Να το χαρεί κόντρα στην Τρεντίνο και όπου βγει...

Από την αρχή που είχε γίνει γνωστό πως αν ο Ολυμπιακός έφτανε ως και τον ημιτελικό του CEV Cup θα αντιμετώπιζε την Τρεντίνο, ο βασικός στόχος των «ερυθρολεύκων» ήταν αρχικά να προκριθούν ως εκεί και μετά να παλέψουν για το θαύμα. Και δυστυχώς για τους Πειραιώτες, αλλά και κάθε ελληνική ομάδα, το θαύμα δεν είναι υπερβολή, αλλά η πραγματικότητα.

Αυτή την στιγμή οι Ιταλοί δείχνουν ανίκητοι. Είναι στην 2η θέση του καμπιονάτο έχοντας 3 βαθμούς διαφορά από την πρώτη Περούτζια του τεράστιου Λεόν και μην ξεχνάμε πως τον Δεκέμβρη κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων αφήνοντας εκτός «θρόνου» την κάτοχο των έξι τελευταίων Champions League Ζενίτ και την επίσης πανίσχυρη Λούμπε (την κέρδισε στον τελικό) των Χουαντορένα και Σιμόν.

Στην Πολωνία μάλιστα η Τρεντίνο ήταν στιγμές που έπαιξε το απόλυτο βόλεϊ, καθώς δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν πως δύσκολα συναντάς μία ομάδα που να είναι τόσο δυνατή σε άμυνα αλλά και σε επίθεση. Είναι αυτό που λέμε ο ορισμός της ομάδας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως της λείπουν μεγάλοι παίκτες, κάτι που την κάνει ακόμα πιο επικίνδυνη για κάθε αντίπαλο.

Αυτό σημαίνει πως ο Ολυμπιακός έχει ελάχιστες πιθανότητες πρόκρισης; Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, θα λέγαμε από ελάχιστες ως μηδαμινές, καθώς χωρίς δόση υπερβολής αν πάρει ένα σετ θα είναι έκπληξη, αν πάρει νίκη τεράστια έκπληξη και αν πάρει την πρόκριση θαύμα. Για την πρόκριση μάλιστα θα μιλάμε για την μεγαλύτερη επιτυχία που έχει υπάρξει από σύλλογο της χώρας μας στο συγκεκριμένο άθλημα. Και το λέμε αυτό γιατί αυτή την εποχή το επίπεδο στο βόλεϊ της χώρας μας έχει πέσει κατακόρυφα, την στιγμή που οι Ιταλοί έχουν αρχίσει να γίνονται και πάλι κυρίαρχοι στην Ευρώπη αφήνοντας πίσω τους, τους Ρώσους.

Η πρώτη εξάδα (επτάδα μαζί με τον λίμπερο), πραγματικά τρομάζει και σε αυτήν έχουμε αναφερθεί πολλές φορές, αλλά αξίζει ακόμα μία. Πασαδόρος είναι ο Σιμόνε Τζιανέλι, το παιδί θαύμα του Ιταλικού βόλεϊ. Ο άνθρωπος που από τα 17 του είναι στην «σκουάντρα ατζούρα» και που πλέον μόλις στα 22 του θεωρείται ένας από τους πέντε καλύτερους παίκτες στην θέση του. Τρομερά ώριμο παιχνίδι για την ηλικία του, ενώ λόγω ύψους (2.05) είναι πολύ καλός στο μπλοκ και εξαιρετικός στο σερβίς. Άξιος διάδοχος του Βούλο και αυτό από μόνο του τα λέει όλα.

Απέναντί του στην διαγώνιο βρίσκεται ο Λούκα Βετόρι, ένας παίκτης που σίγουρα δεν έχει το όνομα του Ζάιτσεφ αλλά θεωρείται και όχι άδικα από τους πλέον αποτελεσματικούς στο πρωτάθλημα. Στα 27 του ο ύψους 2.02 διαγώνιος είναι έτοιμος να δείξει πως μπορεί να γίνει ηγέτης μιας τόσο μεγάλης ομάδας και ως τώρα τα καταφέρνει μια χαρά. Φυσικά και δεν είναι ο βαρύς διαγώνιος που θα σου πάρει ένα παιχνίδι μόνος του, αλλά δένει απίστευτα με όλη την ομάδα, κάτι που άλλωστε ήθελε να κάνει ο Λορεντζέτι.

Η μεγάλη δύναμη της Τρεντίνο είναι τα άκρα της, εκεί που δεσπόζουν οι παρουσίες των Ούρος Κοβάσεβιτς και Άαρον Ράσελ. Ο Σέρβος στα 25 του έχει γίνει ο ηγέτης της Εθνικής του ομάδας, καθώς μπορεί ο Ατανασίεβιτς να είναι ο πρώτος σκόρερ, αλλά η απόδοσή του στα παιχνίδια των «πλάβι» κρίνει το αποτέλεσμα. Είναι από αυτούς που βλέπεις και αμέσως λες πως ξέρει πολύ βόλεϊ. Στην υποδοχή την... κολλάει την μπάλα και στην επίθεση παρότι το στυλ του δεν είναι και το πιο θεαματικό είναι πραγματικά ασταμάτητος. Χτυπάει με το αριστερό και θεωρείται όχι άδικα ένας από τους καλύτερους στο κόσμο στο να σου παίρνει μπλοκ άουτ, ενώ και στο σερβίς στην καλή του ημέρα μπορεί να «διαλύσει» την αντίπαλη υποδοχή.

Ο δεύτερος ακραίος είναι ο Αμερικανός Άαρον Ράσελ. Ένα από τα μεγάλα ταλέντα της Εθνικής των ΗΠΑ και από τους πιο θεαματικούς παίκτες στην θέση του. Το γιατί θα το δούμε και στην Ελλάδα από κοντά, μιας και χτυπάει κυριολεκτικά πάνω από το μπλοκ με την επίθεσή του να γίνεται από τα 3.60. Στην ημέρα του και αυτός είναι ασταμάτητος, αλλά η διαφορά του από τον Κοβάσεβιτς είναι η διάρκεια η οποία του λείπει, αν την βρει τότε σύντομα θα βρεθεί ακόμα και στην πεντάδα στον κόσμο στην θέση αυτή με τέτοιο χτύπημα που έχει.

Στο κέντρο πάλι υπάρχει ο Κανταλέρο και ο Λίσινατς. Ο πρώτος είναι ένας καλός κεντρικός, αλλά όχι κάτι φοβερό. Είναι στο ρόστερ της Ιταλίας, αλλά όχι στο βασικό της σχήμα και από τους 7 είναι αυτός που δύσκολα θα σε κάνει να σκεφτείς τρόπους να τον αντιμετωπίσεις, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει πως είναι κακός. Κάθε άλλο θα λέγαμε.

Όσο για τον Σέρβο κεντρικό και μόνο που συγκαταλέγεται μέσα στην δεκάδα (για να μην πούμε πεντάδα) στον κόσμο στην θέση αυτή τα λέει όλα. Ο Λίσινατς έκανε μεγάλη καριέρα στα γήπεδα της Πολωνίας και στην Τρεντίνο θέλει να κάνει το βήμα παραπάνω. Με ύψος 2.05 είναι εξαιρετικός όχι μόνο στο μπλοκ, αλλά και σε επίθεση και σερβίς και δεν είναι λίγοι όσοι λένε πως είναι το κομμάτι που έλειπε στο... παζλ της ιταλικής ομάδας για να της αλλάξει επίπεδο, κάτι που φάνηκε και στο παγκόσμιο συλλόγων, με την μεταγραφή του το καλοκαίρι να είναι στο top-5.

Κλείνουμε στην αναφορά μας στην Τρεντίνο με τον Ζένια Γκρεμπενίκοφ, όπου τα λόγια πραγματικά είναι περιττά. Μιλάμε για έναν από τους καλύτερους αν όχι τον καλύτερο, λίμπερο του κόσμου. Τον άνθρωπο που μετά τον Βραζιλιάνο Σέρτζιο, έγινε απόλυτος σταρ σε μια θέση που ελάχιστοι είναι αυτοί που ξεχωρίζουν σε τέτοιο βαθμό. Στα 28 του ο Γάλλος είναι ο απόλυτος σταρ της θέσης αυτής στον κόσμο και χαίρεσαι να τον βλέπεις και για το παιχνίδι του, αλλά κυρίως για το πάθος που βγάζει στο τάραφλεξ.

Βλέποντας την εξάδα της Τρεντίνο σημαίνει πως ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να το παλέψει; Όχι βέβαια. Και πρέπει να το παλέψει και κυρίως πρέπει να το χαρεί. Είναι ευκαιρία για όλους τους Πειραιώτες το ότι αντιμετωπίζουν μια τόσο μεγάλη ομάδα και στο μυαλό τους θα πρέπει να έχουν πρώτα από όλα το να το διασκεδάσουν από τον πρώτο έως τον τελευταίο πόντο. Να τα δώσουν όλα και όπου βγει. Αγωνιστικά το αδύνατο σημείο των Ιταλών είναι ο δεύτερος κεντρικός, αλλά δυστυχώς για τους «ερυθρόλευκους» δείχνει να είναι και το μοναδικό. Οπότε επανερχόμαστε στο προηγούμενο. Ο Ολυμπιακός κόντρα σε μια τέτοια υπερδύναμη δεν έχει να χάσει τίποτα, γιαυτό πρέπει όλοι να το χαρούν και όπου βγει εξαντλώντας την κάθε πιθανότητα που έχει για το θαύμα της πρόκρισης...

ΥΓ: Μην μπερδεύεστε με τα προηγούμενα χρόνια αναφορικά με τις διαφορές που υπάρχουν με συλλόγους όπως η Τρεντίνο. Τότε που οι ομάδες μας χτυπούσαν στα ίσια τις ιταλικές και διεκδικούσαν ευρωπαϊκούς τίτλους. Πλέον οι γείτονες έχουν ξεφύγει, επειδή και εμείς βέβαια μείναμε στάσιμοι. Οπότε πιστέψτε με, αυτό για το θαύμα σε πιθανή πρόκριση Ολυμπιακού δεν είναι υπερβολή, αλλά η πραγματικότητα.

ΥΓ1: Σκεφτείτε μόνο πως η Ραβέννα την οποία οι Πειραιώτες κόντραραν στον περσινό τελικό του Challenge Cup, αλλά έχασαν και τις δύο φορές με 3-1 βρίσκεται μόλις στην 9η θέση του πρωταθλήματος με την διαφορά της από την Τρεντίνο να είναι στους 19 βαθμούς μετά από 22 αγωνιστικές...

ΥΓ2: Χειρονομίες παικτών, αποβολές και σκέψη για αποχώρηση ομάδας στην Πυλαία, άναμμα τριών καπνογόνων και διακοπή 20 λεπτών σε Κυψέλη. Το λες και έντονο Σάββατο στο πρωτάθλημά μας...