• Η ατρόμητη «πριγκίπισσα»
• Τα πρώτα «σύννεφα»
• Η καταγγελία και η εξαφάνιση

Η Σουάι Πενγκ ήταν αυτή που έφερε την «άνοιξη» στο κινεζικό τένις. Ηταν αυτή η οποία άλλαξε πολλά σε μία χώρα όπου το καθεστώς ελέγχει τα πάντα.

Η Πενγκ έγινε η πρώτη Κινέζα που έφτασε στο Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης, έστω και στο διπλό. Έγινε η πρώτη που κέρδισε τίτλους σε grand slam (Roland Garros και Wimbledon) και απέκτησε δόξα στην πατρίδα της.

Το γεγονός αυτό το εκμεταλλεύτηκε. Αν και σε νεαρή ηλικία, είχε… τολμήσει να υψώσει το ανάστημά της και να κάνει ότι ήθελε με την ζωή της. Και αυτό οδήγησε σε κόντρες με την Κινεζική ομοσπονδία τένις. Η ομοσπονδία προσπάθησε να έχει τον έλεγχο της καριέρας της. Να ελέγχει τη ζωή της, με ποιον προπονείται, με ποιον βγαίνει έξω, ποιος την προσέχει. Όμως προσπάθησε να ελέγχει και την καριέρα της. Προσπαθούσε να της επιβάλει σε ποια τουρνουά θα αγωνιστεί, πόσα χρήματα θα μπορούσε να κρατήσει από τα έπαθλα που κέρδιζε… Η ίδια όμως σήκωσε το ανάστημά της και αποχώρησε από την ομοσπονδία.

Τους άφησε με τις απειλές στο… χέρι, μαζί με άλλους δύο τενίστες. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν η Λι Να, η τενίστρια που για δύο χρόνια ήταν σε «αργία» από την ομοσπονδία της και όταν επέστρεψε κέρδισε δύο grand slam στο μονό (Roland Garros, Australian Open).

Η ατρόμητη «πριγκίπισσα»

Μαζί έφεραν από τα τουρνουά μια εικόνα δύο σύγχρονων Κινεζών, εξωστρεφείς, με χιούμορ και σπουδαία αθλητικά προσόντα. Η Λι όταν αποσύρθηκε αφοσιώθηκε στην οικογένειά της, όμως η Πενγκ ακολούθησε άλλο μονοπάτι. Με την ομοσπονδία -η οποία λειτουργούσε με τις πλάτες της κυβέρνησης- να της παίρνει το 50% από τα κέρδη της με το «έτσι θέλω», η Πενγκ απείλησε να τερματίσει την καριέρα της. Η ομοσπονδία, αναγνωρίζοντας πως πρόκειται για το μοναδικό καλό «χαρτί» της στο παγκόσμιο τένις, έκανε πίσω. Η Πενγκ ήταν ένα «αγκάθι» που δεν τολμούσαν να το τραβήξουν από την σάρκα τους. Και αυτό την έκανε να νοιώθει ατρόμητη.

Η Πενγκ είχε μάθει να είναι μαχήτρια. Από τα 12 της όταν χρειάστηκε να κάνει επέμβαση για να διορθωθεί ένα πρόβλημα που είχε στην καρδιά της. Από τα 8 της είχε πιάσει ρακέτα και δεν σκόπευε να την αφήσει. Πήγε στην Τιανζίν, στο «κέντρο» του τένις στην πατρίδα της όπου για όσους και όσες μπαίνουν εκεί μέσα, η αποστολή είναι μία: να φέρουν δόξα και φήμη στην πατρίδα τους.

Κατάφερε να πάει τρεις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες: το 2008 στο Πεκίνο, το 2012 στο Λονδίνο και το 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Δεν κέρδισε μετάλλιο, αλλά το 2013 κέρδισε το διπλό στο Wimbledon και την επόμενη χρονιά στο Roland Garros. Και αφού έγινε η πρώτη Κινέζα που έφτασε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης απέκτησε το παρατσούκλι «η Κινέζα πριγκίπισσα».

Τα πρώτα «σύννεφα»

Το 2017 άρχισαν τα προβλήματα στην καριέρα της. Η παρτενέρ της στο διπλό, Αλισον Βαν Ουϊτβαντσκ, αποχώρησε, με τις φήμες να αναφέρουν πως η Πενγκ της ζήτησε να δηλώσει τραυματίας στο Wimbledon ώστε να παίξει με την Σάνια Μίρζα. Η Πενγκ φέρεται να πρόσφερε και χρήματα στην Βελγίδα προκειμένου να αποχωρήσει, όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά.

Αποκλείστηκε από τους αγώνες για απόπειρα εκβιασμού και έμεινε έξι μήνες εκτός αγώνων, πληρώνοντας και πρόστιμο 10.000 δολαρίων. Στο ενδιάμεσο υπήρχαν και οι εκβιασμοί κατά της ομοσπονδίας της πατρίδας της, που υπέκυπτε στα «θέλω» της προκειμένου να μην αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

Η καταγγελία και η εξαφάνιση

Αυτός ο ατρόμητος χαρακτήρας της φάνηκε προς στιγμήν και όταν κατήγγειλε τον Ζανγκ Γκαολί, έναν εκ των ισχυρότερων ανθρώπων του κυβερνώντος κόμματος στη Κίνα, για βιασμό. Η καταγγελία έγινε μέσω σόσιαλ, όμως κατέβηκε μέσα σε… 34 λεπτά και από τότε η Πενγκ «εξαφανίστηκε».

Ακόμη και όταν εμφανίστηκε, το προφίλ της με το οποίο δείχνει να μίλησε στον πρόεδρο της ΔΟΕ, Τόμας Μπαχ (ο οποίος συνεργάζεται με τον φερόμενο βιαστή της λόγω των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο το 2022) δεν συνάδει με την δυναμική αθλήτρια που όλοι γνώριζαν. Μια φωτογραφία της στο πίσω μέρος και αμέτρητα λούτρινα για να δείξει πως βρίσκεται σε… χαρούμενο μέρος, είναι μια εικόνα που δεν έχει πείσει κανέναν. Πώς να πείσει όταν λίγες ημέρες πριν έχει πει ανοιχτά πως Κινέζος αντιπρόεδρος της χώρας την βίαζε;

Οι φόβοι πως ότι λέει και ότι κάνει είναι ελεγχόμενο από την κυβέρνηση, έχουν αυξηθεί και η ίδια με εξαίρεση την ΔΟΕ, δεν έχει βγει να μιλήσει πουθενά αλλού. Λέει πως θέλει την ησυχία της, όμως όλος ο πλανήτης «βλέπει» πως φοβάται να μιλήσει. Και όσο είναι σε κινεζικό έδαφος δείχνει εξαιρετικά απίθανο να συμβεί πλέον κάτι διαφορετικό.

Το θέμα της έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις και η υπόθεση είναι ένα «αγκάθι» για την Κίνα, από το οποίο προσπαθεί να απαλλαχθεί και να πείσει την Δύση πως τίποτε δεν τρέχει. Ένα «αγκάθι» που πάντα δημιουργούσε προβλήματα από την πλευρά της Πενγκ. Τώρα, το «αγκάθι» έχει περάσει στην άλλη πλευρά, αυτή της τενίστριας. Που κανείς δεν ξέρει ακόμη κάτω από τις συνθήκες (τρόμου και φόβου) ζει…