλο του MVP στο... τσεπάκι του) δέχεται σφοδρή κριτική για την απόφαση του να αφήσει τους Θάντερ της Οκλαχόμα για το Γκόλντεν Στέιτ. Ο Κένι Σμιθ, αναλυτής μπάσκετ και δύο φορές πρωταθλητής με τους Χιούστον Ρόκετς, γελά στην εκτίμηση ότι η άρνηση απέναντι στους Ουόριορς προέρχεται από κάπου αλλού εκτός του Ντουράντ. Είναι πεπεισμένος ότι η εν λόγω κίνηση θα έχει επιπλοκές στην καριέρα του “KD” και στη φήμη των Ουόριορς, παρά το πρωτάθλημα, τα επόμενα χρόνια. Σημειώνει μάλιστα πως η απόφαση του ήταν το ίδιο ανήκουστη με αυτή του ΛεΜπρον να αφήσει το Κλίβελαντ για να πάει στο Μαϊάμι τη σεζόν 2010-11.

Ας αποφασίσει το κοινό

Ο Σμιθ σχηματοποίησε την ένωση Ντουράντ-Ουόριορς λέγοντας “οι φίλαθλοι θέλουν τον Χαλκ Χόγκαν απέναντι στον Άντρε τον γίγαντα, όχι μαζί”. Όπως και να χει, με τον “KD” στο δυναμικό τους από πολύ καλοί έγιναν σχεδόν τέλειοι και η ποστ σίζον έχασε το ενδιαφέρον της.

Ο περί ου ο λόγος βέβαια δεν βάζει πλερέζες και απαντά. Πώς; Με το απλό και αφοριστικό “εάν δεν σας αρέσει (σ.σ το μπάσκετ που παίζουμε) μην το βλέπετε”. Η δήλωση αυτή δείχνει έναν Ντουράντ ψυχρό και απόμακρο, σχεδόν κυνικό, κάτι που δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν. Ε, η κριτική, κακόπιστη, καλόπιστη, μεγαλώνει. Το ταμείο, βέβαια, γίνεται στο τέλος και οι Ουόριορς πέρασαν από το ταμείο και... πληρώθηκαν με τα δαχτυλίδια του πρωταθλητή. Αν αυτό θα τους κάνει κακούς λίγο τους απασχολεί, ας αποφασίσει το κοινό. Πάντως και στα επόμενα χρόνια δεν έχουν πρόβλημα να είναι τα... Bad Boys της εποχής μας!

Πηγή

-nytimes