81ο πρώτο λεπτό στο “Βιθέντε Καλντερόν” και η Ατλέτικο μόλις έχει “καθαρίσει” το ματς κόντρα στη Βαλένθια. Πανηγυρισμοί στον αγωνιστικό χώρο και στις εξέδρες, οι παίκτες αγκαλιάζουν τον Ντιέγο Κόστα που έχει γράψει το 3-0 με πέναλτι και ξαφνικά η κάμερα γυρίζει στον πάγκο της Ατλέτικο και στον Τσόλο Σιμεόνε. Ο προπονητής των “ροχιμπλάνκος” είναι ο μόνος που δεν πανηγυρίζει. Σχεδόν στα κρυφά, σα να μην ήθελε κανέναν να τον δει, κάνει νόημα στους παίκτες του να βιαστούν και να κυνηγήσουν ένα ακόμη γκολ. “Vamos chicos, uno mas, uno mas!”

Στη περιγραφή του αγώνα ξεκινώ τα “τι απίθανος που είναι ο Τσόλο, που θέλει την ομάδα του να μη σταματά με τίποτα, να τα δίνει όλα μέχρι το 90' κτλ”. Μόνο που μου έχει διαφύγει μια μικρή λεπτομέρεια. Ο Σιμεόνε δεν θέλει απλώς να αποτρέψει τον εφησυχασμό και τη χαλάρωση των παικτών του. Το ματς άλλωστε έχει κριθεί, η Ατλέτικο έχει εξασφαλίσει τους τρεις βαθμούς και μαζί την παραμονή στην κορυφή της βαθμολογίας για μία ακόμη εβδομάδα στην ισοβαθμία με την Μπαρτσελόνα. Όχι, αυτό που τον ενδιαφέρει είναι “ένα γκολ ακόμη” για να δει το όνομα της Ατλέτικο γραμμένο πάνω από αυτό της Μπαρτσελόνα στο βαθμολογικό πίνακα. Μαζί στους 43 βαθμούς αλλά με την Ατλέτικο πρώτη λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων.

Λεπτομέρειες θα πείτε, και θα έχετε δίκιο. Μόνο που έτσι όπως εξελίσεται η φετινή Πριμέρα Ντιβισιόν, είναι πολύ πιθανό ο τίτλος να κριθεί σε αυτές. Ο Σιμεόνε σε ότι αφορά την ψυχολογία και τα mind games πλησιάζει σιγά σιγά τα στάνταρ του Ζοσέ Μοουρίνιο. Ίσως όχι τόσο σε σχέση με τους αντιπάλους αλλά σίγουρα σε ότι έχει να κάνει με την ομάδα του και τους παίκτες του, από τους οποίους καταφέρνει και παίρνει κάτι παραπάνω από το 100%. Στα μάτια του, το να είναι η Ατλέτικο πρώτη, έστω και τυπικά, έχει τη σημασία του.

Οι λέξεις “πρωτιά” και “τίτλος” είναι απαγορευμένες στο “Καλντερόν”. Όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για τους παίκτες του. Γνωρίζει καλά ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς και ότι θα θεωρηθεί σχεδόν ιεροσυλία να βγει η Ατλέτικο και να πει ότι πάει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα από την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ. Όσο περνούν όμως οι εβδομάδες και η ομάδα συνεχίζει την τρελή κούρσα της στην κορυφή, γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο για τον Σιμεόνε να κρύψει ότι βαθιά μέσα του το πιστεύει.

Πλησιάζουμε στο τέλος του πρώτου γύρου και η Ατλέτικο δείχνει ασταμάτητη. Άλλοτε πιο εύκολα και άλλοτε πιο δύσκολα συνεχίζει από επιτυχία σε επιτυχία έχοντας αφήσει φέτος μόλις πέντε βαθμούς. Στην ήττα από τη Βιγιαρεάλ και στην ισοπαλία με την Εσπανιόλ. Και σε τρεις αγωνιστικές, στην αυλαία του πρώτου γύρου έρχεται η επίσκεψη της Μπαρτσελόνα στο “Καλντερόν”. “Αν νικήσουμε και την Μπάρτσα θα συνεχίσουμε να λέμε ότι πάμε παιχνίδι με παιχνίδι;” φέρεται να ξεστόμισε χθες στα αποδυτήρια ο αρχηγός, Γκάμπι.

Ο Τσόλο έχει επαναλάβει τόσες φορές το κλισέ “πάμε παιχνίδι με παιχνίδι” που σχεδόν έχει καταντήσει ανέκδοτο μεταξύ των Ισπανών δημοσιογράφων. Την ίδια κασέτα έβαλε και χθες μετά το ματς. “Ζήτησα ένα ακόμη γκολ γιατί πάντα θέλω το καλύτερο για την ομάδα μου. Ξέρω ότι οι δημοσιογράφοι και οι οπαδοί θέλετε να ακούσετε κάτι διαφορετικό, το καταλαβαίνω. Στην ομάδα όμως ζούμε τη δική μας πραγματικότητα, ζούμε για το σήμερα”.

Και το τροπάριο θα συνεχιστεί. Ο Σιμεόνε και η Ατλέτικο θα συνεχίσουν να πετούν κάτω από τα ραντάρ, προσπαθώντας να προκαλέσουν όσο λιγότερο θόρυβο γίνεται, για να αφήσουν την Μπαρτσελόνα να ασχολείται με τη Ρεάλ και τη Ρεάλ με την Μπαρτσελόνα. Μέχρι πότε; Μέχρι να φτάσουμε πέντε αγωνιστικές από το τέλος. Αυτό είναι το μόνο που έχει επιτρέψει ο Τσόλο στον εαυτό του να εκμυστηρευτεί σε συνέντευξη που έδωσε πριν από μερικές μέρες. “Αν βρισκόμαστε ακόμη ψηλά τότε ναι θα μπορούμε να μιλήσουμε για τον τίτλο”.