Στον αστερισμό του Λιονέλ Μέσι

Ποτέ δεν μιλούσε πολύ. Τουλάχιστον, έξω από το γήπεδο, όπου πάντα ένιωθε άβολα, ξένος, μόνος. «Με τα παιδιά στην Μασία (σ.σ. την περίφημη ακαδημία της Μπαρτσελόνα), νομίζαμε ότι ήταν μουγκός, γιατί μικρός ντυνόταν μόνος του στα αποδυτήρια και χωρίς να μιλάει, μακριά από τους υπόλοιπους, πάντα σιωπηλός» θυμάται ο Σεσκ Φάμπρεγας, ο καλύτερος φίλος που έκανε μέσα από το ποδόσφαιρο ο Μέσι. Ο καλύτερος, μαζί βεβαίως με τον Λουίς Σουάρες.

Μακριά από την οικογένειά του, η οποία αρχικά τον ακολούθησε στην Βαρκελώνη αλλά επέστρεψε (πλην του πατέρα Χόρχε) στο Ροσάριο λόγω νοσταλγίας, ο Λέο έψαξε να βρει παρηγοριά στην μπάλα για να μην πονάει περισσότερο. Και η στρογγυλή έγινε η απόλυτη θεά του και εκείνος ο πιο πιστός της απόστολος, προτού μετατραπεί ο ίδιος σε (ποδοσφαιρικό) θεό. Και αυτό, έστω και μόνιμα στην σκιά εκείνου με τον οποίο τον συνέκριναν πάντα, χωρίς όμως να νιώθουν ότι διαπράττουν ιεροσυλία, όπως πράγματι συνέβη με όλους τους άλλους υποψήφιους διαδόχους του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα που έκαναν κατά καιρούς την (σύντομη) εμφάνισή τους.

Ο Λέο, άλλωστε, πήγε στην καταλανική πρωτεύουα σε πολύ πιο τρυφερή ηλικία από τον Ντιεγκίτο και, αφού ευτυχώς ντρίμπλαρε πάντα τους πειρασμούς που γονάτισαν τον Μαραντόνα, ξεκίνησε την σχέση ζωής με τα μπλαουγκράνα με τον πλέον περίεργο, αλλά και παραμυθένιο τρόπο. Ο μάνατζερ του πιτσιρικά, Οράσιο Γκατσιόλι, ο οποίος βρέθηκε μια ανάσα από το να τον πάει στην Μαδρίτη και την Ρεάλ, προτού καταλήξει στην Μπάρτσα (φαντάζεστε τι θα μπορούσε να είχε συμβεί;), αλλά και ο μπαμπάς Χόρχε, έβλεπαν ότι ο σύλλογος δεν δεσμεύονταν εγγράφως ότι θα ποντάρει στον ταλαντούχο μικρό. Είχαν αρχίσει να τους ζώνουν τα φίδια και πίεζαν για μια άμεση απάντηση, ώστε να μην πάρουν το παιδί και να πάνε αλλού.

Ο τότε τεχνικός γραμματέας Κάρλες Ρεσάκ, ο οποίος θαμπώθηκε από τον Μέσι βλέποντας τον μόλις για λίγα δευτερόλεπτα να κάνει μια από τις γνωστές του επελάσεις, πήρε μια χαρτοπετσέτα από το tennis club όπου έγινε το ιστορικό ραντεβού και έγραψε: «Δεσμεύομαι υπ' ευθύνη μου και παρά την υπάρξη κάποιων αντίθετων απόψεων (σ.σ. στις τάξεις της διοίκησης) να προχωρήσω στην απόκτηση του ποδοσφαιριστή Λιονέλ Μέσι, εφόσον τηρηθούν τα συμφωνηθέντα ποσά». Η χαρτοπετσέτα έγινε επίσημο έγγραφο ενώπιον συμβολαιογράφου μια εβδομάδα αργότερα, λίγα 24ωρα πριν από τα Χριστούγεννα του 2000. Ο Ρεσάκ, χωρίς να το ξέρει τότε, είχε φροντίσει για πολλές, γεμάτες χαμόγελα γιορτές των φίλων της Μπάρτσα τις δύο επόμενες δεκαετίες...

Η μπάλα δεν τον πλήγωσε ποτέ. Ή σχεδόν ποτέ. Παρ' ότι οι ήττες στην καριέρα του είναι ενδεχομένως περισσότερες απ' όσες αξίζει το ταλέντο του, ο Μέσι έκλαψε περισσότερο με αυτές που τον βρήκαν να φοράει την γαλανόλευκη φανέλα της Αργεντινής. Οι συμπατριώτες του δεν τον αποδέχθηκαν ποτέ 100% ως δικό τους, επειδή διέσχυσε τον Ατλαντικό όντας πιτσιρικάς, μεγάλωσε ποδοσφαιρικά σε άλλα μέρη και δεν κατάφερε να οδηγήσει την Αλμπισελέστε στην κατάκτηση του Μουντιάλ, όπως έκανε ο Ντιέγκο. Μέχρι τώρα τουλάχιστον.

Η αμφισβήτηση της Αργεντινής μετατρέπονταν σε λατρεία άνευ όρων στην Μπάρτσα. Από την πρώτη στιγμή που έκλεψε την παράσταση, όταν τρέλανε με τις ντρίμπλες του ένδοξες παλιοσειρές όπως ο Λιλιάν Τιράμ και ο Φάμπιο Καναβάρο, σε φιλικό με την Γιουβέντους στο (παραδωμένο ήδη στα πόδια του) «Καμπ Νόου». Λίγα λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα, ο προπονητής της Γηραιάς Κυρίας, Φάμπιο Καπέλο, πλησίασε με... πονηρές προθέσεις τον ομόλογό του στην Μπάρτσα και άλλοτε παίκτη του στη Μίλαν, Φρανκ Ράικαρντ. Ποιες ήταν αυτές; Να δεχθεί να του δανείσει τον Μέσι για δύο χρόνια! Δεν εισέπραξε ούτε καν ένα «όχι», αλλά μόνο ένα ειρωνικό μειδίαμα του Ολλανδού.

H πρωτοποριακή πλατφόρμα της bwin σε περιμένει με νέες λειτουργίες!

Ο άλλοτε σπουδαίος μέσος των Ροσονέρι ήταν ο πρώτος δάσκαλος, αλλά όχι ο μοναδικός. Μέσα στα αποδυτήρια, Ροναλντίνιο και Ντέκο τον πήραν υπό την προστασία τους. Όταν ο Πεπ Γκουαρδιόλα ανέλαβε την πρώτη ομάδα, θεώρησε ότι οι δύο Βραζιλιάνοι, γνωστοί και για την αδυναμία τους στα ξενύχτια, θα ήταν κακή επιρροή στο μεγάλωμα του μοναδικού Αργεντινού, στον οποίο έκανε το χατίρι να επιτρέψει την συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008, παρά τις αντιρρήσεις της διοίκησης.

Ο Λέο επέστρεψε θριαμβευτής από το Πεκίνο, φύλαξε το χρυσό μετάλλιο στο ξεχωριστό... σπίτι που έχει για τις ατομικές διακρίσεις του και, παρ' ότι ήταν ακόμα σε διαδικασία εκπαίδευσης, άρχισε να διδάσκει μπάλα με το μαγικό αριστερό του πόδι. Γκολ με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, ασύλληπτες ντρίμπλες, υπερηχητικές κούρσες... Κάθε αγώνας ήταν ένα δωρεάν μάθημα για φίλους και εχθρούς. «Κάποια μέρα θα λέω στα εγγόνια μου ότι εγώ προπόνησα τον Μέσι» λέει με καμάρι και θαυμασμό ο Γκουαρδιόλα για τον πιο χαρισματικό μαθητή του, ο οποίος ήταν ταυτόχρονα και δάσκαλος.

Του έχουν χρεώσει αλλαγές προπονητών, συμπαικτών, σχεδόν μέχρι και διοικήσεων. Ο ίδιος σιωπά απέναντι σε όλα αυτά και προτιμά να μιλάει εκεί που του αρέσει να κάνει πάντα: Μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Εκεί όπου έδωσε μυθικές διαστάσεις σε μια (αθλητική) κόντρα που εκτόξευσε το ποδοσφαιρικό προϊόν σε δυσθεώρητα ύψη.

Η μονομαχία του με τον Κριστιάνο Ρονάλντο έδωσε επιπλέον ώθηση και κίνητρο και στους δύο. «Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, αλλά όταν συναντιόμαστε, είμαστε μια χαρά μεταξύ μας» λέει για την (τυπική) σχέση του με το αντίπαλο δέος, ο μεγάλος γιος του οποίου είναι θαυμαστής του Αργεντινού σούπερ σταρ. Δεν είναι lover, ούτε hater, απλώς ένας αγνός θαυμαστής, όπως κάθε παιδί που αγαπάει την μπάλα, όπως την αγαπάει ο μπαμπάς του Τιάγκο, του Ματέο και του Τσίρο.

bwin - Συνδύασε πολλές αγορές σε ένα στοίχημα από τον ίδιο αγώνα με το Build A Bet. |21+

Θα ήθελα να δω τον Μέσι μακριά από την ζώνη ασφαλείας του, να παίξει σε άλλο πρωτάθλημα» ήταν η ατάκα – πρό(σ)κληση του «CR7» τον Νοέμβριο του 2019. Τελικά ο Λέο δεν θα ανταποκριθεί στο... κάλεσμα του Κριστιάνο. Στα 33 του χρόνια, μετά από έξι «Χρυσές Μπάλες», άλλα τόσα «Χρυσά Παπούτσια», 33 τίτλους με την Μπαρτσελόνα και δεκάδες αμέτρητες ατομικές διακρίσεις, ο Μέσι έμεινε στην Βαρκελώνη γιατί δεν τον άφησαν να φύγει. Αναγκαστικά. Οπως χαρακτηριστικά είπε στο goal.com σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του «μένω γιατί δεν θα πήγαινα ποτέ στο δικαστήριο εναντίον της Μπαρτσελόνα». Κι αυτό τελικά είναι ίσως το χειρότερο. Και για την Μπαρτσελόνα και για τον ίδιο τον Λέο...