Αυτοί είναι οι Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ!

Για το πρωτάθλημα που επιτέλους άρχισε, έστω και με πολλά προβλήματα και ακατανόητες αποφάσεις γράψαμε χθες. Ένα πρωτάθλημα που έχει δύο ομάδες που θα παλέψουν για τον τίτλο τους Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, εκτός αν από Ιανουάριο γίνει κάποια τεράστια ενίσχυση στις υπόλοιπες και τέσσερις με πέντε που θα διεκδικήσουν τις δύο θέσεις που μένουν για την είσοδο στην τετράδα. Μιλάμε φυσικά για τις ΑΕΚ, Ηρακλή, Φοίνικα και Παναθηναϊκό, στους οποίους αναφερθήκαμε αναφορικά με τα υπέρ και τα κατά που έχει η κάθε μία.

Πάμε τώρα λίγο να δούμε και τα δύο αδιαφιλονίκητα φαβορί. Τους Πειραιώτες και τους Θεσσαλονικείς που μπορεί το φετινό πρωτάθλημα να δείχνει πως θα έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αλλά είναι σχεδόν σίγουρο πως αυτοί οι δύο θα φτάσουν ως το τέλος, παίζοντας στον τελικό. Λέμε σχεδόν σίγουρο, γιατί μπορεί όπως αναφέραμε τον Ιανουάριο να υπάρξουν κινήσεις από τους υπόλοιπους που να ανατρέψουν τα πράγματα.

Κινήσεις ωστόσο που είναι σίγουρο ή σχεδόν σίγουρο πως θα κάνουν και οι Ολυμπιακός με τον ΠΑΟΚ (κυρίως οι «ασπρόμαυροι» που κάνουν πάντα τα τελευταία χρόνια). Για να είμαστε σωστοί, το να γράψουμε κάτι τώρα θα είναι δεδομένα άκαιρο, καθώς είναι δεδομένο πως ο τίτλος δεν θα κριθεί από τις εξάδες που ξεκινάνε το πρωτάθλημα. Ωστόσο από την άλλη θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τα δύο φαβορί με τα έως τώρα δεδομένα και όταν υπάρξουν που σίγουρα θα υπάρξουν, αλλαγές, εδώ είμαστε να τις σχολιάσουμε.

Η αλήθεια είναι πως και οι δύο κινήθηκαν λίγο περίεργα στο μεταγραφικό παζάρι, με τις κινήσεις των πρωταθλητών να δείχνουν πιο ορθολογικές, σε αντίθεση με αυτές των κυπελλούχων που με μια πρώτη ανάγνωση δείχνουν πως περιέχουν περισσότερο ρίσκο. Ένα ρίσκο που και μπορεί να βγει και να κάνει την διαφορά, αλλά κυρίως μπορεί να διορθωθεί τον Ιανουάριο, όπου ξαναλέμε πως είναι σίγουρο πως θα υπάρχουν αλλαγές, αν κρίνουμε από τα όσα κάνει ο ΠΑΟΚ τα τέσσερα τελευταία χρόνια.

Όσο γίνεται πιο safe επιλογές ο Ολυμπιακός

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ξεκινώντας με τον Ολυμπιακό, την ομάδα που πέρσι επέστρεψε στην κορυφή μετά τα τρία σερί πρωταθλήματα των «ασπρόμαυρων». Οι Πειραιώτες σε σχέση με πέρσι θα είναι σίγουρα πιο κάτω στην πάσα μιας και ο πολύ καλός Τερβαπόρτι, δεν είναι Ντρίζγκα, με τον Πολωνό να δείχνει και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το οποίο κατέκτησε με την χώρα του ως βασικός, πως είναι μέσα στους καλύτερους πασαδόρους του κόσμου. Ξαναλέμε όμως πως ο Φινλανδός είναι όντως πολύ καλός, κάτι που δείχνει και η καριέρα του σε μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης όμως ο «τρελός» Πολωνός ήταν άλλο πράγμα.

Με μια πρώτη ματιά, σημαντική θα είναι και η αποχώρηση Αλεξίεφ. Ο Βούλγαρος ακραίος ήταν ο ορισμός του «κίλερ» που στα δύσκολα έπαιρνε την ομάδα στις πλάτες του, κάτι που έκανε σε μεγάλο βαθμό στα ματς της Ευρώπης. Καλοί οι Κουμεντάκης και Φράγκος, αλλά σίγουρα δεν έχουν την εμπειρία του προκάτοχό τους, αλλά και τον τσαμπουκά που είχε αυτός, ειδικά όταν η μπάλα «έκαιγε». Βέβαια είναι και πιο νέοι και με μεγαλύτερη όρεξη να πετύχουν πράγματα, έχοντας φυσικά το ταλέντο να τα καταφέρουν. Αυτό η αλλαγή στην θέση του δεύτερου ακραίου θα έχει ενδιαφέρον, καθώς μιλάμε για παίκτες με διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού. Ο Φράγκος μετά το πέρασμά του από Ιταλία και Κορέα έχει ανέβει σε μεγάλο βαθμό, ενώ και ο Κουμεντάκης όπως έδειξε πέρσι στον ΠΑΟΚ, μπορεί να γίνει ακόμα και ηγέτης αρκεί να το πιστέψει. Αυτό έκανε άλλωστε και στον ημιτελικό του Κυπέλλου, οδηγώντας τον «δικέφαλο του βορρά» στην πρόκριση και μετά στην κατάκτηση του τροπαίου. Και οι δύο Έλληνες είναι πλέον στιγμή να αλλάξουν επίπεδο, κάτι που αν γίνει θα βοηθήσει σημαντικά και την Εθνική μας ομάδα.

Πάμε τώρα στα θετικά του Ολυμπιακού. Αρχικά το σημαντικό είναι πως παρέμεινε ένα μεγάλο μέρος του κορμού. Ο Ραουντβέρνικ που ήταν και ο πολυτιμότερος της περσινής χρονιάς, βοηθώντας τόσο στην υποδοχή, όσο και στην επίθεση έμεινε και είναι σίγουρο με βάση και τον χαρακτήρα του και φυσικά την εμπειρία του, πως θα βοηθήσει και τους δύο Έλληνες. Ο Μπέμε από την άλλη μπορεί να είχε πολλά σκαμπανεβάσματα πέρσι, όμως φέτος που έμεινε είναι έτοιμος να δείξει γιατί έγινε πολύς θόρυβος μόλις αποκτήθηκε. Μαζί με τον Πετρέα που μετά το πέρασμά του από την Γαλλία δείχνει άλλος παίκτης, σαφώς καλύτερος και πιο έμπειρος, φτιάχνουν ένα πολύ ισχυρό δίδυμο κεντρικών και θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον οι μάχες τους με τους Όκολιτς και Μαρκέζ. Το ίδιο εξαιρετικό δίδυμο, αλλά σε άλλη θέση, αυτή του λίμπερο, φτιάχνουν και οι Στεφάνου με Δαρίδη μια θέση που σαφώς ο Ολυμπιακός έχει προβάδισμα σε σχέση με τον αντίπαλό του. Όπως προβάδισμα έχει και στον πάγκο, μιας και έμειναν όλοι οι εξαιρετικοί αναπληρωματικοί που αγωνίστηκαν και πέρσι. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένας τέτοιος κορμός που αποτελείται από παίκτες που είναι σε θέση να κάνουν την διαφορά. Είναι πολύ μεγάλο πράγμα να υπάρχει ένας δεύτερος διαγώνιος όπως ο Ζουπάνι, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να παίξει βασικός και να μην φανεί αυτός ο άνθρωπος προέρχεται από τον πάγκο, ένας τρίτος κεντρικός όπως ο Ανδρεάδης και ένας τρίτος ακραίος όπως ο Κουμεντάκης ή ο Φράγκος (αναλόγως ποιος θα κερδίσει τον Ισπανό και θα πάρει το χρίσμα του βασικού).

Επίσης παρότι προσωπικά μου αρέσει πολύ ο Οϊβάνεν, γιατί ήταν ένας διαγώνιος που ποτέ δεν θα σου έφτανε στο 10, αλλά ποτέ δεν θα έπεφτε και κάτω από 6, ο υγιής Σμιτ είναι σαφώς καλύτερος. Αν ο Καναδός δεν αντιμετωπίσει προβλήματα τραυματισμού, τότε όντως έχει το επίπεδο να πάρει στις πλάτες του τον Ολυμπιακό. Και φυσικά το σημαντικότερο είναι η παραμονή του Μουνιόθ. Ο Ισπανός συνέβαλε τα μέγιστα να επιστρέψουν οι Πειραιώτες στην κορυφή και όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τις ικανότητές του. Άλλωστε το πρωτάθλημα, αλλά κυρίως η συμμετοχή στον τελικό του Challenge Cup τα λένε από μόνα τους. Πάντα η παραμονή προπονητή είναι κάτι θετικό, ειδικά από την στιγμή που είναι τόσο πετυχημένος όσο ο Μουνιόθ.

Ρισκάρει πολύ ο ΠΑΟΚ

Πάμε τώρα στον ΠΑΟΚ, ένας ΠΑΟΚ που μετά από τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα έπεσε από την κορυφή και φυσικά θέλει να επιστρέψει σε αυτή. Οι Θεσσαλονικείς πήραν ρίσκα που όπως αναφέραμε και στο ξεκίνημα, αν τους βγουν τότε μπορούν να επιστρέψουν στην κορυφή, αν όχι, θα τρέχουν τον Ιανουάριο να τα διορθώσουν. Ρίσκα που έχουν να κάνουν και με την αποχώρηση δύο Ελλήνων. Οι Κουμεντάκης, αλλά και Πελεκούδας θέλησαν από μόνοι τους να πάνε σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό αντίστοιχα και οι «ασπρόμαυροι» είναι εξαιρετικά πιθανό να αναγκάστηκαν να αλλάξουν κάπως τα πλάνα τους.

Ας ξεκινήσουμε όμως από τα αρνητικά, πάντα στα χαρτιά, γιατί στο τάραφλεξ μπορεί να φανούν αλλιώς τα πράγματα. Να ξεκαθαρίσω πως ό,τι γραφτεί δεν έχει να κάνει με το πρώτο ματς κόντρα στην Κομοτηνή, όπου ο ΠΑΟΚ ήταν όντως πολύ κακός παίρνοντας τη νίκη, αλλά χάνοντας πόντο από τους νεοφώτιστους, κάτι λογικό αν σκεφτεί κανείς πως το μυαλό όλων είναι στα ματς με τους Τούρκους που κρίνουν και την είσοδο στους ομίλους του Champions League.

Οι Θεσσαλονικείς πήραν σημαντικό ρίσκο με την μη απόκτηση λίμπερο που θα μπορούσε να κάνει την διαφορά. Πέρσι αυτό τους στοίχισε σε μεγάλο βαθμό και εύχονται να μην γίνει και πάλι φέτος, καθώς η συγκεκριμένη θέση είναι πολύ πιο σημαντική από όσο μπορεί να καταλάβει κάποιος που δεν γνωρίζει τόσο το βόλεϊ. Σημαντικό ρίσκο είναι και η συμφωνία με τον Στάνκου. Ο νεαρός προπονητής που έχει αγωνιστεί ως παίκτης στην χώρα μας και συγκεκριμένα στον Ηρακλή, τώρα ξεκινάει την καριέρα του στην άκρη του πάγκου και μπορεί στην Ρουμανία (το πρωτάθλημά της πλέον είναι πιο δυνατό από το ελληνικό, οπότε μην το υποτιμάτε) να βρέθηκε στην κορυφή, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μπορεί να το καταφέρει και σε μία ξένη γι'αυτόν χώρα.

Προσωπικά όσο και μεγάλος παίκτης και αν είναι, θεωρώ πως αποτελεί ρίσκο και η παραμονή του Σαφράνοβιτς. Ο Ισραηλινός έχει φτάσει πλέον τα 35 και σε μια απαιτητική χρονιά που μακάρι να έχει και ομίλους του Champions League, δεν είναι σίγουρο πως θα ανταποκριθεί όπως τα προηγούμενα χρόνια. Το ίδιο ισχύει, όχι τόσο λόγω ηλικίας, αλλά όσο πτώσης στην απόδοσή του το τελευταίο διάστημα και για τον Χιμένεθ. Ο Κουβανός που δικαίως αγαπήθηκε όσο λίγοι στον ΠΑΟΚ, επιστρέφει αλλά έχοντας χάσει την θέση του στην Εθνική (στο πρόσφατο Παγκόσμιο που οι Κουβανοί πάτωσαν, δεν ήταν καν στην αποστολή), ενώ και σε Μολφέτα και Όμπρας ήταν εκτός βασικών πλάνων. Και στις δύο περιπτώσεις ισχύει το ότι δεν γίνεται να έχει καταφέρει να πάρεις Έλληνες σε πάσα και διαγώνιο και να μην μπορείς να βρεις κάποια άλλη λύση από τις ήδη δοκιμασμένες. Από την άλλη όμως αν βγουν, παίζοντας και πάλι μαζί, καθώς γνωρίζει ο ένας τον άλλον, τότε το ρίσκο έχει πιάσει για τα καλά.

Τέλος ρίσκο είναι και ο φτωχός σε σχέση με άλλες χρονιές πάγκος. Η αποχώρηση του Παντακίδη λόγω των συνεχόμενων σοβαρών τραυματισμών, αλλά κυρίως του Σακόγλου όπως και του Σωτηρίου, κάνει τους κυπελλούχους να μην έχουν τόσο καλές εναλλακτικές λύσεις, μιας και οι Γάτσης, Μπούτος και Καπετανίδης είναι ένα κλικ πιο πίσω από τους προκατόχους τους και ειδικά σε μια σειρά τελικών, αλλά ακόμα και στην καθημερινή προπόνηση, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο.

Όσον αφορά τα θετικά, αρχίζουμε με πρώτο και καλύτερο αυτό της επιστροφής του Μίταρ Τζούριτς. Ο διεθνής διαγώνιος μετά από μεγάλη καριέρα σε Ιταλία, όπου έφτασε στο σημείο να είναι βασικός στην τεράστια Τρεντίνο, δίπλα σε Χουαντορένα και Καζίτσκι, στα 29 του γυρίζει στην χώρα που μεγάλωσε έτοιμος να δώσει απαντήσεις σε όσους πιστεύουν πως από τόσο μικρός θεωρείται παλαίμαχος μόνο και μόνο επειδή πέρσι στη Βερόνα έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός λόγω τραυματισμού. Ο υγιής Τζούριτς είναι σαν τον Σμιτ, δεν έχει αντίπαλο, ειδικά στο πρωτάθλημά μας και με το κίνητρο να είναι τεράστιο, είναι λογικό να περιμένουν πολλά από αυτόν. Ο Τζούριτς είναι ο ορισμός του ηγέτη, ενώ μέσα στο γήπεδο μπορεί να βοηθήσει εκτός από την επίθεση και στο μπλοκ, ενώ έχει το πάθος να ξεσηκώσει τους συμπαίκτες του. Το πιο σημαντικό από όλα είναι πως όπως τονίζει, θέλει να συνδυάσει την επιστροφή του στην Ελλάδα με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και αν ξαναλέμε είναι υγιής θα αποτελέσει το μεγάλο... όπλο του ΠΑΟΚ.

Σημαντική είναι και η απόκτηση του Ντίμα Φιλίποφ. Ο 28χρονος πασαδόρος που έκανε μεγάλη καριέρα στον Ολυμπιακό κατακτώντας τίτλους, γυρίζει μετά το πέρασμά του σε Πολωνία και Ρουμανία στην χώρα μας για λογαριασμό του μεγάλου αντιπάλου της πρώην ομάδας του. Και ο Ντίμα πέρασε πολλά με τους τραυματισμούς και η περίπτωσή του έχει πολλά κοινά με του Τζούριτς. Θέλει και αυτός να δώσει απαντήσεις, πρώτα από όλα στον ίδιο του τον εαυτό και σίγουρα από τον μέτριο στο μεγαλύτερο μέρος του πρωταθλήματος, Βάλκιερς αναμένεται να είναι καλύτερος, ενώ μην ξεχνάμε πως από πίσω του υπάρχει και ο Τερζής που στα 39 του γίνεται κάθε χρόνο και καλύτερος.

Όσον αφορά τις άλλες τρεις μεταγραφές, με τους Μαρκέζ και Όκολιτς οι Θεσσαλονικείς δυναμώνουν πάρα πολύ στο κέντρο και μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τους μεγάλους τους αντιπάλους. Ο Σέρβος και μόνο που είναι διεθνής σε αυτή την Εθνική φτάνει να δείξει την αξία του και σίγουρα αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο για τον ΠΑΟΚ, ενώ ο συμπατριώτης του Γκόμεζ έχει το πλεονέκτημα πως μπορεί να παίξει και ως διαγώνιος, ξεκουράζοντας έτσι και τον Τζούριτς, ενώ μην ξεχνάμε πως υπάρχει και ο πάντα τίμιος Τακουρίδης. Τέλος για τον Γκόρτσιανουκ απλά θα αναφέρω πως ο καλός Γκόρτσιανουκ θα κερδίσει άνετα θέση βασικού, είτε αυτή του Σαφράνοβιτς, είτε αυτή του Χιμένεθ. Αν μάλιστα ο 32χρονος ακραίος δεν είχε περάσει σοβαρές περιπέτειες με την υγεία του, θα μιλούσαμε για παικταρά.

Πραγματικά δύσκολα τα προγνωστικά

Βλέποντας πάντως και τις δύο ομάδες, η αλήθεια είναι πως τα προγνωστικά μόνο εύκολα δεν είναι, από την στιγμή που είμαστε σίγουροι πως τα ρόστερ θα αλλάξουν όταν κρίνονται οι τίτλοι. Ο Ολυμπιακός αν ο Σμιτ είναι υγιής και οι Κουμεντάκης με τον Φράγκο δείξουν ότι και πέρσι σε ΠΑΟΚ και Κορέα αντίστοιχα, δείχνει να έχει ένα μικρό προβάδισμα. Και λέμε μικρό γιατί μην ξεχνάμε πως απέναντι υπάρχει ένας Τζούριτς που αν με την σειρά του είναι υγιής τότε ακόμα και μόνος του μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες. Προσωπικά θα περίμενα να δω τις αλλαγές του Ιανουαρίου, αν ήταν να ποντάρω κάπου. Μέχρι τότε ας χαρούμε το θέαμα που αναμένεται να μας προσφέρουν τόσο οι δύο αυτές ομάδες, όσο και οι υπόλοιπες, σε ένα πρωτάθλημα που αναμένεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον...

ΥΓ: Πόσο πιο ωραίο θα ήταν το πρωτάθλημα με τις 10 ομάδες και χωρίς δύο ρεπό. Αλλά οι φωστήρες της ΕΣΑΠ μια σοβαρή απόφαση ήταν να πάρουν και δεν το έκαναν.

ΥΓ1: Μεγάλο πράγμα να δείχνει το πρωτάθλημα η ΕΡΤ. Θα χαρούμε βόλεϊ και το άθλημα θα μπει σε όλα τα σπίτια. Και πέρσι έγινε, αλλά φέτος υπήρξαν και καλύτερες κινήσεις.

ΥΓ2: Καλή χρονιά να έχουμε με όσο γίνεται πιο όμορφο θέαμα, μεγάλες κόντρες, συγκινήσεις και φυσικά χωρίς επεισόδια και χαζές αντεγκλήσεις όπως αυτές που υπήρξαν μεταξύ «αιωνίων» με αφορμή την διατήρηση της τιμωρίας των «πρασίνων».