Τον περασμένο Μάρτιο έκλεινε τα 30 του χαμένος στο πουθενά, χωρίς ομάδα για όγδοο διαδοχικό μήνα. Την περασμένη Πέμπτη (8/10), έγραψε την 29η συμμετοχή του με την εθνική Γαλλίας κόντρα στην Αρμενία και φαίνεται πως έχει καλές πιθανότητες να είναι στην αποστολή για το Euro 2016. Ο Λασανά Ντιαρά είναι η ζωντανή απόδειξη του «ποτέ δεν είναι αργά».

Αν η 10ετής «εξορία» του από τα πάτρια εδάφη ήταν επιλογή καριέρας, η 5ετής απουσία του από τις αποστολές της εθνικής Γαλλίας ήταν μάλλον η λογική εξήγηση για την κατηφόρα που είχε πάρει μία καριέρα που ξεκίνησε με πολλές προσδοκίες. Ο Λας πήγε το 2005 στην Τσέλσι με την προσδοκία όλων να διαδεχθεί τον Κλοντ Μακελελέ, δύο χρόνια μετά πέρασε ένα περίεργο πεντάμηνο στην Άρσεναλ, πριν αρχίσει να φτιάχνει το όνομά του στην Πόρτσμουθ και να του χτυπήσει την πόρτα η Ρεάλ Μαδρίτης το καλοκαίρι του 2009.

Το 2010 φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα με το εθνόσημο και η μετακόμισή του στην Ανζί δεν του έδωσε τίποτα περισσότερο από μερικά μηδενικά παραπάνω στον τραπεζικό του λογαριασμό, αφού σε ένα χρόνο έφευγε για τη Λοκομοτίβ. Τον Αύγουστο του ’14 ήταν η κόντρα του με τον προπονητή Λεονίντ Κουτσούκ, που του έδειξε την πόρτα της εξόδου όχι μόνο από τη Μόσχα, αλλά από το ποδόσφαιρο γενικά.

Παρά τις φήμες για βρετανικό ενδιαφέρον, ο Ντιαρά εξαφανίστηκε από τον χάρτη και τα ποδοσφαιρικά του ίχνη αγνοούνταν. Η τελευταία φορά που ακούστηκε το όνομά του, ήταν το Φλεβάρη του ’15, με την «παράλογη», όπως την χαρακτήρισαν οι δικηγόροι του, φημολογία που τον ήθελε να βρίσκεται στη Συρία ως τζιχαντιστής.

Η ανακοίνωση της απόκτησής του από τη Μαρσέιγ στις 24 Ιουλίου δεν δημιούργησε ακριβώς ενθουσιασμό στο Βελοντρόμ, όμως ο δυναμισμός στο παιχνίδι του Λας, μπορεί να είναι και η μοναδική αχτίδα αισιοδοξίας για τους Φωκαείς, που βολοδέρνουν στην 16η θέση του βαθμολογικού πίνακα.

«Σαν εργαζόμενος, είχα στερηθεί τα δικαιώματά μου. Σαν ποδοσφαιριστής δούλευα για να κρατηθώ σε καλή κατάσταση. Σαν άνθρωπος, θυμόμουν τις καλές στιγμές. Αυτό ήταν κάτι για να με κρατήσει. Υπήρχαν στιγμές αμφιβολίας, αλλά τώρα απολαμβάνω το ποδόσφαιρο. Ήξερα ότι θα γυρίσω και θα ξαναπαίξω. Πήγα στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Αγγλία και δούλεψα με ανθρώπους που ήξερα, σε παλιές μου ομάδες, που βρήκαν το κουράγιο να με βοηθήσουν. Είμαι δυνατός χαρακτήρας και πρέπει να αφήσω πίσω μου το παρελθόν» δηλώνει ο ίδιος.

Όμως τα καλύτερα δεν είχαν έρθει ακόμη. Οι εμφανίσεις του με τη Μαρσέιγ, έδωσαν την αφορμή στον Ντιντιέ Ντεσάμπ να του δώσει την ευκαιρία. Ο εκλέκτορας των Μπλε, κάλεσε τον Ντιαρά για τα φιλικά με Αρμενία και Δανία και στο πρώτο, στις 8 Οκτωβρίου, βρισκόταν στην αρχική ενδεκάδα, πλάι στους Ματουιντί και Καμπάιγ.

Οι εντυπώσεις; «Μας κάνει πολύ καλύτερους. Με εκείνον, μπορείς να αφεθείς και να παίξεις πιο ψηλά. Φαίνεται σαν να μην έλειψε ποτέ από την εθνική ομάδα» είπε ο Ματουιντί, με τον Καμπάιγ να συμπληρώνει: «Ξέρω ότι ο ανταγωνισμός για τις θέσεις του κέντρου είναι μεγάλος, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος με την επιστροφή του Λας. Είναι ευχαρίστηση να παίζω δίπλα του. Είναι ένα μεγάλο ‘συν’ και γι’ αυτόν και για την ομάδα». Λιγότερο κολακευτικά δεν ήταν και τα σχόλια του Βαράν: «Έκανε σπουδαίο ματς, κέρδισε πολλές μπάλες. Έχει μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι και αυτό είναι ενδιαφέρον για εμάς».

Ο ίδιος πάντως, δείχνει πιο ώριμος από ποτέ και κρατά τον πήχη των προσδοκιών χαμηλά: «Η ομάδα είναι σε καλή κατάσταση. Έρχομαι και προσπαθώ να προσαρμοστώ στο σύνολο. Ξεκίνησα με μία νίκη και αυτό είναι καλό, με κάνει χαρούμενο. Γνωριζόμαστε με τους περισσότερους. Έχουμε παίξει μαζί σε ομάδες και στην εθνική. Θα προσπαθήσω να βάλω τη δική μου πινελιά και να είμαι ο εαυτός μου».

Έχοντας πατήσει το restart στην ποδοσφαιρική του καριέρα, ο Ντιαρά έχει αναγκάσει τον γαλλικό Τύπο να μιλάει ήδη για τις πιθανότητές του να βρεθεί στο Euro 2016 με την αποστολή της εθνικής. Αν το καταφέρει και αυτό, θα έχει επιστρέψει για τα καλά πλέον στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο.