20 Μαρτίου 1966, Γουέστμίνστερ, Λονδίνο. Το σύστημα ασφαλείας του εκθεσιακού χώρου υπολειτουργεί και παραβιάζεται από κλέφτη(-ες), που κατορθώνουν να αποσπάσουν το Τρόπαιο «Ζιλ Ριμε» και να αποδράσουν απ’ το χώρο! Ό,τι δεν κατάφερε η αστυνομία και όσοι ανέλαβαν την εύρεση του το κατόρθωσε ένας σκύλος, ο Πικλς, που κατά τύχη έπεσε πάνω του και γνώρισε την αποθέωση απ’ τον Τύπο!

Η ιστορία του τροπαίου

Επί προεδρίας Ζιλ Ριμέ στην FIFA, πάρθηκε η απόφαση για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ως θεσμός που διοργανώνεται έως σήμερα, αποτελώντας ένα απ’ τα δημοφιλέστερα τουρνουά του πλανήτη. Συγκεκριμένα, το 1928 ο Ριμέ, που παράλληλα ήταν πρόεδρος της γαλλικής ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, προώθησε με επιτυχία την ιδέα του για ένα Κύπελλο που θα απονέμεται στην καλύτερη εθνική ομάδα του κόσμου, σε μια διοργάνωση ανά τέσσερα χρόνια.

Η πρώτη φορά που διεξήχθη ήταν το 1930 στην Ουρουγουάη, που πάντως δεν στέφθηκε από ιδιαίτερη αποτυχία. Η μακρινή απ’ την Ευρώπη χώρα, που αποτελούσε το κέντρο των αποφάσεων, ανέλαβε τη διοργάνωση ως η μοναδική που ανέλαβε το κόστος του ταξιδιού των ομάδων, ενώ και τον ίδιο τον Ριμέ τον γοήτευε το πάθος με το οποίο προσέγγιζαν τόσο το άθλημα, όσο και τη διοργάνωση, οι Ομοσπονδίες των χωρών της Λατινικής Αμερικής.

Τελικά, το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας δεν είχε την αίγλη που του άρμοζε, αυτή που απέκτησε στη συνέχεια, αφού οι σύλλογοι δεν άφησαν τους παίκτες τους να συμμετέχουν, λόγω της απόστασης. Το αεροπορικό υπερατλαντικό ταξίδι δεν ήταν εφικτό στην εποχή εκείνη και ο μόνος τρόπος για να μετακινηθούν οι αποστολές των εθνικών ήταν με πλοίο, που απαιτούσε όμως τρεις μήνες. Οι ομάδες, μη θέλοντας να στερηθούν τους παίκτες τους για τόσο μεγάλο διάστημα, ενώ στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της εποχής, κανείς παίκτης δεν μπορούσε να εγκαταλείψει τη δουλειά του για τόσο μεγάλο διάστημα! Τότε επενέβη προσωπικά ο Ριμέ, που διαπραγματεύτηκε με τις ομοσπονδίες και με τους συνεργάτες του ήρθαν σε συμφωνία με τους εργοδότες των ποδοσφαιριστών πως δεν θα αντικατασταθούν και θα έχουν δουλειά κι αφού επιστρέψουν απ’ το μακρύ ταξίδι. Τελικά, μόνο η Ρουμανία, η Γαλλία, η Γιουγκοσλαβία και το Βέλγιο έδωσαν το «παρών» απ’ την Ευρώπη, ενώ ακόμα κι έτσι αρκετοί απ’ τους καλύτερους της εποχής δεν συμμετείχαν.

Η δημιουργία του τροπαίου που θα δινόταν στο νικητή της διοργάνωσης ανατέθηκε στον Γάλλο γλύπτη Αμπέλ Λαφλέρ. Εκείνος, εμπνευσμένος απ’ την αρχαία θεά της νίκης, Νίκη, εμπνεύστηκε και κατασκεύασε από ασήμι και χρυσάφι, σε μία βάση από ημιπολύτιμο λίθο, το κύπελλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της εποχής. Αρχικά πήρε την ονομασία «Victory», δηλαδή «Νίκη», του αποδοθεί το όνομα του εμπνευστή του όλου εγχειρήματος, Ζιλ Ριμέ.

Η πρώτη -και διασημότερη- κλοπή

Μεταφερόμαστε στο 1966, λίγο πριν τη διοργάνωση στα γήπεδα της Αγγλίας, όπου οι οικοδεσπότες έμελλε να κατακτήσουν για πρώτη και μοναδική φορά ως σήμερα το τρόπαιο. Το «Ζιλ Ριμέ» μεταφέρθηκε στο Λονδίνο απ’ το Μάρτιο και τοποθετήθηκε στον εκθεσιακό χώρο «Methodist Central Hall» του Γουέστμίνστερ, όπου οι φίλαθλοι μπορούσαν να το δουν από κοντά. Εκεί η φύλαξη του αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση: το σύστημα ασφαλεία, που κόστιζε 3 εκατομμύρια λίρες, αρκετές περισσότερες απ’ την αξία του τροπαίου, παραβιάστηκε και τελικά το γλυπτό κλάπηκε!

Ο δράστης κάλεσε στα γραφεία της Τσέλσι και ζήτησε τον πρόεδρο της και παράλληλα πρόεδρο της FA, Τζόε Μιρς, στον οποίο συστήθηκε ως «Τζάκσον». Τον ειδοποίησε πως την επόμενη μέρα στο Στάμφορντ Μπριτζ θα βρίσκεται ένα πακέτο. Εκεί υπήρχε ένα σημείωμα, στο οποίο ανέγραφε τις απαιτήσεις του για να παραδώσει το Κύπελλο, που έφταναν τις 15.000 λίρες, αρκετά μεγάλο ποσό για την εποχή, καθώς κι ένα κομμάτι απ’ το τρόπαιο. Αμέσως το πακέτο μεταφέρθηκε στην αστυνομία, που μίλησε με τον «Τζάκσον» και έκλεισε ραντεβού μαζί του.

Εκεί οι αστυνομικοί κατάφεραν να συλλάβουν τον άνδρα που εμφανίστηκε, ο οποίος όμως με τη σειρά του αρνήθηκε πως ήταν ο δράστης της κλοπής, ισχυριζόμενος πως ήταν ο ενδιάμεσος του αρχηγού της εγκληματικής οργάνωσης «Τhe Pole», του αληθινού καταζητούμενου. Τελικά ο Έντουαρντ Μπέτσλεϊ, όπως ήταν το όνομα του, καταδικάστηκε για άλλα αδικήματα που αποδείχθηκε πως είχε διαπράξει, σε κάθειρξη δυο ετών. Ο πραγματικός δράστης συνέχισε να αναζητείται, δίχως να βρεθεί τελικά ποτέ…

Λίγους μήνες πριν την έναρξη της διοργάνωσης και στο Λονδίνο επικρατούσε πανικός. Το τρόπαιο είχε χαθεί κι άπαντες άρχισαν να καταζητούν τον κλέφτη, όπως επίσης και το ίδιο το πολυπόθητο και μεγάλης αξίας αντικείμενο. Παράλληλα, ανατέθηκε σε γλύπτη να σχεδιάσει ένα ακριβές αντίγραφο, ώστε να γίνει κανονικά η απονομή το καλοκαίρι, σε περίπτωση που ακόμα δεν είχε βρεθεί.

Σκύλος - «ντετέκτιβ»

Τελικώς, οι Άγγλοι γλίτωσαν το κάζο της… χιλιετίας χάρη σ’ ένα σκύλο, ίσως τον διασημότερο εκείνη την εποχή! Την Κυριακή 27 Μαρτίου 1966 ο Πικλς, ένα ασπρόμαυρο κόλεϊ ακολούθησε το αφεντικό του, τον ναυτεργάτη Ντέιβιντ Κόρμπετ, στον κήπο του σπιτιού του στο Νότιο Λονδίνο. Εκεί, ψάχνοντας πίσω απ’ το φράκτη της αυλής, άρχισε να γαβγίζει μπροστά από ένα σωρό με εφημερίδες. Κάτω απ’ αυτές, βρισκόταν ένα χρυσό γλυπτό, το οποίο αποκάλυψε ο Κόρμπετ που έσπευσε το σημείο. Όταν είδε χαραγμένα πάνω σ’ αυτό τα ονόματα «Γερμανία, Ουρουγουάη, Βραζιλία», κατάλαβε πως επρόκειτο για το χαμένο τρόπαιο του Μουντιάλ! Η αστυνομία ερεύνησε το περιστατικό, δίχως κανείς να έχει καταλάβει πως βρέθηκε το τρόπαιο εκει.

Αποθέωση για τον Πικλς!

Αρχικά οι Αρχές τον υποψιάστηκαν ως τον αναζητούμενο δράστη, όμως γρήγορα κατάλαβαν πως δεν ήταν αυτός. Ο ίδιος ο Κορμπέτ, όπως φυσικά και ο τετράποδος ήρωας, ήταν επίσημοι καλεσμένοι στη γιορτή που ακολούθησε την κατάκτηση του τροπαίου απ’ την Εθνική ομάδα των «λιονταριών». Ο μύθος παρουσιάζει τη… γραφικότητα, πως επετράπη στον Πικλς να φάει εκλεκτά κρέατα, ό,τι του άρεσε απ’ όσα έτρωγαν και οι άλλοι καλεσμένοι της γιορτής της Ομοσπονδίας!

Οι μέρες δόξας για τον σκύλο που βρήκε το Παγκόσμιο Κύπελλο μόλις ξεκινούσαν! Αρχικά, έπαιξε, όντας γνωστός πια, στην ταινία «The Spy With The Cold Nose», ενώ εμφανίστηκε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές! Τέλος, ανακηρύχθηκε… σκύλος της χρονιάς για το 1966, ενώ η γνωστή εταιρία παραγωγής φαγητού για κατοικίδια, “Spillers”, του προσέφερε δωρεάν φαγητό για έναν ολόκληρο χρόνο!

Ο Πικλς πέθανε το 1967, σε ηλικία μόλις 5 ετών, με το κολάρο του να φυλάσσεται έως σήμερα στο Εθνικό Μουσείο Ποδοσφαίρου της Αγγλίας στο Μάντσεστερ.

Όσο για το τρόπαιο, αυτό μεταφέρθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1970, όταν η Βραζιλία το κατέκτησε για τρίτη φορά κι απέκτησε το δικαίωμα να κρατήσει το πρωτότυπο. Το 1983 όμως εκλάπη ξανά και δεν ξαναβρέθηκε ποτέ. Το μοναδικό πιστό του αντίγραφο φυλάσσεται στη γαλλική πόλη Τελέ, γενέτειρα του Ριμέ.

Πληροφορίες απ' το insanesoccer