Φέρε και μια φίλη σου μαζί! (vids)

Miltos+
Φέρε και μια φίλη σου μαζί! (vids)
Μια αναδρομή στις κομπανίες της δεκαετίας του ΄80 με τη χρονομηχανή του Μίλτου του Νταλικέρη, στα «ρετρό ακούσματα της Πέμπτης»...

Όπως και την προηγούμενη Πέμπτη, όταν έχασα τα αυγά και τον ...Πασχάλη με το σχετικό αφιέρωμα, έτσι και πριν τα σημερινά «ρετρό ακούσματα», συμβουλεύτηκα για το θέμα τον φίλο μου τον Παππού.

Ο οποίος Παππούς, με τη σειρά του, με παρέπεμψε σε έναν άλλο φίλο μας, μέλος της παλιοπαρέας των έιτις, τον Φώτη και σε ένα μήνυμα που του έστειλε πρόσφατα στο κινητό. Τι του έλεγε;

Πως είδε στο δρόμο μια πιτσιρίκα ...τούμπανο: «Τα είχε τόσο μεγάλα, που έπαθα κρίση ...ισπανικού», του έγραψε -προφανώς δανειζόμενος κάποιο ανέκδοτο του συρμού- κι αμέσως ο Παππούς θυμήθηκε ένα παλιό σουξεδάκι που τραγούδαγε ο Φώτης όταν πάθαινε ανάλογες κρίσεις με ανήλικες: «Είμαι ερωτευμένος με μια 16άρα» των Ζιγκ Ζαγκ.

Οι Ζιγκ Ζαγκ ήταν ένα λαϊκό συγκρότημα που έκανε σημαντική πορεία από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 μέχρι και τα τέλη εκείνης του ΄90, δίνοντας αρκετά σουξέ και σουξεδάκια. Το κομμάτι που τραγούδησε περισσότερο η παρέα μας εκείνη την περίοδο και πιθανότατα κι άλλες παρέες στο λαϊκό ...κλάμπινγκ εκείνης της εποχής, ήταν ένα διαφορετικό, νέας ...τεχνολογίας ζεϊμπέκικο, κλειδί για τις καρδιές των ρομαντικών κοριτσιών: «Φύσηξε έρωτας βοριάς»!

Οι μοδάτοι Ζιγκ Ζαγκ, πάντως, δεν ήταν ούτε το πρώτο ούτε και το μοναδικό συγκρότημα που γνώρισε επιτυχία τη δεκαετία του ΄80, καθώς είχαν μπει στα παπούτσια άλλων λαϊκών σχημάτων της εποχής, τα οποία είχαν ανοίξει το δρόμο. Ήταν οι λεγόμενες «κομπανίες». Μία από αυτές, η «Αθηναϊκή Κομπανία», ήταν αυτή που δανείσει τη μουσική και τις φωνές της στο σίριαλ-σήμα κατατεθέν των έιτις, «Μινόρε της Αυγής», προσφέροντας στο κοινό τόσο κλασικά, ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια σε επανεκτελέσεις, όσο και κάποια δικά της «διαμαντάκια». Ένα από αυτά είναι και το εξαιρετικό, διαχρονικό κατά τη γνώμη μου, «Η ζωή μας τελειώνει». Απολαύστε το...

Μια άλλη κομπανία της εποχής, ήταν η «Οπισθοδρομική», η οποία έμεινε στο μυαλό των φανατικών της ιστορίας της μουσικής και ως «το συγκρότημα από το οποίο ξεκίνησε η Ελευθερία Αρβανιτάκη». Η «Οπισθοδρομική Κομπανία» επίσης έκανε την πορεία της στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι με επανεκτελέσεις και κάποιες δικές της δημιουργίες. Εκείνο το κομμάτι που την «ταύτισε» με το κοινό ήταν το σατιρικό «Κοίτα Μιχάλη μου το χάλι μου». Στο πρώτο από τα δύο βίντεο που ακολουθούν, μπορείτε να δείτε την πιτσιρίκα Ελευθερία Αρβανιτάκη ως μέλος της κομπανίας...

Το λαϊκό συγκρότημα, πάντως, που έκανε τη μεγαλύτερη επιτυχία εκείνη τη δεκαετία, δεν ήταν άλλο από τα «Παιδιά από την Πάτρα». Όταν βγήκε το «Δεν θέλω τη συμπόνοια κανενός» έγινε πάταγος. Και με τις περίφημες «Μπίρες», τα καφάσια άνοιγαν μαζικά. Πολλά μεγάλα σουξέ, αμέτρητες επιτυχημένες επανεκτελέσεις, χρυσοί και πλατινένιοι δίσκοι, μια πορεία που ζήλευαν κορυφαία ονόματα του λαϊκού πενταγράμμου με χρόνια ιστορίας πίσω τους.

Από τα «Παιδιά από την Πάτρα», στην παρέα μας είχαν χτυπήσει φλέβα δύο κομμάτια. Το ένα ήταν από εκείνα που θα μπορούσε να είχε γράψει ο ίδιος ο Παππούς με το βιτριολικό του χιούμορ: «Φέρε και μια φίλη σου μαζί»! Το άλλο είναι από εκείνα τα τραγούδια που «δένουν» τις παρέες. Ο -λιγότερο προβεβλημένος- «Ορχομενός». «Μέσ΄ στης καρδιάς τη συννεφιά και τον καημό, ήρθαν κάτι φίλοι μου απ΄ τον Ορχομενό»!

Στα χνάρια των «Παιδιών από την Πάτρα» πάτησαν μετέπειτα οι Ζιγκ Ζαγκ, οι οποίοι -σύμπτωση;- ξεκίνησαν από το ίδιο μαγαζί, το «Χάραμα» της Πάτρας, ενώ τον ίδιο δρόμο προσπάθησαν να βρουν αργότερα και οι «Παίδες εν τάξει», προσφέροντας κι αυτοί μερικά σουξεδάκια. Θυμηθείτε το «Αστεράκι φωτεινό».

Γενικά τα έιτις ήταν μια εποχή που ευνοούσε, όπως αποδείχθηκε, τέτοιου είδους σχήματα. Οι κομπανίες ήταν ...της μόδας, τόσο ώστε να προσφέρουν ιδέες και για κινηματογραφικές ταινίες. Ποιος ξεχνά τον Μιχάλη Μόσιο ως «Ταμτάκο» στη «Γύφτικη κομπανία»; Τέτοια κινηματογραφικά ...θαύματα πρέπει να μένουν στην ιστορία και η στήλη πάντα φροντίζει γι΄ αυτό!

Μέχρι να δούμε τι θα σκαρφιστεί ο Παππούς για την επόμενη Πέμπτη, εγώ, ο Μίλτος, να΄μαι καλά...

Υ.Γ.: Για να μην ξεχνιόμαστε, για το μυθιστόρημά μου, «Είναι στημένο», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εμβιπή (MVPublications) με υπογραφή Χρήστου Ελευθερίου, αλλά και για ό,τι άλλο επιθυμείτε, θα τα λέμε στην ιστιοσανίδα μου στο φέισμπουκ.