Με Αλεξίεφ ο Ολυμπιακός θα δείχνει ανίκητος...

Με τον Ολυμπιακό να μετράει 9 νίκες στις ισάριθμες αγωνιστικές του πρώτου γύρου και να δείχνει το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου πρωταθλήματος, ελάχιστοι ήταν αυτοί που περίμεναν πως οι Πειραιώτες θα έμπαιναν στην διαδικασία να αλλάξουν μια άκρως πετυχημένη συνταγή, ζητώντας κάτι καλύτερο τόσο εντός συνόρων, όσο φυσικά και στο CEV Cup. Άλλωστε η λογική λέει πως συνταγή που κερδίζει δεν, αλλάζει αλλά από την άλλη αν μπορείς να κάνεις ακόμα καλύτερη αυτή την συνταγή, γιατί να μην το προσπαθήσεις;

Και οι «ερυθρόλευκοι» παρότι πρώτοι και αήττητοι όχι απλά μπήκαν στην διαδικασία να σκεφτούν πιθανές αλλαγές αλλά ουσιαστικά τις έχουν κάνει, καθώς μένουν πλέον μόνο οι επίσημες ανακοινώσεις. Και αλλαγές που είναι σε θέση να τους κάνουν ακόμα πιο δυνατούς, για να μην πούμε ανίκητους εντός συνόρων και να τους πάνε ακόμα πιο ψηλά στις Ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Ολυμπιακός έως τώρα ναι μεν ήταν αήττητος, αλλά όχι ανίκητος. Είχε χτυπητές αδυναμίες που όσες φορές τις εκμεταλλευόντουσαν οι αντίπαλοί του, τον δυσκόλευαν σε μεγάλο βαθμό. Αδυναμίες που είχαν να κάνουν με τα άκρα του και την παρουσία εκεί ενός παίκτη που θα τελείωνε τις φάσεις και θα είχε σε κάθε ματς διψήφιο αριθμό πόντων.

Έναν Αλεξίεφ δηλαδή που πέρσι όχι απλά συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά και στην πορεία ως τον τελικό του Challenge Cup, αλλά αναδείχθηκε και σωστά πολυτιμότερος παίκτης της Volley League. Από την στιγμή μάλιστα που είχες την δυνατότητα να πάρεις όχι απλά έναν Αλεξίεφ, αλλά να μπορέσεις να φέρεις πίσω στον Ρέντη τον 35χρονο ακραίο, δεν υπήρχε λόγος να ψάχνεις για άλλον στην θέση αυτή. Έτσι οι επαφές με τον 204 εκατοστών βολεϊμπολίστα είχαν αίσιο τέλος και ίσως ακόμα και σήμερα, αν όχι αύριο, θα υπάρξουν και οι επίσημες ανακοινώσεις για την επιστροφή του Βούλγαρου ακραίου.

Μια επιστροφή που αν ο παίκτης είναι σε αγωνιστική κατάσταση όπως η περσινή (προσωπικά δεν έχω παρακολουθήσει πρωτάθλημα Πορτογαλίας για να έχω άποψη), πραγματικά είναι σε θέση να κάνει ανίκητο τον Ολυμπιακό στην Ελλάδα και να τον φτάσει ως τα ημιτελικά του CEV Cup. Και λέμε ως τα ημιτελικά της συγκεκριμένης Ευρωπαϊκής διοργάνωσης γιατί μετά θα πρέπει να περάσει το εμπόδιο της Τρεντίνο που θα χρειαστεί ένα θαύμα και μάλιστα μεγάλο για να γίνει, καθώς μιλάμε για μία ομάδα που έχει στις τάξεις της παικταράδες όπως οι Τζιανέλι, Βετόρι, Ράσελ, Κοβάτσεβιτς, Λίσινατς, Καντελάρο και λίμπερο τον Γκρεμπενίκοφ. Ονόματα που μιλάνε από μόνα τους.

Στο πρωτάθλημα ωστόσο από μεγάλο φαβορί για το δύο στα δύο, γίνεται τεράστιο και οι λόγοι είναι απλοί. Ήδη οι Πειραιώτες με αυτό το 9 στα 9 έδειχναν ένα βήμα πιο μπροστά από άλλους, έχοντας ουσιαστικά έναν παίκτη που στα δύσκολα θα έβγαζε τα κάστανα από την φωτιά και μιλάμε φυσικά για τον Σμιτ. Πλέον θα έχουν και τον Αλεξίεφ, με την παρουσία του Βούλγαρου να... ξεκλειδώνει και τον Ραουβέρτινκ. Ο Ολλανδός φέτος ήταν το λιγότερο κακός, καθώς αναγκαζόταν να παίρνει περισσότερες επιθέσεις, ενώ τώρα θα ρίχνει το βάρος στην υποδοχή, γνωρίζοντας πως υπάρχουν δύο συμπαίκτες του ικανοί να τελειώσουν κάθε φάση και θα έχει πιο καθαρό μυαλό όταν χρειάζεται αυτός να πάρει επιθέσεις.

Βάζοντας στην εξίσωση και τους Πετρέα και Ανδρεάδη κυρίως, αλλά και τον Σμαραγδή που αρχικά θα έρχεται από τον πάγκο καθώς του λείπουν παιχνίδια, οι «ερυθρόλευκοι» θα έχουν δύναμη και στο κέντρο, από όπου όμως θα λείψει η αλήθεια είναι ο Μπέμε. Ο Γερμανός έδειχνε αναγεννημένος το τελευταίο διάστημα, ωστόσο δεν μπορεί να αγωνιστεί στην Ελλάδα, αλλά μόνο στην Ευρώπη. Χωρίς τον Γερμανό ο Ολυμπιακός ναι μεν χάνει στο μπλοκ, αλλά και στα τελειώματα από το κέντρο, αλλά αυτά που θα κερδίσει με την παρουσία του Αλεξίεφ είναι σαφώς περισσότερα και πιο σημαντικά.

Σε απλά ελληνικά, ο Βούλγαρος τον δυναμώνει στην επίθεση και κυρίως στις δύσκολες μπάλες, κάνει ακόμα πιο εύκολο το έργο του Σμιτ, καθώς πλέον το αντίπαλο μπλοκ δεν μπορεί να είναι πάνω στον Καναδό όταν χαλάει η υποδοχή της ομάδας του Μουνιόθ και κυρίως της προσθέτει έναν ακόμα ηγέτη. Έναν ηγέτη που πέρσι με τον Οϊβάνεν διαγώνιο έκανε «παπάδες», σκεφτείτε φέτος με καλύτερο διαγώνιο τι μπορεί να κάνει. Πραγματικά η συγκεκριμένη ενίσχυση δείχνει ικανή να κάνει ανίκητο τον Ολυμπιακό, κάτι που βέβαια μένει να φανεί και στην πράξη, αλλά όπως και να το κάνουμε είναι λογικό να προκαλεί ενθουσιασμό στους φίλους των «ερυθρολεύκων»...

ΥΓ: Η επιστροφή του Αλεξίεφ αναμένεται να είναι σημαντική και για τον Κουμεντάκη. Ο Έλληνας διεθνής θα έχει να αντιμετωπίσει τον Ραουβέρτινκ και στο χέρι του είναι να παλέψει, να ανέβει ακόμα περισσότερο και να διεκδικήσει την θέση του στην εξάδα. Κάτι που μόνο καλύτερο μπορεί να τον κάνει...

ΥΓ1: Το έβαλα και στο κείμενο γιατί θέλω να είμαι σωστός. Όταν γράφω για ανίκητο Ολυμπιακό με την επιστροφή Αλεξίεφ, εννοείται πως αναφέρομαι στον περσινό Αλεξίεφ. Φέτος δεν έχω άποψη τι έχει κάνει ο Βούλγαρος στην Πορτογαλία και την Σπόρτινγκ. Αν είναι όντως όπως πέρσι, τότε και με τον Σμιτ συμπαίκτη θα κάνει πλάκα...

ΥΓ2: Αν τελικά ο Φράγκος αποφασίσει να μην φύγει στην Ευρώπη και μείνει στην Ελλάδα, άνετα είναι ο παίκτης που μπορεί να κάνει την διαφορά σε ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός, ο Φοίνικας και ο Παμβοχαϊκός. Ομάδες δηλαδή που θα παλέψουν για την είσοδο στην τετράδα...

ΥΓ3: Από την στιγμή που ο ΠΑΟΚ αποφάσισε έστω και αργά την απομάκρυνση του Στάνκου, δεν μένει απλά να δούμε τον αντικαταστάτη του που εκτός εξαιρετικού απροόπτου θα είναι ο Σάκης Ψάρρας, αλλά τους παίκτες που θα αποκτηθούν. Αν μείνει που λογικά θα μείνει ο Σαφράνοβιτς, θα πρέπει να αποκτηθεί ένας ακραίος που θα τελειώνει τις φάσεις, αλλά και ένας καλός κεντρικός, ενώ και η ενίσχυση στην θέση του λίμπερο είναι απαραίτητη, αν στην Θεσσαλονίκη θέλουν να κοντράρουν τον μεγάλο τους αντίπαλο.

ΥΓ4: Αν τελικά υπάρξει συμφωνία με τον Σάκη Ψάρρα για τον πάγκο του ΠΑΟΚ θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα πάει η συνύπαρξή του με τον Ντίμα Φιλίποφ και αν όντως τα περασμένα έχουν γίνει και ξεχασμένα...