Δεν έχεις χρόνο να παρακολουθήσεις τα στοιχήματά σου; Το αυτόματο Cash Out* σου λύνει τα χέρια! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Όσοι είναι ΑΕΚτζήδες ή παρακολουθούν γενικά την πορεία της ΑΕΚ, βλέπουν Basketball Champions League ή τελοσπάντων έχουν διαβάσει τα τελευταία νέα, έχουν καταλάβει τι είδους παίκτη είναι ο Γκέιμπ Γιορκ.

Ο Λούκα Μπάνκι, που είχε εξετάσει την περίπτωσή του και το καλοκαίρι, ώστε να αντικαταστήσει τον Κέβιν Πάντερ, φρόντισε να τον αποκτήσει τώρα, που η σεζόν του στην G-League με τους Lakeland Magic ολοκληρώθηκε.

Ο Αμερικανός, που αναμένεται στην Αθήνα την Δευτέρα (15/04) και εφόσον όλα πάνε καλά, θα παίξει κόντρα στον Ολυμπιακό, είναι ένας... killer στο παρκέ. Οι περσινές του εμφανίσεις με την φανέλα της Μπαϊρόιτ κόντρα στην ΑΕΚ (20π. κατά μέσο όρο στα 2 ματς των ομίλων), αλλά και η πορεία του γενικά (16.5π., 43.5%τρ.), έκαναν τους ανθρώπους της ομάδας να τον προσέξουν για τα καλά.

@gabeyork32 has signed a contract to play with @aekbcgr for the remainder of their 2018-2019 season. pic.twitter.com/PvprytLCWA

— Lakeland Magic (@LakelandMagic) 12 Απριλίου 2019

Το πόσο παιχταράς είναι και την σημαντική βοήθεια που θα δώσει στην ταλαιπωρημένη από τους τραυματισμούς «Βασίλισσα» έχουν ακουστεί πολλάκις από την ώρα που μαθεύτηκε πως η συμφωνία είναι οριστική. Οι αριθμοί του, άλλωστε, φέτος ήταν στο ίδιο σταθερό επίπεδο: 16.4 πόντοι, 3.1 ριμπάουντ, 3.1 ασίστ, 2.0 κλεψίματα και 37% στο τρίποντο.

Το gazzetta.gr, όμως, αφήνει κατά μέρος τις αγωνιστικές ικανότητες του 25χρονου γκαρντ, που φημίζεται για την ευφυΐα και την εγρήγορσή του - σύμφωνα με παραδοχές ανθρώπων που έχουν δουλέψει μαζί του - και «φωτίζει» άγνωστες πτυχές της ζωής του.

Η απουσία του πατέρα και η... εξάρτηση από την μάνα

Ο Γκέιμπ Γιορκ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο West Covina της Καλιφόρνια και πήγε σχολείο στο Orange Lutheran. Όταν ήρθε ο καιρός να φύγει για το κολλέγιο στην Αριζόνα, ζήτησε από την μητέρα του, Ντέμπορα, να τον ακολουθήσει στο Tuscon. Οι περισσότεροι φοιτητές θέλουν να... ξεφύγουν από την οικογένειά τους, όταν έρθει εκείνη η ώρα. Όχι, όμως, και ο Γιορκ. Και ο λόγος ήταν απλός.

Ο πατέρας του εγκατέλειψε εκείνον, την μητέρα του και τον αδερφό του, Ελάιζα, όταν ήταν δύο ετών. Έκτοτε, η μητέρα του έκανε τρεις και τέσσερις δουλειές, προκειμένου να μεγαλώσει τα παιδιά της σωστά και να μην τους λείψει τίποτα. Ο Γιορκ μπορεί να ήταν μικρότερος από τον αδερφό του, αλλά τον διακατείχε το αίσθημα της ασφάλειας και της προστασίας και δεν ήθελε η μητέρα του να μένει μόνη.

«Μεγάλωσα χωρίς πατέρα και η μητέρα μου είναι πολύ στοργική. Ο αδερφός μου παντρεύτηκε και δεν ήθελα η μητέρα μου να είναι μόνη της. Έχει παίξει τεράστιο ρόλο στη ζωή μου. Έρχεται σε κάθε αγώνα μου από όταν ήμουν 4!», είχε αναφέρει σχετικά σε συνέντευξή του. «Όταν πήγαινα στο σπίτι του κολλητού μου, έβλεπα στο δείπνο μια μαμά κι έναν μπαμπά. Κάθε οικογένεια έδειχνε τέλεια, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως. Δεν μου αρέσει να βλέπω την μητέρα μου μόνη της, αλλά είναι καλά κι έχει περισσότερη πίστη, από όση εγώ. Ήταν δύσκολα στην αρχή, αλλά είμαι καλύτερος άνθρωπος, χωρίς εκείνον. Έχουμε προχωρήσει».

Ο Γιορκ φορούσε το Νο32 στο High School (όπως και στην Μπαϊρόιτ και στην θυγατρική των Μάτζικ) και ήθελε να το φοράει και στο Arizona, αλλά ήταν «πιασμένο», οπότε κατέληξε στο Νο1. Η προτίμηση στο 32 είχε εξήγηση...

«3 συν 2 κάνει 5. Το 2 είναι για την ηλικία που ήμουν, όταν ο πατέρας μου μας εγκατέλειψε. Το 3 είναι για τον αδερφό μου. Οπότε, 2 συν 3 κάνει 5. Είμαι καλύτερος άνθρωπος, χωρίς να είναι ο πατέρας μου εδώ. Παίζω για κάτι μεγαλύτερο από εμένα. Παίζω για την οικογένειά μου. Όταν θα γίνω πατέρας, θα είμαι πάντα εκεί για το παιδί μου. Αυτό ήταν μια υπενθύμιση, για να συνεχίζω μέσα στις δυσκολίες».

Ο «York City», όπως είναι το ψευδώνυμό του, διένυε μεγάλες αποστάσεις για να πηγαίνει σχολείο, αλλά και να ασχολείται με το μπάσκετ. Κάποιες φορές μετά τις προπονήσεις, είτε περίμενε κάποιος να τον γυρίσει, αφού δεν υπήρχαν λεφτά για συγκοινωνίες, είτε θα περίμενε να σχολάσει η μητέρα του από την δουλειά το βράδυ.

Η Ντέμπορα δούλευε από τις 7 το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα πολλές φορές κι ο ίδιος με τον αδερφό του έμεναν στους παππούδες τους, την Βάλερι και τον Ντόναλντ Γιορκ. Πάντα, όμως, έβρισκε χρόνο για όλους τους αγώνες του και έχει ακόμα τα φύλλα με την στατιστική του, από όταν άρχισε να πρωτοπαίζει. Ο παππούς του πήρε τη θέση του απόντος πατέρα και ο Γκέιμπ με τον Ελάιζα πέρασαν 17 χρόνια μαζί στο ίδιο δωμάτιο.

«Ο κύριος λόγος που διάλεξα το Αριζόνα», είχε πει, «είναι επειδή είναι λίγο πιο κοντά στο σπίτι και θέλω να είμαι κοντά στην μητέρα μου και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, για να μπορούν να έρχονται να με βλέπουν». Αρκετά βράδια ο Γκέιμπ έπαιρνε τους συμπαίκτες του και πήγαινε στο μαγαζί που δούλευε η μητέρα του για να δειπνήσουν. Εκείνος δεν ήθελε απαραίτητα να φάει το αγαπημένο του drunk chicken, αλλά περισσότερο να δει ότι είναι καλά η μητέρα του και να της μιλήσει.

Η αγάπη του για τα οικεία του πρόσωπα είναι τέτοια, που στο στήθος του έχει «σημαδέψει» τατουάζ για την μητέρα και τον αδερφό του, με την φράση «For the ones I love» (για εκείνους που αγαπώ), ενώ προερχόμενος από μια βαθιά χριστιανική οικογένεια, στο αριστερό του χέρι έχει τον Εσταυρωμένο Ιησού.

Η μέρα που παραλίγο να χάσει τα πάντα

Μήνες πριν φύγει για το Arizona, τον Μάρτιο του 2012 και στην τελευταία του χρονιά στο High School, ο Γιορκ έζησε την πιο εφιαλτική εμπειρία της ζωής του. Αυτός και η Ντέμπορα επέστρεφαν στο σπίτι, όταν στο δρόμο που ήταν, ένα αμάξι πετάχτηκε μπροστά τους, με αποτέλεσμα να πέσουν πάνω σε ένα τεράστιο τοίχο στον California State Route 55. Τα χρόνια που ο Γκέιμπ πήγαινε σχολείο, η μητέρα του «χρησιμοποιούσε» αυτόν τον δρόμο, καθώς ήταν πιο σύντομος, για να προλαβαίνει κι εκείνη την δουλειά της. Για τρία χρόνια η Ντέμπορα οδηγούσε 60 μίλια από το West Covina ως το Orange. Την τελευταία χρονιά μετακόμισαν σε ένα διαμέρισμα στο Orange County, αφού έχασαν το σπίτι τους.

Τα... αντανακλαστικά της μάνας λειτούργησαν αμέσως και η Ντέμπορα έπιασε στην αγκαλιά της τον Γκέιμπ, την στιγμή που το Chevy Malibu 2007 που οδηγούσε αναποδογύρισε δύο φορές και τελικώς «προσγειώθηκε» κανονικά, χωρίς να χτυπήσει άλλα διερχόμενα αυτοκίνητα. Παντού υπήρχαν γυαλιά και η αίσθηση καμμένου, που προκάλεσε τον φόβο μην έχει ξεσπάσει φωτιά. Ο Γκέιμπ χτύπησε ελαφρά και μπόρεσε να βγει, για να ανοίξει την πόρτα και στην μητέρα του. «Μόλις είδα τον τοίχο, σκέφτηκα ότι θα πεθάνουμε. Έπιασα αμέσως τον Γκάμπριελ και τον κρατούσα. Θυμάμαι να ακούω τα τζάμια να σπάνε. Είχα κλειστά τα μάτια μου. Προσπαθούσα να λέω στον εαυτό μου ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει», είχε αναφέρει η μητέρα του.

Οι δυο τους πήγαν στο νοσοκομείο και ο Γκέιμπ, που συνηθίζει να αναρτά κάπως... διαφορετικά tweets, έγραψε αγχωμένος στις 00:01: «Εγώ και η μητέρα μου είχαμε ένα τροχαίο. Ήταν πολύ άσχημο. Δεν τα πάει πολύ καλά. Προσευχηθείτε για εκείνη παρακαλώ».

Τελικά, όλα πήγαν καλά, αφού οι εξετάσεις δεν έδειξαν τίποτα σπασμένο, ούτε εσωτερική αιμορραγία. Η Ντέμπορα ταλαιπωρείται ακόμα και τώρα από πόνους στον αυχένα, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα, μπροστά σε αυτό που θα μπορούσαν να είχαν πάθει. «Είναι ένα θαύμα το ότι βγήκαμε ζωντανοί. Όταν πέσαμε στον τοίχο, πηγαίναμε με 60-65 χιλιόμετρα. Έπαθα μπλακ άουτ. Σκέφτηκα "μάλλον αυτός είναι ο τρόπος που θα... φύγω". Το να περνάς κάτι τέτοιο στα 18 σου είναι πολύ τρομακτικό», σχολίασε ο Γιορκ.

«Η αστυνομία και η πυροσβεστική δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως την γλιτώσαμε και βγήκαμε ζωντανοί από αυτό. Ακόμα και σήμερα νιώθω ενοχές για ό,τι έγινε. Ως μητέρα, υποτίθεται ότι πρέπει να προστατεύεις το παιδί σου».

Οι πόνοι που αγνόησε κατέληξαν σε... χειρουργείο!

Εβδομάδες πριν το τροχαίο, ο Γκέιμπ Γιορκ πέρασε εσπευσμένα την πόρτα του χειρουργείου.

Ο ίδιος νόμιζε απλά ότι ήταν το στομάχι του, αλλά ήταν κάτι... χειρότερο: Σκωληκοειδίτιδα.

«Το προηγούμενο βράδυ σκόραρα 38 πόντους. Το πρωί ξύπνησα και το στομάχι μου με πέθαινε. Είπα σε ένα φίλο μου να πει στον κόουτς πως δεν θα πάω στην προπόνηση. Περίμενα μέχρι τις 22:00 πριν πάω στο νοσοκομείο. Μέσα σε τρία λεπτά ο γιατρός μου είπε ότι έχω σκωληκοειδίτιδα. Ήταν τρελό!», είπε ο Γιορκ, με την μητέρα του να ρωτάει αν υπάρχει άλλη επιλογή και τον γιατρό να λέει κατηγορηματικά «Όχι, πρέπει να εγχειριστεί τώρα».

Οι έξι εβδομάδες που έπρεπε να μείνει εκτός ήταν πάρα πολλές μπροστά στην ανυπομονησία του να παίξει μπάσκετ. Ο Γκέιμπ ανάρρωσε γρήγορα, αλλά η βιασύνη του να παίξει μπάσκετ, τον άφησε εκτός για πολύ περισσότερο. Την ημέρα που τού δόθηκε το «οκ» να αγωνιστεί ξανά και πριν γυρίσει στην ομάδα του σχολείου του, συμμετείχε σε μια λίγκα με την ομάδα του αδερφού του. «Δεν μου άρεσε που δεν έπαιζα. Αγαπώ το μπάσκετ τόσο πολύ. Είχα παπούτσια μαζί και τους είπα πως καλό θα ήταν να προσπαθήσω λίγο».

Η επιθυμία του αυτή, ωστόσο, είχε και συνέπειες, αφού παραβίασε σχετικό κανονισμό της ομάδας του, που δεν του επέτρεπε να παίξει σε άλλη ομάδα, και τιμωρήθηκε αυτόματα με αποκλεισμό δυο φορές τον αριθμό των παιχνιδιών που είχε παίξει εκτός. Δηλαδή, με την επιστροφή του θα έχανε δύο αγώνες στο High School.

Από την επέμβαση μέχρι και τον αποκλεισμό, ο Γιορκ έχασε έξι παιχνίδια. Όταν γύρισε στην δράση, σκόραρε πάνω από 20 πόντους, αλλά δεν ένιωθε καλά. «Ήταν οι πιο δύσκολοι πόντοι μου. Ένιωσα αμέσως κουρασμένος και δεν ήμουν σε κατάσταση να παίξω, όπως έπαιζα και αυτό ήταν εκνευριστικό. Μού πήρε 2-3 εβδομάδες επιπλέον για να βρω τη φόρμα μου».

«Με όποιο κόστος»

Μιας και το Netflix είναι της... μοδός, όσοι θέλουν μπορούν να παρακολουθήσουν και το ντοκιμαντέρ «At All Costs», στο οποίο ο Γκέιμπ Γιορκ πρωταγωνιστεί.

Το εν λόγω ντοκιμαντέρ, που κυκλοφόρησε το 2016, δείχνει πως είναι να αγωνίζεσαι στην AAU (Amateur Athletic Union, δηλαδή ερασιτεχνική αθλητική ένωση), η οποία μαζεύει τους ελίτ παίκτες των σχολείων, οι οποίοι προσπαθούν να ξεχωρίσουν.

Με τα χρόνια, η Ένωση αυτή έχει κερδίσει μεγάλο έδαφος, παίκτες της γίνονται ακόμα και... σταρ, ομάδες κερδίζουν συνεργασίες με μεγάλα brands, ενώ μαζί της ασχολούνται και οι ΝΒΑers.

Το «At All Costs» παρουσιάζει την... γραμμή που υπάρχει μεταξύ ερασιτέχνη και επαγγελματία αθλητή και κεντρικά πρόσωπα είναι ο Γκέιμπ Γιορκ, του οποίου η εκτόξευση κι η εξέλιξη ήταν εντυπωσιακή, ο Πάρκερ Τζάκσον-Καρτράιτ, που έπρεπε να πάρει τον δύσκολο δρόμο λόγω τραυματισμού κι αντιμετώπιζε τις φιλοδοξίες του πατέρα του, και ο προπονητής του Γιορκ στους Compton Magic, Έτοπ Ούντο-Έμα, ο οποίος είναι από τους καλύτερους του είδους.

«Στην ταινία μπορείτε να δείτε πως... δεν έπαιζα την πρώτη μου χρονιά στο Arizona. Ήταν κάπως μπερδεμένη η κατάσταση, αλλά δεν κρατάω κακία στον προπονητή μου», είχε σχολιάσει ο Γιορκ, ο οποίος μετά την επιτυχία που είχε στο AAU, είδε τα λεπτά του την επόμενη χρονιά στο κολλέγιο να αυξάνονται!

Σπόιλερ: Στο ντοκιμαντέρ θα δείτε και τον Ρικ Πιτίνο, με φανερά πλούσια κόμη.

Το... λιοντάρι με την ευαίσθητη καρδιά

Γεννηθείς στις 2 Αυγούστου το 1993, ο 25χρονος σουτέρ έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά του ζωδίου του, του λέοντος. Περήφανος, επιβλητικός, ρεαλιστής, θέλει να έχει τον έλεγχο και οι άλλοι να τον εκτιμούν. Ακόμα κι αν οι άλλοι έχουν πρόβλημα μαζί του, θέλει να το ξέρει (όπως φάνηκε και στο παραπάνω ντοκιμαντέρ).

Από μικρός είχε την τάση να είναι πολύ απαιτητικός με τον εαυτό του και να βάζει πάνω του μεγαλύτερη πίεση από αυτή που μπορούσε να αντέξει. Έπρεπε να είναι τέλειος σε κάθε παιχνίδι, σε κάθε φάση. Αυτό ήταν κάτι που ανησυχούσε πολύ την μητέρα του. «Είναι τόσο ανταγωνιστικός, που πιέζει πολύ τον εαυτό του. Ποτέ δεν σταματά να προπονείται και πάντα θέλει να παίζει», είχε τονίσει η Ντέμπορα. Αλλά όσο ο ίδιος μεγάλωνε, προσπαθούσε να το αποβάλλει. Άφηνε την πίεση στην άκρη και απολάμβανε το παιχνίδι.

«Όταν μίλαγα με προπονητές κολλεγίων για το τι ήθελα, έλεγα πως ψάχνω ένα κολλέγιο που θα μπορώ να είμαι στο γήπεδο οποιαδήποτε ώρα. Ήθελα να έχω πρόσβαση ακόμα και στις 2 τα ξημερώματα, αν ένιωθα ότι θέλω να σουτάρω. Κι όσο πιο κοντά ήταν στο σπίτι μου, ακόμα καλύτερα», είχε δηλώσει.

Αυτή του η θέληση τον έκανε στο τέλος να έχει στα χέρια του πάνω από 30 υποτροφίες από όλη τη χώρα. Εκείνος κατέληξε στο Arizona, στο οποίο τα πράγματα μπορεί να μην άρχισαν ιδανικά, αλλά τελείωσαν ονειρικά.

Στην τελευταία του χρονιά, έκανε τρεις φορές ρεκόρ καριέρας σε πόντους, με τελευταίο τους 32 πόντους στη νίκη επί του Stanford (94-62), πετυχαίνοντας και 9 τρίποντα, ισοφαρίζοντας έτσι το σχετικό ρεκόρ της ομάδας του. Επίσης, έχει μπει στα βιβλία του κολλεγίου του ως ένας από τους καλύτερους σκόρερ ever.

Βέβαια, παρά τα όσα τρομερά έχει κάνει στο παρκέ όλα αυτά τα χρόνια, το μεγαλύτερο παράσημο το πήρε πριν από λίγο καιρό, ως παίκτης των Lakeland Magic.

Στις 28/03/19 ανακοινώθηκε πως ο Γκέιμπ Γιορκ θα πάρει στα χέρια του το «NBA G-League Jason Collier Sportmanship Award». Πρόκειται για το βραβείο που αντιπροσωπεύει τον παίκτη εκείνον που έχει αρχές και ιδανικά κι είναι σωστός χαρακτήρας, σε συνδυασμό με όσα κάνει αγωνιστικά.

Το ωραίο είναι πως για να καταλήξει αυτή η διάκριση σε αυτόν, έπρεπε να κερδίσει την ψήφο των υπολοίπων παικτών του πρωταθλήματος. Και το έκανε!

Το ακόμα πιο ωραίο είναι ότι έφτιαξε ένα σπίτι σε μια οικογένεια που είχε ανάγκη, ενώ επισκεπτόταν ένα σχολείο στο Polk County και μιλούσε σε μαθητές. Κι αυτά, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και χωρίς να τα διαφημίζει.

«Είμαι ταπεινός άνθρωπος. Δεν βλέπω τον εαυτό μου απλά ως μπασκετμπολίστα. Πολλοί βλέπουν απλά την φανέλα, αλλά είμαι ένα φυσιολογικό παιδί».