608 αγώνες, 271 γκολ, πολλές ομάδες, ακριβές μεταγραφές. Κυρίως όμως η δυνατότητά του να σκοράρει απλά και εύκολα, έχοντας, στα «καλά» του χρόνια, ό,τι χρειαζόταν ένας επιθετικός για να διαπρέψει: ταχύτητα, ένστικο, ακρίβεια και αντοχή.

Σίγουρα δεν ήταν ο καλύτερος, αλλά ο Κρέσπο «κοιτάζει» άπαντες απ’ τη θέση του 3ου σκόρερ όλων των εποχών για την «αλμπισελέστε», κάτω μόνο απ’ τον Μέσι και τον Μπατιστούτα. Εξάλλου, για μια περίοδο αποτελούσε τον πιο ακριβό ποδοσφαιριστή του πλαντήτη, όταν η Λάτσιο «ξηλώθηκε» για να τον αποκτήσει απ’ την Πάρμα το 2000 έναντι 56 εκατομμυρίων ευρώ. Όχι και μικρό κατόρθωμα, ούτε για όλους.

Παίξε νόμιμα από Κινητό και Τάμπλετ στη Vistabet!

Αργεντινή κι αμέσως… Καμπιονάτο

Τα 19 χρόνια καριέρας του Ερνάν Κρέσπο ξεκίνησαν στην Αργεντινή και στη γενέτειρά του, το Μπουένος Άιρες. Εκεί ξεκίνησε να κλωτσά μια μπάλα πάνω σε τοίχους, μέχρι να βρεθεί στις ακαδημίες της αγαπημένης του Ρίβερ Πλέιτ και να δείξει την «πάστα» απ’ την οποία ήταν φτιαγμένος. Πρώτη του σεζόν το 1993-94, όταν σκόραρε 13 γκολ σε 25 συμμετοχές σε ηλικία 18 ετών και τράβηξε πάνω του τα βλέμματα. Κάτι ενδιαφέρον «γεννιόταν» για το ποδόσφαιρο της Αργεντινής κι αυτό δεν το παρατήρησαν λίγοι.

Σίγουρα ένας απ’ αυτούς που το πρόσεξε ήταν ο προπονητής του στους «εκατομμυριούχους», Ντανιέλ Πασαρέλα, αλλά και ο διάδοχός του το 1995, Ραμόν Ντίας. Μέχρι το 1996 ο «Valdanito», προσωνύμιο που είχε πάρει για την ποδοσφαιρική ομοιότητά του με τον Χόρχε Βαλντάνο, είχε αναδειχθεί σε ένα εκ των βασικών «κομματιών» της ομάδας κι ανταπέδωσε με 20 γκολ. Δυο εξ αυτών ήταν στον πρώτο τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες, κόντρα στην Αμέρικα ντε Κάλι. Τότε η Ρίβερ του Αλμέιδα, του Φραντσεσκολι και της… αφεντιάς του κατέκτησε το Έβερεστ του λατινοαμερικανικού ποδοσφαίρου, σηκώνοντας την κούπα.

Εκεί ο Κρέσπο «τερμάτισε» όσα είχε να κάνει στην Αργεντινή. Όντας παράλληλα ασημένιος Ολυμπιονίκης με την «αλμπισελέστε» στην Ατλάντα (σ.σ πρώτος σκόρερ με έξι γκολ) κι έχοντας φτάσει στα 22 του, ήθελε πια να περάσει τον Ατλαντικό και να δείξει στην Ευρώπη την κλάση του. Το αν τα κατάφερε το διηγούνται οι αριθμοί…

Πάρμα και… μπαμ!

Ο Κάρλο Αντσελότι τον υποδέχθηκε στους «παρμέντσι», που έδωσαν 4 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσουν. Τα πράγματα όμως δεν κύλησαν όπως τα περίμενε τόσο ο αλενατόρε, όσο και ο Αργεντινός. Έξι μήνες μετά την άφιξή του στο Καμπιονάτο, ο «Polaco» παρέμενε «παρθένος» στο σκοράρισμα και ο Τύπος αναρωτιόταν που είναι ο επιθετικός που «σάρωνε» με τη Ρίβερ και με την Εθνική Αργεντινής, αλλά και γιατί ο Καρλέτο επιμένει τόσο σ’ αυτόν.

Τελικά πήρε φόρα και δεν σταμάτησε. Έκλεισε την πρώτη του σεζόν στην Ιταλία με §12 γκολ σε 27 αγώνες, με την Πάρμα να τερματίζει δεύτερη, πίσω απ’ τη Γιουβέντους. Οι οπαδοί αναγνώρισαν το πάθος του, όταν του προσέφεραν ένα standing ovation στον εντός έδρας αγώνα με την Κάλιαρι, στο τέλος της σεζόν, ενώ έκτοτε ο Κρέσπο αποτελούσε πρωταγωνιστή στα όσα εκπληκτικά θα κατάφερναν οι «παρμέντσι».

Τη σεζόν 1998-99, με τον ίδιο να σημειώνει 28 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, οι «τζιαλομπλου» κατέκτησαν το Κύπελλο UEFA και το Copa Italia, ενώ ακολούθησε το Super Cup Ιταλίας. Με 26 τέρματα την επόμενη σεζόν και συνολικά 80, η κουβέντα για τους κορυφαίους επιθετικούς της Ευρώπης περιλάμβανε κι εκείνον.

Η Λάτσιο και το ρεκόρ μεταγραφής

Δυστυχώς για την Πάρμα, οι γοητευμένοι με τον Αργεντινό έμεναν κι… εντός ιταλικών συνόρων. Όταν έφτασε η πρόταση των 56 εκατομμυρίων ευρώ το 2000 απ’ την πρωταθλήτρια Λάτσιο, το μεγαλύτερο ποσό που θα δινόταν ποτέ για ποδοσφαιριστή, μαζί με τον Ματίας Αλμέιδα και τον Σέρτζιο Κονσεϊσάο, δεν γινόταν να αρνηθεί. Έτσι, ο Κρέσπο θα μετακόμιζε στη Ρώμη και θα συνέχιζε εκεί το… τροπάριό του.

Ήδη απ’ την πρώτη σεζόν (2000-01) τερμάτισε πρώτος σκόρερ στο Καμπιονάτο με 26 γκολ, όμως κάπου εκεί οι καλές μέρες του στο Ολίμπικο τερματίστηκαν. Κάποιοι τραυματισμοί την επόμενη σεζόν, μαζί με την κακή πορεία της ομάδας έφεραν γκρίνια. Τα οικονομικά προβλήματα του συλλόγου «επέβαλλαν» στον Κρανιότι την πώληση ορισμένων εκ των «αστεριών» του και μετά τον Αλεσάντρο Νέστα, που πωλήθηκε στη Μίλαν, ο Κρέσπο ντύθηκε με τα «νερατζούρι» της Ίντερ για 36 εκατομμύρια ευρώ.

Περασμένα μεγαλεία

Το 2002 έφυγε απ’ τη Λάτσιο, μετρώντας ως τότε 164 γκολ στην καριέρα του. Έκτοτε θα πετύχαινε αρκετά λιγότερα ως το τέλος της καριέρας του (109), με συμπαθητικές σεζόν, αλλά όχι «έξυπνες» επιλογές ομάδων. Στην Ίντερ προσαρμόστηκε άμεσα κι έφτασε ως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 2003, όπου αποκλείστηκε απ’ τη Μίλαν. Παρά τους τραυματισμούς, που γινόταν όλο και συχνότεροι, μπόρεσε να διατηρηθεί σε σχετικά καλό επίπεδο.

Το καλοκαίρι όμως του 2003 πήρε την απόφαση να αφήσει την Ιταλία και το Καμπιονάτο για χάρη της Τσέλσι. Ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς προσέφερε 24 εκατομμύρια ευρώ. Ο Κρέσπο έβλεπε την αξία του ολοένα και να υποχωρεί και προσπαθούσε να σταματήσει την «κατρακύλα», όμως το Λονδίνο δεν αποδείχθηκε το καλύτερο μέρος για εκείνον.

Τα 12 γκολ σε 31 αγώνες δεν ήταν απελπιστικά, όμως φανέρωναν πως βρισκόταν μακριά απ’ τον καλό του εαυτό. Το 2004, εποχή που η Τσέλσι αποκτούσε σχεδόν όποιον ποδοσφαιριστή ήθελε και υποδεχόταν τον Ντιντιέ Ντρογκμπά, δεν «καιγόταν» να κρατήσει τον Αργεντινό, που επέστρεψε ως δανεικός στην Ιταλία για λογαριασμό της Μίλαν.

Μαζί της έπαιξε στον τελικό της Κωνσταντινούπολης απέναντι στη Λίβερπουλ, που όπως φαίνεται, εκτός από εφιαλτικός για τους «ροσονέρι», ήταν και καθοριστικός για τον ίδιο.

«Έλεγα από μέσα μου πως όλα μπορούν να συμβούν. Όλα, όμως σίγουρα όχι όσα τελικά έγιναν. Στο τέλος είχα μουδιάσει, δεν μπορούσα να πιστέψω όσα είχα ζήσει. Αν δεν έβλεπα τον Τζέραρντ να σηκώνει το Τσάμπιονς Λιγκ με τα μάτια μου, ακόμα τώρα δεν θα το είχα πιστέψει», δήλωνε πριν λίγο καιρό στον Guardian. Τα δυο γκολ του, το ένα εκ των οποίων αποτέλεσε «σφραγίδα» της ποιότητάς του και μνημονεύεται ακόμα, έβαλαν μπροστά στο σκορ τη Μίλαν με 3-0 και ο ίδιος έφτασε πολύ κοντά σε έναν θρίαμβο και πιθανώς έναν τίτλο MVP που θα επιβεβαίωνε την «επιστροφή» του στο πάλκο των πρωταγωνιστών. Η τελική έκβαση του αγώνα και η ταπείνωση των Ιταλών κατέστησε τα πάντα υποθέσεις…

Επιστροφές - καταστροφές

Μετά απ’ αυτό, όπου φύγει φύγει, μακριά απ’ το Σαν Σίρο. Η Τσέλσι έψαχνε συμπλήρωμα για τον Ντρογκμπά και ο ίδιος ένα πρωτάθλημα, που του έλειπε ως τότε που ήταν πια 30 ετών! Γυρνώντας ως δανεικός στην Τσέλσι το κατάφερε.

Εκεί δεν «έλαμψε» (13 γκολ σε 42 αγώνες) και ξεκίνησε το «γαϊτανάκι» των δανεισμών. Η Ίντερ τον διατήρησε στο ρόστερ της για τρεις σεζόν ως τέτοιον, έως το 2008, όμως κάθε χρόνο όλο και έπεφταν οι αριθμοί του (40-29-17 συμμετοχές, 20-7-2 γκολ). Η Τζένοα τον απέκτησε στα 34 του, προκαλώντας αίσθηση, όμως πλέον ήταν σαφές πως επρόκειτο για «άλλο» παίκτη. 21 εμφανίσεις, οι περισσότερες ως αλλαγή, και 7 γκολ μετά, το τέλος έμοιαζε πολύ κοντά…

Ευτυχώς για τον ίδιο, αυτό τον βρήκε σ’ ένα μέρος που αγαπήθηκε και «μεγαλούργησε»! Η Πάρμα τον έκανε ξανά «τζιαλομπλου» μετά από 10 χρόνια. Τη σεζόν 2010-11, με 11 γκολ,, ήταν ο πρώτος σκόρερ της, κάτι που αποτέλεσε ρεκόρ για τον σύλλογο μεταπολεμικά, ενώ πλέον είχε φτάσει τα 94, τα περισσότερα από κάθε άλλον στην ιστορία της! Ήταν φανερό πάντως πια πως δεν άντεχε σε επαγγελματικούς ρυθμούς δράσης, μένοντας πια αρκετές φορές εκτός αποστολής και λύνοντας το συμβόλαιό του με την ομάδα που τον τίμησε τον Φεβρουάριο του 2012. 9 μήνες στην Ινδία, έναντι 533.000 ευρώ, έκλεισαν την παρουσία του στα γήπεδα.

Τρίτος all-time στην Αργεντινή

Απ’ το 1995 και το φιλικό με τη Βουλγαρία, έως το ματς του Copa America με την Κολομβία το 2007, ο Κρέσπο «σημάδεψε» την πορεία της «αλμπισελέστε». Σε 64 συμμετοχές πέτυχε 35 γκολ, αριθμός που τον έφερε στη δεύτερη θέση όλων των εποχών, πίσω απ’ τον Γκάμπριελ Μπατιστούτα. Μόλις το 2016 ήρθε ο Λιονέλ Μέσι για να «κατεβάσει» αμφότερους μια θέση στη λίστα, όμως και πάλι το όνομα του «φιγουράρει» ψηλά και θα συνεχίσει για καιρό ακόμα.

Με την Εθνική έπαιξε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα (1996), σε τρια Παγκόσμια Κύπελλα (1998, 2002, 2006) και Copa America (2004, 2007).

Θυμηθειτε τα χρόνια του στα γήπεδα: