Θα κερδίσει την παρτίδα με τον Γιούρι ο ΠΑΟΚ;

Τώρα αν πούμε πως πέσαμε από τα σύννεφα μετά τη νέα αλλαγή προπονητή στον ΠΑΟΚ θα είναι ψέμα. Μεγάλο ψέμα για την ακρίβεια. Ο «δικέφαλος του βορρά» τα τελευταία χρόνια, εννοείται μέσα είναι και αυτά που σήκωνε πρωταθλήματα, έχει καταλύσει κάθε βολεϊκή λογική. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στις αλλαγές ξένων που κάνει κάθε χρόνο. Από την στιγμή που ο νόμος το επιτρέπει γιατί να μην το κάνει, γλιτώνοντας και λεφτά.

Αν ας πούμε έχει στο στόχαστρο δύο με τρεις παίκτες που είναι ακριβοί. Ρισκάρεις να τους αφήσεις και επανέρχεσαι τον Ιανουάριο αποκτώντας τους στη μισή τιμή και όταν αρχίζουν τα δύσκολα, δηλαδή τα playoffs έχεις δυναμώσει σε μεγάλο βαθμό. Αυτό έκαναν οι Θεσσαλονικείς στα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, αυτό έκαναν πέρσι με αποτέλεσμα να πάρουν το Κύπελλο, αυτό έκαναν και φέτος.

Πραγματικά δεν είναι κακό και να γλιτώνεις χρήματα, αλλά και να προσπαθείς να διορθώσεις τα όποια κακώς κείμενα υπάρχουν είτε από την αρχή, είτε γιατί σου παρουσιάστηκαν μέσα στην χρονιά. Είναι απολύτως θεμιτό και σωστό στα δικά μου μάτια, παρότι και γι' αυτό υπάρχουν αντιρρήσεις από πολλούς. Αυτό όμως είναι σχετικό και ο καθένας μπορεί να το δει από την δική του οπτική γωνία.

Σε αυτό που όμως κανείς που ασχολείται λίγο όχι μόνο με βόλεϊ, αλλά συνολικά με τον αθλητισμό, δεν μπορεί να μην πει πως είναι κατάλυση κάθε λογικής, είναι η συχνότητα αλλά και ο τρόπος που αλλάζουν στον ΠΑΟΚ τους προπονητές. Εκεί πραγματικά η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Εκεί όσο και να θέλουμε να βρούμε κάποια απάντηση απλά δεν μπορούμε.

Και ποιος μπορεί όταν τα τελευταία χρόνια έγιναν απίστευτα πράγματα. Αρχικά την χρονιά 2014-15 με τον Καλμαζίδη στον πάγκο ο ΠΑΟΚ κατακτά το πρώτο του πρωτάθλημα και το καλοκαίρι τον διώχνουν για να αποκτηθεί ο Ζελιάσκοφ. Την ίδια χρονιά απομακρύνουν τον Βούλγαρο για να επιστρέψει και πάλι ο Καλμαζίδης να πάρει το δεύτερο συνεχόμενο και να μείνει την περίοδο 2016-17 ως και το ξεκίνημα των playoffs. Πριν τα ματς με Εθνικό Αλεξανδρούπολης απομακρύνθηκε, ανέλαβε ο Ελγκέτα, πήρε και αυτός πρωτάθλημα και δεν θα το πιστέψετε αλλά έφυγε και αυτός μετά την 1η αγωνιστική!

Μιλάνε με τον Ρίτσι, ο Ιταλός αναλαμβάνει και με ένα μέτριο ρόστερ και την ατυχία του τραυματισμού του Γκόμεζ κατακτά το Κύπελλο, αλλά επειδή χάνει το πρωτάθλημα από τον καλύτερο Ολυμπιακό αποτελεί παρελθόν. Και εκεί που νομίζουμε πως τα έχουμε δει όλα, έρχεται η φετινή χρονιά. Αρχικά τα ηνία του ΠΑΟΚ αναλαμβάνει ο Στάνκου, ένας νέος προπονητής που έχει δουλέψει μόνο στην πατρίδα του, κατακτώντας πρωτάθλημα βέβαια, αλλά εκεί είχε άλλο όνομα και άλλο σεβασμό και όπως φάνηκε δεν ήταν έτοιμος για το άλμα στο εξωτερικό.

Οι αλλοπρόσαλλες κινήσεις συνεχίστηκαν με τον Σάκη Ψάρρα, ο οποίος αν για τον Στάνκου λέγαμε πως δεν είχε εμπειρία μία φορά, ο πρώην διεθνής πασαδόρος δεν έχει δέκα. Με θητεία σε Εθνικό Πειραιώς ήταν ένα στοίχημα που δεν κερδήθηκε, καθώς από χθες ανήκει και αυτός παρελθόν, με τον Γιούρι Φιλίποφ να γίνεται ο τρίτος προπονητής του ΠΑΟΚ την φετινή χρονιά, να κάθεται δηλαδή και αυτός στην «ηλεκτρική καρέκλα». Όπως γίνεται αντιληπτό και μόνο η αναφορά στις αλλαγές προπονητών φτάνει για να καταλάβει ο καθένας πως η βολεϊκή λογική πάει να γίνει άγνωστη λέξη στον «δικέφαλο του βορρά», αλλά πάμε λίγο να δούμε τη νέα κίνηση.

Προσωπικά ως παίκτης ο Γιούρι είναι λατρεία. Είναι ο καλύτερος ξένος που έχει περάσει από την χώρα μας (μιλάω πάντα ως προσφορά) και πραγματικά αν έπαιζε τώρα που στα σερβίς μπορεί η μπάλα να βρίσκει στο φιλέ, θα μπορούσε να παίρνει ολόκληρα σετ από την τελική γραμμή. Αν ας πούμε έχετε στο μυαλό σας την λέξη ασταμάτητος, απλά βάλτε την φωτογραφία του δίπλα και θα πέσετε μέσα. Και ως προπονητής όμως ο Ουκρανός σίγουρα δείχνει καλύτερη λύση τόσο από τον Στάνκου, όσο και από τον Ψάρρα. Με πολλά χιλιόμετρα σε πρωτάθλημα της Ρωσίας και Ουκρανίας, αλλά και έχοντας διατελέσει για χρόνια προπονητής της Εθνικής Ουκρανίας, ο Φιλίποφ θέλει να επιστρέψει και να πετύχει στην χώρα που αγάπησε και αγαπήθηκε όσο ελάχιστοι και ο ΠΑΟΚ είναι μια χρυσή ευκαιρία για τον ίδιο να το πετύχει.

Βέβαια αυτό μόνο εύκολο δεν θα είναι και δεν αναφέρομαι για την συνύπαρξή του με τον γιο του Ντίμα που είναι βασικός πασαδόρος των «ασπρόμαυρων». Σε αυτό δεν θα έχουν πρόβλημα και στο κάτω-κάτω στο χέρι τους είναι να μην έχουν πρόβλημα. Για εμένα το μεγάλο μείον του φετινού ΠΑΟΚ είναι πως επιθετικά η ομάδα λειτουργεί με έναν ακραίο από την στιγμή που ως βασικός αγωνίζεται ο Σαφράνοβιτς. Ο Ισραηλινός αποτελεί και αυτός τεράστια αδυναμία μου και τον θεωρώ από τους καλύτερους ακραίους της τελευταίας δεκαετίας και σίγουρα είναι ο πιο κομβικός παίκτης της ανόδου του «δικεφάλου» στην κορυφή.

Ωστόσο έχει ήδη φτάσει τα 36 και στο πρόσφατο παρελθόν έχει αντιμετωπίσει και σοβαρά προβλήματα τραυματισμών και σε απλά ελληνικά όχι απλά δεν μπορεί να κάνει την διαφορά, αλλά θα έλεγα πως δεν μπορεί ούτε καν να βοηθήσει. Και όμως θα μπορούσε με μία κίνηση να γίνει ο πιο χρήσιμος παίκτης του ΠΑΟΚ. Ποια είναι αυτή; Να γυρίσει λίμπερο και να παίξει δεύτερος ακραίος είτε ο Γκόρτσιανουκ, είτε ο Καπετανίδης που κακώς δεν πήρε παρά ελάχιστες ευκαιρίες. Έτσι ο Σαφράνοβιτς θα κάνει αυτό που μπορεί όσο ελάχιστοι στον κόσμο, να κρατάει την υποδοχή και η ομάδα του Φιλίποφ θα αποκτήσει ακόμα ένα... όπλο στην επίθεση.

Αλήθεια θεωρώ πως ο Ισραηλινός όχι απλά δεν είναι τελειωμένος, αλλά μπορεί να προσφέρει για κάποια χρόνια ακόμα, αρκεί να αλλάξει θέση. Αν ο Γιούρι τον πείσει να το κάνει, τότε μπορεί να αλλάξει ακόμα και τις ισορροπίες του πρωταθλήματος. Αν δεν τα καταφέρει, ο Ολυμπιακός θα είναι το μεγάλο φαβορί για το δεύτερο συνεχόμενο, εκτός αν ο Σαφράνοβιτς αναγεννηθεί και μας αναγκάσει όλους να κάνουμε μεγαλοπρεπείς κωλοτούμπες. Προσωπικά προτιμώ το δεύτερο γιατί είναι αδυναμία μου ο συγκεκριμένος παίκτης, αλλά δεν το βλέπω...

ΥΓ: Το θέμα με την επιθετική ανομβρία του Σαφράνοβιτς (έχει 7.2 πόντους μέσο όρο στο πρωτάθλημα και στον δεύτερο γύρο μόλις μία φορά έφτασε τον διψήφιο αριθμό), έχει επίπτωση συνολικά στον ΠΑΟΚ. Το αντίπαλο μπλοκ είναι λογικό να πιάνει περισσότερο τους Κλαπβάικ, Όκολιτς και Μουαγκουτούτια και το παιχνίδι του Ντίμα Φιλίποφ να είναι πιο εύκολα αντιμετωπίσιμο.

ΥΓ1: Ελπίζω με τον Γιούρι Φιλίποφ να μην έχουμε πάλι τα ίδια και να αφήσουν τον Ουκρανό να δουλέψει χωρίς το άγχος του «τώρα φεύγεις». Ας αποκτηθεί επιτέλους βολεϊκή λογική στον ΠΑΟΚ.

ΥΓ2: Με δεδομένες πάντως τις καλές προσωπικές σχέσεις που έχει ο Φιλίποφ με την οικογένεια Σαββίδη, η συμφωνία μαζί του ίσως είναι μια χρυσή ευκαιρία για το τμήμα να ανέβει επίπεδο αν πειστεί ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ να κάνει κινήσεις και στο βόλεϊ.

ΥΓ3: Η απομάκρυνση του Ψάρρα ειδικά έτσι όπως έγινε ήταν unfair και καλά θα κάνει ο πρώην πλέον προπονητής του ΠΑΟΚ να βγει να μιλήσει και να πει τι έγινε.

ΥΓ4: Στον ΠΑΟΚ έπρεπε να πείσουν δύο παίκτες να αλλάξουν θέση και να κάνουν το ματ στο πρωτάθλημα. Τον Τζούριτς να γίνει κεντρικός (θα έκανε αχτύπητο δίδυμο με τον Όκολιτς) και τον Σαφράνοβιτς λίμπερο. Στην πρώτη περίπτωση απέτυχαν, μένει να δούμε τι θα κάνουν στην δεύτερη.

ΥΓ5: Μεγάλα παιχνίδια αναμένονται να είναι αυτά του Παναθηναϊκού με την Κηφισιά και του ΠΑΟΚ με τον Ηρακλή. Αν πάντως υπάρξει κάποια έκπληξη, νομίζω πως είναι πιο πιθανό να γίνει στην Κυψέλη, ειδικά από την στιγμή που η ομάδα των Βορείων Προαστείων έχει αλλάξει επίπεδο με τον Ζαλμά.