Μέσι, Κριστιάνο, Ράμος: Το μεταγραφικό καλοκαίρι της ζωής μας!

Ήταν 25 Αυγούστου του 2020, όταν η πιο σκοτεινή απειλή ορθωνόταν πάνω από το «Καμπ Νόου». Ο Λιονέλ Μέσι επικοινωνούσε δημόσια την επιθυμία του να αποχωρήσει «εδώ και τώρα» από το κλαμπ, προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση. Το παρόν και το μέλλον της Μπαρτσελόνα βρισκόταν υπό κρίση, ο απόλυτος θρύλος της ομάδας ήταν αποφασισμένος να φύγει μετά από 20 χρόνια, ανήμπορος να ανεχτεί άλλο τις διχαστικές πρακτικές, τις αθετήσεις και την προβληματική διοίκηση του Τζουσέπ Μαρία Μπαρτομέου, που είχαν οδηγήσει τον σύλλογο σε πρωτοφανές, αγωνιστικό κι εξω-αγωνιστικό τέλμα. Ο τέως πρόεδρος του κλαμπ δεν έκανε δεκτό το αίτημα μεταγραφής, ο Λέο υπέμεινε, αποφάσισε να μην κινηθεί δικαστικά ενάντια στην ομάδα της καρδιάς του και να περιμένει τη λήξη του συμβολαίου του για να πάρει την τελική επιλογή.

Να μείνει ή να φύγει; Όλα έδειχναν ότι θα επικρατήσει το ευτυχές σενάριο. Ο Αργεντινός έμεινε και τυπικά ελεύθερος την 1^η Ιουλίου και μπήκε στη «μάχη» του Κόπα Αμέρικα δίχως να έχει ανακοινώσει την όποια απόφασή του. Αφού το κατέκτησε, «σβήνοντας» έναν διακαή πόθο από το bucket-list του και μια σκιά που τον τυραννούσε αδιάκοπα (και άδικα) καλοκαίρι παρά καλοκαίρι, πέρασε τις διακοπές μακριά από όλους, μόνο με την οικογένειά του στην Αργεντινή και την Ιμπίθα κι όταν επέστρεψε, ο πατέρας και μάνατζέρ του, Χόρχε είχε συμφωνήσει σε όλα με τον Τζουάν Λαπόρτα για συμβόλαιο με μειωμένες αποδοχές, τηρουμένων και των δυσμενών οικονομικών συνθηκών του κλαμπ. Όλα έμοιαζαν ιδανικά, ο Λέο είχε ανακτήσει την χαμένη του πίστη και την ομορφιά του παιχνιδιού στους Μπλαουγκράνα, μετά από μια ακόμα σεζόν στα γνωστά του στάνταρ (38 γκολ, 14 ασίστ σε 47 συμμετοχές) και την κατάκτηση του Κόπα Ντελ Ρέι.

Πίσω στο παρόν, ο Λιονέλ Μέσι δεν είναι πια παίκτης της Μπαρτσελόνα. Κι ετοιμάζεται να υποδεχθεί το νέο έτος για πρώτη φορά ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής με άλλη ομάδα. Η σχεδόν βέβαιη ανανέωση με τη Μπάρτσα εξελίχθηκε στο απόλυτο plot-twist, για το οποίο ακόμη κανείς δεν έχει καταλάβει ακριβώς το πώς και το γιατί. Η La Liga ενημέρωσε τη Μπαρτσελόνα ότι δεν θα μπορούσε να δηλώσει τον Μέσι στο μητρώο της λόγω του συνολικού υπέρογκου μπάτζετ. Κι ως εκ τούτου, η διοίκηση τού ανακοίνωσε πως η ανανέωση ήταν ανέφικτη, παρά την πρόθεση του Αργεντινού να διαπραγματευτεί εκ νέου για περαιτέρω μείωση του μισθού του. Το αντίο τελεσιδίκησε. Το απίθανο ήταν πια πραγματικότητα.

Ο επίλογος ποτίστηκε από τα δάκρυά του στην αίθουσα Τύπου του «Καμπ Νόου», όταν στις 8 Αυγούστου του 2021 αποχαιρέτισε επίσημα τον τόπο που αναγέννησε, που οδήγησε στην κορυφή. Το βρεγμένο χαρτομάντιλο έφτασε να πωλείται σε δημοπρασία ως και 1 εκατομμύριο ευρώ. Παράνοια, μια εικόνα και ένα περιεχόμενο συζήτησης τόσο σουρεάλ, ένα οπαδικό αστείο που ανακυκλωνόταν για χρόνια αλλά κανείς δεν μπορούσε να οραματιστεί. Ο Μέσι με άλλη φανέλα, σε άλλο κλαμπ.

Για κάποιους, φυσικά, η είδηση ενεργοποίησε την πιο ανεκπλήρωτη φιλοδοξία. Πλέον, δεν ήταν και τόσο ανέφικτο. Στα επόμενα δέκα λεπτά από τη στιγμή που μαθεύτηκε ότι ο Μέσι δεν θα ανανεώσει στη Μπαρτσελόνα, η Παρί Σεν Ζερμέν μέσω του τεχνικού της διευθυντή, Λεονάρντο, είχε ήδη επικοινωνήσει με τον Χόρχε Μέσι για το ενδεχόμενο μετακίνησής του στο Παρίσι. Η κατ’ ιδίαν επαφή τους, αλλά και η συνομιλία με τον ίδιο τον Νασέρ Αλ-Κελαϊφί που σπανίως συμμετέχει αυτοπροσώπως σε διαπραγματεύσεις μεταγραφής, έδωσε στην πλευρά του Λέο να καταλάβει πόσο πολύ τον ήθελαν. Η Μάντσεστερ Σίτι δεν αποτέλεσε ποτέ ρεαλιστικό «μνηστήρα», παρά μόνο αποκύημα της φαντασίας των media. Η μόνη ομάδα που κινήθηκε και ταίριαζε με τα θέλω του Αργεντινού σταρ, τα οποία ήταν όλα όσα στερήθηκε προοδευτικά επί διοίκησης Μπαρτομέου, ήταν η Παρί Σεν Ζερμέν.

Και στις 10 Αυγούστου, το πέτυχε. Οι Παριζιάνοι ανακοίνωσαν τον Λιονέλ Μέσι με ηγεμονικό συμβόλαιο ως το 2023, οψιόν για ακόμη έναν χρόνο και απολαβές 35 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Μετά την μεταγραφή του ανθρώπου που άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία της, του Ροναλντίνιο, αυτή τη φορά η Παρί Σεν Ζερμέν έγινε η ομάδα που πήρε οριστικά μακριά από τη Μπαρτσελόνα τον ζωντανό θρύλο της. Η φιγούρα του βραχύσωμου Αργεντινού με το μπλουζάκι «Ici C’est Paris» έκανε την εμφάνισή της στο αεροδρόμιο του Παρισιού, όπου εκατοντάδες φίλοι της Παρί αδημονούσαν να τον δουν από κοντά. Η ιστορία είχε γραφτεί, το «μπαμ» είχε μόλις σκάσει.

Στις 22 Αυγούστου, έπαιζε το τελευταίο του παιχνίδι με τη Γιουβέντους. Τότε, βέβαια, λίγοι το διαισθάνονταν και κανείς δεν μπορούσε να το γνωρίζει με βεβαιότητα. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είχε μείνει στον πάγκο για την πρεμιέρα της Serie A κόντρα στην Ουντινέζε, γεγονός που κίνησε υποψίες. Τελικά πέρασε στο ματς στο 58’ και στο 90+5’ πέτυχε «buzzer-beater» νίκης, το οποίο δεν μέτρησε ποτέ. Το VAR το πήρε πίσω, οι οιωνοί τού έστελναν μήνυμα. Ο ήρωας της ιστορίας μας, όμως, είχε ήδη ζυμώσει και με το παραπάνω μέσα του την απόφαση να αποχωρήσει. Για μια νέα περιπέτεια, για ένα νέο κεφάλαιο στον μύθο του.

Ο Ζόρζε Μέντες είχε ήδη ανοίξει δίαυλο με τους πιθανότερους προορισμούς του από τα μέσα Ιουλίου, ρωτώντας διερευνητικά για το ποιος προτίθεται να τον αποκτήσει: Παρί, Γιουνάιτεντ, Σίτι, ακόμα και Ρεάλ Μαδρίτης, ενδεχόμενο το οποίο διέψευσε αργότερα ο ίδιος ο CR7 κατηγορώντας ορισμένα ισπανικά ΜΜΕ για πλασματικές ειδήσεις.

Την Πέμπτη, 26 Αυγούστου, τα αγγλικά media κατακλύστηκαν από ρεπορτάζ που ήθελαν τον CR7 μια… ανάσα από τη Μάντσεστερ Σίτι. Μόνο και μόνο ένα τέτοιο σενάριο, ήταν ικανό να προκαλέσει τριγμούς, καθώς ουδείς Κόκκινος μπορούσε να διανοηθεί ότι ο Πορτογάλος σούπερ σταρ θα επέστρεφε στο Νησί για να ντυθεί στα Γαλάζια. Κι όμως, η πλευρά του ήταν σε ανοιχτή επικοινωνία με τη διοίκηση της Σίτι, η οποία βλέποντας την Τότεναμ να μην κουνάει «ρούπι» προς την πρόταση των 80 εκατομμυρίων ευρώ για τον Χάρι Κέιν, μπήκε στον πειρασμό να εξετάσει την περίπτωση του 36χρονου Ρονάλντο. Το προφίλ του ήταν εκ διαμέτρου αντίθετο με τη μεταγραφική φιλοσοφία του κλαμπ αλλά και την αγωνιστική του Πεπ Γκουαρδιόλα. Οι χειρισμοί και το… ντελικάτο πρέσινγκ, όμως, του Ζόρζε Μέντες, μαεστρικοί και αρκετοί για να κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον. Ωστόσο, το πρόβλημα για τη Σίτι και κατά συνέπεια και για τον Μέντες, ήταν οι απαιτήσεις της Γιουβέντους. Οι Πολίτες δεν επρόκειτο να πληρώσουν για να τον αποκτήσουν και δεν είχαν επίσης καμία πρόθεση να προσφέρουν έμψυχο αντάλλαγμα, όπως τον Γκάμπριελ Ζεσούς ή τον Ραχίμ Στέρλινγκ. Εύκολα έγινε αντιληπτό ότι αυτό το deal δεν έβγαζε πουθενά και ότι ακόμη κι αν πραγματοποιούνταν, το πιθανότερο θα ήταν να καταλήξει σε φιάσκο.

Το story δεν ενέπνεε. Όσο αντιπαθής μπορεί να έχει γίνει στο παρελθόν προς μεγάλο μέρος του φίλαθλου κοινού, ο Κριστιάνο Ρονάλντο δεν είναι γεννημένος «villain». Και δεν θα μπορούσε σαφώς να παίξει αυτό τον ρόλο εναντίον της ομάδας στην οποία μεγαλούργησε. Για καλή τύχη της υστεροφημίας του, αυτή ήταν που έδωσε τέλος στην αναζήτηση του επόμενου σταθμού του, προσφέροντας μια γερή δόση ρομαντισμού στο πιο «τρελό» μεταγραφικό καλοκαίρι.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατάφερε μέσα σε ένα βράδυ να διευθετήσει τους προσωπικούς όρους του συμβολαίου του Κριστιάνο και μέχρι το πρωί της Παρασκευής, 27 Αυγούστου, όλα είχαν «κλειδώσει». Ο Πορτογάλος σούπερ σταρ δέχθηκε τις προτροπές αρκετών νυν και πρώην συμπαικτών του, όπως του Μπρούνο Φερνάντες και του Ρίο Φέρντιναντ. Δέχθηκε επίσης και ένα τηλεφώνημα από τον ποδοσφαιρικό πατέρα του. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον λέγεται πως έβαλε το πολύτιμο λιθαράκι του για την μεγάλη επιστροφή. Σίγουρα, δεν ήταν μόνο υπόθεση γοήτρου και νοσταλγίας. Ο Κριστιάνο θα μπορούσε να έχει μετακομίσει στη Σίτι, αν εκείνη τον ήθελε πραγματικά. Αν κι εκείνος, όμως, το ήθελε πραγματικά. Στο κάλεσμα της παλιάς του αγάπης, το οποίο ταίριαζε με τα θέλω του-οικονομικά, αγωνιστικά, εμπορικά- και τις φιλοδοξίες του, δεν υπήρχε περίπτωση να ψάξει κάτι άλλο.

Από τη μία στιγμή στην άλλη, ο Κριστιάνο Ρονάλντο πέταξε στην Πορτογαλία για τα ιατρικά τεστ κι ως ότου τα έγγραφα είχαν αποσταλεί στο Μάντσεστερ, άπαντες γνώριζαν και περίμεναν τη νέα θερινή «βόμβα» να σκάσει.

Όπερ κι εγένετο. Με 15 + 8 εκατομμύρια σε μπόνους προς τη Γιουβέντους και συμβόλαιο 26,5 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επανέφερε στο σπίτι του τον υπερ-ήρωα του «Ολντ Τράφορντ», δώδεκα χρόνια αφότου χώρισαν οι δρόμοι τους. Υποδέχθηκε πίσω τον παίκτη των 118 γκολ και των 69 ασίστ σε διάστημα έξι σεζόν. Τον «διάβολο» με τον οποίο κατέκτησε ένα Champions League, τρία πρωταθλήματα, δύο League Cup, δύο Community Shield, ένα FA Cup και ένα Παγκόσμιο Συλλόγων. Το 24χρονο κακόφημο «διαμάντι» επέστρεψε βετεράνος. Θρύλος. Κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του Champions League, με ακόμα τέσσερις Χρυσές Μπάλες στο σακί του. Και μαζί του κι ένα κομμάτι του DNA από την εποχή του Σερ Άλεξ, που τόσο φανερά έλειπε την τελευταία οκταετία από τη Γιουνάιτεντ.

Η γυάλινη κορώνα είχε ραγίσει από καιρό. Κάθε μέρα, κάθε λεπτό που περνούσε χωρίς ίχνος σύμπνοιας, χωρίς βήμα εμπρός από τη μία ή την άλλη πλευρά, συνομολογούσε πως το τέλος ήταν κοντά. Δεν ήταν εύκολο να το αποδεχθεί. Ο ίδιος φάνηκε να το θέλει πολύ παραπάνω από τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Σέρχιο Ράμος φαντάζει ο πιο κυριαρχικός, ο παίκτης που συνοψίζει το χαρμάνι της Βασίλισσας στη σύγχρονη εποχή της, καλύτερα από κάθε άλλον. Εκείνος ο σκληρός, στυγερός, επιβλητικός κάπτεν που χρόνο με τον χρόνο εκδήλωνε όλο και περισσότερο τη βιονική του υπόσταση, εκείνος με την ύψιστη εξέλιξη: από δεξιός μπακ με μακρύ μαλλί και στέκα, στον «χτισμένο» στόπερ με το κορμί γεμάτο τατουάζ. Κι από μπαλαντέρ, στον ηγέτη των Μερένγκες, τον αρχηγό, τον άνθρωπο των κρίσιμων στιγμών, τον σκόρερ 101 γκολ σε 671 συμμετοχές.

Όταν, όμως, επρόκειτο για τη σχέση του με τη Βασίλισσα που έφτανε σε αδιέξοδο, ακόμη κι ο τύπος που προκαλούσε μίση και πάθη πιο αυθόρμητα απ’ τον καθέναν, έμοιαζε ευάλωτος. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ δεν κράτησε τις υποσχέσεις του, εξάντλησε την αυστηρότητά του στον πιο λαμπερό «πολεμιστή» που καταξιώθηκε στο κλαμπ και την εθνική ομάδα και τον άφησε να φύγει επικαλούμενος ότι η διορία στην πρόταση ανανέωσης προς τον Ισπανό είχε λήξει. Ο Ράμος ζητούσε διετές συμβόλαιο, ο Πέρεθ έδινε μονοετές, με 10% επιπλέον μείωση μισθού. Το μόνο που έψαχνε ο πρώτος ήταν η διάρκεια, το συμβόλαιο που θα εξασφάλιζε σταθερότητα και ηρεμία για τον ίδιο και την οικογένειά του και που θα εγγυούνταν ότι το τέλος της καριέρας του θα τον βρει στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου».

Παρά τις ουκ ολίγες δηλώσεις επιβεβαίωσης ως προς αυτό από τον Πέρεθ τα τελευταία χρόνια, το καλοκαίρι του 2021 έμελλε να είναι το τελευταίο της κοινής τους πορείας.

Μετά από 16 ολόκληρα χρόνια, έπεσαν οι τίτλοι τέλους. Το τελευταίο του συμβόλαιο δεν ανανεώθηκε ποτέ κι εξέπνευσε, εισάγοντας τον Ράμος στην πρωτόγνωρη για τον ίδιο αγορά των ελεύθερων. Αφού η ευχή του να μείνει στη Ρεάλ με τους δικούς του όρους έπεσε στο κενό, έβαλε πλώρη για την επιλογή της νέας του ομάδας. Οι «μονομάχοι» του Μάντσεστερ βολιδοσκοπούσαν από καιρό την περίπτωσή του, ακόμη και η Μπάγερν είχε εκδηλώσει το ενδιαφέρον της. Τα πρωτόκολλα μεταγραφικής πολιτικής εύλογα πηγαίνουν περίπατο όταν είναι διαθέσιμος ο κορυφαίος κεντρικός αμυντικός της τελευταίας δεκαετίας.

Ο Σέρχιο Ράμος αποφάσισε Παρί Σεν Ζερμέν. Έχοντας ήδη αποκτήσει τους Χακίμι και Βαϊνάλντουμ, οι Παριζιάνοι ενεργοποίησαν την πρώτη «ηχηρή» μετακίνηση ενός world-class συμβόλου της εποχής του, από τις… πολλές που θα ακολουθούσαν. Το ντόμινο των τριών «σωματοφυλάκων» του El Clasico που έδωσαν τόσες και τόσες «μάχες» στα ισπανικά και ευρωπαϊκά γήπεδα, ξεκινούσε από τον έκπτωτο Βασιλιά. Ο Λέο Μέσι έγινε η πλάκα στην οποία ακούμπησε ο νυν συμπαίκτης του και με τη σειρά της έριξε το τελευταίο κομμάτι, αυτό του CR7. Σηματοδοτώντας με κάθε επισημότητα το πιο αξέχαστο και συνταρακτικό μεταγραφικό παράθυρο της ιστορίας. Μπορεί, άραγε, το δίδυμο Μπαπέ-Χάαλαντ να προσφέρει νέα επίπεδα «τρέλας» στο παζάρι του 2022;