Ξέρω ποιος έσκισε τη Χαβάη 5-0! (vids)
Τα «ρετρό ακούσματα» αυτής της εβδομάδας έρχονται πάλι με μικρή καθυστέρηση, αλλά θα με συγχωρήσετε γιατί χρειαζόμουν ...μπόλικο ρεπορτάζ. Πρώτα λίγο μπρεϊνστόρμινγκ και μπόλικο …Μπραουνσβάιγκ με την παλιοπαρέα των έιτις, μετά ψιλή κουβεντούλα με άλλες παλιοσειρές για τις ...παλιές σειρές, μετά ψάξιμο στο γιουτιούμπ («στα μούτρα σου που θα με πεις εμένα γιουτιούμπ», θα έλεγε ο Παππούς), αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας και ιδού το αποτέλεσμα: τα θέματα τίτλων από πιο ...εμβληματικά σίριαλ που μας συντρόφεψαν τα χρόνια προ ιδιωτικής τηλεόρασης. Άντε, και μερικά από τα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής...
Όλοι όσοι μεγαλώσαμε παριστάνοντας τον Στιβ Μαγκάρετ με κοντοπαντέλονο και πιστόλι από ξύλο πεύκου, θα ξεκινούσαμε αυτό το θέμα από το προφανές: το σίριαλ «Χαβάη 5-0» (όχι τη σύγχρονη έκδοση, φυσικά, που δείχνει ο Σκάι) με το μουσικό θέμα που έγραψε ο Μόρτον Στίβενς και άφησε εποχή. Τότε είχαμε βγάλει και ελληνικούς στίχους και το τραγουδούσαμε στις γειτονιές, παίζοντας «κλέφτες κι αστυνόμους»: «Πάμε στη Χαβάη, στ΄ όμορφο νησί, με τον Στιβ Μαγκάρετ πρωταγωνιστή». Μετά βάφτισαν Μαγκάρετ και τον Γιώργο Μαργαρίτη. Καμιά σχέση με το θέμα...
Ένα άλλο σίριαλ που μας μαγνήτιζε από την αρχή, με την ψυχεδελική μουσική του, ήταν βέβαια «Ο Ιππότης της ασφάλτου». Ντέιβιντ Χέισελχοφ ως Μάικλ Νάιτ προ «Μπέιγουοτς», μια Πόντιακ Τρανς Αμ του 1982 ως ΚΙΤΤ και όλοι οι πιτσιρικάδες χαλβαδιάζαμε στην οθόνη ό,τι έβαζε ο καθένας με το νου του. Συνήθως τον ΚΙΤΤ...
Αντίστοιχη απήχηση, αλλά κυρίως στο γυναικείο φύλο, είχε το θέμα τίτλων του σίριαλ «Αυτός, αυτή και τα μυστήρια», με πρωταγωνιστές τον Μπρους Γουίλις και τη Σίμπιλ Σέπερντ. Το παρακολουθούσα περιστασιακά -συνήθως είχε ποδόσφαιρο τέτοια ώρα τα Σάββατα-, αλλά τη χαρακτηριστική μουσική τη θυμάμαι.
Καλύτερα, πάντως, όπως διαπίστωσα κατά την έρευνά μου, θυμόμουν το «σήμα» ενός παλιότερου σίριαλ. «Το μικρό σπίτι στο λιβάδι», μας είχε κρατήσει συντροφιά για πολλά χρόνια και όλοι οι παλιοί θυμόμαστε τη Λώρα Ινγκλς και τα καληνυχτίσματα της οικογένειάς της: «Καληνύχτα, Λόρα», «Καληνύχτα, Τζον Μπόι», «Καληνύχτα, μπαμπά»...
Ένα άλλο παλιό σίριαλ με χαρακτηριστικό ξεκίνημα ήταν «Ο άγιος», με τον Ρότζερ Μουρ -στην προ Τζέιμς Μποντ εποχή- στο ρόλο του Σάιμον Τέμπλαρ. Μην παραξενεύστε πιο κάποια σίριαλ τα βλέπαμε στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 και στις αρχές εκείνης του ΄80, ενώ ήταν αρχαιότερα. Αυτό συνέβαινε τότε. Το τηλεοπτικό σύστημα της κρατικής τηλεόρασης λειτουργούσε με χρονοκαθυστέρηση...
Επίσης χαρακτηριστικούς τίτλους αρχής είχαν δύο πιο κοσμοπολίτικα σίριαλ που είχαν φανατικούς φίλους για αρκετά χρόνια. Η «Δυναστεία» με τη Τζόαν Κόλινς και τη Λίντα Έβανς στα ντουζένια τους, όπως και το «Πλοίο της αγάπης». Θυμηθείτε τα μουσικά τους θέματα...
Πιο επικό σίριαλ, με αντίστοιχο μουσικό θέμα, ήταν οι αγαπημένοι «Βόρειοι και Νότιοι» με τον Πάτρικ Σουέιζι στο ρόλο του Όρι Μέιν, ενώ το ρόλο της «Δυναστείας» μετά τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 «ανέλαβε» η ατελείωτη σαπουνόπερα «Τόλμη και γοητεία», με την Καρολάιν, τον Ριτζ, την Μπρουκ (τι λες τώρα;) και τις τρεχάλες των κοριτσιών μόλις σχολάγαμε μεσημέρι από το Λύκειο, για να δουν τα ερωτοχτυπήματά τους. Πού να μείνει μετά χρόνος για να διαβάσουν και να τις ...ερωτοχτυπήσουμε εμείς;
Περίπου ίδιο, γυναικείο κοινό -και ίδια αποτελέσματα για τα μετεφηβικά ερωτοχτυπήματα- είχε τα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης η σειρά «Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς». Έτσι κι εμείς το ρίχναμε στα «Εξ Φάιλς», με τον Μόλντερ και τη Σκάλι. Κάτι ήταν κι αυτό...
Για το τέλος του αφιερώματος -που μπορεί να αποτελέσει την αρχή ενός άλλου- κράτησα το θέμα από ένα ελληνικό σίριαλ. Ο λόγος είναι ότι θα με «σταυρώσουν» οι παλιόφιλοι αν δεν το βάλω. Θυμηθείτε το σήμα έναρξης από το σίριαλ «Οι Ιερόσυλοι» με τον Θάνο Λειβαδίτη στο ρόλο του δημοσιογράφου Άρη Μαρτέλη. Προσέξτε τους πρωταγωνιστές στους τίτλους. Έχουν πολύ ψωμί. Περισσότερο, πάντως, έχει η επιλογή της μουσικής. Μπορεί σε κάποιους να θυμίζει κάτι από το «Άι μις γιου» του Κώστα Μπίγαλη, ωστόσο το κομμάτι είναι το «Λόβιν, λίβιν εντ γκίβιν» της Νταϊάνα Ρος, από το μακρινό 1978! Βρε, τον Κώστα…
Μέχρι να ξεχάσω εκείνα τα σίριαλ, εγώ, ο Μίλτος, να ΄μια καλά…
Υ.Γ. Αν θυμηθείτε χαρακτηριστικά «σήματα» από άλλα παλιά ξενόγλωσσα σίριαλ, θυμίστε τα και σε εμάς, στα σχόλια παρακάτω...
Υ.Γ.2: Για να μην ξεχνιόμαστε, για το μυθιστόρημά μου, «Είναι στημένο», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εμβιπή (MVPublications) με υπογραφή Χρήστου Ελευθερίου, αλλά και για ό,τι άλλο επιθυμείτε, θα τα λέμε στην ιστιοσανίδα μου στο φέισμπουκ.
Υ.Γ.3: Μέσα στις επόμενες μέρες, οι εκδόσεις Εμβιπή (MVPublications) με υπογραφή Χρήστου Ελευθερίου, θα παρουσιάσουν ακόμα μία επίκαιρη εκδοτική έκπληξη. Μείνετε συντονισμένοι...
