Αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και διαφωνιών, κάθε φορά που πατάει στο γήπεδο με τη φανέλα της Εθνικής.

Ο Αλέξανδρος Τζιόλης συμπληρώνει αισίως 13 χρόνια ως παίκτης της «γαλανόλευκης», με τον Ότο Ρεχάγκελ να του στέλνει το πρώτο «προσκλητήριο» στις 21 Ιανουαρίου 2006 κι έκτοτε βρίσκεται τακτικά στην επιλογή των παικτών που παίζουν για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

Ο 33χρονος (13/02/85) μέσος της Αλ-Φεϊχά δεν παίζει πια στην Ευρώπη, όμως ο Μίκαελ Σκίμπε εξακολουθεί να τον εμπιστεύεται. Στο UEFA Nations League έχει στελεχώσει το κέντρο της ομάδας, παίζοντας 57’ συνολικά, 12’ στην πρεμιέρα με την Εσθονία και 45’ με την Ουγγαρία, σε αμφότερα τα παιχνίδια ως αλλαγή.

Στα παιχνίδια αυτά κατέγραψε ποσοστό ευστοχίας στις πάσες 76% (35/46 πετυχημένες), δυο κλεψίματα και κανένα τάκλιν, δίχως να δεχθεί κάρτες.

Το ερώτημα που προκύπτει αφορά την αναγκαιότητα της κλήσης του, σε μια εποχή που αναπόφευκτα ο χρόνος επιδρά στο παιχνίδι του, ενώ αγωνίζεται σε μη ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Πολλοί πιστεύουν πως ο άξονας της Εθνικής χρειάζεται «φρεσκάρισμα» σε πρόσωπα και στυλ.

​

Από την άλλη είναι αλήθεια πως μετά τη «χρυσή φουρνιά» του 2004 και την απόσυρση των Μπασινά, Καραγκούνη, Κατσουράνη από την ενεργό δράση, η Εθνική ομάδα στερείται πλήθους λύσεων στα χαφ. Χαρακτηριστικό είναι πως βασικός παίζει ο Κάρλος Ζέκα, που ελληνοποιήθηκε, ενώ και σε επίπεδο Ελπίδων οι παίκτες ακολουθούν είναι οι Καραχάλιος και Γαλανόπουλος, που δεν θεωρούνται καθαρά «6αρια».

Έτσι προκύπτει ο Τζιόλης, έστω κι αν πολλοί αντιδρούν...