Είναι αλήθεια. Έχουν περάσει 17 χρόνια από την τελευταία φορά που τενίστας με καταγωγή από τις ΗΠΑ κατακτούσε Grand Slam. Στο απλό γιατί στο διπλό οι αφοί Μπράιαν τα σάρωσαν...

Ο τελευταίος των Αμερικανών είναι ο Άντι Ρόντικ. Ένας παίκτης που είναι ένα χρόνο μικρότερος από τον Ρότζερ Φέντερερ που έχει σταματήσει εδώ και χρόνια να παίζει τένις κυρίως λόγω τραυματισμών.

Τίτλος στη Νέα Υόρκη

Η κούπα σε Grand Slam που σηκώθηκε τελευταία φορά από χέρια Αμερικανού θα ήταν το US Open το 2003, φυσικά στη Νέα Υόρκη.

Ο Άντι Ρόντικ είναι στο Νο4 της παγκόσμιας κατάταξης και θα παίξει για πρώτη φορά σε τελικό Grand Slam στο US Open 2003. Ήταν 21 ετών και θα στεφτεί νικητής.

Στον τελικό επικρατεί με 6-3, 7-6 (2), 6-3 του Χουάν Κάρλος Φερέρο ο οποίος εκείνη την εποχή είναι στο Νο3.

Η άνοδος στο Νο1

O Xoυάν Κάρλος Φερέρο στις 8 Σεπτεμβρίου 2003 παρά την ήττα του στον τελικό του US Open θ' ανέβει από το Νο3 στο Νο1.

Θα παρεμείνει στην κορυφή για 8 εβδομάδες και θα δώσει την θέση του στον Άντι Ρόντικ. Η αλλαγή θα γίνει στις 3/11 και ο Αμερικανός θα μείνει εκεί για 13 εβδομάδες.

Είναι ο τελευταίος Αμερικανός που έφτασε στο Νο1. Μετά ακολούθησε η εποχή Φέντερερ (2/2/2004).

Ο κακός του δαίμονας

Ο Ρότζερ Φέντερερ ήταν ο άνθρωπος που δεν επέτρεψε στον Άντι Ρόντικ να πανηγυρίσει όσους τίτλους θα μπορούσε να έχει πάρει βάσει του ταλέντου του.

Έχουν ένα χρόνο διαφορά (μεγαλύτερος ο Φέντερερ) και ο Αμερικανός θα πέσει πάνω του και θα δεινοπαθήσει.

Σε 24 αγώνες θα τον κερδίσει μόλις 3 φορές.Βέβαια αυτοί που έμειναν στην ιστορία ήταν οι 4 τελικοί σε Grand Slam. Τους έχασε όλους ο Ρόντικ.

Ηττήθηκε στο Wimbledon το 2004, το 2005 και το 2009 και στο US Open το 2006. Έτσι έμεινε με έναν τίτλο Grand Slam στην καριέρα του.

Η κυριαρχία στη προ Ρόντικ εποχή

Οι Αμερικανοί έχουν σαρώσει τα πάντα στα Grand Slam πριν από την εποχή του Άντι Ρόντικ. Μόνο στην open era έχουν 52 τίτλους και είναι στην 1η θέση της σχετικής λίστας.

Όλα αυτά πριν από το 2003. Για πολλά χρόνια κυριάρχησε το δίδυμο του Πιτ Σάμπρας (14) και του Αντρέ Άγκασι (8).

Πριν από αυτούς το κοινό θαύμασε τον Τζίμι Κόνορς (ήταν και ένας από τους πολλούς προπονητής του Ρόντικ), τον Τζίμι Κούριερ και φυσικά τον Τζον ΜάκΕνρο.