Δυστυχώς «φουρνιά» σαν του 2004 δύσκολα θα ξαναβρούμε

Φινλανδία – Ελλάδα με πριμ 5%*, ακόμα καλύτερες αποδόσεις και 190+ ειδικά στοιχήματα! (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Ο «Τυπάρας» δεν μιλά συχνά. Πάντα προτιμούσε να μιλά στο γήπεδο – όπως έλεγε και ο ίδιος – παρά στον κόσμο και στους δημοσιογράφους. Το ίδιο συνεχίζει και τώρα, που κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, παρότι πλέον δεν μπορεί να δείξει την αξία του μέσα στοn αγωνιστικό χώρο.

Ο Γιώργος Καραγκούνης λοιπόν, μίλησε στο Διεθνές Σχολείο των αθλητικών συντακτών στην Αρχαία Ολυμπία και είπε πολλά και άκρως ενδιαφέροντα. Εγώ θα κρατήσω δύο αποστροφές του λόγου του, οι οποίες πιστεύω ότι είναι άξιες αναφοράς και σχολιασμού, ειδικά τώρα που έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για την ικανότητα του Σκίμπε, αλλά και για την πορεία της Εθνικής ομάδας στο Nations Leagu.

Καταρχήν σε ερώτηση για την ομάδα του 2004, είπε: «Πετύχαμε πολλά σπουδαία πράγματα αυτά τα 12 χρόνια, επειδή ήμασταν ομάδα. Η αλήθεια πάντως είναι ότι υπήρχαν πολλοί μεγάλοι ποδοσφαιριστές που θα μπορούσαν να παίξουν σε όλες τις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης. Η δική μας φουρνιά έτυχε να έχει ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας και μεγάλες προσωπικότητες μαζί. Ο καθένας στην ομάδα του ήταν ηγέτης, είχε παραστάσεις και με το βοήθεια του προπονητή μας αυτό το δέσαμε και το βγάλαμε μέσα στο γήπεδο».

Και η δεύτερη ακόμα πιο σημαντική – για εμένα – ατάκα του ήταν για την κατάκτηση του Euro: «Να θυμηθούμε ότι ήμασταν ως ομάδα μέσα στην οκτάδα και τη δεκάδα για παραπάνω από 8 χρόνια. Αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα, μεγαλύτερο κι από το Euro του 2004, γιατί δείξαμε ότι είχαμε συνέχεια και δεν ήταν κάτι στιγμιαίο αυτό το πράγμα».

Πιάνοντας λοιπόν τα όσα είπε ο Καραγκούνης, δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος για το παρόν και το μέλλον της Εθνικής ομάδας. Παρότι υπάρχουν κάποιες παίκτες μεγάλης κλάσης όπως ο Παπασταθόπουλος, ο Μανωλάς και ο Μήτρογλου, η τωρινή γενιά των ποδοσφαιριστών δεν μπορεί να συγκριθεί με τη φουρνιά των παικτών που θριάμβευσαν στα γήπεδα της Πορτογαλίας. Kαι δεν είναι θέμα εάν αποδίδει ή όχι καλό ποδόσφαιρο αυτή η ομάδα, αλλά θέμα αποτελεσμάτων και επίτευξης στόχων!

Με τα καλά και τα κακά τους, δεν έχουμε πλέον ούτε Ζαγοράκη, ούτε Καραγκούνη, ούτε Χαριστέα, ούτε Γιαννακόπουλο, ούτε Δέλλα, ούτε Νικοπολίδη, ούτε Τσιάρτα, ούτε κάποιον από τα παιδιά του Οτο Ρεχάγκελ. Και φυσικά δεν έχουμε ούτε τον «Βασιλιά Οτο», αλλά ούτε και τον Φερνάντο Σάντος στον πάγκο.

Παίκτες και προπονητές με αξία, με σπουδαίες ποδοσφαιρικές παραστάσεις, με ικανότητα να πετύχουν σημαντικές διακρίσεις. Και δεν είναι η γλυκειά ανάμνηση για όσα σπουδαία έχουν συμβεί στο παρελθόν που δημιουργεί το συμπέρασμα αυτό, αλλά όσα πέτυχε εκείνη η ομάδα, που όπως είπε ο Καραγκούνης ήταν για πολλά χρόνια στις 10 καλύτερες ομάδες του πλανήτη.

Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι εάν μπορεί και τι μπορεί να κάνει ο Σκίμπε με αυτή την Εθνική Ελλάδας, αλλά τι επιβάλλεται να γίνει από εδώ και πέρα. Και η επόμενη μέρα της Ελλάδας πρέπει σίγουρα να έχει λίγη από την αστερόσκονη των θριαμβευτών της Πορτογαλίας!

Aπό αυτούς που έβγαλαν την Ελλάδα στους δρόμους, από αυτούς που μπορούν να ξαναβγάλουν τους Ελληνες στους δρόμους, έστω και χωρίς την κατάκτηση ενός Euro…