Ο ασταμάτητος Ολυμπιακός και ο προβληματικός ΠΑΟΚ

Η αλήθεια είναι πως το ντέρμπι της Πυλαίας δεν μας έκανε και σοφότερους αναφορικά με το που βρίσκονται ως τώρα οι Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ. Και στο Ρέντη είχε φανεί, αλλά και στα προηγούμενα παιχνίδια των δύο ομάδων. Οι Πειραιώτες δείχνουν ασταμάτητοι όχι μόνο γιατί παίζουν ως τώρα το καλύτερο βόλεϊ, αλλά γιατί κυρίως δείχνουν μια σιγουριά στα παιχνίδια τους.

Σε απλά ελληνικά το μεγάλο... όπλο της ομάδας του Μουνιόθ είναι πως ακόμα και αν βρεθεί πίσω στο σκορ ή δει την αντίπαλό της να μειώνει στον πόντο μια διαφορά 7 (έγινε χθες με ΠΑΟΚ), όχι απλά δεν θα τα παρατήσει, όχι απλά δεν θα επηρεαστεί ψυχολογικά, αλλά θα ανεβάσει ρυθμούς για να πετύχει το στόχο της που είναι η νίκη.

Λίβερπουλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με συναρπαστική προσφορά* ημέρας! *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις

Αυτό έδειξε και στην Πυλαία όταν και προηγήθηκε με 12-19 και παρότι οι γηπεδούχοι μπροστά στον κόσμο τους μείωσαν στον πόντο, έβγαλε χαρακτήρα κάνοντας το 0-1. Το έκανε και στο δεύτερο όταν με ένα σερί 4-0 μέσα στην έδρα του αντιπάλου μετέτρεψε το 22-21 σε 22-25. Τέτοιες αντιδράσεις αρχικά φτιάχνουν την ψυχολογία κάθε ομάδας που τις έχει και χαλάει και του αντιπάλου, κάτι που ξεκάθαρα φάνηκε στο Παλατάκι, με τον ΠΑΟΚ να είναι εκτός τόπου και χρόνου στο τρίτο από την στιγμή που έβλεπε πως ό,τι και να έκανε ο αντίπαλός του κέρδιζε.

Το συγκεκριμένο είναι θέμα ψυχολογίας. Αγωνιστικά ο Ολυμπιακός έχει ανεβάσει την απόδοσή του, όχι γιατί δεν έχει κενά, κενά έχει όπως κάθε ομάδα και είναι κενά που όσες τα εκμεταλλεύτηκαν όπως οι Παναθηναϊκός, Ηρακλής, αλλά και Φοίνικας, έφτασαν πολύ κοντά στο να τον κερδίσουν. Ο λόγος της ανόδου του έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με δύο παίκτες. Φυσικά η αναφορά γίνεται για τον Μπέμε, αλλά και τον Τερβαπόρτι.

Ο Γερμανός όταν ήρθε στην χώρα μας θεωρούνταν ένας από τους καλύτερους κεντρικούς στην Ευρώπη και τα 211 εκατοστά του φόβιζαν τους πάντες. Στην πρώτη του χρονιά, αλλά και στο ξεκίνημα της δεύτερης δεν το έδειξε. Τώρα που ανεβαίνει παρασέρνει μαζί του και τους υπολοίπους, καθώς όταν ένας κεντρικός απειλεί, κάνει πιο εύκολο το έργο των ακραίων και φυσικά του διαγώνιου. Και αν στην προκειμένη ο διαγώνιος είναι ο Σμιτ, τότε γίνεται πιο εύκολο το έργο του Ολυμπιακού.

Όσον αφορά τον Φινλανδό, όταν αποκτήθηκε όλοι και προσωπικά και εγώ, τόνιζαν πως ναι μεν είναι πολύ καλός, αλλά σίγουρα όχι Ντρίζνγκα. Ο Πολωνός που ως βασικός κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο με την χώρα του, είναι όντως μέσα στους πέντε καλύτερους στον κόσμο, αλλά και ο Τερβαπόρτι πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο. Παίζει εξαιρετικά γρήγορα, απειλεί και επιθετικά όντας αριστερόχειρας που βοηθάει σημαντικά και ως τώρα είναι ο ηγέτης που θα ήθελε κάθε ομάδα.

Κάπως έτσι πέρασε και χθες από την Πυλαία ο Ολυμπιακός. Με κακούς τους δύο ακραίους, ειδικά τον Ραουβέρτινκ που είχε το τραγικό 2/12 επιθέσεις και λίγο καλύτερο τον Κουμεντάκη με 7/20, κέρδισε γιατί κυριάρχησε σε υποδοχή αρχικά, στο φιλέ και γιατί ο πασαδόρος του μπορούσε να κάνει το παιχνίδι του και το έκανε καλά, όπως το κάνει τις τελευταίες αγωνιστικές. Τόσο απλό...

Πάμε τώρα στον προβληματικό ΠΑΟΚ. Και στον «δικέφαλο του βορρά» δεν είδαμε κάτι καινούργιο. Θα το γράψω όσες φορές χρειαστεί, πως το βόλεϊ είναι απλό άθλημα. Για να παίξει καλά μια ομάδα, πρέπει αρχικά να διαθέτει υποδοχή και πραγματικά οι Θεσσαλονικείς είναι ΤΡΑΓΙΚΟΙ σε αυτόν τον τομέα. Όταν δεν μπορείς να στείλεις την μπάλα όχι τέλεια, αλλά έστω καλά στον πασαδόρο, αρχικά καταστρέφεις τον ίδιο, το κέντρο σου, τους ακραίους και φυσικά τον διαγώνιό σου.

Οι «ασπρόμαυροι» δείχνουν να έχουν πιάσει ταβάνι, καθώς οι ίδιοι παίκτες δεν μπορούν να γίνουν καλύτεροι στην υποδοχή. Δεν μπορείς να πεις στον Χιμένεθ να βγάλει πρώτη μπαλιά, γιατί έως τώρα στην καριέρα του δεν το έχει κάνει. Ούτε στον πολύ καλό επιθετικά Γκόρτσιανουκ μπορείς να το πεις, ενώ οι Κωνσταντινίδης και Εφραιμίδης δείχνουν επηρεασμένοι από την όποια γκρίνια που σωστά υπάρχει για την υποδοχή και αντί να βελτιώνονται μένουν το λιγότερο στάσιμοι.

Στο ντέρμπι του Σαββάτου, όταν πέρασαν μπροστά απλά χρειαζόταν μια καλή υποδοχή για να γίνει σωστή επίθεση και να κρατήσουν το προβάδισμα. Ε αυτή η υποδοχή δεν ήρθε ποτέ. Ο Όκολιτς έμεινε εκτός παιχνιδιού, όπως και ο Τακουρίδης και με αυτούς εκτός, το μπλοκ έκλεινε κυρίως τον Τζούριτς και κατάφερε να τον κουράσει.

Αλλά αυτά είναι μικρά γράμματα. Το χειρότερο από το χθεσινό ντέρμπι είναι η αντίδραση στο τρίτο σετ. Δεν μπορεί να παίζεις στην έδρα σου, να έχεις παλέψει τα δύο προηγούμενα και στο τρίτο να είσαι σαν να μην κατέβηκες καν στο γήπεδο. Η εικόνα της ομάδας του Στάνκου ήταν τραγική και δείχνει σε μεγάλο βαθμό πως υπάρχει θέμα με την ψυχολογία. Δείχνει πως αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα τότε ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να περιμένει τίποτα για φέτος. Αλλά τίποτα όμως...

ΥΓ: Για τον Στάνκου έχω γράψει από την αρχή της χρονιάς. Ο Ρουμάνος κάνει κακή διαχείριση και καταφέρνει να... ξενερώνει και τους παίκτες του. Όπως φάνηκε να γίνεται στο δεύτερο σετ, βγάζοντας έξω τον θετικότατο Τζούριτς πριν το σερβίς, με τον Έλληνα διεθνή διαγώνιο να δείχνει την δυσφορία του.

ΥΓ1: Βλέπεις τον Ράπτη να κάνει το ένα φοβερό παιχνίδι μετά το άλλο, βλέπεις τον Ανδρεόπουλο να είναι παραπάνω από θετικός και ο τρίτος της «χρυσής» φουρνιάς της Εθνικής Παίδων, ο Καπετανίδης, δεν παίρνει καμία ευκαιρία. Πόσο χειρότερος δηλαδή θα ήταν σήμερα ο μικρός από τον Χιμένεθ;

ΥΓ2: Αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια με τον μεταγραφικό σχεδιασμό του ΠΑΟΚ δεν μπορεί να εξηγηθεί. Κάθε χρονιά και χειρότερος και όταν τα λάθη του καλοκαιριού δεν είναι απλά μεγάλα, αλλά τεράστια, δεν μπορείς να περιμένεις κάθε χρόνο να σώζεσαι από τις βελτιώσεις του Δεκεμβρίου...

ΥΓ3: Αν στον ΠΑΟΚ δεν υπάρχουν αλλαγές τον Δεκέμβρη, μην εκπλαγείτε αν δούμε άλλον τελικό από αυτόν που αρχικά όλοι περιμέναμε...

ΥΓ4: Μεγάλο πράγμα για τον Ολυμπιακό το ό,τι έχει καταφέρει να κρύψει τα επιθετικά κενά που έχει στα άκρα, ειδικά μετά και το μέτριο ξεκίνημα του Ραουβέρτινκ. Όταν όμως έχεις έναν λίμπερο σαν τον Στεφάνου (ο αναπληρωματικός Δαρίδης έπαιζε βασικός στον ΠΑΟΚ), έναν πασαδόρο σαν τον Τερβαπόρτι, έναν διαγώνιο σαν τον Σμιτ και κεντρικούς Πετρέα και Μπέμε, τότε μπορείς να κρύψεις τις όποιες αδυναμίες σου...