Αθλητές που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν αφήσει το στίγμα τους, έχουν κάνει τον κόσμο να ασχοληθεί μαζί τους και να τους αναπολήσει, ακόμα κι αν δεν δικαίωσαν ποτέ τη φήμη τους, επανεμφανίζονται στη «Μηχανή του Χρόνου». Το gazzetta.gr εντοπίζει τα βήματά τους, ακολουθεί την πορεία τους και βρίσκει τις... νέες ασχολίες τους!

Σημαία της Κορίνθιανς

«Ζε των πιστών». Αυτό ήταν το παρατσούκλι που έδωσαν στον Βραζιλιάνο οι οπαδοί της Τιμάο, γνωστοί ως «οι πιστοί», καθώς αποτέλεσε έναν από τους αγαπημένους τους παίκτες. Έπαιξε για πρώτη φορά στο βραζιλιάνικο πρωτάθλημα το 1993, πριν κλείσει τα 17 του και έγινε ένας από τους νεότερους ποδοσφαιριστές που έχει φορέσει την φανέλα της Κορίνθιανς. Ο προπονητής Μάριο Σέρτζιο είχε εντυπωσιαστεί από τις επιδόσεις του πιτσιρικά στις προπονήσεις και αποφάσισε να τον ρίξει στα βαθιά. Και εκείνος, σαν να ήταν έτοιμος από πάντα. Ψύχραιμος και ουσιαστικός, δίνοντας τα πάντα μέσα στον αγωνιστικό χώρο και με «σκύλιασμα» σε κάθε ματς. Ο κόσμος δέθηκε μαζί του, βλέποντάς τον να δίνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Δεν είχε την ποιότητα και τις τεχνικές ικανότητες άλλων μεγάλων που έχουν φορέσει τη φανέλα του συλλόγου, αλλά έκανε πολλές δουλειές και κυρίως δεν σταματούσε να δίνει το 100%.

Την επόμενη χρονιά, σε ένα ματς στο Πακαεμπού ο κόσμος του τραγούδησε από τις κερκίδες το τραγούδι για τα γενέθλια του, δίνοντας επιπλέον κίνητρο. Η ομάδα του κέρδισε και εκείνος αναδείχθηκε MVP. Στην καριέρα του με την Κορίνθιανας σημείωσε μόλις δύο γκολ, ωστόσο το ένα είχε ιδιαίτερα αξία, καθώς ήταν σε ντέρμπι με τη Σάντος. Με φοβερή ντρίπλα στον αμυντικό Ρικάρντο Ρότσα κέρδισε τον τερματοφύλακα και χάρισε τη νίκη στην ομάδα του με 3-2. Με την Τιμάο κατέκτησε το πολιτειακό Πρωτάθλημα Παουλίστα, καθώς και το Κύπελλο, ενώ σε ηλικία μόλις 18 ετών κλήθηκε στην Εθνική ομάδα! Με τη Σελεσάο πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, παίζοντας με παίκτες όπως ο Μπεμπέτο, ο Ρονάλντο, ο Ριβάλντο, ο Ρομπέρτο Κάρλος και άλλοι και φτάνοντας μέχρι το χάλκινο μετάλλιο. Βλέποντας μια μεγάλη καριέρα να του ανοίγεται, αποφάσισε να κάνει το βήμα για την Ευρώπη...

Μια... χρονιά στο Λεβερκούζεν!

Πρώτος προορισμός ήταν η Μπάγερ Λεβερκούζεν. Ο Κρίστοφ Νταούμ τον πήρε για αντικαταστάτη του Ρούντι Φέλερ και παραδεχόταν μετά το ντεμπούτο του ότι δεν ήταν γρήγορος. Παρόλα αυτά, ήταν απόλυτα ικανοποιημένος. Ο 19χρονος Βραζιλιάνος... δάγκωνε στη μεσαία γραμμή, κατέγραψε υψηλό αριθμό επιτυχημένων τάκλιν και έδωσε και μια ασίστ στον συμπατριώτη του Πάουλο Σέρτζιο, με την ομάδα του να κερδίζει 3-0 την Μόναχο 1860. Παρότι μέσα στη χρονιά τσακώθηκε με τον Νταούμ, ο Ζε Ελίας έκανε 23 εμφανίσεις στη Μπουντεσλίγκα, βοηθώντας την ομάδα του να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα, το οποίο έχασε για δύο πόντους από τη Μπάγερν Μονάχου. Η πρώτη του χρονιά στη Γηραιά Ήπειρο ήταν επιτυχημένη και πλέον είχε έρθει η ώρα να δοκιμάσει την τύχη του αλλού, σε μια ομάδα όπου δεν είχε παράδοση στους Βραζιλιάνους...

Κεφάλαιο Ίντερ

Η Ίντερ τον απέκτησε την ίδια χρονιά με έναν τεράστιο συμπατριώτη του. Τον Ρονάλντο, ο οποίος, μάλιστα, είπε τα καλύτερα στον Μοράτι για την περίπτωσή του! Η μεταγραφή του δεν εξαρτήθηκε μόνο από τη χρονιά που έκανε στη Λεβερκούζεν, αλλά αποτέλεσε προϊόν εκτεταμένου σκάουτινγκ. Οι Νερατζούρι τον είχαν στα κιτάπια τους από το 1995, παρακολουθώντας τον στενά στο Μουντιάλ Νέων του Κατάρ το 1995. Ενδιαφέρον για την περίπτωσή του είχε δείξει και η Παλμέιρας, που ήθελε να τον επαναπατρίσει, αλλά οι Μιλανέζοι του φέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Τον κάλεσαν να επισκεφτεί τις εγκαταστάσεις τους και του είπαν ότι αν μείνει ικανοποιημένος, μπορεί να υπογράψει. Η μεταγραφή ήταν γεγονός και ο ταλαντούχος Βραζιλιάνος προοριζόταν για αντικαταστάτης του Ινς. Η «σκληράδα» του μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και το γεγονός ότι παρά το δυνατό παιχνίδι του δεν αποβαλλόταν, έπαιξαν το ρόλο τους. Στη Γερμανία, γιατί στην Ελλάδα είδαμε την... άλλη πλευρά του!

Την πρώτη του χρονιά, έπαιξε 20 φορές στη Serie A, επτά στην Ευρώπη και 3 στο Κύπελλο. Βοήθησε την Ίντερ να φτάσει μέχρι την κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA, νικώντας στον τελικό τη Λάτσιο με 3-0 και τον ίδιο βασικό! Στον πρώτο ημιτελικό της διοργάνωσης, με την Σπαρτάκ Μόσχας, σημείωσε το νικητήριο γκολ για την Ιντερ στο 89ο λεπτό (2-1).Την επόμενη, ωστόσο, περίπου ένα μήνα από την έναρξή της, ο Ζε Ελίας τραυματίστηκε στο γόνατο και έμεινε πίσω, χάνοντας έδαφος και τελικά τη θέση του. Το 1999 η Μπολόνια τον απέκτησε με συνιδιοκτησία. Μετά από μια χρονιά στους «ροσομπλού», ήρθε η ώρα του Ολυμπιακού!

Δίπλα στον Ζιοβάνι

Ο Ζε Ελίας δήλωνε... ευτυχής που θα έπαιζε με τον Ζιοβάνι και υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο, με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού να πηγαίνουν στο Μιλάνο για να κλείσουν το deal, αποκτώντας το 100% των δικαιωμάτων του. Ο Βραζιλιάνος Ερχόταν στην Ελλάδα με τρομερές περγαμηνές και ως ένας παίκτης που μπορούσε να κάνει τη διαφορά στη μεσαία γραμμή. Την πρώτη του σεζόν παίρνει πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό και παρά την... επιρρέπειά του στις κάρτες και κάποιους τραυματισμούς που έβγαλε μετά τα μέσα της σεζόν, έκανε 32 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις και είχε πολύ καλή παρουσία. Ήταν βασικός και στη μεγάλη νίκη με 1-4 της ομάδας του επί του Παναθηναϊκού μέσα στη Λεωφόρο για το Κύπελλο.

Την περίοδο 2001-02, στην οποία ο Ζε Ελίας με τον Καρεμπέ δημιούργησε δυνατό δίδυμο, η απόφαση του διαιτητή Κασναφέρη να μην αναφέρει την κουτουλιά του Βραζιλιάνου στον Ζωγραφάκη της Ξάνθης είχε προκαλέσει ποικίλα σχόλια. Η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ τον τιμώρησε με μία αγωνιστική, την οποία εξέτισε στο ματς με τον Εθνικό Αστέρα και έδωσε κανονικά το παρόν απέναντι στον Παναθηναϊκό, στο ματς που έληξε ισόπαλο 2-2! Η αποβολή του αυτή, σε συνδυασμό με μια ακόμα επιθετική του ενέργεια απέναντι στον ΠΑΣ Γιάννινα είχαν αρχίσει να προβληματίζουν τους «ερυθρόλευκους», ενώ οι τραυματισμοί συνέχιζαν να τον ταλαιπωρούν. Στο πρωτάθλημα έπαιξε 15 φορές και στο Κύπελλο 6, ενώ στην Ευρώπη αγωνίστηκε μόνο στο 2-2 με την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια.

Ο «εφιάλτης» στο Θέατρο των Ονείρων και το ρεκόρ στις κάρτες!

Την επόμενη σεζόν, ξεκινάει βασικός στο τρομερό 6-2 του Ολυμπιακού απέναντι στην πρώην ομάδα του, την Μπάγερ Λεβερκούζεν, ωστόσο ήταν ένα άλλο ματς για το Τσάμπιονς Λιγκ που.... ξεκίνησε την αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρησή του! Ο Ολυμπιακός έχανε 2-0 στο Ολντ Τράφορντ από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η απώλεια της μεσαίας γραμμής είχε προκαλέσει εκνευρισμό στους φιλοξενούμενους. Εκνευρισμός που εκφράστηκε αρχικά με δύο κίτρινες κάρτες σε Ανατολάκη και Καρεμπέ. Σε μία φάση στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου, όμως και με δευτερόλεπτα να απομένουν για το σφύριγμα της λήξης του, ο Βραζιλιάνος έκανε ένα αντιαθλητικό τάκλιν στον Βερόν, με αποτέλεσμα να πάρει την άγουσα για τα αποδυτήρια και να εκνευρίσει ακόμα και τους συμπαίκτες του.

Ο Ολυμπιακός τελικά δέχτηκε τέσσερα τέρματα και ο Ζε Ελίας έπεισε και τους πιο πιστούς θαυμαστές του ότι κάποιες φορές το... χάνει μέσα στο γήπεδο. Η σεζόν εκείνη, ήταν κι η τελευταία του. Έπαιξε 16 φορές στο Πρωτάθλημα, έχοντας ξανά προβλήματα τραυματισμών και σημείωσε και τα μοναδικά του δυο γκολ στην Ελλάδα. Ένα στη νίκη με 4-3 επί του ΠΑΟΚ και ένα στο 7-0 επί της Παναχαϊκής. Οι κάρτες που πήρε στο διάστημα που ήταν στη χώρα μας ήταν πολλαπλάσιες. Συνολικά, είδε 28 φορές την κίτρινη και 3 φορές την κόκκινη!

Επιστροφή στην Ιταλία και... γυρολόγος

Μετά τον Ολυμπιακό, φόρεσε τη φανέλα της Τζένοα, που εκείνη τη χρονιά έπαιζε στη Serie B της Ιταλίας, προερχόμενος από σοβαρό τραυματισμό. Στους «Γκριφόνι», που δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν άνοδο, έπαιξε για ένα χρόνο. Επέστρεψε στη Βραζιλία για την Σάντος, από τις βασικές αντιπάλους της Κορίνθιανς. Με την «πέισε» έκανε μια «γεμάτη» χρονιά και κατέκτησε το Πρωτάθλημα της Βραζιλίας. Στη συνέχεια, έμεινε ελεύθερος και έκανε μια απέλπιδα προσπάθεια επιστροφή στην Ευρώπη για τη Μέταλουργκ Ντόνετσκ, εκφράζοντας την ευχή του να πάνε όλα καλά και υπογράφοντας «δυνατό» συμβόλαιο.

Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμενε, με τους Ουκρανούς να τον... πληρώνουν για να του λύσουν το συμβόλαιο! Πήγε για λίγο στην Γκουαρανί κι ύστερα ήρθε η πρόταση από την Κύπρο και την Ομόνοια. Την ίδια περίοδο το όνομά του ακουγόταν και για άλλες ομάδες, όπως η Σετουμπάλ και η Χάποελ Τελ Αβίβ. Σε ηλικία 29 ετών, πλέον, είδε ξανά κόσμο να τον περιμένει στο αεροδρόμιο για να τον αποθεώσει και υποσχέθηκε ότι θα κάνει τα πάντα για να τους δικαιώσει! Παρότι έπαιξε 12 ματς, θύμιζε τον Ζε Ελίας του παρελθόντος μόνο στις... κάρτες και έτσι στα μέσα της χρονιάς οι Κύπριοι έλυσαν το συμβόλαιό του.

Το τέλος και η νέα καριέρα

Περιπλανήθηκε λίγο ακόμα στη βραζιλιάνικη Λοντρίνα και στην αυστριακή Ράιντχορφ Άλταχ και έπειτα από 16 χρόνια καριέρας, αποφάσισε σε ηλικία 32 ετών να κρεμάσει τα παπούτσια του. «Πάντα ξεχώριζα για την κίνησή μου στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Ωστόσο, αισθάνομαι ότι το σώμα δεν έχει τον ίδιο ρυθμό και τη φυσική δύναμη για να αντέξει στις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Για αυτό και αποφάσισα να σταματήσω», τόνιζε χαρακτηριστικά. Αμέσως μετά το τέλος της καριέρας του, επέστρεψε στη Βραζιλία, όπου ξεκίνησε καριέρα ως σχολιαστής ραδιοφώνου. Έπιασε δουλειά στο ράδιο Γκλόμπο του Σάο Πάουλο, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα, έχοντας και guest εμφανίσεις και σε τηλεοπτικές εκπομπές.

Πριν από λίγους μήνες, ο Ζε Ελίας αποτέλεσε εισηγητή σε σεμινάρια επικοινωνίας και αθλητικού μάρκετινγκ, κάνοντας κάποιες ενδιαφέρουσες επισημάνσεις. «Οι παίκτες πλέον δεν ξέρουν πως να επικοινωνούν», είπε χαρακτηριστικά και τόνισε ότι ο αποκλεισμός που πολλές φορές επιβάλλουν οι διοικήσεις, καθώς και ο τρόπος προσέγγισης των ποδοσφαιριστών έχουν ως αποτέλεσμα την ελλιπή πνευματική τους εξέλιξη. «Παλιότερα υπήρχε επικοινωνία που πλέον δεν υπάρχει. Ήταν πιο ανθρώπινα. Σήμερα δίνουν συνεντεύξεις με περιορισμένο χρόνο». Όσον αφορά την πορεία του ως σχολιαστής, τονίζει ότι στόχος του δεν είναι να... αντικαταστήσει τους δημοσιογράφους, αλλά να τους συμπληρώσει, όπως άλλωστε γίνεται και με όλους τους ποδοσφαιριστές που περνούν στην πλευρά των media.

Η περιπέτεια με το νόμο

Σύμφωνα με τη μητέρα του, το 1997, όταν και ο γιος της παντρεύτηκε για πρώτη φορά... άλλαξε χαρακτήρα, ενώ ο γάμος του με τη δεύτερη σύζυγο τον απομάκρυνε από τα παιδιά του. Οι δικαστικές διαμάχες με την πρώτη σύζυγό του ξεκίνησαν το 2006 και τον Ιούλιο του 2011, έφτασαν στο αποκορύφωμά τους! Οι αρχές πήγαν στο σπίτι του Βραζιλιάνου στο Σάο Πάουλο με ένταλμα σύλληψης, καθώς εκκρεμούσαν χρέη του παίκτη για διατροφή προς τα δύο παιδιά και την πρώην σύζυγό του! Δεν βρήκαν κανέναν, αλλά το απόγευμα της ίδιας μέρας πήγε μόνος του στο τμήμα. Ο πρώην παίκτης οδηγήθηκε στη φυλακή, καθώς σύμφωνα με τις καταγγελίες χρωστούσε περίπου ένα εκατομμύριο δολάρια. Η πλευρά του ισχυρίστηκε ότι την περίοδο εκείνη δεν είχε έσοδα, αλλά από την άλλη τόνιζαν ότι έπαιρνε χρήματα από την διαφημιστική καμπάνια ενός αναψυκτικού. Τελικά, οδηγήθηκε σε κελί με άλλους που είχαν καταδικαστεί για ίδιας φύσης παρανομίες και έμεινε στη φυλακή μέχρι τις 19 Αυγούστου, δηλαδή για 30 μέρες!

Ο Ζε Ελίας στο gazzetta.gr

Ο Ζε Ελίας δεν αρνήθηκε να μιλήσει στο gazzetta.gr για τις αναμνήσεις του από τον Ολυμπιακό: «Για μένα ο Ολυμπιακός είναι από τα πιο όμορφα κεφάλαιά στην ιστορία μου ως ποδοσφαιριστής. Θυμάμαι ακόμα τα πάντα από την πρώτη μου μέρα στην ομάδα, όταν είχαν έρθει στο αεροδρόμιο πολλά άτομα για να με υποδεχτούν. Έχω πολλές αξέχαστες αναμνήσεις, όπως το 1-4 επί του Παναθηναϊκού, τους οπαδούς της Θύρας 7 που δεν θα ξεχάσω ποτέ, τη φιλία μου με τον Πέτρο Κόκκαλη και τον Πατέρα του, Σωκράτη, που είναι ένα φανταστικό άτομο, όπως και τον Κούλη Δουρέκα και τον Θοδωρή Μπαλίδη, τον φυσιοθεραπευτή. Ήταν όλα υπέροχα».

Περιμένουμε τις προτάσεις σας για πρόσωπα που θέλετε να δείτε στη «Μηχανή του χρόνου» στα σχόλια και στο twiiter @Thansarr.